Википедија

Светско првенство во фудбал 1998


Светското првенство во фудбал 1998 година било 16-тото Светско првенство во фудбал, меѓународен фудбалски турнир кој се одржува на секој четири години и на кој право на учество имаат сите членки на ФИФА кои ги минале квалификациите. Првенството се одржало во Франција од 10 јуни до 12 јули 1998 година. Земјата-домаќин била избрана од страна на ФИФА по втор пат во историјата на натпреварувањето, совладувајќи го Мароко во процесот на наддавање. Така, Франција добила можност вторпат да го организира првенството (првиот бил во 1938 година), а по деветти пат тој се одржал во Европа. Ова било првото Светско првенство што се одржало под претседателство на Сеп Блатер. Со времетраење од 32 дена, ова бил најдолгиот мундијал во историјата.

Светско првенство во фудбал 1998
Coupe du Monde - France 98
Официјално лого
Податоци за првенството
ЗемјаФранција Франција
Екипи32
Финални резултати
Прво место Gold medal blank.svg Франција (1. титула )
Второ место Silver medal blank.svg Бразил
Трето место Bronze medal blank.svg Хрватска
Четврто место Холандија
Статистики на првенството
Број на натпревари64
Постигнати голови169 (2.64 по натпревар)
Гледачи2.784.687 (43.511 по натпревар)
ГолгетерХрватска Давор Шукер (6 гола)
Најдобар играчБразил Роналдо
Најдобар млад играчАнглија Мајкл Овен
Најдобар голманФранција Фабиен Бартез
Фер плеј награда Англија
 Франција
← 1994
2002 →

Квалификациите започнале во март 1996 и завршиле во ноември 1997. Ова првенство било првото на кое групната фаза била проширена од 24 на 32 екипи, со осум групи од по четири екипи. Вкупниот број натпревари на турнирот биле 64, кои се одиграле на 10 стадиони во 10 градови домаќини, а воведниот и завршниот натпревар биле одиграни на новоизградениот Стад де Франс, во Сен Дени.

Титулата на ова првенство му припаднала на домаќинот, репрезентацијата на Франција, која во финалето го победила Бразил со резултат 3-0. Тоа била прва титула за Франција, со што тие станале седма земја која триумфирала на Светското првенство во фудбал и шестата нација на која тоа и успеало на домашно тло (по Уругвај, Италија, Англија, Западна Германија и Аргентина).

Изборот на домаќинУреди

Одлуката за организаторот на светското првенство била донесена во јули 1992 година. Кандидати за организација на светското првенство биле: Франција, Мароко и Швајцарија. Во Цирих на 1 јули 1992 година, ФИФА и го доделила организаторството на Франција. Франција во гласањето го победила Мароко со 12 гласа наспроти 7. Швајцарија не ги исполнила потребните барања па поради тоа не била вклучена во гласањето.[1]

Резултати од гласањето[2]
Држава Рунда 1
  Франција 12
  Мароко 7

КвалификацииУреди

Главна статија: Квалификации за Светско првенство во фудбал 1998

Од вкупно 174 репрезентации колку се пријавиле за учество на светското првенство, 172 учествувале во квалификациите за завршниот турнир додека само Франција како организатор на турнирот и Бразил како актуелен шампион имале обезбедено учество на светското првенство. Останатите 30 репрезентации учеството го обезбедиле преку квалификациите.

Четири репрезентации за првпат се квалификувале на Светско првенство во нивната историја: Хрватска, Јамајка, Јапонија и Јужноафриканска Република. Иран и Тунис се квалификувале на СП по првпат после 1978 година, додека Парагвај и Данска првпат се квалификувале по 1986 година. Домаќинот Франција, исто така, се вратил на завршницата на светските првенства по 12 години (ги пропуштиле претходните две првенства). Меѓу поквалитетните репрезентации кој не успеале да се пласираат на првенството биле: Уругвај (кој пропуштиле второ првенство по ред) како и трето пласираната репрезентација на Светското првенство 1994 во САД - репрезентацијата на Шведска. Русија не успеала да се квалификува на првенството за првпат по 1978 година. Највисоко рангираната екипа што не се квалификувала била Чешка (рангирана на 3. место), додека најниско рангираната екипа која се квалификувала била Нигерија (рангирана на 74. место).

Квалификувани репрезентации и начин на квалификувањеУреди


Репрезентација Се квалификвале како: Дата на квалификување Конфедерација Број на настапи Последно учество
на СП 		Најголем успех
на СП
  Франција Домаќин 1 јули 1992 УЕФА 10 1986 Трето место (1958, 1986)
  Бразил Бранител на титулата 17 јули 1994 КОНМЕБОЛ 16 1994 Победник (1958, 1962, 1970 и 1994)
  Мароко Победник на групата Е во втората рунда на КАФ квалификациите 26 април 1997 КАФ 4 1994 Осминафинале (1986)
  Тунис Победник на групата Б во втората рунда на КАФ квалификациите 8 јуни 1997 КАФ 2 1978 Групна фаза (1978)
  Јужна Африка Победник на групата Ц во втората рунда на КАФ квалификациите 16 август 1997 КАФ 1 - -
  Камерун Победник на групата Д во втората рунда на КАФ квалификациите 17 август 1997 КАФ 4 1994 Четвртфинале (1990)
  Норвешка Победник на групата 3 во УЕФА квалификациите 20 август 1997 УЕФА 3 1994 Осминафинале (1938)
  Романија Победник на групата 8 во УЕФА квалификациите 20 август 1997 УЕФА 8 1994 Четвртфинале (1994)
  Холандија Победник на групата 7 во УЕФА квалификациите 6 септември 1997 УЕФА 7 1994 Финале (1974 и 1978)
  Аргентина Победник на КОНМЕБОЛ квалификациите 10 септември 1997 КОНМЕБОЛ 12 1994 Победник (1978 и 1986)
  Австрија Победник на групата 4 во УЕФА квалификациите 10 септември 1997 УЕФА 7 1990 Трето место (1954)
  Бугарија Победник на групата 5 во УЕФА квалификациите 10 септември 1997 УЕФА 7 1994 Четврто место (1994)
  Шпанија Победник на групата 6 во УЕФА квалификациите 24 септември 1997 УЕФА 10 1994 Четврто место (1950)
  Мексико Победник на 4. круг на КОНКАКАФ квалификациите 5 октомври 1997 КОНКАКАФ 11 1994 Четвртфинале (1970 и 1986)
  Нигерија Победник на групата А во втората рунда на КАФ квалификациите 8 октомври 1997 КАФ 2 1994 Осминафинале (1994)
  Данска Победник на групата 1 во УЕФА квалификациите 11 октомври 1997 УЕФА 2 1986 Осминафинале (1986)
  Англија Победник на групата 2 во УЕФА квалификациите 11 октомври 1997 УЕФА 10 1990 Победник (1966)
  Германија[б 1] Победник на групата 9 во УЕФА квалификациите 11 октомври 1997 УЕФА 14 1994 Победник (1954, 1974, 1990)
  Шкотска Најдобра второпласирана репрезентација во УЕФА квалификациите 11 октомври 1997 УЕФА 8 1990 Групна фаза (7 пати)
  Парагвај Второпласирани во КОНМЕБОЛ квалификациите 12 октомври 1997 КОНМЕБОЛ 5 1986 Осминафинале (1986)
  Колумбија Третопласирани во КОНМЕБОЛ квалификациите 12 октомври 1997 КОНМЕБОЛ 4 1994 Осминафинале (1990)
  Јужна Кореја Победник на групата Б во втората рунда на АФК квалификациите 18 октомври 1997 АФК 5 1994 Групна фаза (1954, 1986, 1990 и 1994)
  САД Второпласирани во 4. круг на КОНКАКАФ квалификациите 9 ноември 1997 КОНКАКАФ 6 1994 Трето место (1930)
  Јамајка Третопласирани во 4. круг на КОНКАКАФ квалификациите 9 ноември 1997 КОНКАКАФ 1 - -
  Саудиска Арабија Победник на групата А во втората рунда на АФК квалификациите 12 ноември 1997 АФК 2 1994 Осминафинале (1994)
  Хрватска Победник во втората рунда на УЕФА квалификациите 15 ноември 1997 УЕФА 1 - -
  Италија Победник во втората рунда на УЕФА квалификациите 15 ноември 1997 УЕФА 14 1994 Победник (1934, 1938, 1982)
  Белгија Победник во втората рунда на УЕФА квалификациите 15 ноември 1997 УЕФА 10 1994 Четврто место (1986)
  СР Југославија[б 2] Победник во втората рунда на УЕФА квалификациите 15 ноември 1997 УЕФА 1 - -
  Чиле Четвртопласирани во КОНМЕБОЛ квалификациите 16 ноември 1997 КОНМЕБОЛ 7 1982 Трето место (1962)
  Јапонија Победник на плејофот во АФК квалификациите 16 ноември 1997 АФК 1 - -
  Иран Победник на плејофот АФК-ОФК 29 ноември 1997 АФК 2 1978 Групна фаза (1978)
  1. ↑ До 1990 година учествувале како Западна Германија.
  2. ↑ До 1990 година учествувале како СФРЈ.

Квалификувани репрезентации по конфедерацииУреди

Следниве 32 репрезентации, се квалификувале за Светското првенство.

АФК (4)
КАФ (5)
ОФК (0)
  • Нема квалификувани
КОНКАКАФ (3)
КОНМЕБОЛ (5)
УЕФА (15)
 
  Репрезентации кои се квалификувале
  Репрезентации кои не се квалификувале
  Репрезентации кои не учествувале
  Земји кои не се членки на ФИФА

ЖдрепкаУреди

Германија, Италија, Аргентина, Шпанија, Романија и Холандија биле поставени за носители, заедно со бранителот на титулата Бразил и домаќинот Франција.

За првпат во историјата извлекувањето на групите било изведено на фудбалски стадион - тоа бил стадионот Велодром во Марсеј, на 4 декември 1997 година.

Шешир 1 Шешир 2 Шешир 3 Шешир 4

Преглед на првенствотоУреди

  • Општо

Форматот на натпреварување на првенството бил поинаков од оној на Светското првенство 1994 година бидејќи на овој мундијал се натпреварувале 32 репрезентации наместо претходните 24. Сите 32 репрезентации биле поделени во осум групи од по четири екипи. Победниците на групите, како и второпласираните продолжувале понатаму во осминафиналето. За разлика од првенствата кои се одржале во периодот помеѓу 1986 и 1994 година на овој турнир не постоела можност третопласираните екипи да поминат понатаму. Било уведено и правилото златен гол кое се применувало во случај кога регуларниот дел од натпреварот ќе завршел нерешено.

Почнувајќи од ова првенство, репрезентациите морале да патуваат од еден град во друг за да ги играат својте натпревари во групната фаза на натпреварувањето, бидејќи различни стадиони во различни градови биле домаќини на натпреварите од групите. Исто така, бил уведeн и електричниот семафор со кој четвртиот судија го покажувал надополнетото време и замените.

  • Групна фаза

Мундијалот бил отворен со натпреварот меѓу Бразил и Шкотска, кој завршил со победа на бранителот на титулата со 2-1. Норвешка го напрвила најголемото изненадување во групата А со победата над Бразил со 2-1, во последното коло постигнувајќи два гола во завршницата од натпреварот за да дојдат до целосен пресврт. Таа победа им овозможила на норвежаните како второпласирани заедно со кариоките да минат понатаму во осминафиналето.

Италија без проблеми го освоила првото место во групата Б, а пак на Чиле му биле доволни и три нерешени натпревари за да мине во нокаут фазата. Откако пред четири години во финалето на претходното првенство, го промашил клучниот пенал сега Роберто Баџо ја спасил Италија од пораз против Чиле за конечни 2-2 во првиот натпревар одигран од оваа група. Австрија и Камерун, исто така, имале свој шанси да минат натаму но ремито во нивниот меѓусебен двобој ќе се покаже клучно за нивната елиминација. Исто така, Автрија на овој турнир поставила еден многу интересен куриозитет, постигнувајќи голови во самата завршница односно во судиското продолежние на секој од нивните три натпревари од групата.

Франција сигурно го освоила првото место во групата Ц, иако Зинедин Зидан во натпреварот против Саудиска Арабија (завршил 4-0 за французите) заработил црвен картон кој му донел два натпревари суспензија. Од таа група како второпласирана понатаму поминала Данска, откако Јужна Африка не успеала да ја совлада Саудиска Арабија во последното коло.

Нигерија била изненадувачки победник во групата Д (т.н. група на смртта), додека Шпанија била најголемото разочарување на турнирот не успевајќи да ја мине групната фаза. На старотот од турнирот шпанците биле поразени од Нигерија со 3-2 во фантастичен натпревар со многу пресврти, и натаму нивните шанси за понатамошен пласман биле сведени на чекање на резултатите од останатите натпревари. Така, за нив се покажало дека ниту најубедливата победа на турнирот со 6-1 над Бугарија не им била доволна да ја минат групната фаза, затоа што натаму покрај Нигерија минала селекцијата на Парагвај, која по нерешените резултати со Бугарија и Шпанија во првите две кола, ја совладала Нигерија во последното коло во кое Африканците сепак влегле со осигурено прво место во групата и пласман понатаму.

Од групата Е понатаму поминале репрезентациите на Холандија и Мексико. Мексико во двата натпревари во кои одиграл нерешено, губеле со два гола негатива и се спасувале од пораз (особено важно било враќањето против ), но и тоа било доволно за да поминат понатаму. Белгија, исто така, била близу да се пласира во осминафиналето но прокоцканото водство од 2-0 против Мексико и 1-0 во последното коло против Јужна Кореја и ја чинело елиминација и освојување на третото место со 3 бода (сите нерешени резултати), додека Јужна Кореја завршила последна во групата со само еден освоен бод.

Во групата Ф, доминирале репрезентациите на Германија и СР Југославија и многу лесно минале понатаму. Тие ги совладале својте соперници Иран и САД, а во нивниот меѓусебен двобој за првото место одиграле нерешено 2-2, иако СР Југославија водела со 2-0. Во натпреварот кој бил опишан како „мајка на сите натпревари“ и „најполитичкиот натпревар во историјата на Светското првенство“ Иран ги совладал САД со 2-1 и го освоил третото место во групата.

Благодарение на голот пред крајот на натпреварот, Романија ја победила Англија со резултат 2-1 и на тој начин осигурала голема предност во групата Г. Во последното коло тие само го потврдиле првото место во групата играјќи нерешено 1-1 со последнопласираниот тим во групата, репрезентацијата на Тунис, за кои ова бил прв и единствен бод на турнирот. Во натпреварот кој директно одлучувал која репрезентација ќе мине во осминафиналето како втора од оваа група, се сретнале Англија и Колумбија. Двете репрезентации во натпреварот влегле со 3 бода односно по една победа и пораз, а англичаните биле тие кој на крајот и се придружиле на Романија од оваа група во осминафиналето совладувајќи ја Колумбија со 2-0.

Аргентина со три победи и максимален учинок го освоила првото место во групата Х, во која освен нив играле уште три дебитанти на Светските првенства: Хрватска, Јапонија и Јамајка. Хрватска завршила втора славејќи победи над Јамајка и Јапонија во првите две кола, пред во директниот натпревар за првото место да потклекнат пред Аргентина, а во натпреварот без големо резултатско значење Јамајка ја победила Јапонија со 2-1 завршувајќи на третото место во групата.

  • Осминафинале

Првиот ден од осминафиналето не донел изненадувања и фаворитите биле сигурни: Италија ја победила Норвешка со 1-0, додека Бразил убедливо го совладал Чиле со 4-1. Следниот ден, францускиот одбранбен играч Лоран Блан влегол во историјата на светските фудбалски првенства како првиот играч кој постигнал златен гол. Неговиот гол ја одвел Франција во четвртфиналето, откако ја елиминирале селекцијата на Парагвај (1-0 по продолженија) во оваа фаза. Данска неочекувано лесно ја победила во групната фаза одличната репрезентација на Нигерија со 4-1. Место во четвртфиналето обезбедила и Германија која направила пресврт против Мексико за ја надополни негативата од еден гол и да победи со 2-1, со голот на Оливер Бирхоф во самата завршница од натпреварот, а слично сценарио имал и натпреварот меѓу Холандија и СР Југославија, кој бил завршен со идентичен резултат 2-1 во корист на холанѓаните со голот на Едгар Давидс во последните секунди од натпреварот. Хрватска благодарение на голот од белата точка на Давор Шукер ја победила Романија со 1-0 и така изборила место во четвртфиналето, а дефинитивно најинтересниот натпревар во осминафиналната фаза го одиграле селекциите на Аргентина и Англија. На овој натпревар се видени четири гола во првото полувреме: најпрво биле досудени два контроверзни пенала за двете репрезентации кои во голови ги претвориле Габриел Батистута и Алан Ширер, а потоа тогаш осумнаесетгодишниот Мајкл Овен постигнал неверојатен гол за да ја доведе Англија во водство од 2-1. Сепак, во самата завршница на првото полувреме Аргентина израмнила со голот на Хавиер Санети, a потоа на стартот на вториот дел стекнале бројчана предност, откако Дејвид Бекам бил исклучен заради удирање на Диего Симеоне. Меѓутоа, и покрај тоа што имале играч помалку, англичаните играле многу храбро и постигнале погодок преку Сол Кембел кој бил поништен поради прекршок, па се стигнало до изведување пенали како би се одредил победникот. На крајот, Аргентина победила на пенали со 4-3 и станала последниот четвртфиналист.

  • Четвртфинале

Четвртфиналето донело судир на две репрезентации кои претендирале на највисок пласман, домаќинот Франција и трикратниот светски првак и финалист од претходното првенство репрезентацијата на Италија. Тактичкото надмудрување на двете екипи го одбележило натпреварот во кој сепак гол не бил виден во ниту една мрежа (0-0 по 120 минути игра), па морале да одлучат пеналите каде Франција била подобра со 4-3. Одлучувачка била последната петта серија кога ударот на Лујџи Ди Бјаџо завршил во пречката, додека за Франција прецизен бил Блан. Во многу возбудлив и интересен натпревар, бранителот на титулата Бразил на крајот сепак успеал да ја победи Данска со резултат 3-2. Иако данците повеле со 1–0 со раниот гол на Мартин Јоргенсен уште во втората минута, Бразил го свртел натпреварот во своја полза со головите на Бебето и Ривалдо. Бријан Лаудруп изедначил за Данска по 50 минути игра на 2-2, но победата на Бразил им ја донел Ривалдо со својот втор гол десеттина минути подоцна. Најголемото изненадување го направила Хрватска, совладувајќи ја Германија со високи и убедливи 3-0 со одлична и храбра игра. Испаѓањето на германците во четвртфиналето на ова и на претходното првенство, значело дека првпат во нивната репрезентативна историја тие не успеле да стигнат до полуфиналето на две првенства по ред. Натпреварот пак меѓу репрезентациите на Холандија и Аргентина бил многу груб и насилен; Холандија прва дошла во водство со голот на Патрик Клајверт, но само шест минути подоцна резултатот го изедначил Клаудио Лопес. Холанѓаните останале со играч помалку на теренот откако Артур Нуман бил исклучен во 76-тата минута за опасен старт над Диего Симеоне. Неколку минути пред истекот на 90-тата минута, и аргентинскиот репрезентативец Ариел Ортега заработил црвен картон за неспортско удирање на холандскиот голман Едвин ван дер Сар. Тоа скапо ја чинело Аргентина, па само две минути по исклучувањето на Ортега, Денис Бергкамп постигнал одличен погодок за водство на Орање од 2-1 и ја однел својата земја во полуфиналето.

  • Полуфинале

Полуфиналето донело двобои меѓу Бразил и Холандија во првиот натпревар и Франција и Хрватска во вториот.

Во првиот полуфинален натпревар, Холандија со доцниот гол на Клајверт со глава успеала да го поништи водството на Бразил од почетокот на второто полувреме остварено со голот на Роналдо. По 90 минути натпреварот завршил нерешено 1-1, па се играле продолженија во кои не бил постигнат златен гол и така првото полуфинале станало третиот натпревар во нокаут фазата на овој турнир на кој пеналите го одлучиле победникот. Тоа била репрезентацијата на Бразил која славела на пенали со 4-2, во чији редови сите четворица изведувачи на пеналите биле прецизни, додека за Холандија кобни биле промашувањата на Филип Коку и Роналд де Бур.

На бразилците во финалето им се придружила репрезентацијата на Франција, која во второто полуфинале го победила најпријатното изненадување на мундијалот репрезентацијата на Хрватска. Иако хрватите први дошле до водство преку својот најдобар стрелец на ова првенство Давор Шукер, Франција брзо одговорила па радоста на хрватите траела многу кратко. Благодарение на нивниот одбранбен играч Лилијан Тирам, триколорите изедначиле само една минута подоцна по голот на Шукер, а дваесеттина минути подоцна повторно преку Тирам стигнале до целосен пресврт и победа со 2-1 над Хрватска во полуфиналето. Интересно е тоа што за Тирам ова биле неговите први голови во кариерата за репрезентацијата, а и останале единствените на неговата сметка кога тој решил да се повлече од националниот дрес во 2008 година.

Во натпреварот за третото место Хрвтска ја победила Холандија со 2-1 и на тој начин го комплетирала своето деби (како самостојна држава) од соништата на светските првенства. Давор Шукер го постигнал победничкиот гол во 35-тата минута, негов шести на првенството со кој си ја обезбедил златната копачка.[3] Тој бил стрелец во сите натпревари на Хрватска на турнирот освен во поразот со 1-0 од Аргентина во последниот натпревар од групата.

  • Финале

Бразил - Франција

Првпат во историјатот на Светските првенства во финалето играле бранителот на титулата од претходното првенство и домаќинот на првенството. На првиот гол во финалето играно на Стад де Франс се чекало до 27-мата минута, кога Зинедин Зидан со силен и прецизен удар со глава и донел водство на Франција по корнерот од десната страна изведен од Емануел Пети. Истиот играч повтрорно со глава, по нафрлување повторно од корнер, го постигнал и вториот гол за Франција во првата минута од судиското продолжение на првото полувреме за да и донесе комфорна предност на својата земја на полувремето.

Водството на французите од 2-0 на полувремето се чинело тешко достижно за Бразил во ова финале. Дури и кога Марсел Десаи бил исклучен во 68-мата минута поради груб прекршок над Кафу, Бразил не успеал да ја наметне својата игра која ги красела во другите натпревари на овој турнир и макар со играч повеќе на теренот не направиле доволен број на шанси за гол. На самиот крај од натпреварот, во третата минута од судиското продолжение играчот за врска Емануел Пети ја запечатил победата на домаќините на турнирот со трет гол во мрежата на јужноамериканците, откако добиената топка од неговиот соиграч од Арсенал Патрик Виера, успеал да ја смести во десниот долен агол од мрежата на Бразил.

Била тоа прекрасна вечер за домаќинот на првенството. Проценето е дека милион луѓе излегле на улиците во Париз за да ја прослават победата сè до раните утрински часови. Франција со ова станала седма држава на која и пошло од рака да го освои светското првенство, придружувајќи им се на Уругвај, Италија, Германија, Бразил, Англија и Аргентина. Исто така, тие биле шестата земја во историјата на мундијалите која го освоила првенството на домашен терен. За време на првенството Франција примила само два гола - рекорд кој подоцна бил изедначен од Италија (во 2006) и Шпанија (во 2010).

СтадиониУреди

Турнирот се играл на 10 различни стадиони:

Сен Дени Марсеј Париз Лион
Стад де Франс Велодром Паркот на принцовите Жерлан
48°55′28″N 2°21′36″E / 48.92444° СГШ; 2.36000° ИГД / 48.92444; 2.36000 (Stade de France) 43°16′11″N 5°23′45″E / 43.26972° СГШ; 5.39583° ИГД / 43.26972; 5.39583 (Stade Vélodrome) 48°50′29″N 2°15′11″E / 48.84139° СГШ; 2.25306° ИГД / 48.84139; 2.25306 (Parc des Princes) 45°43′26″N 4°49′56″E / 45.72389° СГШ; 4.83222° ИГД / 45.72389; 4.83222 (Stade de Gerland)
Капацитет: 80,000 Капацитет: 60,000 Капацитет: 48,875 Капацитет: 44,000
       
Ланс
Стад Феликс Боларт
50°25′58.26″N 2°48′53.47″E / 50.4328500° СГШ; 2.8148528° ИГД / 50.4328500; 2.8148528 (Stade Félix-Bollaert)
Капацитет: 41,300
 
Нант
Стад де ла Божоар
47°15′20.27″N 1°31′31.35″W / 47.2556306° СГШ; 1.5253750° ЗГД / 47.2556306; -1.5253750 (Stade de la Beaujoire)
Капацитет: 39,500
 
Тулуза Сент-Етјен Бордо Монпеље
Стад де Тулуза Стад Жофроа Гишар Парк Лескјур Стад де ла Мосон
43°34′59.93″N 1°26′2.57″E / 43.5833139° СГШ; 1.4340472° ИГД / 43.5833139; 1.4340472 (Stadium de Toulouse) 45°27′38.76″N 4°23′24.42″E / 45.4607667° СГШ; 4.3901167° ИГД / 45.4607667; 4.3901167 (Stade Geoffroy-Guichard) 44°49′45″N 0°35′52″W / 44.82917° СГШ; 0.59778° ЗГД / 44.82917; -0.59778 (Parc Lescure) 43°37′19.85″N 3°48′43.28″E / 43.6221806° СГШ; 3.8120222° ИГД / 43.6221806; 3.8120222 (Stade de la Mosson)
Капацитет: 37,000 Капацитет: 36,000 Капацитет: 35,200 Капацитет: 34,000
       

СудииУреди

КАФ (5)
АФК (4)
УЕФА (15)
КОНКАКАФ (3)
ОФК (1)
КОНМЕБОЛ (6)

Групна фазаУреди

Првите два тима од секоја група се пласираат во осминафиналето.

Сите наведени времиња се според месното време во Франција, односно Средноевропското време (UTC+1).

  Екипи кои ја поминале групната фаза

Група АУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група А
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Бразил 6 3 2 0 1 6 3 +3
2.   Норвешка 5 3 1 0 2 5 4 +1
3.   Мароко 4 3 1 1 1 5 5 0
4.   Шкотска 1 3 0 1 2 2 6 -4

Група БУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група Б
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Италија 7 3 2 1 0 7 3 +3
2.   Чиле 3 3 0 3 0 4 4 0
3.   Австрија 2 3 0 2 1 3 4 -1
4.   Камерун 2 3 0 2 1 2 5 -3

Група ЦУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група Ц
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Франција 9 3 3 0 0 9 1 +8
2.   Данска 4 3 1 1 1 3 3 0
3.   Јужна Африка 2 3 0 2 1 3 6 -3
4.   Саудиска Арабија 1 3 0 1 2 2 7 -5

Група ДУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група Д
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Нигерија 6 3 2 0 1 5 5 0
2.   Парагвај 5 3 1 2 0 3 1 +2
3.   Шпанија 4 3 1 1 1 8 4 +4
4.   Бугарија 1 3 0 1 2 1 7 -6

Група ЕУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група Е
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Холандија 5 3 1 2 0 7 2 +5
2.   Мексико 5 3 1 2 0 7 5 +2
3.   Белгија 4 3 0 3 0 3 3 0
4.   Јужна Кореја 1 3 0 1 2 2 9 -7

Група ФУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група Ф
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Германија 7 3 2 1 0 6 2 +4
2.   СР Југославија 7 3 2 1 0 4 2 +2
3.   Иран 3 3 1 0 2 2 4 -2
4.   САД 0 3 0 0 3 1 5 -4

Група ГУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група Г
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Романија 7 3 2 1 0 4 2 +2
2.   Англија 6 3 2 0 1 5 2 +3
3.   Колумбија 3 3 1 0 2 1 3 -2
4.   Тунис 1 3 0 1 2 1 4 -3

Група ХУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - група Х
Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Аргентина 9 3 3 0 0 7 0 +7
2.   Хрватска 6 3 2 0 1 4 2 +2
3.   Јамајка 3 3 1 0 2 3 9 -6
4.   Јапонија 0 3 0 0 3 1 4 -3

Нокаут фазаУреди

Главна статија: Светско првенство во фудбал 1998 - нокаут фаза

РезултатиУреди

 
Момент од полуфиналниот натпревар помеѓу Бразил и Холандија.
Осминафинале Четвртфинале Полуфинале Финале
                           
27 јуни – Париз            
   Бразил  4
3 јули – Нант
   Чиле  1  
   Бразил  3
28 јуни – Сен Дени
     Данска  2  
   Нигерија  1
7 јули – Марсеј
   Данска  4  
   Бразил (п)  1 (4)
29 јуни – Тулуза
     Холандија  1 (2)  
   Холандија  2
4 јули – Марсеј
   Југославија  1  
   Холандија  2
30 јуни – Сент-Етјен
     Аргентина  1  
   Аргентина (п)  2 (4)
12 јули – Сен Дени
   Англија  2 (3)  
   Бразил  0
27 јуни – Марсеј
     Франција  3
   Италија  1
3 јули – Сен Дени
   Норвешка  0  
   Италија  0 (3)
28 јуни – Ланс
     Франција (п)  0 (4)  
   Франција (прод.)  1
8 јули – Сен Дени
   Парагвај  0