ФК Раднички Сомбор
ФК Раднички Сомбор е фудбалски клуб од Сомбор. Клубот е основан во 1912 година и се натпреварува во ПФЛ Сомбор. Навивачите на Раднички од Сомбор се викаат Сомбор Војводи.
Иако моментално минува низ многу тежок период во својот долг фудбалски живот, ФК Раднички и понатаму е убедливо најуспешниот жив фудбалски клуб во општина Сомбор. А за некој да го „мрдне“ од таа позиција „најуспешен во општина Сомбор“, треба да помине повеќе од половина век! Во фудбалскиот период од 1945 до 2020 година (75 години), дури 65 пати Раднички бил најуспешно пласиран фудбалски клуб во општина Сомбор (шест пати втор, четири пати трет)!
На вечната табела на Втората сојузна фудбалска лига на Југославија 1947 - 1992 година, Сомборски Раднички го зазема 62 место со 263 бода од 284 одиграни натпревари (100 победи, 63 нерешени и 121 пораз).[1]
Името на клубот низ историјата
уреди- 1912 - Сомборски работници „Гимнастичко здружение - работници“
- 1921 – Работнички спортски сојуз Војводина Сомбор
- 1926 - Сомборски работници „Гимнастичко здружение - работници“
- 1941 -ЗМТЕ
- 1945 - ФД Раднички Сомбор
- 1946 - ФД Полет Сомбор
- 1951 - ФК Раднички Сомбор
Историја
уреди1911 - 1941 година
уредиФудбалската историја на сомборски Раднички започнува во 1911 година кога и по 25 години постоење на Сомборскиот спортски сојуз (ССУ), неговите правила не се променети, особено во делот што зборува за прием на нови членови. Ова било гаранција дека главно оние од богатите семејства ќе можат да спортуваат во ССУ. Желни за спорт, а незадоволни од тоа што вратите на ССУ им биле затворени, младите работници, занаетчии и калфи започнале во летото 1911 година со собири, а една година подоцна, на 26 мај 1912 г. и официјално е основано Здружението за гимнастика на работниците во Сомбор, накратко наречено Раднички. Основан е од: Штремп Шаму, каменорезец, Јосип Бошњак, печатарски работник, Михајло Шнајдер, помошник на кројач, Карло Видаковиќ, бербер работник, Михајло Шнајдер, тапациристот, Јулије Милер, столар, Михајло Сенејдер, автомобил, работник, Ѓорѓе Коњовиќ и др.[2]
Според запишаните сеќавања на Нандор Хеленбергер, еден од првите членови на ова здружение, Министерството за внатрешни работи ги одобрило правилата и работата на здружението на 27 или 28 декември 1912 година. Така, во таа година започнала законската и официјално одобрена работа на Здружението за гимнастика на работниците во Сомбор (A Zombori munkas testedzö egyesület - ZMTE).[3]
На иницијатива на фудбалериТЕ кои во текот на 1917 1918 год. и 1919 година се собрале на тркачката патека кај Голгота и играле фудбал под името Раднички со повремени „диви“ фудбалски тимови. Се собирале не само љубителите на фудбалот, туку и спортисти, куглари и борачи. Најпрвин бил формиран фудбалскиот тим на „Раднички“, потоа спортисти, борачи, куглари,... Кон крајот на 1920 г. година, по долги подготовки и напори се конституира раководството на „Сомборскиот работнички спортски сојуз“. Новите основни правила биле усвоени на 15 јануари 1921 година, потпишан од д-р Павле Блажевац и Карло Цвиршиќ, претседател на Здружението и испратен до Министерството за внатрешни работи на Кралството Срби, Хрвати и Словенци на увид и одобрување. После два месеци Министерството под бр. 3043, од 14 март 1921 година ги одобрил Правилата и работата на друштвото. Според овие Правила, здружението добило нова „титула“, која во целост гласела: „Војводина Сомбор Раденичко спорт Удружење“. Во Правилата стоело дека бојата на здружението е црвена и бела. Во член 2 од Правилникот се велело: „Целта на здружението е ширење и развој на сите општествени спортови“.[3]
Првото фудбалско првенство по Првата светска војна, било натпреварување на Фудбалската потфедерација Суботица (тогаш фудбалски штабови на Бачка и Банат) во сезоната 1920/21, тоа се случило и со фудбалерите на Војводина. Сомборчани настапиле во II/B класа заедно со СЦ Врбашки, АЦ Бајмочки, Сомборски Т.К и Сокол на Милетиќ. Последната натпреварувачка сезона Војводина од Сомбор ја одиграла во сезоната 1922/23, кога во конкуренција на шест клубови[4] го зазеле петтото место на табелата, со еден освоен бод. Следувало пауза во натпреварувачкиот настап на клубот, а не и неговата работа во следните седум години. Враќањето на клубот на натпреварувачкиот „погон“ следел во сезоната 1930/31 во II / C класа - Дунавски групи но под ново / старо име Раднички до 1940 година. Во летото 1940 година, фудбалерите на сомборски Раднички се натпреварувале во втората класа на Фудбалската потфедерација Суботица (СНП), а заедно со другите фудбалски клубови од Сомбор и околината летото го напуштилет СНП. од 1940 година се приклучиле на новоформираната Сомборска парохија [5]. Во рамките на новоформираната „Прохија Сомбор“, клубот се натпреварувал со уште два клуба од „Дунав“ на Моностор и „Електра“ на Гаковац ( СК Крњајски ( Крњаја ) и Риџички СК ( Риѓица ) се откажале на почетокот на првенството) одиграле два натпревари во есенската сезона Дунав 0:3, победа против Електра 3:0). Поради почетокот на Втората светска војна, пролетниот дел не се ни одиграл.[6]
1941 - 1944 година
уредиИ покрај тешките воени услови за време на окупацијата, Раднички продолжил со својата спортска работа, како и со другите спортски клубови во Сомбор, но под новото, унгаризирано име ZMTE или популарно Munkaš (унгарски) што значи Работник. Дотогаш, комплетната црвена опрема била забранета од окупаторските власти, па носеле црвени дресови, бели шорцеви и зелени чорапи. Тренирале на теренот кај цигланата на Апатински пат или на старото игралиште на Славија, кое го изнајмиле. За разлика од предвоениот период кога фудбалскиот тим на Раднички се состоел главно од работничка младина, претежно од унгарска националност, за време на окупацијата фудбалскиот тим на ЗМТЕ бил составен главно од Срби, главно средношколци и некои студенти, кои поради нивната националност, необезбеденото постоење и непознавањето на унгарскиот јазик морале да го прекинат школувањето.[3]
Во првата окупациска лига, покрај ЗМТЕ, се нашле и: Сомборовите МАВ (денешен ЖАК), Бајмочки АК, Мункаш ТЕ (Баја), Милетиќко Спортско друштво (Светозар Милетиќ) и СУ Апатин.
На почетокот на 1944 г. Натпреварот бил реорганизиран во 1945 година, па Мункаш играл со клубови од Баја, Кишкереш, Хоргош, Калоча, Келебија, Бајмок, Шолтвадкерт и некои други места, но натпреварите биле прекинати поради војната.[2]
За време на војната, тренери на тимот биле: Тони Сабо, Бранко Одобашиќ и најдолго Ивица Цар.
1945 - 2018 година
уредиВо новоослободениот Сомбор носител на целокупниот спортски живот било Сомборското работничко спортско друштво. Околу него во почетокот на 1945 година, почнале да собираат бројни спортски ентузијасти: фудбалери, куглари, спортисти, борачи, пливачи, ватерполисти, тенисери и рибари, како спортски политички активисти. Другите предвоени спортски здруженија не ја обновиле својата работа.
Таа пролет се одржале првите јавни фудбалски натпревари во Сомбор. Еден од незаборавните натпревари бил натпреварот помеѓу белградски Раднички и сомборски Раднички. Било точно два дена пред веста за победата над фашизмот, на 7 мај 1945 година. Домашниот тим победил со 4:1 (3:1).
Во текот на летото и есента 1945 г. Започнале првите квалификациски фудбалски натпревари за влез во новоформираната Војводинска фудбалска лига Право на учество во Војводинската фудбалска лига добиле екипите кои постигнале најдобар успех во локалните натпреварувања. Сомборски „Раднички“ во Војводинската лига влегол од Сомборската област. Стартот на Раднички во првата година од натпреварувањето во Првата војводинска лига бил скромен, се играло по двоен бодовен систем. Од десет натпревари „Раднички“ освоил само три, а загубил седум.
Во летото 1946 година имало реорганизација на сомборски „Раднички“. Натпреварите за квалификации за влез во Војводинската лига покажале дека за „Раднички“ би било вредно да има посилен тим кој би можел успешно да го претставува сомборскиот фудбал во жестоката конкуренција на војводинските клубови. Затоа, во летото 1946 година се случило спојување на сомборски „Раднички“ и сомборски „ Железничар “ и Клубот добил ново име: Фискултурно Друштво Полет .
Во текот на летото 1951 г. имало нова реорганизација на сомборскиот ФД „Полет“. ЖАК се одвоил од друштвото, кое во 1951 го продолжило фудбалското натпреварување во понизок ранг. На собранието на ФД „Полета“ била донесена одлука името на ФД „Полет“ да се замени со старото име на ФК „Раднички“. Некои други секции се издвоиле од ФК „Раднички“ и создале клубови за себе. Така, борачите основале свој независен клуб наречен Боречки клуб „Раднички“. Се истакнале и кревачите кои формирале свој Клуб за кревање тегови „Раднички“. Но името „Полет“ го задржале пливачите и ватерполистите како самостоен клуб, потоа кугларите, исто така како самостоен кугларски клуб „Полет“. Спортистите се истакнале во 1949 година. Така, „Раднички“ останал чисто фудбалски клуб. Со своето старо име ФК „Раднички“ во 1951 година. Продолжиле да се натпреваруваат во Војводинската фудбалска лига, во која за целиот период од своето постоење настапувал и фудбалскиот тим „Полета“ (трето рангиран на југословенскиот фудбал).
Една година подоцна, во 1952 година, следела реорганизација на југословенскиот фудбал, па фудбалерите на „Раднички“ се нашле во зоната Сомбор, која ќе ја добијат со бод предност (24) пред Бездански спорт. Како шампион на својата зона, „Раднички“ морал да игра квалификациски натпревари со Сента. Во двата меча „Раднички“ победил, во Сента 2:1, а во Сомбор 4:0. Така „Раднички“ станал член на Обединетата Војводинска лига (трет ранг).
Во сезоната 1952/53, „Раднички“ од Сомбор на крајот од силната Обединета Војводинска лига (ЈВЛ) завршил на второто место со три бода помалку од првопласираниот Динамо од Панчево (33). Сомборските „црвено-бели“ и во следната натпреварувачка сезона крајот на првенството го дочекале на второто место, овојпат пет бода помалку од првопласираната Бачка (33). На крајот од третата сезона во ЏВЛ, фудбалерите на Сомбор забележале најлош резултат, со 25 бодови на шестото место (од 12 клуба). Сепак, тоа било доволно клубот да се пласира во новоформираната Втора лига - III ранг (Втор ранг во југословенскиот фудбал играле во три групи), бидејќи таа година била реорганизација на југословенскиот фудбал, па така првите шест екипи од Третата лига се стекнале со право на бодови со кои се борат во Вториот ранг.
Сомборски Раднички во својата дебитантска сезона сигурно е шести во конкуренција на четиринаесет клубови [7]. Следната 1959/57 г. на крајот од сезоната клубот бил на четвртото место со седум бода помалку од првопласираниот тим од Борово (37), пет помалку од второпласираниот Пролетер на Зрењанин и еден бод помалку од третопласираниот Пролетер од Осиек.
Сомборчани биле многу успешни во сезоната 1957/58, завршувајќи ја сезоната на високото трето место од Втората лига - III ранг со 35 бодови, како и второпласираниот Пролетер од Осиек. Шампион таа година била екипата на Зрењанин Пролетер со 40 бодови. Фудбалерите на Раднички постигнале и голем успех во таа „натпреварувачка“ година, стигнувајќи до осминафиналето на Купот на Југославија, каде загубиле на пенали со 3:4 (2:2, 0:2) од Хајдук од Сплит. Фудбалската јавност на Сомбор и околината со нетрпение го очекувала тој дуел, па уште пред пладне во тој мрачен маглив и зимски ден пристигнале колони навивачи од околните места.
Една година подоцна, во шеснаесеттиот Куп од натпреварувањето, екипата на Сомбор го елиминирала прволигашот Вардар од Скопје со 3:1, а во следното коло пред домашните навивачи претрпеле пораз од официјалниот национален шампион ФК Црвена ѕвезда. 2: 5 (2: 1). Во деновите пред натпреварот, единствена тема меѓу многубројните љубители на спортот во Сомбор бил настанот кој со голем интерес се очекувал на Градскиот стадион. На крајот на краиштата, било јасно дека Градскиот стадион во Сомбор ќе биде претесен за сите оние кои сакале да го гледаат овој натпревар. Во тоа време екипата на Црвена звезда ја сочинувале пет репрезентативци: Беара, Дурковиќ, Поповиќ, Шекуларац и Костиќ.[8] Забележителните резултати во Купот и оваа година биле проследени со одлични резултати во првенството. Во уште посилната конкуренција на Втората лига (од 1958 година, Втората лига се играла во 2 групи „Источна“ и „Западна“ со по 12 клуба. Во „Источната“ група имало клубови од Србија, Црна Гора и Македонија, а на „Западот“ „од Словенија, Хрватска и Босна и Херцеговина ) Сомбор повторно го зазел третото место со 28 бодови. Пред нив биле Спартак од Суботица (29) и ОФК Београд (34).
Сомборски Раднички во третата натпреварувачка година во Втората лига ( сезона 1959/60 ) се наоѓал на седмата позиција на табелата, а на третото место завршиле следните „црвено-бели“ од Сомбор со 27 бодови. Пред нив биле второпласираниот Будуќност (од тогашниот Титоград ) и првопласираните новосадски „канаринци“ - РФК Нови Сад (32).
По испаѓањето во осминафиналето од Сплитски Хајдук, четири години подоцна, екипата на Сомбор во шеснаесетфиналето го елиминирала домашниот Челик од Зеница (2:4). Раднички очекувано повторно го пречекал сплитскиот тим во осминафиналето на Купот. Така, на 14 февруари 1962 година, жителите на Сомбор. повторно им укажала можноста да го гледаат прволигашот Хајдук во една натпреварувачка борба. Било студено со снежна бура. Натпреварот овојпат завршил со победа на домаќините 1:0. Во четвртфиналето на Купот на Југославија, екипата на Раднички била поразена од Црвена ѕвезда со 2:1.[8]
Успехот во Куп натпреварувањето во тоа време не следело по успехот во првенството овојпат. По седум години играње во Вториот ранг на југословенскиот фудбал, фудбалерите од „градот на зеленилото“ морале да се вратат во понизок ранг. Имено, на крајот од првенството на „Втора лига - Источна група“ во сезоната 1961/62 . Сомборски „Раднички“ завршил на единаесеттата позиција со 19 бодови, исто толку бодови имале и десеттопласираната Приштина и деветопласираниот Спартак од Суботица. Последна на табелата била екипата на Раднички од Крагуевац (18).
Веднаш по испаѓањето во Српската лига - Северна група (Војводина и Белград), Раднички од Сомбор го освоиле првото место во конкуренција на 16 клубови благодарение на подобрата гол-разлика (84:37) во однос на Текстилац на Оџаци (65:40).[9] експресно вратени во Вториот ранг. Враќањето во Втората лига - Источна група (сезона 1963/64) не било убаво. Фудбалерите на Сомбор на крајот од првенството биле на последното место со 16 бодови во конкуренција на исто толку клубови. По испаѓањето во понизок ранг, фудбалерите на Раднички повторно го освоиле третиот ранг во српската лига - северната група (Војводина и Белград), овојпат поубедливо и повторно го „зеле билетот“ за второлигашкиот караван. Овојпат поуспешно било враќањето во второлигашкото друштво, Сомборски Раднички останал четири години. Во првото го зазеле петтото место со 37 бодови, на второто високото трето место исто така со 37 бодови. Третата сезона (967/68) завршиле на шестото место (34 бодови), додека во четвртата сезона (1968/69) фудбалерите на Сомбор биле под линијата, односно на последното место на табелата (16 бодови). Треба да се напомене дека сите години кога фудбалскиот клуб „Раднички“ се натпреварувал во Втората сојузна лига на Југославија, фудбалскиот стадион во Сомбор секогаш бил полн, а билетите се продавале неколку дена пред натпреварот.
Во 1969 година, клубот спаднал во Војводинската лига (трет ранг), во која играл следните три сезони. Во сезоната 1971/72 . Фудбалерите на сомборски „Раднички“ први минале низ голот на Војводинската лига и се вратиле во Втората лига на југословенскиот фудбал. Во конкуренција на 18 клубови низ Војводина, Сомборчани го заземал врвот на табелата со 47 бодови, ФК „Врбас“ пласиран со шест бода помалку, додека третото место го поделиле Словен (Рума) и Славија (Нови Сад) 40 поени). Во Втората лига клубот останал само една сезона (1972/73). На крајот од натпреварувањето, сомборчани се на петнаесеттото место со 27 бодови, но бидејќи таа година имало реорганизација на југословенскиот фудбал, така што пред тоа девет од 18-те клубови отишле подолу, немало спас за сомборските „ црвено-бели“. Со испаѓањето во понизок ранг, фудбалскиот клуб Сомбор, пак, останал без пари.
„Раднички“ од Сомбор во наредните пет сезони се натпреварувал во третото место (Војводинска лига), без да забележи забележителни резултати. Првенството најмногу завршил на средината на табелата (најдобро пласиран бил на деветтото двапати освоено место). Агонијата го достигнала својот врв во сезоната 1977/78 . клубот во конкуренција на 18 клубови завршил на 17. место со 19 бодови.[10].Тринаесет поени помалку од шеснаесеттопласираниот Вршац.
Враќајќи се во четвртиот ранг ( Обединета лига на Сомборската потфедерација ) по долгогодишно отсуство, клубот ги поминал сите четири години во борба за првото место. За време на зимската пауза (сезона 1978/79 ) , „Раднички“ бил спаринг партнер на олимпискиот фудбалски тим на СССР во Сомбор, по враќањето на советската репрезентација во Макарска. „Црвено-белите“ на Сомбор биле достојни партнери за гостите, но сепак биле поразени со 1:3 (0:2). Средбата привлекла огромен број фудбалски фанови, дури и оние кои со години не доаѓале на фудбалскиот стадион.[11] Во првата сезона (1978/79) ривали им биле Младост од Апатин и Раднички од Сомбор. Тимот од Апатин прв минал низ целта со бод повеќе (51) и изборил пласман во квалификациите за повисок ранг, каде на крајот биле поразени во дуел од фудбалерите на новосадска Славија.[12] Во втората сезона од четвртиот ранг ривалите биле исти како и лани, но конкуренцијата за првото место била уште пожестока. На крајот од првенството клубовите заедно имале по 49 бодови, но тимот на Апатин (гол разлика: 95:29) бил подобар од тимот на Сомбор (78:19) и сосема заслужено излегле на мегдан што го носел името на Бачки Јарак.[13][14]
Со ставањето на тимот на Апатин во повисок ранг, фудбалерите на сомборски Раднички немале достоен ривал во четвртиот ранг, па така во сезоната 1980/81 убедливо го освоиле првото место, со девет бода повеќе од првиот придружник на „Граничар“ од Риѓица (38). Првото место уште во тие години во четвртиот не донело директен пласман во третото рангирање, па „шампионите“ од другите зонски лиги одиграле дополнителни квалификации за пополнување на „Војводинската лига“ (трет ранг). Во нив, Раднички од Сомбор се сретнал со шампионот на обединетата лига на потфедерацијата Вршац, екипата на ФК Вршац. Веќе првиот меч од баражот во Сомбор го решило прашањето кој ќе биде во повисок ранг. Гостите од Вршац со сигурна игра славеле на Градскиот стадион во Сомбор со резултат 2:4 и една недела со минимална победа (1:0) на домашен терен го „заверилее“ билетот за Третата лига. Како и минатата сезона, така и во сезоната 1981/82 . Сомборовите „црвено-бели“ немале приближно квалитетен ривал во борбата за првото место, па во споменатата сезона Раднички му „побегнал“ со 53 бода овојпат на второпласираниот Текстилац од Оџак (44). Ривал во квалификациите овојпат била многу послабата ЛСК од Лаќарка, кога екипата на Сомбор победила со 9:1 [15] во двојки и по четири години пауза се вратиле во третиот ранг во југословенското фудбалско натпреварување.
На крајот на возвратната сезона на Војводинската лига во сезоната 1982/83 . Раднички е на скромното 12. место со 32 бода, а во следните две години сезоната ја завршиле на втората позиција, многу блиску до враќање во Втората лига. Во првата сезона ФК Црвенка бил поуспешен за два поени (49) во однос на Раднички (47), а следната (1984/85) прв на целта минал поранешниот АИК [16] од Бачка Топола со 46 поени, додека сомборците застанале на поен помалку (45). По вториот неуспешен повратен пласман во Вториот фудбалски ранг, забележлив е благ пад во составот на Сомбор. Четвртата сезона (1985/86) во Војводинската лига завршила на петтото место (36 бодови), додека петтата (1986/87) е на осмото место. Сезона 1987/88 значело реорганизација на југословенскиот фудбал (обединетата втора лига била формирана со дваесет клубови низ Југославија ), па само четири првопласирани екипи од Војводинската лига добиле право на настап следната сезона во новоформираната трета лига Интеррепубликанска лига - Север. (се формираат уште три третолигаши). во СФРЈ. „Меѓуопштинска лига - север“ ја сочинувале клубови од Војводина, Славонија, североисточна БиХ, Белград, Шабац, Ваљево, Смедерево). Во споменатата сезона на реорганизација ( 1987/88 ), Сомбор завршил на „трагичното“ петто место на табелата со само бод помалку (47) од четвртопласираниот Динамо од Панчево, кој заедно со третопласираниот Врбас (49) и второпласирана АИК бодови) од Бачка Топола се стекнувале со право на понатамошно натпреварување во силен трет ранг.[17]
Новоформираната „Војводинска лига“ од сезоната 1988/89 станала многу силен четврти ранг на југословенскиот фудбал. Во него настапувале и „црвено-белите“ на Сомбор.[18] Во првата сезона Раднички завршил на 12. место, додека во втората „застанал“ на второто место, три бода помалку (42) од првопласираниот Хајдук од Кула.
По почетокот на војната со сила на случајност во летото 1991 г. Следува нова реорганизација на фудбалот во Југославија. Четири првопласирани екипи во Војводинската лига (IV ранг, кој траел само три сезони) ќе изборат место во новоформираната Трета лига - Север . Динамо од Панчево како првопласиран со 48 бодови, пласман во повисок ранг оствариле Агроунија (41), Срем (38) и Раднички од Сомбор (34). Раднички првите две години во третиот ранг и двата пати е на тринаесеттото место, по што следело поместување за едно место на третото. Во следните две сезони, клубот се стабилизирал во четвртата година на „ третолигашкото небо“ (сезона 1994/95) на седмата позиција, додека следната година (1995/96) на високата петта. Следните две натпреварувачки сезони клубот ги завршил на дванаесеттото и тринаесеттото место, соодветно, додека во сезоната 1998/99 агресијата врз Југославија со НАТО пактот ќе го „спаси“ од преселба во понизок ранг. По 19 кола од Српската лига на Војводина, играчите на Раднички од Сомбор биле на претпоследното место со 17 бодови, но воената состојба во земјата (која започнала на 24 март 1999 година) ги прекинала сите спортски настани во земјата. Никој не отпаднал во прекинатата сезона, додека првопласираните клубови добиле можност да бидат повисоко рангирани. Фудбалерите на Раднички го повториле лошиот резултат и следната сезона ( 1999/00 ), заземајќи го деветнаесетото место на табелата (од дваесет клуба) со 34 бода, петнаесет бодови помалку од „пристаништето за спас“.
Клубот во следните две години играл во четвртиот ранг на Војводинската лига - натпреварување Север [19], а по трет пат, по реорганизацијата на југословенскиот фудбал, клубот се нашол во петтиот ранг - Втората војводинска лига - Север . Во првата сезона (2002/03) Раднички е на четвртото место, додека следната сезона (2003/04) е на осмото место, што било доволно за враќање во Војводинската лига - Север.[20]
Сезоната 2004/2005 Раднички го заземал 11. место на табелата во Војводинската лига Север, во претпоследното коло Сомборскиот тим заминал во Сента со само десет фудбалери и претрпел пораз од истоимената домашна екипа со резултат 3:1. По завршувањето на сезоната, врз основа на договорот меѓу Никола Елез, претседателот на ФК Полет од Растина и раководството на сомборските „црвено-бели“ за спојување на двата клуба, Раднички станал член на Српската лига - Војводина. Група.
Во првата сезона од третолигашката конкуренција 2005/06 год . освоиле одлично шесто место, додека следната година статусот едвај бил зачуван ( 13 место), 2007/08 . нешто подобро 11 место до конечно во сезоната 2008/09.. Со освојувањето на третото место, преку бараж со екипата на Раднички Стобекс од селото Клупци кај Лозница, можеле да се изборат за пласман во Првата лига на Србија.[21]
Со приклучувањето во баражот против истоименикот од Клупач [22], Раднички по повеќе од 35 години повторно го достигнал нивото на втората сојузна лига - официјално станал член на Првата лига на Србија. На чело на стручниот штаб дошолл Золтан Сабо, поранешен првотимец и познат интернационалец. Навикнувањето на новите противници и судењето имало своја цена. Во сезоната 2009/10. Раднички го зазел 11-тото место и на крајот на крајот од првенството 2010/11 година. постигнал еден од најдобрите пласмани во историјата - седмо место. Од 34 натпревари, 13 биле решени во нивна корист, 10 биле нерешени и 11 загубени. Дале тешки, но и примени голови, па на крајот гол разликата била 30:29. Освоени биле рекордни 49 поени, а да не загубеле малку на крајот од првенството, билансот ќе бил уште подобар.[23]
Фудбалерите на Раднички ќе бидат домаќини во Сомбор на 18 октомври 2004 година. на пријателскиот натпревар меѓу репрезентациите на Србија и Црна Гора до 19 години (1:3).
Во 2012 година, Сомборски Раднички испаднал во српската лига на Војводина три години подоцна во 2015 година. Во 2021 година, клубот се преселил во Војводинската лига Север, во Регионалната лига Сомбор.[24]
Стадион
уредиГрадскиот стадион во Сомбор бил свечено отворен во средината на 1953 година во пријателски натпревар Раднички го победил Полет од Сивца со 3:0. Од февруари 2021 г. ФК „Раднички“ Сомбор тренинзите и првенствените натпревари на домашен терен ги играл на фудбалскиот стадион во Купушина.
Работнички денес
уредиВо јуни 2018 година фалсификувано е собранието на ФК Станишиќ [25], кое е преименувано во ФК „Раднички 1912“ и се преселило во Сомбор. Нелегалната имиграција на поранешниот фудбалски клуб од Станишиќ на Градскиот стадион во Сомбор довело до проблеми кои ескалирале во февруари 2021 година, кога со одлука на директорот на Спортскиот центар „Соко“, Дарко Косановиќ, на играчите на најстариот фудбалски клуб во општината им се забранил влез на Градскиот стадион, каде што играчите на Раднички настапувале уште од изградбата на ова фудбалско игралиште во Сомбор.[26][27] По неколкудневна пауза, фудбалерите продолжиле да тренираат во блиската Купушина[28], додека првенствените фудбалски натпревари од Војводинската лига „Север“ се играле како „домаќини“ во Бачки Брестовац, Гајдова, Оџаци, Купушина, Чонопља.[29]
Во меѓувреме (март 2021 г. ) спроведена е акција за собирање потписи на директорот на СЦ „Соко“. Имено, сите спортски клубови во градот Сомбор (освен Атлетскиот и Велосипедскиот клуб) потпишале иницијатива против еден од најстарите клубови во Србија, кој со години не користел пари од буџетот на градот Сомбор и не ги загрозувал нив на кој било начин. Последната акција не дошла од клубовите, туку била програмирана и подготвена во редовите на оние кои сакале насилно иселување на Фудбалскиот клуб Раднички од Градскиот стадион, каде што се наоѓал речиси седумдесет години.[30]
Меморијалот Милан Врцељ
уредиВо спомен на починатиот поранешен играч на „Раднички“, Милан Врчељ, „Раднички“ Сомбор од 1976 го организира „Милан Врцељ меморијал“ во мал фудбал. На првиот турнир учествувале 215 екипи. Овој турнир станал постојан преглед на фудбалерите и фудбалските надежи на Сомбор и неговата околина.
Успех
уреди- Втора лига на Југославија (13 сезони)
- трето место (4): 1957/58; 1958/59 година; 1960/61 година; 1966/67 година.
- 1955 - 1962 година
- 1963 - 1964 година
- 1965 - 1969 година
- 1972 - 1973 година
- Втора лига на Србија (3 сезони)
- седмо место (1): 2010/11.
- 2009 - 2012 година
- Српска лига Војводина (трет ранг)
- Освојувач (2): 1962/63; 1964/65 година.
- Сомборска зона (трет ранг)
- Освојувач (1): 1952 година
- Војводина лига (трет ранг)
- Освојувач (1): 1971/72.
- Второпласирани (3): 1983/84; 1984/85 година; 2008/09.
- Војводина лига (четврта ранг)
- Второпласирани (3): 1989/90; 1983/84 година; 1984/85 година.
- Регионална лига Сомбор (четврта ранг)
- Освојувач (2): 1980/81; 1981/82 година.
- Второпласирани (2): 1978/79; 1979/80 година.
- Регионален куп - Сомбор
- Освојувач (1): 1970, 1984 година.
- Подмладок:
- Шампион на Војводина
- Освојувач (1): 1971 година
- Пионери:
- Шампион на Југославија
- Освојувач (1): 1998 година
Пријателски меѓународни натпревари
уреди- 21 август 1973 година Раднички (Сомбор) - АЕЛ ( Лариса ) 4:3 (3:0)
- 1978 година Раднички (Сомбор) - Олимписки фудбалски тим на СССР 1: 3 (0: 2)
- 18 октомври 2004 година Раднички (Сомбор) - Србија и Црна Гора У19 1:3
Клупски легенди
уредиПознати поранешни играчи
уредиХронологија на ФК Раднички Сомбор по сезони
уреди1912: Основање на клубот Раднички. [39]
1921: Клубот е преименуван во Војводина. [40]
1920/21: II / Б клас Суботица потсојуз.
1921/22: II / Б клас Суботица потсојуз.
1922/23: II / Б класа Дунавска група СП.
1923/30: Клубот не се натпреварува.
1926: Обновување на основачкото име Раднички.
1930/31: II / C класа Дунавска група Суботица потсојуз.
1931/32: II / А класа Дунавска група СП.
1932/33: II / C класа Дунавска група СП.
1933/34: II одделение Подунавска група СП.
1934/35: II класа Дунавска група СП.
1935/36: II одделение Дунавска група СП.
1936/37: II одд Западна група СП.
1937/38: II одделение Дунавска група СП.
1938/39: II класа Дунавска група СП.
1939/40: II одделение Дунавска група СП.
1940/41: II одделение Северна група Сомборска парохија.
1941: Преименување на клубот: ЗМТЕ [41]
1941/44: Клубот игра во Унгарската фудбалска лига
1945: Обновување на основачкото име Раднички.
1945: Квалификации за Војводинската лига.
1946: Спојување и преименување на клубот во Полет. [42]
1946/47: Војводина лига (1)
1947/48: Северна група од Српската лига (3)
1948/49: Бачка лига (4)
1950: Војводина лига (4)
1951: Обновување на основачкото име Раднички. [43]
1951: Војводина лига (4)
1952: Сомбор зона (3)
1952/53: Војводина лига (3)
1953/54: Војводина лига (3)
1954/55: Северна група од Српската лига (3)
1955/56: Втора лига - III група (2)
1956/57: Втора лига - III група (2)
1957/58: Втора лига - III група (2)
1958/59: Втора лига - Источна група (2)
1959/60: Втора лига - Источна група (2)
1960/61: Втора лига - Источна група (2)
1961/62: Втора лига - Источна група (2)
1962/63: Српска лига - Северна група (3)
1963/64: Втора лига - Источна група (2)
1964/65: Српска лига - Северна група (3)
1965/66: Втора лига - Источна група (2)
1966/67: Втора лига - Источна група (2)
1967/68: Втора лига - Источна група (2)
1968/69: Втора лига - Источна група (2)
1969/70: Војводина лига (3)
1970/71: Војводина лига (3)
1971/72: Војводина лига (3)
1972/73: Втора лига - Северна група (2)
1973/74: Војводина лига (3)
1974/75: Војводина лига (3)
1975/76: Војводина лига (3)
1976/77: Војводина лига (3)
1977/78: Војводина лига (3)
1978/79: Џедин. лига со области (4)
1979/80: Џедин. лига со области (4)
1980/81: Џедин. лига со области (4)
1981/82: Џедин. лига со области (4)
1982/83: Војводина лига (3)
1983/84: Војводина лига (3)
1984/85: Војводина лига (3)
1985/86: Војводина лига (3)
1986/87: Војводина лига (3)
1987/88: Војводина лига (3)
1988/89: Војводина лига (4)
1989/90: Војводина лига (4)
1990/91: Војводина лига (4)
1991/92: Трета лига Север (3)
1992/93: Трета лига Север (3)
1993/94: Српска лига - Северна група (3)
1994/95: Српска лига - Северна група (3)
1995/96: Српска лига - Северна група (3)
1996/97: Српска лига Војводина (3)
1997/98: Српска лига Војводина (3)
1998/99: Српска лига Војводина (3)
1999/00: Српска лига Војводина (3)
2000/01: Војводина лига Север (4)
2001/02: Војводина лига - север (4)
2002/03: Втора Војводина лига - Север (5)
2003/04: Втора Војводина лига - Север (5)
2004/05: Војводина лига - Север (4) [44]
2005/06: Српска лига Војводина (3)
2006/07: Српска лига Војводина (3)
2007/08: Српска лига Војводина (3)
2008/09: Српска лига Војводина (3)
2009/10: Прва лига на Србија (2)
2010/11: Прва лига на Србија (2)
2011/12: Прва лига на Србија (2)
2012/13: Српска лига Војводина (3)
2013/14: Српска лига Војводина (3)
2014/15: Српска лига Војводина (3)
2015/16: Бачка лига (4)
2016/17: Бачка лига (4)
2017/18: Војводина лига - север (4)
2018/19: Војводина лига - север (4)
2019/20: Војводина лига - север (4)
2020/21: Војводина лига - север (4)
2021/22: Регионална лига Сомбор (5)
Наводи
уреди- ↑ http://www.rsssf.com/tablesj/joeg2alltime.html#yug/
- ↑ 2,0 2,1 Душан Колунџија — Век у 100 утакмица
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Стеван Васиљевић и Људевит Велицки - „Фудбалски клуб Раднички Сомбор 1912-1982“ (1982)
- ↑ Врбашки СЦ, Соко (Стари Бечеј), КАФК (Кула), Слога (Паланка) и Сомборско ГД
- ↑ Основана 9. септембра 1940. године у просторијама "Градске касине".
- ↑ Небојша Јаковљевић - "Фудбалска такмичења јужних Словена 1873-1941" (SaTCIP, 2018.)
- ↑ Састав лиге: Борово, Будућност (Ваљево), Динамо (Панчево), Смедерево, Пролетер (Зрењанин), Шумадија (Аранђеловац), БУСК (Београд), Бачка (Бачка Паланка), Шумадија (Београд), Динамо (Винковци), Млади Радник (Пожаревац), Јединство (Стара Пазова), Јединство (Земун)
- ↑ 8,0 8,1 Ирина Иванчевић — „Дведесет златних година, ФК Раднички Сомбор 1952—1972”
- ↑ оба клуба су имала по 40 бодова на крају првенства
- ↑ исто толико имало је и последњепласирано Јединство из Старе Пазове
- ↑ "ФК Раднички Сомбор, 1912-1982", стр: 120.
- ↑ Први меч у Апатину завршио је у корист гостију 0:2; у реваншу у Новом Саду "Славија" је такође била успешнија 2:1.
- ↑ Младост - Раднички 2:2; Раднички - Младост 0:1.
- ↑ Фудбалери Младости су у двомечу били успешнији од "Младости" из Бачког Јарка. У првом мечу у Б. Јарку домаћини су победили 2:1, док је седам дана касније у Апатину, домаћа Младост савладала госте 2:0 и пласирала се у Трећи ранг такмичења.
- ↑ Раднички - ЛСК 5:0; ЛСК - Раднички 1:4.
- ↑ Клуб угашен, нема никакве везе са ФК ТСЦ
- ↑ Првопласирана Бачка из Бачке Паланке игра додатне квалификације против Загреба (1:0; 0:0) и Копера (1:1; 1:0) и пласира се у Јединствени Други ранг такмичења.
- ↑ Конкуренција је била веома јака. Састав прве сезоне: Бечеј, Хајдук (Кула), Младост (Бачки Јарак), Црвенка, Срем (Сремска Митровица), Раднички (Зрењанин), Бачка (Суботица), Бегеј (Житиште), Агроунија (Инђија), Црвена звезда (Руско Село), Вршац, Раднички (Сомбор), Младост (Апатин), Славија (Нови Сад), Козара (Банатско Велико Село), Зорка (Суботица), Индекс (Нови Сад), Текстилац (Оџаци).
- ↑ Састав остатка лиге: ФК Палић, Његош (Ловћенац), Виноградар (Хајдуково), ФК Таванкут, ФК Станишић, Раднички (Ратково), Обилић (Нови Кнежевац), Полет (Растина), Север (Суботица), Криваја, БСК (Бачки Брестовац), ЖАК (Сомбор), Панонија, ФК "Алекса Шантић" (Алекса Шантић)
- ↑ Опет је извршена реорганизација фудбала у држави и првих девет клубова Друге војвођанске лиге север, стицало је "карту" у новопокренутој Војвођанску лигу - север
- ↑ Душан Колунџија — Век у 100 утакмица (2012.), стр 23.
- ↑ Прва утакмица у Клупцима завршена је минималном победом сомбораца, да би реванш у Сомбору одигран без голова.
- ↑ Душан Колунџија — Век у 100 утакмица (2012.), стр 24.
- ↑ FK Radnicki Sombor info Архивирано на 14. 8. 2010.
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=CrCN4tG4Bg4&t=5s&ab_channel=fudbalskamafija
- ↑ https://www.soinfo.org/vesti/vest/24433/direktor-sc-soko-naredio-zakljucavanje-kapije-i-promenu-brava/
- ↑ https://www.soinfo.org/vesti/vest/24330/direktor-sc-soko-nastavlja-sa-diskriminacijom/
- ↑ https://www.soinfo.org/vesti/vest/24531/fk-radnicki-prestanite-da-zloupotrebljavate-funkcije/
- ↑ https://somborsport.org/index.php/2021/03/15/tri-ekipe-na-celu-vojvodanskog-severa/
- ↑ https://www.soinfo.org/vesti/vest/24504/ko-je-stvarni-inicijator-peticije-protiv-radnickog/