Олибриј бил цар на Западното Римско Царство од 11 јули 472 до 23 октомври 472 година. По ограбувањето на Рим во 455 година од страна на Гејзерх, тој избегал во Цариград, каде во 464 година станал конзул, а во исто време се оженил со ќерката на Валентијан III. Во 472 година бил испратен во Италија од страна на Лав I (владетел)|Лав I за да помогне на Антемиј во бунтот со Ликимер. Но убивајќи го неговиот соперник, се самопрогласил за цар. Поради свадбата си со Плацидија, тој може да се смета за последниот претставник од т.н. Теодосиева династија. Починал за време на епидемијата од 472 година.

Олибриј
Роден 420
Починал 472
Олибриј, март (?) – 23 октомври 472 година, Тремисис