Димитар Башевски
Димитар Башевски — македонски романописец, поет и преведувач.[1]
ЖивотописУреди
Димитар Башевски е роден во с. Ѓавато, Битолско на 27 јуни 1943 година. Завршил Филозофски факултет на Универзитетот во Скопје. Долги години работел како новинар, уредник и постојан дописник на весникот „Нова Македонија“ од Атина. Бил директор и главен уредник на издавачката куќа „Култура“. Сега е главен уредник на издавачката куќа „Слово“. Претседател не Македонскиот ПЕН центар. Член на ДПМ од 1969 година.
ДелаУреди
Башевски е автор на следниве дела:
- Туѓинец (роман, 1969)
- Враќање (роман, 1972)
- Раска (роман, 1974)
- Нема смрт додека ѕвони (роман, 1980)
- Една година од животот на Иван Плевнеш (роман, 1985)
- Куќата на животот (поезија, 1987)
- Сарајановскиот каранфил (роман, 1990)
- Дневникот на Ања (роман за деца, 1994)
- Привремен престој (поезија, 1995)
- Совладано време (поезија, 1998)
- Бунар (роман, 2001)
- Аголен камен (поезија, 2005)
- Братот (роман 2007)
- Во дланката своја си гледам (поезија, 2010)
- Прозорци (роман, 2010)
- Белег. Сон (поезија, избор, 2012)
- Прозорци, нова верзија (роман, 2013)
- Мајсторот (раскази, 2013)
- Скршнувања (поезија, 2016)
- Круг (роман, 2017)
- Избрани дела (во шест тома, 2019)[1][2]
- Писма од карантин (есеи, 2021)
Неговите дела се преведувани и објавувани во странство на англиски, чешки, грчки, романски, српски, црногорски и албански. Застапуван во антологиите на македонската поезија и проза. Три негови кратки раскази се застапени во антологијата на македонскиот краток расказ, „Џинџуџе во земјата на афионите“ (Темплум, 2022).[2] Преведува од англиски и од словенските јазици.
Награди и признанијаУреди
Добитник е на наградите:
- Награда „11 Октомври“,
- „Рациново признание“,
- „Ванчо Николески“,
- Награда „13 Ноември“
- Лауреат на престижната награда „Роман на годината“ на Утрински весник за неговото дело, романот Бунар, 2001
- Награда „Св. Климент Охридски“[3]
НаводиУреди
- ↑ „Био-библиографски белешки за членовите -Димитар Башевски“. Македонски ПЕН центар. Архивирано од изворникот на 2011-03-24. Посетено на 2010-09-19.
- ↑ Никола Гелевски и Владимир Мартиновски (приредувачи), Џинџуџе во земјата на афионите: антологија на македонскиот краток расказ. Скопје: Темплум, 2022, стр. 77-80.
- ↑ Ова се добитниците на државната награда „Св. Климент Охридски“[мртва врска]
 | Оваа биографска статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |