Европско првенство во фудбал 2000


Европското првенство во фудбал 2000, или скратено Евро 2000 било 11-тото Европско фудбалско првенство, кое се одржува на секои четири години, во организација на УЕФА, управното тело на европскиот фудбал.[1]

Европско првенство во фудбал 2000
Европско првенство во фудбал 2000
Општо за првенството
Домаќин(и) Белгија Белгија
Холандија Холандија
      градови 8
      стадиони 8
Период на одржување 10 јуни2 јули 2000
Број на учесници 16
Распределба на медалите
Шампион  Франција
Второ место  Италија
Трето место  Холандија
 Португалија
Статистички податоци за првенството
Посетеност 1.122.833  (36.220 по натпревар)
Одиграно натпревари 31
Дадено голови 85  (2.74 по натпревар)
Најдобар стрелец Холандија Патрик Клајверт
СР Југославија Саво Милошевиќ
(5 гола)
Најдобар играч Франција Зинедин Зидан
1996
2004

Организатори на Европското првенство 2000 биле две држави Белгија и Холандија, што било прв таков случај во историјата на натпреварувањето. Кандидатурата на овие држави била избрана пред Шпанија и Австрија кој исто така поднеле кандидатура се организиаторство на турнирот.

Првенството се одиграло од 10 јуни до 2 јули 2000 година, и на завршниот турнир учествувале 16 репрезентации. Со исклучок на репрезентациите домаќини, Белгија и Холандија, останатите учесници на ова првенство морале да се изборат за настап на турнирот преку квалификациите.

Европското првенство во фудбал 2000 го освоила репрезентацијата на Франција, која во финалето ја победила Италија со 2-1 по продолженија, со златниот гол на Давид Трезеге во 103-тата минута.[2] Финалето било одиграно на Стадионот Крал Бодуен (поранешниот Хејсел) што било прво финале на овој стадион после 1985 година и катастрофата што се случила на Хејсел за време на финалето на Европскиот куп на шампиони таа година.

Избор на домаќин уреди

Белгија и Холандија бил избрани за домаќини на турнирот како ко-организатори на 14 јули 1995 година од страна на Извршниот комитет на УЕФА на состанокот во Женева, Швајцарија.[3][4]

Квалификации уреди

Квалификувани репрезентации уреди

Екипа Начин на квалификување Дата на квалификување Претходни првенства1 2
 
  Белгија Како домаќин
14 јули 1995
(3) (1972, 1980, 1984)
  Холандија Како домаќин
14 јули 1995
(5) (1976, 1980, 1988, 1992, 1996)
  Чешка[б 1] Победник на групата 9
9 јуни 1999
(4) (1960, 1976, 1980, 1996)
  Норвешка Победник на групата 2
8 септември 1999
(0) (дебитант)
  Шведска Победник во групата 5
8 септември 1999
(1) (1992)
  Шпанија Победник во групата 6
8 октомври 1999
(5) (1964, 1980, 1984, 1988, 1996)
  Италија Победник во групата 1
9 октомври 1999
(4) (1968, 1980, 1988, 1996)
  Германија[б 2] Победник во групата 3
9 октомври 1999
(7) (1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996)
  Франција Победник во групата 4
9 октомври 1999
(4) (1960, 1984, 1992, 1996)
  Романија Победник во групата 7
9 октомври 1999
(2) (1984, 1996)
  СР Југославија[б 3] Победник во групата 8
9 октомври 1999
(4) (1960, 1968, 1976, 1984)
  Португалија Најдобра второпласирана екипа
9 октомври 1999
(2) (1984, 1996)
  Данска Победник во баражот
17 ноември 1999
(5) (1964, 1984, 1988, 1992, 1996)
  Англија Победник во баражот
17 ноември 1999
(5) (1968, 1980, 1988, 1992, 1996)
  Словенија Победник во баражот
17 ноември 1999
(0) (дебитант)
  Турција Победник во баражот
17 ноември 1999
(1) (1996)
1 Задебелениот текст го означува шампионот на тоа првенство.
2 Закосениот текст го означува домаќинот на тоа првенство.
  1. Од 1960 до 1980, Чешка се натпреварувала како Чехословачка.
  2. Од 1972 до 1988, Германија се натпреварувала како Западна Германија.
  3. Од 1960 до 1984, СР Југославија се натпреварувала како Југославија


Ждрепка уреди

Составот на шешири од 1 до 3 бил заснован на УЕФА коефициентот кој го имале репрезентациите на крајот од 1999 година.[5][6] Ждрепката за завршниот турнир се одржала на 12 декември 1999.[7][8]

Шешир 1[б 1]
Тим Коеф Место
  Германија[б 2] 2.278 7
  Шпанија[б 3] 2.611 1
Шешир 2
Тим Коеф Место
  Романија 2.600 2
  Норвешка 2.500 3
  Шведска 2.389 4
  Чешка 2.300 6
Шешир 3
Тим Коеф Место
  СР Југославија 2.222 9
  Португалија 2.100 11
  Франција 2.100 12
  Италија 2.063 13
Шешир 4
Тим Коеф Место
  Англија 2.000 15
  Турција 1.938 18
  Данска 1.938 19
  Словенија 1.000 37
  1. Домаќините Белгија (коефициент 2.375; 5. место) и Холандија (коефициент 2.250; 8. место) автоматски ги заземаат позициите Б1 и Д1.
  2. Бранителот на титулата Германија (коефициент 2.278; 7. место) автоматски била поставена на позицијата А1.
  3. Репрезентацијата со највисок пласман според УЕФА коефициентот Шпанија (коефициент 2.611; 1. место) автоматски била поставена на позицијата Ц1.

Пред извлекувањето на ждрепката, репрезентациите од првиот шешир имале доделени позиции: Германија (бранител на титулата) во А1, Белгија (домаќин) до Б1, Шпанија (највисок коефициент) во Ц1, и Холандија (домаќин) во Д1. Репрезентациите во шеширите од 2 до 4, биле извлечени така што секоја добила своја позиција во групите (за целите на одредување на распоредот на натпревари во секоја група).[9]

Со ждрепката биле извлечени следниве групи:

Група А
Поз. Репрезентација
А1   Германија
А2   Романија
А3   Португалија
А4   Англија
Група Б
Поз Репрезентација
Б1   Белгија
Б2   Шведска
Б3   Турција
Б4   Италија
Група Ц
Поз Репрезентација
Ц1   Шпанија
Ц2   Норвешка
Ц3   СР Југославија
Ц4   Словенија
Група Д
Pos Репрезентација
Д1   Холандија
Д2   Чешка
Д3   Франција
Д4   Данска

Стадиони уреди

Белгија
Брисел Брухе Лиеж Шарлероа
Стадион Крал Бодуен Стадион Јан Брејдел Стадион Морис Дјуфран Стад ду Пеи де Шарлероа
Капацитет: 50,000 Капацитет: 30,000 Капацитет: 30,000 Капацитет: 30,000
       
Белгија Холандија
Холандија
Ротердам Амстердам Ајндховен Арнем
Стадион Фејенорд Амстердам арена Стадион Филипс Гелредом
Кпацитет: 51,000 Кпацитет: 52,000 Кпацитет: 33,000 Кпацитет: 30,000
       

Судии уреди

Главни судии Асиситенти судии Четврти судии
  Гинтер Бенко   Јури Дупанау   Мишел Пиро
  Ким Милтон Нилсен   Роланд ван Нилен   Кирос Васарас
  Гамал Ал-Гандур   Иван Леков   Терје Хауге
  Греам Пол   Јенс Ларсен   Лубош Михел
  Жил Визер   Филип Шарп
  Маркус Мерк   Жак Подевињ
  Пјерлујџи Колина   Курт Ертл
  Дик Јол   Серџо Ѕуколини
  Витор Мело Переира   Драмане Данте
  Хју Далас   Емануел Замит
  Хосе Гарсија-Аранда   Јап Пол
  Андерс Фриск   Еди Фоули
  Урс Мејер   Николае Григореску
  Игор Шрамка
  Карлос Мартин Нието
  Леиф Линдберг
  Тургај Гуду

Групна фаза уреди

  Екипа која се квалификувала во четвртфинале

Група A уреди

Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Португалија 9 3 3 0 0 7 2 +5
2.   Романија 4 3 1 1 1 4 4 0
3.   Англија 3 3 1 0 2 5 6 -1
4.   Германија 1 3 0 1 2 1 5 -4






Група Б уреди

Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Италија 9 3 3 0 0 6 2 +4
2.   Турција 4 3 1 1 1 3 2 +1
3.   Белгија 3 3 1 0 2 2 5 -3
4.   Шведска 1 3 0 1 2 2 4 -2






Група Ц уреди

Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Шпанија 6 3 2 0 1 6 5 +1
2.   СР Југославија 4 3 1 1 1 7 7 0
3.   Норвешка 4 3 1 1 1 1 1 0
4.   Словенија 1 3 0 2 1 4 5 -1






Група Д уреди

Поз. Репрезентација Бод ОН П Н И ДГ ПГ ГР
1.   Холандија 9 3 3 0 0 7 2 +5
2.   Франција 6 3 1 1 1 7 4 +3
3.   Чешка 3 3 1 1 1 3 3 0
4.   Данска 0 3 0 0 3 0 8 -8






Нокаут фаза уреди

Резултати уреди

 
ЧетвртфиналеПолуфиналеФинале
 
          
 
25 јуни – Бриж
 
 
  Шпанија1
 
28 јуни – Брисел
 
  Франција2
 
  Франција (прод.)2
 
24 јуни – Амстердам
 
  Португалија1
 
  Турција0
 
2 јули – Ротердам
 
  Португалија2
 
  Франција (прод.)2
 
24 јуни – Брисел
 
  Италија1
 
  Италија2
 
29 јуни – Амстердам
 
  Романија0
 
  Италија (п)0 (3)
 
25 јуни – Ротердам
 
  Холандија0 (1)
 
  Холандија6
 
 
  СР Југославија1
 

Четвртфинале уреди




Полуфинале уреди


Финале уреди

Победник уреди

Победник на Европското првенство во фудбал 2000

 
Франција
2. титула

Статистика уреди

Список на стрелци уреди

5 гола

4 гола

3 гола

2 гола

1 гол

автогол

Награди уреди

УЕФА Идеален тим на првенството уреди

УЕФА Идеален тим на првенството:[11]

Голман Одбрана Среден ред Напаѓачи
  Фабиен Бартез
  Франческо Толдо
  Лоран Блан
  Марсел Десаи
  Лилијан Тирам
  Фабио Канаваро
  Паоло Малдини
  Алесандро Неста
  Франк де Бур
  Патрик Виера
  Зинедин Зидан
  Деметрио Албертини
  Едгар Давидс
  Руи Кошта
  Луис Фиго
  Пеп Гвардиола
  Тјери Анри
  Франческо Тоти
  Патрик Клајверт
  Нуно Гомеш
  Саво Милошевиќ
  Раул

Најдобри стрелци уреди

УЕФА Играч на турнирот уреди

Факти и бројки уреди

Табела уреди

Поз. Репрезентација Г ОН П Н И ДГ ПГ ГР Б Краен
резултат
1.   Франција Д 6 5 0 1 13 7 +6 15 Шампион
2.   Италија Б 6 4 1 1 9 4 +5 13 Вицешампион
3.   Холандија Д 5 4 1 0 13 3 +10 13 Елиминирани во
полуфиналето
4.   Португалија А 5 4 0 1 10 4 +6 12
5.   Шпанија Ц 4 2 0 2 7 7 0 6 Елиминирани во
четвртфиналето
6.   Турција Б 4 1 1 2 3 4 -1 4
7.   Романија А 4 1 1 2 4 6 -2 4
8.   СР Југославија Ц 4 1 1 2 8 13 -5 4
9.   Норвешка Ц 3 1 1 1 1 1 0 4 Елиминирани во
групната фаза
10.   Чешка Д 3 1 0 2 3 3 0 3
11.   Англија А 3 1 0 2 5 6 -1 3
12.   Белгија Б 3 1 0 2 2 5 -3 3
13.   Словенија Ц 3 0 2 1 4 5 -1 2
14.   Шведска Б 3 0 1 2 2 4 -2 1
15.   Германија А 3 0 1 2 1 5 -4 1
16.   Данска Д 3 0 0 3 0 8 -8 0

Маркетинг уреди

Слоган и химна уреди

Слоганот на натпреварувањето бил „Фудбал без граници“.[12][13] Песната Campione 2000 од шведскиот музичар E-Type била официјалната химна на турнирот.[14]

Топка уреди

 
Топката со која се играло за време на турнирот.

Како официјална топка со која се играло на првенството била претставена топката Адидас Терестра Силверстрим. Топката била претставена на 13 декември 1999 година на стадионот Констант Ванден Сток - домашниот терен на фудбалскиот клуб Андерлехт - од страна на неколку познати играчи кој подоцна учествувале на првенството како Алесандро Дел Пјеро, Едвин ван дер Сар, Зинедин Зидан и Лук Нилис.[15][16]

Маскота уреди

 
Бенелаки, маскотата на Евро 2000.

Официјалната маскота на турнирот бил Бенелаки[17] (синоним за Бенелукс) хибрид од лав-ѓавол со грива која ги содржи боите на знамињата на двете држави домаќини. Лавот е национален фудбалски амблем на Холандија, а ѓаволот е амблемот на Белгија (репрезентацијата го носи прекарот „црвените ѓаволи“).[18]

Спонзори уреди

УЕФА прави разлика помеѓу глобалните спонзори и националните спонзори. Глобалните спонзори на Европското првенство можат да доаѓаат од која било земја и да имаат ексклузивни светски права за спонзорство на Европските првенства организирани од УЕФА. Националните (турнирски) спонзори доаѓаат од земјата домаќин и имаат само права на спонзорство во таа земја.[19]

Глобални спонзори Турнирски спонзори
Белгија Холандија

Белешки уреди

  1. Нилсен се повредил во 39-тата минута и бил заменет од четвртиот судија Гинтер Бенко од Австрија.

Наводи уреди

  1. „Policing Euro 2000“ (PDF). Police Academy of the Netherlands. Посетено на 5 January 2014.
  2. „France add Europe to the world“. The Guardian. 2 July 2000. Посетено на 19 June 2013.
  3. „EK zorgt voor economische impuls“ [European Championship provides economic boost]. Provinciale Zeeuwse Courant (холандски). Vlissingen. 15 July 1995. Посетено на 15 November 2017.
  4. „Nederland en België hopen quitte te spelen bij EK“ [Netherlands and Belgium are hoping to break even in European Championship]. de Volkskrant (холандски). Amsterdam. 15 July 1995. Посетено на 15 November 2017.
  5. Moore, Glenn; Harris, Nick (19 November 1999). „England sent to the bottom of Euro 2000 class“. The Independent. Independent Print. Посетено на 9 July 2012.
  6. „Blow for England's Euro hopes“. BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 10 December 1999. Посетено на 9 July 2012.
  7. „Big names thrown in deep end“. New Straits Times. 14 December 1999. стр. 44. Посетено на 18 June 2013.
  8. „EURO 2000™ final tournament draw“. UEFA.com. Union of European Football Associations. Архивирано од изворникот на 29 February 2000. Посетено на 20 June 2016.
  9. „UEFA detail EURO 2000 Final Tournament draw procedure“. UEFA.com. Union of European Football Associations. 10 December 1999. Архивирано од изворникот на 18 May 2000. Посетено на 20 November 2017.
  10. „France - Italy 2:1 (EURO 2000 Holland/Belgium, Final)“. worldfootball.net. HEIM:SPIEL. Посетено на 27 December 2017.
  11. Team of the tournament, uefa.com; пристапено: 5. 11. 2013.
  12. Fanning, Dion (4 June 2000). „Portugal can rise above the gloom“. Irish Independent. Посетено на 17 September 2014.
  13. „Openingsceremonie Euro 2000 wordt groots spektakel“. Gazet van Antwerpen (холандски). 8 June 2000. Посетено на 17 September 2014.
  14. „The A to Z of Euro 2000™“. UEFA.com. Union of European Football Associations. 3 July 2000. Архивирано од изворникот на 15 August 2000. Посетено на 17 September 2014.
  15. „Soccer – New Adidas ball for Euro 2000 – Adidas Terrestra Silverstream“. Who Ate All the Pies. Посетено на 26 August 2014.
  16. Lambaerts, Geert (14 December 1999). „Alessandro Del Piero: "België wordt sterkste tegenstander". De Standaard (холандски). Посетено на 28 June 2016.
  17. „Euro 2000 mascot named“. UEFA.com. Union of European Football Associations. 16 September 1999. Архивирано од изворникот на 3 March 2000. Посетено на 12 July 2012.
  18. Kell, Tom (6 December 2010). „Euro 2012 mascots have big shoes to fill“. UEFA.com. Union of European Football Associations. Посетено на 9 July 2012.
  19. „UEFA Euro 2012 official sponsors“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 14 December 2012. Посетено на 17 July 2012.
  20. 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 20,6 20,7 20,8 „Suppliers“. UEFA.com. Union of European Football Associations. Архивирано од изворникот на 16 December 2000. Посетено на 8 July 2012.
  21. 21,00 21,01 21,02 21,03 21,04 21,05 21,06 21,07 21,08 21,09 21,10 21,11 „Sponsors“. UEFA.com. Union of European Football Associations. Архивирано од изворникот на 16 December 2000. Посетено на 8 July 2012.
  22. 22,0 22,1 „Official Euro 2000 poster unveiled“. UEFA.com. Union of European Football Associations. 4 February 2000. Архивирано од изворникот на 12 April 2000. Посетено на 12 July 2012.
  23. Marsh, Harriet (8 June 2000). „Euro 2000 sponsors set for kick off – As Europe's best football teams prepare for the first whistle of Euro 2000, Harriet Marsh asks how well the tournament's 22 sponsors and suppliers will be able to win over the fans“. Marketing Magazine. Посетено на 9 July 2012.

Надворешни врски уреди