Чекајќи чума

Чекајќи чума — роман на македонскиот писател Славко Јаневски, трет дел од трилогијата „Миракули на грозомората“, издаден во 1984 година.

Чекајќи чума

Автор	Славко Јаневски
Земја	Македонија
Јазик	македонски
Издавач	„ Култура“, „Македонска книга“ и „Мисла“
Издадена	1984
Медиум	печатено издание

Содржина

Романот „Чекајќи чума“ од Славко Јаневски во издание на „ Култура“, „Македонска книга“ и „Мисла“, 1984 е трет дел на трилогијата „Миракули на грозомората“. Последниот хроничар на Кукулино е Евтимие книжевникот, кој е внук на Богдан. Кога Евтимие ја пишува својата приказна, Македонија е веќе дел од Отоманската империја под чие владеење ќе остане во следните петстотини години. Евтимие се навраќа на времето кога жителите на Кукулино, откако ја издржале инвазијата на стаорците, тиранијата на Русијан и грабежот на одметниците, се подготвуваат за доаѓањето на чумата само за да дознаат дека вистинската чума се други луѓе. Таткото на Евтимие, Вецко ја напуштил Лозана, неговата мајка, пред да се роди. Новодојденецот во Кукулино кој се вика Спиридон, почнува да живее со Лозана и го одгледува момчето како свој син. Со време, Евтимие дознава за извонредните способности на Спиридон кои го разликуваат од другите, помалку интересни селани и може да гледа со јазикот и да слуша со врвовите на прстите. Меѓутоа, неговата главна вештина е способноста за летање, која тој ја развил во детството откако го хранеле со цреши без семки и црви кога лежел сам во својата колевка. Спиридон му се доверува на Евтимие дека небото е солено и дека може да земе од таа сол секогаш кога ќе посака сè додека нема сведоци. Ден откако ќе донесе сол дома, ќе го уапсат градските власти затоа што ја украле и бил ставен во затвор. Писменоста е ретка вештина во Кукулино, а во селото има само еден човек кој може да подучува читање и пишување. Овој учител е авторот на претходната хроника на Кукулино, Тимотеј. На инсистирање на Спиридон, Евтимие редовно ја посетува куќата на Тимотеј за да учи заедно со неговите ќерки Роза и Агна (Агна ќе стане негова жена кога ќе пораснат). Без да сфати, Тимотеј ја пренесува палката на раскажувачот на својот ученик и на тој начин обезбедува завршување на трилогијата. Манастирот Свети Никита сега е во рацете на монасите испратени од градските власти да се погрижат за запоставениот монашки имот. Сите села кои припаѓаат на парохијата сега мораат да им обезбедат на манастирските земји слободни работници, како и да подарат една третина од нивните жетви. Со цел да се обезбеди исполнувањето на данокот и негова исплата, се испратени заедно со монасите шест до заби вооружени воини. Вестите и гласините за разорната чума почнуваат да се вознемируваат. Треба да се има на ум дека голем дел од романот е сместен околу средината на четиринаесеттиот век, времето, кога „Црната смрт“ е донесена в Европа . Жителите на Кукулино се зафатени од страшните очекувања. Тие ги преживеале нападите на глодарите и легионите, но дали ќе можат да се борат против чума, најопасниот противник на кој некогаш ќе мора да се спротивстават. Се чини дека постои сé поголема претпоставка дека светот е на чело на огромна трансформација која ќе биде предизвикана од голема несреќа како предвидената чума. Стариот свет мора да умре за да може новиот да пристигне на нејзино место, иако не сите ќе преживеат за да го видат. Можеби најочигледниот симбол на тој архаичен, умирачки свет е човекот со партали и коски Салтир, кој неуморно собира секакви ѓубре. И покрај сите предзнаци, чумата никогаш не пристигнува.

Наводи

Македонска книжевност