1122
< 11 век | 12 век | 13 век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
1122 (MCXXII) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1122 година од новата ера, 122. од вториот милениум, 22. од XII век и трета од 1120-тите.
Грегоријански календар | 1122 MCXXII |
Ab urbe condita | 1875 |
Ерменски календар | 571 ԹՎ ՇՀԱ |
Асирски календар | 5872 |
Балиски календар | 1043–1044 |
Бенгалски календар | 529 |
Берберски календар | 2072 |
Будистички календар | 1666 |
Бурмански календар | 484 |
Византиски календар | 6630–6631 |
Кинески календар | 辛丑年 (мет. вол) 3818 или 3758 — до — 壬寅年 (вод. тигар) 3819 или 3759 |
Коптски календар | 838–839 |
Етиопски календар | 1114–1115 |
Еврејски календар | 4882–4883 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 1178–1179 |
- Сачка ера | 1043–1044 |
- Кали-југа | 4222–4223 |
Холоценски календар | 11122 |
Игбоански календар | 122–123 |
Ирански календар | 500–501 |
Исламски календар | 515–516 |
Јапонски календар | Хоан 3 (保安3年) |
Јавански календар | 1027–1028 |
Јулијански календар | 1122 MCXXII |
Корејски календар | 3455 |
Мингуо-календар | 790 пред Р. Кина 民前790年 |
Нанакшахи | −346 |
Селевкидски календар | 1433/1434 г.г. |
Тајландски сончев календар | 1664–1665 |
Тибетски календар | 阴金牛年 (женско железо-вол) 1248 или 867 или 95 — до — 阳水虎年 (машка вода-тигар) 1249 или 868 или 96 |
Други календари
уредиИстата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6630 и 6631 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5872 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 4882 и 4883 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1875.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1122 година се протега во 3758 и 3759, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3818 и 3819 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1665. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 515 и 516 исламска година.
Настани
уреди- Битка кај Бероја: Царот Јован II Комнин со војската стигнал на Балкан. Печенезите поставиле камп близу Стара Загора (денес Бугарија), каде се случила битката, при што победила византиската војска. Преживеаните Печенези биле заробени и биле примени во византиската војска, и се смета дека после оваа битка Печенезите исчезнале како посебен, независен народ.[1]
Родени
уредиПочинале
уредиНадворешни врски
уреди- ↑ Cinnamus, Ioannes (1976). Deeds of John and Manuel Comnenus, p. 16. New York, New York and West Sussex, United Kingdom: Columbia University Press. ISBN 978-0-23-104080-8.