Хемиски симбол

Хемиски симбол — еднобуквен или двобуквен знак (код) што означува еден хемиски елемент, утврден со меѓународен договор. Знакот обично е изведен од латинското име на елементот. Само првата буква се пишува голема. На пример: „He“ за хелиум (helium), „Pb“ з олово (plumbum), „W“ за волфрам (wolfram). Привремените имиња на новооткриените или сè уште несинтетизираните елементи имаат трибуквени симболи врз основа на нивниот атмоски број. На пример, хасиумот имал привремен симбол „Uno“, согласно неговото привремено име унилоктиум (unniloctium).

Покрај ова, на хемиските симболи им се додаваат надзнаци и подзнаци (горен и долен индекс) за да се претстави изотопот на атомот. Надзнак се употребува и за да се обележи јонизација или оксидационен број на елементот.

Надзнаците и подзнаците што опишуваат нуклеотиди или молекули имаат своја положба и значење:

• Нуклеонскиот број (масен број) се пишува како лев надзнак (на пр. ¹⁴N)
• Протонскиот број (атомски број) се означува со лев подзнак (на пр. ₆₄Gd)
• Ако има потреба, може да се прибележи и состојбата на јонизација или возбудената состојба со десен надзнак (на пр. состојба на јонизација Ca²⁺). Во астрономијата, нејонизираниот атомски водород се нарекува „HI“, а јонизираниот е „HII“.
• Бројот на атоми на некој елемент во една молекула или хемиско соединение се наведува десен подзнак (на пр. N₂ или Fe₂O₃)
• Радикалите се означуваат со точка од десно (на пр. Cl·)

Во кинескиот јазик, секој елемент има свој знак од писмото како симбол.

Поврзано

• Периоден систем на елементите

Надворешни врски

• Хемиска номенклатура и терминологија на македонски јазик Архивирано на 21 февруари 2013 г. - Сојуз на хемичарите и технолозите на Македонија