Региони на Филипините
Филипините се поделени на 17 региони (филипински: rehiyon); кои првенствено служат за усогласување и планирање на државните служби во единиците на локална самоуправа. Највеќето државни служби ги нудат своите услуги во регионални, наместо во покраински или градски ограноци. Тие обично се сместени во регионалните центри.
Од вкупно 17 региони, 16 се обични управни регионални единици со кои раководат совети за регионален развој. Покрај тоа, Националниот Престолнински Округ (Метро Манила), има и метрополска управа. Само автономниот регион Бангсаморо во сместен во Муслимански Минданао има сопствена влада и парламент со свои овластувања и должности ополномоштена од државниот конгрес.
Историја
уредиРегионите се воведени на 24 септември 1972 г. кога покраините се распределени во единаесет региони со указ на претседателот Фердинанд Маркос.[1] Оттогаш наваму се создадени уште региони, а некои покраини се префрлени од еден регион во друг.
Региони
уредиМесто | Регион (ознака) |
ФСГК[2] | Островска група |
Седиште | Составни единици | Површина (км2)[б 1] |
Население (2020)[6] |
Густина (жит/км2) | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Национален Престолнински (NCR) |
13 | Лусон | Манила | 619,57 | 13.484.462 ( 12,41%) |
20.784 | |||
Кордиљера (CAR) |
14 | Лусон | Багио | 19.422,03 | 1.791.121 ( 1,65%) |
89 | |||
Илокос (Регион I) |
01 | Лусон | Сан Фернандо | 13.012,60 | 5.292.297 ( 4,87%) |
386 | |||
Кагајанска Долина (Регион II) |
02 | Лусон | Тугегарао | 28.228,83 | 3.679.748 ( 3,39%) |
122 | |||
Централен Лусон (Регион III) |
03 | Лусон | Сан Фернандо | 22.014,63 | 12.387.811 ( 11,40%) |
510 | |||
Калабарсон (Регион IV-A) |
04 | Лусон | Каламба | 16.873,31 | 16.139.770 ( 14,85%) |
854 | |||
Југозападен Тагалски (Мимаропа)[б 4] |
17 | Лусон | Калапан | 29.620,90 | 3.212.287 ( 2,96%) |
100 | |||
Бикол (Регион V) |
05 | Лусон | Легаспи | 18.155,82 | 6.067.290 ( 5,58%) |
319 | |||
Западни Висаи (Регион VI) |
06 | Висајски О-ви | Илоило | 20.794,18 | 7.935.531 ( 7,30%) |
362 | |||
Централни Висаи (Регион VII) |
07 | Висајски О-ви | Себу | 15.487,69 | 8.046.285 ( 7,40%) |
478 | |||
Источни Висаи (Регион VIII) |
08 | Висајски О-ви | Таклобан | 23.251,10 | 4.531.512 ( 4,17%) |
191 | |||
Полуостров Самбоанга (Регион IX) |
09 | Минданао | Пагадијан | 17.056,73 | 3.862.588 ( 3,55%) |
213 | |||
Северен Минданао (Регион X) |
10 | Минданао | Кагајан де Оро | 20.496,02 | 5.007.798 ( 4,61%) |
229 | |||
Давао (Регион XI) |
11 | Минданао | Давао | 20.357,42 | 5.223.802 ( 4,81%) |
245 | |||
Сокксксарген (Регион XII) |
12 | Минданао | Коронадал | 22.513,30 | 4.351.773 ( 4,0%) |
202 | |||
Карага (Регион XIII) |
16 | Минданао | Бутуан | 21.478,35 | 2.795.340 ( 2,57%) |
121 | |||
Бангсаморо (BARMM)[б 7] |
19 | Минданао | Котабато | 7
|
12.535,79 | 4.938.539 ( 4,54%) |
302 | ||
Белешки
|
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Integrated Reorganization Plan: Reorganization of the Executive Branch of the National Government. Presidential Commission on Reorganization. 1972. стр. 12–13.
- ↑ „Provincial Summary Number of Provinces, Cities, Municipalities and Barangays, by Region“. Philippine Statistics Authority. 30 септември 2023. Посетено на 26 октомври 2023.
- ↑ „PSGC Interactive; List of Provinces“. Philippine Statistics Authority. Архивирано од изворникот на 2016-09-12. Посетено на 3 април 2016.
- ↑ „PSGC Interactive; List of Cities“. Philippine Statistics Authority. Посетено на 7 април 2016.
- ↑ For provinces in the ARMM: „Bangsamoro Development Plan Integrative Report, Chapter 10“ (PDF). Bangsamoro Development Agency. 2015. Посетено на 31 мај 2016.
- ↑ „Household Population, Number of Households, and Average Household Size of the Philippines (2020 Census of Population and Housing)“. Philippine Statistics Authority. 24 мај 2022. Посетено на 24 мај 2022.
Надворешни врски
уреди- Региони на Филипините на Ризницата ?
- Филипински завод за статистика