Париз-Ница 2017
| |||
Детали за трката | |||
Издание | 75. Париз-Ница | ||
Натпреварување | Светска турнеја на UCI 2017 2.UWT | ||
Етапи | 8 | ||
Датуми | 5 – 12 март | ||
Растојание | 1.229,5 км | ||
Држава | ![]() | ||
Поаѓалиште | Боа д’Арси | ||
Одредиште | Ница | ||
Екипи | 22 | ||
Возачи на почеток | 176 | ||
Возачи на крај | 128 | ||
Просечна брзина | 41,201 км/ч | ||
Добитници на наградите | |||
Победник | ![]() ![]() | ||
Второпласиран | ![]() ![]() | ||
Третопласиран | ![]() ![]() | ||
Бодовен | ![]() ![]() | ||
Планински | ![]() ![]() | ||
Младински | ![]() ![]() | ||
Екипен | ![]() ![]() | ||
◀2016 | 2018▶ | ||
![]() | Документација ![]() |
Париз-Ница 2017 — 75. издание на велосипедската етапна трка Париз-Ница, која се одржала помеѓу 5 и 12 март како шести настан во сезоната на Светската турнеја.[1][2]
Тим Скај ја освоил трката по петти пат во шест години, овој пат страна на Серхио Енао, кој успеал да го блокира нападот на последниот ден од возачот на Трек-Сегафредо, Алберто Контадор, за победа на трката од само две секунди.[3] Контадор имал 31 секунда доцнење, но се одвоил со возачот на Квик-Степ Флорс, Давид де ла Круз и Марк Солер од Мовистар Тим; откако освоил неколку секунди на средниот спринт, Контадор бил поразен на целта во Ница од Де ла Круз, што го чинело четири бонус секунди и победа на трката во корист на Енао. Подиумот бил заокружен од колегата на Де ла Круз, Даниел Мартин, 30 секунди зад Енао.[4]
Квик-Степ Флорс го освоиле екипниот пласман, додека Жилијан Алафилип завршил во најдобрите петмина, предводејќи ја трката три дена. Алафилип го освоил пласманот за млад возач, додека со четири завршници во најдобрите пет и победа на поединечниот хронометар било доволно да го освои бодовниот пласман. Планинскиот пласман бил освоен од Директ Енержи втора година по ред, од страна на Лилијан Калмежан.[4]
ЕкипиУреди
Бидејќи Париз-Ница е настан од Светската турнеја, сите осумнаесет UCI World Tour екипи биле автоматски поканети и се обврзани да учествуваат на трката.[5] Четири професионални континентални екипи биле поканети, со што била заокружена главната група од 22 екипи.[6]
Како и на изданието во 2016 година, екипата Лото-Судал одлучила да настапи под различно име од остатокот од сезоната: станале Лото-Фик ОЛ, промовирајќи го името на еден од производите на Судал, нивниот спонзор. Исто така, носеле сино-бели дресови со наместо стандардните црвено-бели.[7]
Екипи од Светската турнеја на UCI
Професионални континентални екипи
РутаУреди
Рутата за Париз-Ница 2017 била објавена на 3 јануари 2017 година.[8] Трката започнува со друмска етапа по првпат од 2014 година, со кружна трка околу Боа д’Арси. Планински хронометар бил предвиден на трката, но за разлика од претходните години, нема да биде одржан на Кол д’Ез. Бил предвиден на Мон Бруији, 3 километри долго искачување со просечен наклон од 7,7% и над 9% во завршниот километар. Мон Бруији бил предвиден како етапна завршница за 2016 година, но на крајот етапата била откажана поради снег.[9]
Претпоследната етапа била означена како кралската етапа на трката, со две искачувања од прва категорија во завршните 40 километри на етапата – Кол Сен Мартен и етапната завршница на Кол де ла Кујол; завршницата била на највисока точка во историјата на трката, на 1.678 метри. Обете искачувања претходно биле возени на петнаесеттата етапа на Тур де Франс 1975.[10] Завршницата етапа завршувала долж крајбрежјето во Ница, но не на Англиското шеталиште како обично, во знак на почит за жртвите од терористичкиот напад на Денот на Бастилја во Ница во 2016 година.[11] Наместо тоа, трката завршила на Кејот на САД.
Етапа | Датум | Тек | type | Растојание (км) | Победник | Cевкупен лидер |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 5 мар | Боа д’Арси – Боа д’Арси | 148,5 | Арно Демар | Арно Демар | |
2 | 6 мар | Рошфор ан Ивлин – Амији | 192,5 | Сони Колбрели | Арно Демар | |
3 | 7 мар | Шабли – Шалон на Саон | 190 | Сем Бенет | Арно Демар | |
4 | 8 мар | Боже – Мон Бруили | 14,5 | Жилијан Алафилип | Жилијан Алафилип | |
5 | 9 мар | Кенсе ан Божоле – Бур де Пеаж | 199,5 | Андре Грајпел | Жилијан Алафилип | |
6 | 10 мар | Обањ – Фајанс | 192 | Сајмон Јејтс | Жилијан Алафилип | |
7 | 11 мар | Ница – Кол де ла Кујол | 177 | Ричи Порт | Серхио Енао | |
8 | 12 мар | Ница – Ница | 115,5 | Давид де ла Крус | Серхио Енао |
ЕтапиУреди
Етапа 1Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Етапа 2Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Етапа 3Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Етапа 4Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Етапа 5Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Етапа 6Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Етапа 7Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Етапа 8Уреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Завршен пласманУреди
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Извор: ProCyclingStats |
ПоредокУреди
На Париз-Ница 2017 постоеле четири различни маички. За генералниот пласман, пресметуван преку додавање на завршните времиња на секој велосипедист на крајот на секоја етапа. Постоеле временски бонуси за првите тројца на друмските етапи: етапниот победник добивал десет секунди, додека второпласираниот и третопласираниот добивале шест односно четири секунди, соодветно. Временски бонуси добивале и првите тројца возачи на средниве спринтови — три секунди за победникот на спринтот, две секунди за вториот и една секунда за третиот возач. Предводникот на генералниот пласман ја добивал жолтата маичка.[12] Овој пласман бил сметан за најважен на Париз-Ница 2017 и победникот на пласманот бил сметан за победник на трката.
Место | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Добиени бодови | 15 | 12 | 9 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Дополнително, постоел бодовен пласман, каде била доделувана зелената маичка. Во бодовниот пласман, велосипедистите добивале бодови доколку завршеле во првите десет на етапите. За разлика од бодовниот пласман на Тур де Франс, видот на етапата немало влијание на бодовите кои се добивале – секоја етапа имало подеднаков број на достапни бодови во ист сооднос. Исто така, бодови можеле да се добијат и на средниве спринтови; три бода доколку за првиот кој ќе ја помине линијата, два бода за вториот и еден за третиот.[12]
Место | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Бодови за категорија 1 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Бодови за категорија 2 | 7 | 5 | 3 | 2 | 1 | 0 | |
Бодови за категорија 3 | 4 | 2 | 1 | 0 |
Имало и планински пласман, а предводникот во пласманот ја добивал белата маичка со црвени точки. Во планинскиот пласман, бодовите биле добивани доколку се стигне на врвот на искачувањето пред другите велосипедисти. Секое искачување било категоризирано со прва, втора или трета категорија, а бодовите биле сразмерно делени. На искачувањата од прва категорија, седум возачи освојувале бодови; на искачувањата од втора категорија пет возачи, а на искачувањата од трета категорија само тројца возачи освојувале бодови.[12]
Четвртата маичка го претставувала пласманот за млад возач, обележена со белата маичка. Пласманот се пресметувал на ист начин како генералниот пласман, но учествувале само возачи родени на или по 1 јануари 1992 година.[12]
Постоел и екипен пласман, во кој времињата биле додавани времињата на тројцата најдобри велосипедисти по екипа на секоја етапа; водечка екипа на крајот на трката била онаа со најмало вкупно време.[12]
Етапа | Победник | Генерален пласман |
Бодовен пласман |
Планински пласман |
Пласман за млад возач |
Екипен пласман |
---|---|---|---|---|---|---|
1[13] | Арно Демар | Арно Демар | Арно Демар[заб 1][заб 2][заб 3] | Ромен Арди | Жилијан Алафилип[заб 4][заб 5] | Квик-Степ Флорс |
2[22] | Сони Колбрели | |||||
3[23] | Сем Бенет | |||||
4[24] | Жилијан Алафилип | Жилијан Алафилип | Жилијан Алафилип[заб 6] | |||
5[25] | Андре Грајпел | Арно Демар | ||||
6[26] | Сајмон Јејтс | Аксел Домон | ||||
7[27] | Ричи Порт | Серхио Енао | Жилијан Алафилип[заб 7] | Лилијан Калмежан | ||
8[4] | Давид де ла Круз | |||||
На крај | Серхио Енао | Жилијан Алафилип | Лилијан Калмежан | Жилијан Алафилип | Квик-Степ Флорс |
БелешкиУреди
- ↑ На втората етапа, Александер Кристоф, четврти во бодовниот пласман ја носел зелената маичка, бидејќи Арно Демар ја носел жолтата маичка како предводник во генералниот пласман, а второпласираниот Жилијан Алафилип ја носел белата маичка како предводник во пласманот за млад возач.[14] Третопласираниот Филип Жилбер одлучил да го задржи својот дрес како белгиски првак наместо да ја носи зелената маичка.[15]
- ↑ На третата етапа, Сони Колбрели, втор во бодовниот пласман ја нозел зелената маичка, бидејќи Демар продолжил да ја носи жолтата маичка како предводник во генералниот пласман.[16]
- ↑ На четвртата етапа, Џон Дегенколб, втор во бодовниот пласман, ја носел зелената маичка, бидејќи Демар продолжил да ја носи жолтата маичка како предводник во генералниот пласман.[17]
- ↑ На етапите пет до седум, Сајмон Јејтс, втор во пласманот за млад возач, ја носел белата маичка, бидејќи Жилијан Алафилип ја носел жолтата маичка како предводник во генералниот пласман.[18][19][20]
- ↑ На осмата етапа, Сајмон Јејтс продолжил да ја носи белата маичка, бидејќи Жилијан Алафилип ја носел зелената маичка како предводник во бодовниот пласман.[21]
- ↑ На петтата етапа, Арно Демар, втор во бодовниот пласман, ја носел зелената маичка, бидејќи Жилијан Алафилип ја носел жолтата маичка како предводник во генералниот пласман.[18]
- ↑ Жилијан Алафилип ја добил зелената маичка како предводник во бодовниот пласман, откако Арно Демар се повлекол од трката на етапата.[21]
НаводиУреди
- ↑ „UCI expands WorldTour to 37 events“. Cycling News. Посетено на 2 октомври 2016.
- ↑ „The UCI reveals expanded UCI WorldTour calendar for 2017“. UCI. Посетено на 2 октомври 2016.
- ↑ „Team Sky's Sergio Henao wins Paris-Nice by two seconds“. BBC Sport. BBC. 12 март 2017. Посетено на 12 март 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 „Henao wins Paris-Nice as Contador comes up just short“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 12 март 2017. Посетено на 12 март 2017.
- ↑ „UCI Cycling Regulations: Part 2: Road Races page 110 article 2.15.127“ (PDF). uci.ch. Меѓународен велосипедистички сојуз. Архивирано од изворникот (PDF) на 2 јули 2015. Посетено на 20 август 2015.
- ↑ „2017 Paris-Nice: teams selection“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 26 јануари 2017. Посетено на 4 март 2017.
- ↑ „Lotto Soudal will be Lotto Fix ALL in Paris-Nice“. Лото-Судал. Belgian Cycling Project. 28 февруари 2017. Архивирано од изворникот на 2017-03-05. Посетено на 4 март 2017.
- ↑ Fletcher, Patrick (3 јануари 2017). „2017 Paris-Nice route unveiled“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 4 март 2017.
- ↑ „Snow forces cancellation of stage 3“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 9 март 2016. Архивирано од изворникот на 2017-03-05. Посетено на 4 март 2017.
- ↑ Фрибе, Даниел (2013). Eddy Merckx, une vie. Racine Lannoo. ISBN 978-9401404488.
- ↑ „Paris-Nice 2017 route“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. 3 јануари 2017.
|access-date=
бара|url=
(help) - ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 „2017 Paris–Nice: Regulations“ (Portable Document Format). Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2017.
- ↑ „Paris-Nice: Demare wins stage 1“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 5 март 2017. Посетено на 5 март 2017.
- ↑ „Classifications stage 1 – Bois-d'Arcy / Bois-d'Arcy“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 5 март 2017. Посетено на 6 март 2017.
- ↑ „Stage 02“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 6 март 2017. Посетено на 6 март 2017.
- ↑ „Classifications stage 2 – Rochefort-en-Yvelines / Amilly“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 6 март 2017. Посетено на 7 март 2017.
- ↑ „Classifications stage 3 – Chablis / Chalon-sur-Saône“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 7 март 2017. Посетено на 8 March 2017.
- ↑ 18,0 18,1 „Classifications stage 4 – Beaujeu / Mont Brouilly“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 8 март 2017. Посетено на 9 март 2017.
- ↑ „Classifications stage 5 – Quincié-en-Beaujolais / Bourg-de-Péage“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 9 март 2017. Посетено на 10 март 2017.
- ↑ „Classifications stage 6 – Aubagne / Fayence“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation]]. 10 март 2017. Посетено на 11 март 2017.
- ↑ 21,0 21,1 „Classifications stage 7 – Nice / Col de la Couillole“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 11 март 2017. Посетено на 12 март 2017.
- ↑ „Paris-Nice: Colbrelli tops Demare in another chaotic stage“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 6 март 2017. Посетено на 6 март 2017.
- ↑ „Paris-Nice: Bennett sprints to stage 3 victory“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 7 март 2017. Посетено на 7 март 2017.
- ↑ „Paris-Nice: Time trial victory propels Alaphilippe into race lead“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 8 март 2017. Посетено на 8 март 2017.
- ↑ „Paris-Nice: Greipel rockets to stage 5 sprint win“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 9 март 2017. Посетено на 9 март 2017.
- ↑ Вајсло, Лора (10 март 2017). „Paris-Nice: Simon Yates solos to victory on stage 6“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 10 март 2017.
- ↑ „Paris-Nice: Porte wins stage 7 as Henao surges into race lead“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 11 март 2017. Посетено на 11 март 2017.
Надворешни врскиУреди
- Матична страница
- Достигнувања на Cycling Archives
- „Париз-Ница 2017“. ProCycling.