Прометиум

Прометиум (Pm, лат. promethium) — лантаноид. Името го добил според личноста од старогрчка митологија. Прометиум е застапен во Земјината кора само во траги при рудите на уран.

Прометиум  (₆₁Pm)

Спектрални линии на прометиумот
Општи својства
Име и симбол	прометиум (Pm)
Изглед	метален
Прометиумот во периодниот систем
– ↑ Pm ↓ Np неодиум ← прометиум → самариум
Атомски број	61
Стандардна атомска тежина (Ar)	[145]
Категорија	лантаноид
Група и блок	група б.б., f-блок
Периода	VI периода
Електронска конфигурација	[Xe] 4f5 6s2
по обвивка	2, 8, 18, 23, 8, 2
Физички својства
Фаза	цврста
Точка на топење	1315 K ​(1042 °C)
Точка на вриење	3273 K ​(3000 °C)
Густина близу с.т.	7,26 г/см3
Топлина на топење	7,13 kJ/mol
Топлина на испарување	289 kJ/mol
Атомски својства
Оксидациони степени	3, 2 ​(благо базен оксид)
Електронегативност	Полингова скала: 1,13 (?)
Енергии на јонизација	I: 540 kJ/mol II: 1050 kJ/mol II: 2150 kJ/mol
Атомски полупречник	емпириски: 183 пм
Ковалентен полупречник	199 пм
Спектрални линии на прометиум
Разни податоци
Кристална структура	​двојно шестаголна збиена (дшаз)
Топлинско ширење	9,0 µм/(m·K) (при с.т.)
Топлинска спроводливост	17,9 W/(m·K)
Електрична отпорност	проц. 0,75 µΩ·m (при с.т.)
Магнетно подредување	парамагнетно
Модул на растегливост	α-облик: проц. 46 GPa
Модул на смолкнување	α-облик: проц. 18 GPa
Модул на збивливост	α-облик: проц. 33 GPa
Поасонов сооднос	α-облик: проц. 0.28
CAS-број	7440-12-2
Историја
Откриен	Ву Ѓенсјунг, Емилио Сегре, Ханс Бете (1942)
Првпат издвоен	Чарлс Корјел, Џејкоб Марински, Лоренс Гленденин, Харолд Рихтер (1945)
Именуван од	Грејс Мери Корјел (1945)
Најстабилни изотопи
изо ПЗ полураспад РР РЕ (MeV) РП 145Pm веш 17,7 г ε 0,163 145Nd 146Pm веш 5,53 г ε 1,472 146Nd β− 1,542 146Sm 147Pm трага 2,6234 г β− 0,224 147Sm