Википедија

Житоше

Житоше — село во Општина Долнени, во околината на градот Прилеп.

Житоше
Житоше-МК.jpg

Поглед на селото Житоше

Житоше is located in Македонија
Житоше
Местоположба на Житоше во Македонија
Координати 41°25′12″N 21°17′25″E / 41.42000° СГШ; 21.29028° ИГД / 41.42000; 21.29028Координати: 41°25′12″N 21°17′25″E / 41.42000° СГШ; 21.29028° ИГД / 41.42000; 21.29028
Општина Coat of arms of Dolneni Municipality.svg Долнени
Население 1.807 жит.
(поп. 2002)
Надм. вис. 644 м
Житоше на општинската карта
Житоше во Општина Долнени.svg

Атарот на Житоше во рамките на општината

Географиja и местоположбаУреди

Селото Житоше се наоѓа во северозападниот дел на Прилепското Поле. Оддалечено е 30 километри северозападно од Прилеп и 24 километри северно од Крушево.

ИсториjaУреди

Селото се споменува во турските пописни дефтери од 1467/68 година, како дел од Прилепскиот Вилает (Vilayet-I Prilepe) и имало 50 христијански семејства и 2 вдовици христијани.[1]

Во XIX век селото било дел од Прилепската каза на Отоманското Царство.

Според податоците за машкото население од 1873 година, селото било поделено на христијанско Житоше со 35 домаќинства и 153 христијани (Македонци) и муслиманско Житоше со 94 домаќинства и 232 жители муслимани, 83 Македонци и 21 Ром.[2]

НаселениеУреди

Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Горно Житоше живееле 560 Албанци, 75 Роми и 66 Македонци, а во Долно Житоше 102 Македонци.[3]

Според секретарот на бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Житоше имало 48 Македонци, егзархисти.[4] Според пописот од 2002 година во Житоше живееле 1.807 жители, од кои:[5]

Националност Вкупно
Македонци 3
Албанци 1.158
Турци 17
Роми 0
Власи 0
Срби 5
Бошњаци 604
други 20

РодовиУреди

Горно ЖитошеУреди

Според ситуацијата од 1950тите, родови во Горно Житоше.

  • Албанци: Балабановци (6 к.) поалбанчени Турци. Потеклото им е од Мала Азија. Еден нивен предок изградил џамија; Оџовци (18 к.) основачот на родот Асан бил оџа. Доселени се на почетокот на 19ти век; Кера (12 к.) и Салиќевци (11 к.) доселени се од селото Белово кај Пешкопеја, и они се доселени почетокот на 19ти век; Дешат (7 к.) доселени се од Дешат кај Пешкопеја. Од споменатото место се иселиле двајца браќа, едниот во Житоше, а другиот во Гостиварско; Дерала (4 к.) доселени се од областа Матија во Албанија, имаат роднини во соседното село Лажани и во Градец (Полог); Цолја (14 к.) доселени се од некое место во Албанија. За нив се зборува дека порано биле католици; Виша (9 к.) доселени се од селото Вшје во Љума (северна Албанија); Хоти (5 к.) доселени се од околината на Елбасан; Дема (11 к.), Божољи (9 к.), Дулја (6 к.), Мале (5 к.), Далиповци (5 к.), Зира (4 к.) и Шаини (1 к.) доселени се однекаде од Албанија. Постои род Дема во Дебар; Цука (6 к.) доселени се од Дебарско, имаат роднини во Дебарско, Лисичани, Лажани и во Борино; Абдиовци (10 к.) доселени се од околината на Пешкопеја; Боровјане (2 к.) доселени се од селото Боровјане кај Призрен (Косово); Трновчани (3 к.) доселени се од селото Трново кај Гостивар во 1940тите; Рушановци (5 к.) потекнуваат од предокот Селим. Селим се доселил како домазет од сега раселеното село Солп (кај селата Цер и Црско); Браќани (1 к.) доселени се од селото Браќани, Порече; Шутовци (6 к.) доселени се од селото Шутово, Кичевско; Бала (2 к.) доселени се од околината на Пешкопеја; Ќуска (2 к.) доселени се од соседното село Норово; Ислаиловци (2 к.), Алчија (5 к.) и Циналар (5 к.) доселени се од Албанија.
  • Срби: Милиќевиќи (1 к.) доселени се во 1922 година како колонисти од селото Добри Дол кај Ужице.
  • Бошњаци: Бошњаци (11 к.) доселени се 1955 година од околината на Сјеница.
  • Власи: Шула (1 к.) на лето живеат во Житоше, а на зима во Крушево.

Долно ЖитошеУреди

Според ситуацијата од 1950тите, родови во Долно Житоше.

  • Муслимани: Исмаиловци (6 к.) доселени се во 1908 година од селото Пласница, Кичевско. Кога дошле зборувале македонски, а сега зборуваат албански; Мустафовци (1 к.) и Еминовци (1 к.) доселени се во 1920 година од Прилеп, зборуваат турски; Еминовци (1 к.) доселени се од селото Прибилци, Железник во 1920 година. Зборуваат албански; Исеиновци (1 к.) доселени се од селото Туин, Кичевско. Зборуваат албански; Беадиновци (1 к.) доселени се во 1944 година од околината на Кичево. Зборуваат албански; Афузовци (3 к.) доселени се во 1952 година од Горно Житоше, таму припаѓале на родот Цолја; Аметовци (1 к.) доселени се во 1952 година од селото Србица, Кичевско, зборуваат албански; Елмазовци (1 к.) доселени се во 1910 година. Зборуваат ромски, македонски и албански.
  • Православни родови: Ѓушо (1 к.) лето живеат во Долно Житоше, а зимо во Крушево, зборуваат влашки; Тале (1 к.) доселени се во 1954 година од Крушево, зборуваат влашки; Китановци (1 к.) и Стрезовци (1 к.) доселени се од селото Извор, Кичевско. Зборуваат македонски.[6]

Администрација и политикаУреди

Изборно местоУреди

Во селото постојат изборните места бр. 1209 и 1210 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[7]

На претседателските избори во 2019 година, на овие изборни места биле запишани вкупно 1.850 гласачи.[8]

КултураУреди

Цркви[9]
Археолошки наоѓалишта
  • Рид - некропола од доцноантичко време;[10]
  • Црква - сакрален објект и некропола од среден век;[10]
  • Лавци - населба од непознат период;[11]
  • Под Корија - насеолба од непознат период;[11]

НаводиУреди

  1. ↑ Турски документи за историјата на македонскиот народ кн.4, Методија Соколоски, д-р Александар Стојановски, Скопје, 1971, стр.63
  2. ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, с. 74-75.
  3. ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 245.
  4. ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, pp. 148-149.
  5. ↑ http://www.stat.gov.mk/publikacii/knigaX.pdf Попис во Македонија 2002. - Книга 10.
  6. ↑ Трифуноски, Јован (1998). Битолско-прилепска котлина. Белград: САНУ.
  7. ↑ "Описи на ИМ". Посетено на 3 ноември 2019.
  8. ↑ "Претседателски избори 2019". Посетено на 3 ноември 2019.
  9. ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (ed.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  10. ↑ 10,0 10,1 Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. ISBN 9989649286.
  11. ↑ 11,0 11,1 Јован Ф. Трифуновски, Битољско - Прилепска котлина, Антропогеогрофско проучавоњо, Београд 1998

ПоврзаноУреди

Надворешни врскиУреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Житоше&oldid=4060138“