Париз-Ница 2019
Париз-Ница 2019 — 77. издание на велосипедската етапна трка Париз-Ница, која се одржала помеѓу 10 и 17 март како шести настан во сезоната на Светската турнеја.[1] Шпанецот Марк Солер е бранител на првакот.[2]
| |||
Детали за трката | |||
Издание | 77. Париз-Ница | ||
Натпреварување | Светска турнеја на UCI 2019 2.UWT | ||
Етапи | 8 | ||
Датуми | 10 – 17 март | ||
Растојание | 1.240 км | ||
Држава | Франција | ||
Поаѓалиште | Saint-Germain-en-Laye | ||
Одредиште | Ница | ||
Екипи | 23 | ||
Возачи на почеток | 161 | ||
Возачи на крај | 118 | ||
Просечна брзина | 42,344 км/ч | ||
Добитници на наградите | |||
Победник | Еган Бернал (Инеос Гренадиерс) | ||
Второпласиран | Наиро Кинтана (Мовистар) | ||
Третопласиран | Михал Квјатковски (Инеос Гренадиерс) | ||
Бодовен | Михал Квјатковски (Инеос Гренадиерс) | ||
Планински | Томас де Гент (Лото-Судал) | ||
Младински | Еган Бернал (Инеос Гренадиерс) | ||
Екипен | Инеос Гренадиерс | ||
◀2018 | 2020▶ | ||
Документација |
Трката била освоена од Еган Бернал од екипата Тим Скај, кои стигнале до шеста победа за екипата и четврта победа во последните пет години. Бернал, исто така, го освоил и пласманот за млад возач. Наиро Кинтана од Мовистар Тим завршил втор, додека колегата на Бернал Михал Квјатковски го заокружил подиумот, освојувајќи го и бодовниот пласман. Томас де Гент од Лото-Судал го освоил планинскиот пласман, додека Тим Скај екипниот пласман.
Екипи
уредиБидејќи Париз-Ница е настан од Светската турнеја, сите осумнаесет UCI World Tour екипи биле автоматски поканети и се обврзани да учествуваат на трката.[3] Пет професионални континентални екипи биле поканети, со што била заокружена главната група од 23 екипи.[4]
Екипи од Светската турнеја на UCI (18)
| |
Рута
уредиТрката започнала на 10 март 2019 година во Сен Жермен ан Ле, во западните предградија на Париз, и завршила на 17 март во Ница, поминувајќи 1.240 километри распоредени на осум етапи. По четири рамни и ридски етапи на првите четири дена, петтиот ден следел поединечен хронометар во должина од 25,5 километри. Седмата етапа била кралската етапа на трката, завршувајќи на Кол де Турини во Приморски Алпи. Осмата и последна етапа завршила на Англиската променада во Ница.[5]
Етапа | Датум | Тек | type | Растојание (км) | Победник | Cевкупен лидер |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 10 мар | Saint-Germain-en-Laye – Saint-Germain-en-Laye | 138,5 | Дилан Груневеген | Дилан Груневеген | |
2 | 11 мар | Ле Бревер – Белгард | 163,5 | Дилан Груневеген | Дилан Груневеген | |
3 | 12 мар | Сепоа – Мулен | 200 | Сем Бенет | Дилан Груневеген | |
4 | 13 мар | Виши – Пелусен | 210,5 | Магнус Корт | Михал Квјатковски | |
5 | 14 мар | Барбантан – Барбантан | 25,5 | Сајмон Јејтс | Михал Квјатковски | |
6 | 15 мар | Пење – Брињол | 210,5 | Сем Бенет | Михал Квјатковски | |
7 | 16 мар | Ница – Кол де Турини | 181,5 | Даниел Мартинес | Еган Бернал | |
8 | 17 мар | Ница – Ница | 110 | Јон Исагире | Еган Бернал |
Етапи
уредиЕтапа 1
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Етапа 2
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Етапа 3
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Етапа 4
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Етапа 5
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Етапа 6
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Етапа 7
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Етапа 8
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Завршен пласман
уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
Поредок
уредиНа Париз-Ница 2019 постоеле четири различни маички. За генералниот пласман, пресметуван преку додавање на завршните времиња на секој велосипедист на крајот на секоја етапа. Постоеле временски бонуси за првите тројца на друмските етапи: етапниот победник добивал десет секунди, додека второпласираниот и третопласираниот добивале шест односно четири секунди, соодветно. Временски бонуси добивале и првите тројца возачи на средниве спринтови — три секунди за победникот на спринтот, две секунди за вториот и една секунда за третиот возач. Предводникот на генералниот пласман ја добивал жолтата маичка.[6] Овој пласман бил сметан за најважен на Париз-Ница 2018 и победникот на пласманот бил сметан за победник на трката.
Место | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Добиени бодови | 15 | 12 | 9 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Дополнително, постоел бодовен пласман, каде била доделувана зелената маичка. Во бодовниот пласман, велосипедистите добивале бодови доколку завршеле во првите десет на етапите. За разлика од бодовниот пласман на Тур де Франс, видот на етапата немало влијание на бодовите кои се добивале – секоја етапа имало подеднаков број на достапни бодови во ист сооднос. Исто така, бодови можеле да се добијат и на средниве спринтови; три бода доколку за првиот кој ќе ја помине линијата, два бода за вториот и еден за третиот.[6]
Место | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Бодови за категорија 1 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Бодови за категорија 2 | 7 | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | |
Бодови за категорија 3 | 4 | 2 | 1 | 0 |
Имало и планински пласман, а предводникот во пласманот ја добивал белата маичка со црвени точки. Во планинскиот пласман, бодовите биле добивани доколку се стигне на врвот на искачувањето пред другите велосипедисти. Секое искачување било категоризирано со прва, втора или трета категорија, а бодовите биле сразмерно делени. На искачувањата од прва категорија, седум возачи освојувале бодови; на искачувањата од втора категорија пет возачи, а на искачувањата од трета категорија само тројца возачи освојувале бодови.[6]
Четвртата маичка го претставувала пласманот за млад возач, обележена со белата маичка. Пласманот се пресметувал на ист начин како генералниот пласман, но учествувале само возачи родени на или по 1 јануари 1994 година.[6]
Постоел и екипен пласман, во кој времињата биле додавани времињата на тројцата најдобри велосипедисти по екипа на секоја етапа; водечка екипа на крајот на трката била онаа со најмало вкупно време.[6]
Етапа | Победник | Генерален пласман |
Бодовен пласман |
Планински пласман |
Пласман за млад возач |
Екипен пласман |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Дилан Груневеген | Дилан Груневеген | Дилан Груневеген | Дамјен Годен | Кејлеб Јуан | Бора-Хансгрое |
2 | Дилан Груневеген | Еган Бернал | Џамбо-Висма | |||
3 | Сем Бенет | |||||
4 | Магнус Корт | Михал Квјатковски | Томас де Гент | Астана | ||
5 | Сајмон Јејтс | ЕФ Едукејшн Фирст | ||||
6 | Сем Бенет | Тим Скај | ||||
7 | Даниел Мартинес | Еган Бернал | Михал Квјатковски | |||
8 | Јон Изагире | |||||
На крај | Еган Бернал | Михал Квјатковски | Томас де Гент | Еган Бернал | Тим Скај |
Список на учесници
уредиНаводи
уреди- ↑ „UCI reveal WorldTour calendar for 2019“. Cycling News. Посетено на 23 октомври 2018.
- ↑ Виндзор, Ричард (11 март 2018). „Marc Soler grabs Paris-Nice title by four seconds from Simon Yates on final stage“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 11 март 2018.
- ↑ „UCI Cycling Regulations: Part 2: Road Races page 110 article 2.15.127“ (PDF). uci.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. Архивирано од изворникот (PDF) на 2 јули 2015. Посетено на 20 август 2015.
- ↑ „Paris-Nice 2019: Riders“. Cyclingstage.com. Посетено на 10 март 2019.
- ↑ Бери, Рајана. „Paris-Nice 2019 – Preview. Multiple plots converge in Race to the Sun“. cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 12 март 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 „2018 Paris–Nice: Regulations“ (Portable Document Format). Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 2 март 2018.
Надворешни врски
уреди- Матична страница
- Достигнувања на Cycling Archives
- „Париз-Ница 2019“. ProCycling.