Детроит Пистонс
Детроит Пистонс (англиски: Detroit Pistons) е професионален кошаркарски клуб во Детроит (Мичиген) кој се натпреварува во Националната Кошаркарска Асоцијација попозната како НБА.
| Детроит Пистонс | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Конференција | Источна | |||
| Дивизија | Централна | |||
| Основан | 1970 | |||
| Историја | Форт Вејн Золнер Пистонс (1941-1948) Форт Вејн Пистонс (1948-1957) Детроит Пистонс (1957-денес) | |||
| Арена | Литл Сизарс Арина | |||
| Град | Детроит, Мичиген | |||
| Бои на екипата | [1][2] | |||
| Сопственик | Том Горес[3] | |||
| Претседател | Ед Стефански | |||
| Генерелен мен. | Трој Вивер | |||
| Тренер | Двејн Кејси | |||
| Титули | ||||
| Повлечени броеви | 1., 2., 3., 4., 10., 11., 15., 16., 21., 32., 40. | |||
| Мреж. место | Официјално мрежно место | |||
| ||||
Пистонси се познати како најдобриот одбранбен тим во НБА со фуриозна и агресивна одбрана, и играчи кои не се плашат да ги повредат и заплашуваат противниците. Историски гледано, само во периодите кога имаа агресивни физички-настроени играчи Детроит освојувал титули.
Историја
уредиФормирање
уредиКлубот е основан во 1941 на Форт Вејн, во Индијана од Фред Золнер, сопственик на компанија за производство на клипови за Џенерал Моторс и освоил две шампионски титули во Националната кошаркарска лига во 1944 и 1945.
Почетното име на тимот било Форт Вејн Золнер Пистонс, но во 1948 година, со влегувањето во БАА, било променето во Форт Вејн Пистонс.[4].
Пистонс се меѓу најстарите тимови во НБА. Предводени од крилото Џорџ Јардли, Форт Вејн Пистонс станале популарен тим уште во своето деби во БАА во 1948 стигнувајќи до НБА финалето во 1955 и 1956, каде и во двата случаи биле поразени од Сиракуза Нешнлс (4-3) и Филаделфија Вориорс (4-1).
Во 1957 Золнер го преселил тимот во Детроит, многу поголем град, кој повеќе немал тим во НБА, откако Детроит Гемс пропаднале по само една сезона постоење (1946-1947). Новиот Детроит Пистонс играл на стадионот Олимпија во текот на првите четири сезони, а потоа се преселиле во Кобо Арена. Клубот бил доследно разочарување, како на терен така и во благајната. Во 1974, Золнер го продава тимот на Бил Дејвидсон, сегашниот сопственик. Не задоволен со седиштето на тимот во центарот на Детроит, Дејвидсон го преселил во предградието Понтијак во 1978, каде што играл во гигантска Силвердом арена, структура изградена пред сè за американски фудбал.
1980-ти - "Лошите Момци"
уреди80-тите започнале лошо со скор од 16-66 во сезоната 1979-1980 и 21-61 во сезоната 1980-1981. За време на сезоната 1979-1980 тимот ги загуби последните 14 натпревари, а кога на нив ќе се додадат и првите 7 загубени натпревари на почетокот од сезоната 1980-1981, бил воспоставен тогашниот рекорд од 21 загубен натпревар по ред (потоа надминат).
Среќата на тимот започнала да се менува во 1981 година, кога бил доведен плејмејкерот Ајзеа Томас кои дошол од Индијана универзитетот. Пред почетокот на 1982, во клубот пристигнал и центарот Бил Леимбир, тогаш главен играч во Кливленд Кавалирс и бекот Вини Џонсон од Сиетл Суперсоникс. Овие тројца, заедно со следните засилувања Џо Думарс, Рик Махорн и Денис Родман, го формирале јадрото на тимот кој ќе се го достигне врвот во НБА.
Тимот имал груб почеток. Во НБА плејофот 1984 тимот бил поразен со 3-2 од страна на фаворитите Њујорк Никс. Во НБА плејофот 1985 Пистонс ја оствариле својата прва добиена серија во полуфиналето, а потоа се соочиле со Бостон Селтикс бранителите на титулата. И покрај победата на Селтикс со 4-2, неверојатните перформанси на Пистонс ги вградиле темелите за соперништво што ќе се рефлектира во текот на следната деценија. На НБА Драфтот 1985, Пистонс го избрале со 18-тиот пик Џо Думарс, што ќе се покаже како одлична зделка. Исто така се здобиле и со Рик Махорн во размена на играчи со Вашингтон Булетс. Тимот направил чекор наназад, откако биле елиминирани во првата рунда од плејофот 1986 од страна на Атланта Хокс. По поразот, тренерот Чак Дејли и капитенот Ајзеа Томас се согласиле дека единствениот начин тимот да се искачи на врвот на Источната конференција е да се донесе повеќе агресивен стил на игра.
Во поглед на сезоната 1986-1987 Пистонс се стекнале со некои клучни играчи : како Џон Сали (11-ти пик на драфтот), Денис Родман (27-ми) и Адријан Дантли (доведен во размена со Јута Џез). Тимот усвоил стил на игра со повеќе физички силна одбрана, која им го донела прекарот „Лоши Момци“. Во НБА плејофот 1987 Пистонс достигнале до финалето на Источната конференција, што е најдобар резултат од деновите на Форт Вејн, против Селтикс. Откако воделе во серијата (Пистонс) актуелните шампиони израмниле на 2-2, Пистонс биле на работ на победа во 5-тиот натпревар во Бостон Гарден на неколку секунди до крајот. По слободното фрлање на Селтикс, Томас се обидел брзо да ја добие топката, не слушајќи го барањето на Чак Дејли за тајм-аут (во време кога во НБА сè уште не било воведено правилото да им биде дозволено на тренерите сами да свикаат тајм-аут). Лари Берд потоа ја украл топката ја додал до Денис Џонсон кој сфатил дека ударот е за победа и не згрешил. Пистонс победиле во 6-тиот натпревар во Детроит, но Селтикс ќе победи во 7-миот во Бостон и ќе оди во уште едно финале.
Мотивирани од поразот од Селтикс, Пистонс потпомогнати од страна на засилувањето Џејмс Едвардс, го достигнале тогашниот рекорд од 54 победи за освојување на Централна дивизија за првпат во историјата. За НБА плејофот 1988 Пистонс се одмаздиле за двата претходни порази од Селтикс победувајќи ги со 4-2 и пласирајќи се во финалето 1988 за првпат од нивното пристигнување во Детроит. Првото финале Пистонс се сретнале со Лос Анџелес Лејкерс предводени од Меџик Џонсон, Карим Абдул-Џабар и Џејмс Достоен. По 3-2 водство во корист на Детроит во серијата, Пистонс изгледале на работ на освојување на својата прва титула во НБА во 6-тиот натпревар. Во тој натпревар Ајзеа Томас, го извртел глуждот, но тој постигнал рекорд во НБА финалето со 25 постигнати бодови во третата четвртина. И покрај ова, Лејкерси го добиле натпреварот со 103-102, благодарение на две слободни фрлања реализирани од страна на Џабар по контроверзниот двобој со Бил Леимбир, дефиниран од страна на многу навивачи на Пистонс и самиот Леимбир како "фантомски фаул". Во последниот натпревар со повреден Ајзеа кој не можел да го даде својот максимум, Пистонс биле поразени со 108-105.
Тимот играл во луксузната Палас оф Оберн Хилс во 1988. Во 1989 Пистонс ја завршил изградбата на ростерот со давањето на Адријан Дантли во замена за Марк Агире, потез кој првично бил остро критикуван од страна на навивачите на Пистонс, за кои тие ќе се покајат. Тимот добил 63 натпревари, соборувајќи го претходниот рекорд, влегувајќи во НБА плејофот 1989 каде стигнуваат до реванш-финале против Лејкерс. Овој пат Пистонс излегле на победоносната страна уништувајќи ги Лејкерс со 4-0 и освојувајќи ја нивната прва НБА титула.[5] Думарс бил именуван за МВП на финалето. Натпреварот број 4. од серијата , исто така, го означил пензионирањето на Карим Абдул-Џабар.
Пистонс успешно ја одбраниле титулата во 1990-тата. По добивањето на 59 натправари и третата титула по ред во дивизијата, Пистонс стигнале до финалето на источната конференција по четврти пат едно-подруго против Чикаго Булс на Мајкл Џордан. Свртени еден кон друг за трета последователена сезона, Пистонс и Булс рамномерно ги поделиле првите шест натпревари, но Пистонс ја завршил серијата со победа од 93-74 во натпреварот број 7. Откако стигнале во финалето по третпат по ред, Пистонс се соочиле со Портланд Трејлблејзерс. По нерешените 1-1 во првите два натпревари во Палас, Пистонс одат во Портланд, каде што тие не добиле натпревар од 1974, за да ги одиграат натпреварите број 3., број 4. и број 5. Пистонс ги добиле сите три натпревари во Портланд, станувајќи првиот тим кој во едно финале добил три натпревари на гости. Одлучувачкиот момент пристигнал во последниот натпревар. Пистонс, заостанувале со 90-83 во останатите две минути, за да победат со 92-90 благодарение на удар од 5 метри на 0,07 секунди од страна на Џонсон, што му го донело прекарот "007", заедно со неговиот оригинален прекар, "микробранова". Ајзеа Томас бил именуван за МВП на финалето.
Во трката за титулата во 1991, Пистонс завршиле во финалето на источната конференција, каде што биле уништени со 4-0 од Чикаго Булс, идните шампиони во НБА. Главната причина за нивното отстранување е повредата на Томас, кој имал операција на зглобот непосредно пред НБА плејофот 1991. Финалето на конференцијата ќе остане во сеќавање главно поради последниот натпревар на Пистонс кога излегле на теренот пред на крајот да се ракуваат со Булс.
Последната титула и новите "Лоши Момци"
уреди
Пистонс поминале низ долг период на транзиција, кога нивните клучни играчи се повлекле (Леимбир во 1993 и Томас во 1994), или ја смениле клупската средина (Џонсон, Родман, Едвардс и Сали меѓу другите) сепак дошле блиску до плејофот во сезоната 1993-1994 со биланс од 20-62. Откако биле елиминиран од Мајами Хит во плеј-офот 2000 година Думарс (кој заминал во пензија во 1999) бил ангажиран за претседател. Тој се нашол веднаш во непријатна ситуација морајќи да се справи со она што изгледало како голема пречка за тимот, бидејќи Грант Хил, единствената ѕвезда на тимот во последните сезони, заминал во Орландо Меџик. Сепак, Думарс бил во можност да ги добие од Меџик Бен Валас и Чаки Аткинс во замена за Хил. И двајцата се дел од проектот на Пистонс, а набрзо Валас ќе стане Ол-стар играч, како и еден од главните архитекти во насловот 2004. На спротивната страна, Хил ќе одигра само 47 натпревари во четири години, поради повреда на глуждот.
За сезоната 2000-2001 сè уште е тешко Пистонс да се вклучи во разигрувањето за титулата бидејќи имале скор 32-50. На крајот на сезоната Думарс го отфрлил тренерот Џорџ Ирвин доведувајќи го на неговото место Рик Карлајл, високо почитуван помошник тренер кој веќе ја освоил титулата во НБА како играч со Бостон Селтикс. Клубот, исто така, се вратил на традиционалните бои црвена, бела и сина.
Предводени од Карлајл Пистонс ја затворија својата прва сезона со повеќе од 50 победи во 1997 и успеале да ја добијат својата прва серија во плеј-офот од 1991 година. Во offseason 2002 Думарс го засилува својот тим со доведувањето на слободниот агент Чонси Билапс, купувањето на Рип Хамилтон од Вашингтон Визардс и драфтувањето на Тејшон Принс од Кентаки, три други архитекти во насловот 2004. Пистонс затвориле уште една сезона со 50 победи и дошле до финалето на источната конференција, каде што, сепак, се уништени со 4-0 од страна на Њу Џерси Нетс.
И покрај значителните подобрувања во тимот Карлајл бил отпуштен во офсезоната 2003. Се верува дека имало пет причини за неговото разрешување: прво, Карлајл сакал да им даде простор на некои од младите играчи на тимот, како Принс и Мехмет Окур во текот на регуларниот дел од сезоната, што го разбеснило Думарс, второ некои играчи (особено Валас) не се согласувале со Карлајл, трето тој користел систем на офанзивна игра премногу претпазлива, четврто Лари Браун ја изјавил неговата подготвеност да биде тренер на Пистонс, и петто самиот Карлајл, рекол дека тој бил заинтересиран за клупата на Индијана Пејсерс за време на извршување на функцијата во Пистонс во плејофот 2003. Браун ја прифатил работата во летото, а Карлајл бил назначен за тренер на Пејсерс како што и се очекуваше. Во драфтот 2003 година, Пистонс имале право втори на избор, но лошо поминуваат во изборот земајќи го вториот пик Србинот Дарко Миличиќ а на располагање биле и Двејн Вејд, Кармело Ентони и Крис Бош. Трансформацијата на Пистонс во тим за титулата била завршена во 2004 со ангажманот на Рашид Валас. Пистонс тогаш имале висококвалитетни играчи на сите позиции. Тренерот Браун, го вратил Пистонс на врвот, завршувајќи со скор од 54-28, најдобар од 1997. Во НБА Плејофот 2004, по победата со 4-1 над Милвоки Бакс, успеале да ги поразат Њу Џерси Нетс актуелните шампиони на источната конференција со 4-3 откако заостанувале со 2-3. Во конференциското финале тие ја поразиле и Индијана на Рик Карлајл со 4-2, пристигнувајќи во финалето на НБА за првпат од 1990. Пистонс го освоиле НБА првенството 2004 откако ги совладале фаворизираните, Лос Анџелес Лејкерс со 4-1 во финалната серија. Пистонс успеале да добијат три натпревари од четирите со двоцифрена разлика, а во натпреварот број 3 ги задржале Лејкерси само на 68 бода, рекорден пораз за нив. Билапс бил избран за МВП на финалето. Со оваа победа, сопственикот на Пистонс, Вилијам Дејвидсон, станал првиот (и досега единствениот) сопственик чии екипи ја освоиле титулата во истата година во НБА и НХЛ, имајќи предвид дека неговите го освоиле Стенли Купот како сопственик на Тампа Беј Лајтнинг.
Следната година, и покрај загубата на некои важни играчи од клупата (вклучувајќи ги Окур, Мајк Џејмс и Корлис Вилијамсон) Пистонс сè уште важеле за еден од фаворитите за титулата во НБА. Во текот на регуларниот дел од сезоната тие оствариле 54 победи, завршувајќи ја својата четвртата сезона по ред со 50 или повеќе победи. Во плеј-офот 2005 ги поразиле Филаделфија 76ерс со 4-1 во победи, а потоа и Индијана Пејсерс 4-2 (иако заостанувале со 2-1). Во финалето на источната конференција ги совладале Мајами Хит, и покрај тоа што уште еднаш биле во неповолна ситуација успеале да ја добијат серијата со 4-3. Пистонс се вратиле во финалето, но овојпат загубиле со 4-3 од Сан Антонио Спарс. Во финалето тие го загубиле жестокиот стил на игра против Спарс, кој ја освоиле третата титула во НБА од 1999. Сезоната 2004-2005 се одликува со голема контроверзност, поради прашањето за расеаноста кои се однесуваат на тренерот Браун. Во текот на првиот месец од сезоната се случила мега тепачка за време на натпреварот помеѓу Пистонс и Индијана Пејсерс; тепачка, која ги вклучила и играчите и навивачите, била една од најголемите во историјата на спортот во САД. Резултатот бил многу парични казни и суспензии за некои играчи и голема контрола на НБА и новинари. Браун двапати да го напуштал тимот поради некои здравствени проблеми поради што предизвикал гласини дека е во разговори со други тимови. Загрижени за состојбата на неговото здравје и иритираше да се бараат други работни места во текот на сезоната на Пистонс го раскинале договорот со Браун по НБА финалето 2005. Браун веднаш потоа бил назначен за тренер на Њујорк Никс додека Пистонс на неговото место ќе го земе Флип Сандерс, поранешен тренер на Минесота Тимбервулфс.
Во сезоната 2005-2006 Пистонс стартувале како фаворит за освојување на титулата, а всушност го затвориле регуларниот дел од сезоната на прво место во централната дивизија со рекорден број на победи за тимот од 64-18. Нивниот старт од 37-5 е најдобриот за Детроит во историјата и вториот најдобар старт во првите 42 натпревари во историјата на НБА. Четири од петте носители на играта на Пистонс (Билапс, Хамилтон, Р.Валас и Б.Валас) биле избрани за Ол-стар натпреварот и Сандерс како нивен тренер). Пистонс ја затворил сезоната со скор од 64-18, поставувајќи клупски рекорд за победи. Покрај тоа, тимот поставува уште еден рекорд откако 73 последователни натпревари од почетокот на сезоната ограле со иста почетната петорка. Во плеј-офот по победите против Милвоки Бакс (4-1) и Кливленд Кавалиерс (4-3, но биле во неповола ситуација губејќи со 3-2), Детроит стигнале до крајот на источната конференција, каде што, сепак, морале да му го предадат престолот на истокот на Мајами Хит кој биле подобри со 4-2 во серијата, а потоа ја освои титулата во НБА со победа над Далас Маверикс.
.jpg)
Во текот на летото тимот загубил еден од своите клучни играчи, Бен Валас, која се преселил во Чикаго Булс, и покрај тоа што Пистонс му понудиле 4-годишен договор за 48.000.000 $ (што требало да го направи најскапо платен играч во клубот досега, Валас ја прифатил понудата на Булс за 4 години со плата од 60 милиони евра.[6] Како негова замена Пистонс го довеле центарот на Сан Антонио Спарс , Назр Мохамед. И покрај овој ангажман Пистонс погледнале кон натамошни засилувања и на 17 јануари склучуваат договор со слободниот агент Крис Вебер. Сезоната 2006/2007 започнува со првични проблеми (почнувајќи со скор од 21-15), но по ангажирањето на Вебер (32-14 скор по неговото пристигнување), Детроит покажува многу подобра кошарка и успева да триумфира во централната дивизија. На 11 април, Пистонс исто така, го освоојуваат првото место во источната конференција, кое им дава предност да играат дома во последниот натпревар во првите три круга од Плејофот. Во плејофот Пистонс иле подобри од Орландо Меџик, кои ги добиле со 4-0 (нивна првата победа во четири натпревари од 1990 година), како и од Чикаго Булс (првпат двата тима соперници од централната дивизија се сретнале во пост-сезонски натпревар од 1991) со 4-2 со што се избориле за финале на истокот. Откако ги добиле првите два натпревари со 26 и 21 бод разлика, Пистонс победиле и во натпреварот број 3. со 81-74, Чикаго избегнале елиминација добивајќи ги натпреварите 4. и 5., но Пистонс ја затвориле серијата во 6-тиот натпревар совладувајќи ги со 95-85. Во финалето на истокот (Пистонс стигнале таму петти пат по ред како и во периодот 1987-1991) Детроит се среќава со Кливленд Кавалиерс на Леброн Џејмс, во пресрет на многу неповолна положба, бидејќи Пистонс ќе победи лесно во првите 2 натпревари од серијата, но од тогаш, ќе ги загубат сите натпревари до крајот на серијата и Кавалирс славеле со 4-2.
На НБА драфтот 2007 Пистонс ги избрале 15-тиот пик Родни Стаки и 27-миот Арон Афлало. Истотка го продолжиле договорот со Билапс, како и со младиот талент Амир Џонсон и клучната резерва Антонио МекДајс. Сезоната е обележана со 50-годишнината од пристигнувањето на франшизата во Детроит. Пред почетокот на сезоната Рашид Валас е преместен на позицијата центар. Во својата трета година како тренер на Пистонс, Сандерс станува тренер со најдолг стаж од Чак Дејли, кој бил тренер на тимот 9 години (1983-1992). Во регуларниот дел од сезоната 2007/2008 Пистонс се прикажувале неубедливо; Детроит успева да ја врати титулата во централната дивизија со скор од 59-23 (втор најдобар во лигата, само Бостон Селтикс имале подобар скор и биле нивни главни соперници за титулата во НБА и во источната конференција), со што избориле квалификација во плејофот како втори носители. Пистонс ги поминале првите две препреки елиминирајќи ги Филаделфија 76ерс (4-2) и Орландо Меџик (4-1) , но по пристигнувањето за 6. година по ред во финалето на источната конференција,тие загубиле од Бостон Селтикс со 4-2.
Падот
уреди
Во ноември 2008 година, Детроит загубиле еден од клучните елементи во изминатите сезони, Чонси Билапс, кој заедно со соиграчот Антонио МекДајс заминале во Денвер Нагетс, во размена за големата ѕвезда на НБА Ален Ајверсон. Трејдот ќе се покаже како еден од најлошите во историјата на Пистонс, а со него ќе започне периодот на криза: додека Ајверсон има катастрофална изведба во текот на сезоната, па дури доведувајќи се во ситуација да биде изваден од тимот поради слабите постигнувања, Билапс го носи Денвер во финалето на западната конференција во плејофот. Сезоната на клубот била обележана со многу контроверзии и повреди. Поради ова и слабиот квалитет на играта Пистонс едвај се квалификувале за плејофот на 10 април 2009 влегувајќи таму од 8-мото место, што значело двобој во првата рунда со најдобриот тим на истокот и првите носители Кливленд Кавалирс. Во таа серија Пистонс биле уништени од Кавалирс во четири натпревари, по кој Кливленд со максимален резултат 4-0 поминале понатаму. Тоа било првпат од 2000 година Пистонси да бидат елиминирани уште во првиот круг во плејофот. На крајот на сезоната Ајверсон станува слободен агент и го напуштил тимот.
Во текот на офсезоната 2009 година, Думарс за да го замени Ајверсон се договорил со бекот Бен Гордон (Шести играч на годината во 2005 година), кој потпишал договор на пет години за 55 милиони долари, исто така доведувајќи го и крилниот центар Чарли Вилануева од Милвоки Бакс со договор на 5 години вреден 35 милиони долари. Вилануева бил доведен како замена за Рашид Валас кој за време на офсезоната отишол во Бостон Селтикс. На 8 јули 2009 година, бил ангажиран поранешниот помошник-тренер на Кливленд Џон Куестар за главен тренер на Пистонс. Куестар како и неговиот претходник Мајкл Кари, ја имал својата дебитантска сезона како главен тренер во НБА.
Домашни сали
уреди
Форт Вејн Пистонс:
- Норт Сајд Хајг Скул Џим (1948-1952)
- Вор Меморијам колосеум (1952-1957)
Детроит Пистонс:
- Олимпија Стедиум (1957-1961)
- Кобо Арина (1961-1978)
- Понтијак Силвердом (1978-1988)
- Палас оф Оберн Хилс (1988-денес)
- Литл Сизарс Арина (2017-)
Играчи
уредиМоментален ростер
уреди| Име | Години | Држава | Височина | Позиција |
|---|---|---|---|---|
| Марвин Бегли | 22 |  САД |
2.11м | Крилен Центар/Центар |
| Садик Беј | 22 | САД |
2.01м | крило |
| Кејд Канингем | 20 | САД |
2.01м | плејмејкер/бек |
| Хамиду Диало | 23 | САД |
1.96м | бек |
| Лука Гарза | 23 | САД |
2.08м | Центар |
| Џерами Грент | 27 | САД |
2.03м | Крилен Центар/Крило |
| Килиан Хејс | 20 |  Франција |
1.96м | плејмејкер |
| Френк Џексон | 23 | САД |
1.91м | плејмејкер/бек |
| Кори Џозеп | 30 |  Канада |
1.91м | плејмејкер |
| Сејбен Ли | 22 | САД |
1.88м | плејмејкер |
| Ајзеа Ливерс | 23 | САД |
1.98м | крило |
| Родни МекГрудер | 30 | САД |
1.93м | бек |
| Кели Олиник | 30 | Канада |
2.11м | Крилен Центар/Центар |
| Џаморко Пикет | 24 | САД
|
2.06м | крило |
| Крис Смит | 22 | САД
|
2.06м | бек/крило |
| Ајзеа Стјуарт | 20 | САД
|
2.03м | Крилен Центар/Центар |
Повлечени броеви
уреди
- 1 Чонси Билапс
- 2 Чак Дејли (никогаш не играл со тој број, но претставува две освоени титули на Пистонс со Дејли на клупата)
- 3 Бен Валас
- 4 Џо Думарс
- 10 Денис Родман
- 11 Ајзеа Томас
- 15 Вини Џонсон
- 16 Боб Лениер
- 21 Дејв Бинг
- 32 Ричард Хамилтон
- 40 Бил Леимбир
Во Куќата на славните
уреди- Дејв Бинг
- Лари Браун (вклучен како тренер)
- Џо Думарс
- Боб Лениер
- Чак Дејли (вклучен како тренер)
- Ајзеа Томас
- Денис Родман
- Едријан Дантли
- Боб МекАду
- Ален Ајверсон
- Трејси МекГреди
Поединечни награди
уредиТренери
уреди
|
|
 |
Во Куќата на славните
уредиТитули
уреди| Титули | Години | |
|---|---|---|
| НБА титули | 3 | 1989, 1990, 2004. |
| Конференциски титули | 7 | 1955, 1956, 1988, 1989, 1990, 2004, 2005. |
| Титули во Дивизијата | 11 | 1954-1955, 1955-1956, 1987-1988, 1988-1989, 1989-1990, 2001-2002, 2002-2003, 2004-2005, 2005-2006, 2006-2007, 2007-2008. |
Наводи
уреди- ↑ „Detroit Pistons Unveil Newly Updated Primary Logo“. Pistons.com. NBA Media Ventures, LLC. May 16, 2017. Посетено на March 3, 2019.
- ↑ „Detroit Pistons Reproduction and Usage Guideline Sheet“. NBA Properties, Inc. Посетено на August 10, 2016.
- ↑ „Portland Trail Blazers Front Office Staff“. TrailBlazers.com. NBA Media Ventures, LLC. Посетено на June 8, 2020.
- ↑ Франк П. Јоша (2011). World Scientific (уред.). Национална кошаркарска асоцијација: Бизнис, организација и стратегија. стр. 72. ISBN 9789814313902.
- ↑ „1990 NBA Playoff Summary“. Basketball-Reference.com. Посетено на 2012-01-23.
- ↑ „Ben Wallace makes it official, signs with Bulls – NBA – ESPN“. Sports.espn.go.com. 2006-07-13. Посетено на 2012-01-23.
