Златко Заховиќ
Златко Заховиќ (српски: Златко Заховић, словенечки: Zlatko Zahovič) ― словенечки фудбалер роден на 1 февруари 1971 година во Марибор.
| Златко Заховиќ | |||
|---|---|---|---|
| Лични податоци | |||
| Полно име | Златко Заховиќ[1] | ||
| Роден на | 1 февруари 1971[1] | ||
| Роден во | Марибор, СР Словениjа, СФРЈ[1] | ||
| Висина | 1.80 m[1] | ||
| Позиција | Напаѓачки среден ред | ||
| Младинска кариера | |||
| 1979–1981 | Марибор[2] | ||
| 1981–1989 | Ковинар Марибор[3] | ||
| Кариера* | |||
| Години | Клуб | Наст. | (Гол.) |
| 1989–1993 | Партизан | 37 | (6) |
| 1990–1991 | → Пролетер Зрењањин (позајмица) | 25 | (0) |
| 1993–1996 | Виторија Гимареш | 79 | (13) |
| 1996–1999 | Порто | 87 | (27) |
| 1999–2000 | Олимпијакос | 14 | (7) |
| 2000–2001 | Валенсија | 20 | (3) |
| 2001–2005 | Бенфика | 80 | (14) |
| 2008–2009 | Лимбуш-Пекре[4] | 11 | (12) |
| Вкупно | 353 | (82) | |
| Репрезентација | |||
| Фудбалска репрезентација на Југословија под 21 година | |||
| 1992–2004 | Фудбалска репрезентација на Словенија | 80 | (35) |
| 2003 | Фудбалска репрезентација на Словенија Б екипа[5] | 2 | (1) |
Заховиќ бил еден од најдобрите словенечки фудбалери. Се прославил во Порто, но играл и за Бенфика, Олимпијакос и Валенсија, со која играл во финалето на Лигата на шампионите во 2001 година. Тој бил познат по неговата способност за дриблање и постигнување гол.[6]
Како репрезентативец бил средишна фигура на избраниот состав кој се пласирал на двете најголеми натпреварувања, Европските и Светските првенства. Тој го држи рекордот по бројот на настапи и голови за репрезентацијата.
[На 19 март 2018 година бил суспендиран од функцијата спортски директор на НК Марибор.
Клубска кариера
уредиФудбалот започнал да се занимава во младинската екипа на НК Марибор, но никогаш не заиграл за овој клуб како член. Кариерата ја започнаl како член на НК Ковинар од Марибор, каде што бил забележан од Милко Ѓуровски, кој бил на воен рок во Марибор]. Ѓуровски го препорачал на раководството на Партизан каде што заминал во 1989 година. Во сезоната 1990/91 бил позајмен во Пролетер од Зрењанин.
Во 1993 година, поради се понеизвесните услови таму по распадот на Југославија, тој заминал во Португалија и играл за клубот Виторија Гимараеш. Во 1996 година тој преминал во познатиот ФК Порто и во неговиот дрес ги доживеал најѕвездените моменти во португалската лига и Лигата на шампионите, бидејќи бил дури и најдобар стрелец на Порто во сезоната 1998/1999 и еден од тројцата најдобри стрелци во ова натпреварување. Во Порто останал до 1999 година и со тимот освоил три шампионски титули на Португалија, во 1998 година го освои и Купот на Португалија. Во 1999 година, тој преминал во Олимпијакос од Пиреја, но брзо го напуштил клубот поради несогласувања со тренерот. Во 2000 година, тој преминал во Валенсија и во истата сезона стигна до финалето на Лигата на шампионите, каде биле поразени од Баерн Минхен по изведувањето пенали. Заховиќ бил меѓу оние кои го извеле пеналот, но неговиот инаку добро изведен удар бил брилијантно одбранет од голманот на Баерн, Оливер Кан. И во Валенсија, тој влегол во судир со тренерот, овој пат со Хектор Купер, кој, според него, му давал премалку можности. Затоа во 2001 година ја напуштил Валенсија и се врати во Португалија. Овој пат до лисабонска Бенфика.
Во зимскиот преоден рок од јануари 2005 година, Заховиќ го раскинал договорот со Бенфика и се збогувал од играњето фудбал, до сезоната 2008/2009, кога во 1. МНЗ Марибор одиграл неколку натпревари со Лимбуш Пекре.[7]
Меѓународна кариера
уредиДресот на словенечката репрезентација првпат го облекол на 7 ноември 1992 година на пријателскиот натпревар против Кипар. Во 1999 година, под менторство на Сречко Катанец, се квалификувале за Европското првенство 2000 во Белгија и Холандија, каде постигнал три од четирите словенечки гола. По првенството на виделина излегле првите судири со селекторот Катанец, но НЗС ги затрупал под тепих. Заедно со словенечката репрезентација се квалификувале на Светското првенство 2002 во Јапонија и Јужна Кореја, каде што по првиот меч (кој Словенија го загубила со 3:1 од Шпанија), конечно пукнал. По остриот вербален дуел со Катанец (јавноста се сетила на изјавата извадена од контекст за намерата да се купи Шмарна Гора), НЗС го избркал од репрезентација и го испратила дома.
По Мундијалот, кога Катанец поднесол оставка од селекторската функција, се вратил во селекцијата. По неуспехот во квалификациите за Евро 2004, Бојан Прашникар морал да поднесе оставка од селекторската функција, а на негово место дошол Бранко Облак, поранешниот селектор на младата словенечка репрезентација. Наскоро станало јасно дека Облак сакал да го подмлади играчкиот состав. Така, од репрезентацијата отпаднале и Заховиќ и Павлин, последните претставници на генерацијата што обезбедила пласман на Евро 2000.
Како спортски директор
уредиВо август 2007 година се вратил во родниот Марибор и ја презел улогата на спортски директор во најуспешниот словенечки клуб НК Марибор.
По првичниот скептицизам и неуспешниот обид да го назначи Милко Ѓуровски за прв тренер на екипата, Заховиќ на тренерската положба го донесол поранешниот соиграч Дарко Миланич. Во сезоната 2008-09, НК Марибор повторно станач национален првак, а во следната сезона го освоил куп трофејот. Во сезоната 2010/11, Марибор освоил уште една 9-та титула. Во клубот, Заховиќ бил сметан за творец на овие успеси и главен „виновник“ за враќањето на клубот на врвот и пласманот во Лига Европа. Ова го направило исклучително популарен меѓу обожавателите.
Тој се покажал и како успешен преговарач во преносот на фудбалери, бидејќи остварил доста преноси од висок профил, а најистакнат бил преносот на Јосип Иличиќ и Армин Бачиновиќ во Палермо.
Управниот одбор на клубот на 19 март 2018 година го суспендирал од функцијата спортски директор на НК Марибор до понатамошно известување поради неговото отсуство на прес-конференцијата.
Успеси
уреди- Партизан
- Југословенска лига : 1992/93
- Порто
- Португалска лига : 1996/97, 1997/98, 1998/99
- Куп на Португалија : 1997/98
- Португалски Суперкуп : 1998, 1999 година
- Олимпијакос
- Грчка лига : 1999/2000
- Бенфика
- Португалска лига : 2004/05
- Куп на Португалија : 2003/04
- Валенсија
- Лига на шампиони : Финалист 2000/01
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Zlatko Zahovic“. Eurosport. Посетено на 15 октомври 2022.
- ↑ Plestenjak, Rok (14 октомври 2017). „Oče NK Maribor se je odločil, da ne bo več molčal“ [The father of NK Maribor decided to speak out] (словенечки). Siol. Посетено на 15 октомври 2022.
- ↑ „Tezenčan – Glasilo Mestne četrti Tezno, maj 2015“ [Tezenčan – News bulletin from the Tezno city district, May 2015] (словенечки). Maribor.si. мсј 2015. стр. 15–16. Архивирано од изворникот на 2021-06-29. Посетено на 15 октомври 2022. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Pogačar, Robert (11 септември 2014). „Kje je kariero končal Zlatko Zahović?“ [Where did Zlatko Zahović end his career?]. Ekipa (словенечки). Посетено на 15 октомври 2022.
- ↑ „Zlatko Zahovič – B reprezentanca“ [Zlatko Zahovič – B appearances] (словенечки). Фудбалски сојуз на Словенија. Посетено на 15 октомври 2022.
- ↑ EURO 2000 profile; BBC Sport
- ↑ „Kje je kariero končal Zlatko Zahović? [Ekipa 24 - intervju]“.
Надворешни врски
уреди- Предлошка:NZS
- Златко Заховиќ на National-Football-Teams.com