Михаил Ренџoв (Штип, 25 август 1936) е поет, прозаист и преведувач.[1]

Михаил Ренџов

Основни биографски податоци уреди

Поет, прозаист и преведувач. Завршил Правен факултет на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје. Работел во Националната и универзитетска библиотека „Св. Климент Охридски“ во Скопје како советник по библиотекарство. Член е на Македонскиот ПЕН центар и на Друштвото на писателите на Македонија.

Творештво уреди

  • Иселеник на огинот, (поезија, 1965)
  • Ноќно растење на зборот, (поезија, 1967)
  • Каде од оваа страна, (поезија, 1968)
  • На работ од сонот, (поезија, 1972)
  • Страв, (поезија, 1976)
  • Полноќ, (поезија, 1979)
  • Нерези, (поезија, 1982)
  • Аутодафе, (поезија, 1985)
  • Феникс, (поезија, сонети, 1987)
  • Земја. Потоп, (поезија, 1991)
  • Сонување патување, (книга за деца, 1991)
  • Тој, (лирска поема, 1993)
  • Шпил, (поезија, 1994)
  • Вечната бесконечната, (поезија, 1996)
  • Јас оксиморон, (поезија, 1998)
  • Ангела сонува, (поезија за деца, 1998)
  • Псалми, (поезија, 2000)
  • Апокалипса, (драмска поема, 2002)
  • Раскази за Захариј, (раскази, 2004)
  • Сонети (поезија, 2010)
  • Зраци (поезија, 2023)[2]

Препеви уреди

Награди уреди

Наводи уреди

  1. Македонски писатели, Друштво на писатели на Македонија, Скопје, 2004, стр. 221.
  2. „Од зборови до зраци“, Слободен печат, година XI, број 2811, сабота-недела, 25-26 март 2023, стр. 16.
  3. „Михаил Ренџов добитник на Рациновото признание“. Дневник. 11 јуни 2004. Посетено на 8 јуни 2020.

Надворешни врски уреди

  • Lyrikline — Михаил Ренџов рецитира 10 негови песни