Википедија

Економија на Албанија

Економијата на Албанија поминала низ процес на транзиција од централизирана економија во пазарна економија врз принципите на слободниот пазар. Албанија е земја со помал среден приход и член на Северноатлантската алијанса (НАТО), Светската трговска организација (СТО), Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ) и Организацијата за црноморска економска соработка (БСЕЦ).

Економија на Албанија
Тирана е економскиот центар на Албанија.
ВалутаАлбански лек (ALL)
Фискална годинаГалендарска година
Трговски организацииСТО, БСЕЦ, ЦЕФТА
Статистика
БДП▲$36.524 милијарди (2017)
▲$13.367 billion (Nominal, 2017)[1]
Пораст на БДП▲3.46% (2017)
БДП/жит.▲$11,928.5 (2016)[2]
$4,146.9 (2016) [3]
БДП по секторземјоделство: 21,6%, индустрија: 14,9%, услуги: 63.5% (2016)[4]
Инфлација2.3% (2017)[5]
Сиромашно население13% (2017)[4]
Џиниев коефициент29 (2012)[4]
Работна сила1,80 милиони (2014)
Работна сила
по занимање		Земјоделство: 41.8%, Индустрија: 11.4%, Услуги: 46.8% (декември 2014)[4]
Стапка на невработеност14.2% (2017)[6]
Просечна бруто плата€330 месечно(2015)[7]
Водечки индустриипарфеми и козметички производи, храна и тутунски производи; текстил и облека; граѓа, масло, цемент, хемикалии, рударство, основни метали, хидроенергија
Ранг според Индекс на леснотија65-та (2018)[8]
Надворешност
Извоз▲$1.962 милијарди (2016)
Извозни добратекстил, обувки, асфалт, метал и руда, сурова нафта, зеленчук, овошје, тутун
Главни извозни партнери Италија 42.8%
 Косово 9.7%
 САД 7.6%
 Кина 6.1%
 Грција 5.3%
 Германија 4.8% (2015)[9]
Увоз▲$4.6647 милиони (2016)
Увозни добрамашини, прехранбени производи, текстил, хемикалии
Главни увозни партнери Италија 33.4%
 Кина 10%
 Грција 9%
 Турција 6.7%
 Германија 5.2% (2015)[10] (December 2017)[4]
Јавни финансии
Приходи▲ $3.3 милијарди (2014)[11]
Расходи▲$2.75 милијарди (2017)[11]
Економска помошrecipient: ОРП: $366 милиони (најголеми дарители се Италија, ЕУ, Германија) (2003)
Кредитен рејтингStandard & Poor's:[12]
B+ (Domestic)
Девизни резерви▲$3,139 милиони (2015)[4]
Главен извор на податоци: Светска книга на факти на ЦИА
Сите вредности, освен ако не е запишано поинаку, се во ам. долари

Албанија е земја во развој со економија заснована на услугите (63,5%), земјоделството (21,6%) и индустриските сектори (14,9%), според податоци од 2016 година[4]. Земјата е богата со природни ресурси, а економијата главно се зацврстува преку земјоделство, преработка на храна, нафта, цемент, хемикалии, рударство, основни метали, хидроенергија, туризам, текстилна индустрија и екстракција на нафта. Најсилните сектори се енергетиката, рударството, металургијата, земјоделството и туризмот. Примарен индустриски извоз се облека, хром, нафта и рафинирани горива.

Туристичкиот сектор традиционално е значаен извор на приходи на народот, особено во текот на летните месеци, но и неодамна и во текот на зимските месеци, како резултат на зголемувањето на популарноста на снежните спортови, како што е скијањето. Со над 3,8 милиони туристи годишно, туризмот генерира приходи во износ поголем од 1,5 милијарди евра[13]. Албанија е рангирана меѓу 25-те најпопуларни туристички одредишта во Европа и била прогласена за една од врвните светски туристички одредишта во 2014 година од страна на The New York Times и Lonely Planet[14][15].

Историја

уреди

По колапсот на комунистичкиот режим во 1990 година, Албанија била зафатена со масовен егзодус на бегалци во Италија и Грција. Обидите за реформи започнале сериозно во почетокот на 1992 година, откако реалниот БДП паднал на нивото од 50% во споредба со 1989 година. Демократско избраната влада која ја презела функцијата во април 1992 година започнала амбициозна програма за економски реформи за да се запре економското влошување и да се стави земјата на патот кон пазарна економија. Клучните елементи вклучувале либерализација на цените и размена, фискална консолидација, монетарно ограничување и цврста политика за приходи. Тие биле надополнети со сеопфатен пакет на структурни реформи, вклучувајќи приватизација, реформа на финансискиот сектор и создавање на правна рамка за пазарна економија и приватниот сектор. Поголемиот дел од земјоделските комбинати, државните домови и малите индустрии биле приватизирани. Овој тренд продолжил со приватизација во транспортот, услугите и малите и средните претпријатија. Во 1995 година, владата започнала со приватизација на големите државни претпријатија. По постигнување на ниска точка во раните 1990-ти, економијата полека се проширила и го достигнала нивото од 1989 година до крајот на следната деценија.[16]

Резултатите од реформите првично биле позитивни. Годишната инфлација паднала од 25% во 1991 година на 0%, а лекот, се стабилизирал. Меѓутоа, од 1995 година, напредокот бил блокиран, со занемарлив пораст на БДП во 1996 година и со намалување на БДП од 59% во 1997 година. Слабеењето на владината решителност за одржување на политиките за стабилизација во изборната година од 1996 година придонело за обновување на инфлаторните притисоци, буџетскиот дефицит надминал 12%, а инфлацијата достигнала 20% во 1996 година и 50% во 1997 година. Колапсот на финансиските пирамидални шеми во почетокот на 1997 година, кои привлекле депозити од значителен дел од албанската популација, предизвикало сериозни социјални немири што довеле до повеќе од 1.500 смртни случаи, широко распространето уништување на имотот, и пад од 8% во БДП. Лекот првично изгубил половина од својата вредност за време на кризата во 1997 година, пред да се врати на нивото од јануари до јануари 1998 година од 0,00143 долар. Новата влада, инсталирана во јули 1997 година, презела силни мерки за враќање на јавниот ред и за заживување на економската активност и трговијата.

Подоцна, Албанија започнала процес на интензивно макроекономско реструктуирање со помош на Меѓународниот монетарен фонд и Светската банка. Во 2000 година, најстарата комерцијална банка, Банка Комбетаре Трегтаре била приватизирана, а во 2004 година, најголемата комерцијална банка во Албанија (Штедилницата на Албанија) била приватизирана и продадена на Рајфајзен Банка од Австрија за 124 милиони американски долари. Макроекономскиот раст во просек изнесувал околу 59% во текот на последните пет години, а инфлацијата била ниска и стабилна. Владата презела мерки за спречување на криминалот и неодамна усвоила пакет за фискални реформи насочени кон намалување на големата сива економија и привлекување странски инвестиции.

Економијата била зајакната со годишните приливи од странство во висина од околу 15% од БДП, главно од Албанците кои престојуваат во Грција и Италија. Овие приливи помагаат да се компензира големиот трговски дефицит. Земјоделскиот сектор, кој опфаќа повеќе од половина од вработеноста, но само околу една петтина од БДП, е ограничен првенствено на малите семејни стопанства. Недостигот од енергијата, поради потпирањето на хидроенергија и застарената и несоодветната инфраструктура, придонесуваат за лошата деловна клима во Албанија и недостатокот на успех во привлекувањето нови странски инвестиции. Завршувањето на новата термоцентрала во близина на Валона помогнало во диверзификација на производните капацитети, а тоа се однесува и на подобрување на далекуводот меѓу Албанија и Црна Гора и Косово. Исто така, со помош од фондовите на ЕУ, владата презела чекори за подобрување на слабата национална патна и железничка мрежа, долготрајна бариера за одржлив економски раст.

Макроекономски трендови

уреди

Албанската економија е една од најнеразвиените во Европа: во 2019 година, БДП по глава на жител на Албанија изнесувал 5 373 долари, со што таа била рангирана на 40. место во однос на Европа и 102. во светот.[17]

Табела бр. 1: Бруто-домашниот производ (БДП) на Албанија (во американски долари врз основа на паритетот на куповната моќ)[18].

Година БДП БДП БДП (номинален) БДП (номинален)
2016 3400,214 1100,861 1200,144 400,210
2017 3600,241 1200,583 1200,876 400,471
2018 3800,626 1300,432 1300,764 400,786
2020 4300,741 1500,258 1500,997 500,580

Според Еуростат, БДП по глава на жител на Албанија (изразена во стандардите за куповната моќ на ППС) изнесувал 35% од просекот на ЕУ во 2008 година. Стапката на невработеност од 18% е значително повисока од повеќето земји во регионот на Балканот и Западна Европа.[19]

Во 2009 година, Албанија била единствената земја во Европа, заедно со Полска, Сан Марино и Лихтенштајн, која имала економски раст.[20] Податоците објавени во јули 2012 година од страна на Националниот институт за статистика (INSTAT) покажуваат дека економската активност се намалила во првиот квартал од годината, што се должи на должничката криза во Еврозоната.[21]

Во 2018 година кефициентот Џини во Албанија изнесувал 38,6%.[22]

Според банката „Сантандер“, странските директни инвестиции во Албанија сочинуваат 50% од БДП.[23]

Во извештајот на Светска банка од 2015 година било наведено дека се очекува албанската економија да се прошири во блиска иднина, поттикната од закрепнувањето на потрошувачката и стабилните инвестиции. Се очекува дека нето-извозот постепено ќе придонесе за растот, додека економиите на ЕУ ќе закрепнат. Ризиците кон изгледите најчесто се во надолна линија, но посилното темпо на структурните реформи би можело да помогне да се ублажат влијанијата. Сепак, надворешните движења поврзани со бавниот раст во ЕУ може негативно да влијаат на изгледите за раст и изгледите за Албанија преку намалени странски приливи, извоз и странски инвестиции. Фискалните притисоци или зголемената деловна несигурност поврзани со изборите следната година, исто така, би можеле да го забават растот. Побрзо отколку што се очекуваше подобрувањата во деловната клима и реформите за решавање на високите нефункционални заеми би можеле дополнително да ги зајакнат приватните инвестиции и потрошувачката на среден рок.[24]. Среднорочните перспективи зависат од темпото и длабочината на структурните реформи и од дополнителните мерки за фискална консолидација преку намалување на долгот, одржливи реформи во енергетскиот и финансискиот сектор, подобрување на управувањето со јавните инвестиции и неодамна одобрената реформа на судството, која има импликации за инвестициската клима и кредитниот раст“[25].

Според аналитичарите во Форбс од декември 2016 година, некои фактори кои можат да ги направат проблематичните корпоративни инвестиции во Албанија: „Комплексните даноци и барањата за лиценцирање, слабиот судски систем, ендемската корупција, слабото спроведување на договорите и имотните прашања и застарената инфраструктура придонесуваат за лошата деловна клима во Албанија што придонесува привлекувањето на странски инвестиции да биде потешко. Албанското снабдување со електрична енергија е нерамномерно и покрај надградените преносни капацитети со соседните земји“. Меѓутоа, Форбс исто така посочил одреден напредок: „со помош од меѓународни дарители, владата презема чекори за подобрување на лошата национална патна и железничка мрежа, долготрајна бариера за одржлив економски раст. Внатрешните странски директни инвестиции значително се зголемија во последниве години кога влада започна со амбициозна програма за подобрување на деловната клима преку фискални и законодавни реформи. Владата е фокусирана на поедноставување на барањата за лиценцирање и влезе во нов аранжман со ММФ за дополнителна финансиска и техничка поддршка“[26].

Во извештајот на Меѓународниот монетарен фонд од 24 јануари 2017 година е наведено: „Економската програма останува на вистинскиот пат, добар напредок во спроведувањето на структурните реформи, позитивната монетарна политика на Банката на Албанија останува соодветна“. Инспекторите на ММФ кои ја посетиле Тирана го дале следниот акционен план: „За напредок, главните приоритети треба да бидат: продолжување на проширувањето на приходите за јакнење на јавните финансии и обезбедување на одржливост на долгот, намалување на нефункционалните кредити за зајакнување на финансиската стабилност и поддршка на закрепнувањето на кредитите и подобрување на структурните реформи за подобрување на деловната клима. Во овие области е постигнат значителен напредок и потребни се понатамошни напори за да се зацврстат овие придобивки. Во тој поглед, зајакнувањето на даночната администрација, проширувањето на даночната основа и воведувањето на данокот на имот врз основа на вредноста, остануваат важни цели. Подобреното управување со јавното финансирање ќе помогне да се обезбеди поефикасно јавно трошење и контрола на заостанатите долгови, потребно е брзо спроведување на стратегијата за решавање на нефункционалните кредити за да се зајакне кредитирањето на приватниот сектор. Структурни реформи за подобрување на деловното опкружување, и подобрувањето на вештините за работна сила, ќе бидат клучни за зајакнување на конкурентноста“.

Зачленување во ЕУ

уреди

Земјата добила статус на кандидат во 2014 година (врз основа на барањето за 2009 година).[27] Европскиот парламент ја предупредил владата во почетокот на 2017 година дека парламентарните избори во јуни мора да бидат слободни и фер пред преговорите да продолжат. Пратениците, исто така, изразиле загриженост во врска со „селективната правда, корупцијата, целокупниот долг на судските постапки и политичкото мешање во истрагите и судските случаи“, но во соопштението за медиумите во ЕУ бил изразен оптимизам: „Важно е Албанија да го одржи денешниот реформски импулс и ние мораме да бидеме подготвени да го поддржиме тоа што е можно повеќе во овој процес“.[28][29]

Исто така, Албанија треба да ја подобри својата инфраструктура, особено патиштата во рамките на своите граници и да ја поврзува земјата со своите соседи. Штом има докази за значителен напредок на овој фронт, шансите на земјата за прифаќање во ЕУ треба да се подобрат. Во тек се дискусии за да се добијат средства за истото[23].

Сектори

уреди

Примарен сектор

уреди
 
 
 
Албанската ривиера е позната по плантажите со маслинки и цитрусови плодови. (лево) Албанија е 9-тиот најголем производител на смокви во светот. (центар) Лозје во Пермет. (десно)

За време на комунистичкиот режим, земјоделството во Албанија било силно централизирано и интегрирано со индустриите поврзани со земјоделството. Денес, земјоделството во Албанија вработува 47,8% од населението и околу 24,31% од земјиштето се користи за земјоделски цели. Земјоделството придонесува за 18,9% од БДП на земјата. Главните земјоделски производи во Албанија се тутун, овошје, вклучувајќи портокали, лимони, смокви, грозје, зеленчук, како што се маслинки, пченица, пченка, компири, но и шеќерна репка, месо, мед, млечни производи и традиционалната медицина и ароматични растенија.

Албанското вино се одликува со својата уникатна сладост и домородни сорти. Виното има една од најдолгите истории за лозарството во Европа[30]. Албанија произвела околу 17.500 тони вино во 2009 година[31]. За време на комунизмот, производствената област се проширила на околу 20.000 хектари (49.000 акри)[30]. Денешниот регион во Албанија бил едно од ретките места каде што лозата природно се одгледувале за време на леденото време. Најстарите пронајдени семиња во регионот се стари 40.000 до 60.000 години[32]. Римскиот писател Плиниј Постариот го опишува илирското вино како „многу слатко“[33]. Албанските семејства традиционално се познати дека одгледуваат грозје во нивните градини за производство на вино и ракија.

Туристички сектор

уреди
 
Плажата Ѓипе
 
Езерото Коман Фери

Значаен дел од националниот приход во Албанија произлегува од туризмот. Во 2014 година, туризмот директно учествувал со 6% од БДП, иако вклучувањето на индиректните придонеси ја зголемило пропорцијата на нешто повеќе од 20%[34]. Албанија имала околу 4,2 милиони посетители во 2012 година, главно од соседните земји и Европската Унија. Во 2011 година, Албанија била препорачана како врвно туристичко одредиште, од страна на Lonely Planet[14]. Во 2014 година, Албанија била номинирана како четврто глобално туристичко одредиште од страна на Њујорк тајмс[35]. Бројот на туристите е зголемен за 200% во 2014 година.

Најголемиот дел од туристичката индустрија е концентриран по должината на Јадранско Море и Јонско Море. Вториот има најубави и чисти плажи и често се нарекува Албанска ривиера. Албанското крајбрежје има значителна должина од 360 километри. Брегот има посебен карактер, бидејќи е богат со песочни плажи, пештери, заливи, покриени заливи, лагуниитн. Некои делови од ова крајбрежје се многу чисти еколошки, и претставуваат во овие потенцијални неистражени области, ретки за средоземната област[36].

Зголемувањето на странските посетители е драматично. Албанија имала само 500.000 посетители во 2005 година, додека во 2012 година имала околу 4,2 милиони - зголемување од 740% за само 7 години. Неколку од главните градови во земјата се наоѓаат по должината на чистите морски брегови на Јадранското и Јонското Море. Како важно место на Балканскиот Полуостров, постојано растечката патна мрежа на Албанија обезбедува удобно поврзување до своите соседи на север, југ, исток и запад. Албанија е во непосредна близина на сите главни европски метрополи со кратки летови од два или три часа кои се достапни секојдневно. Туристите можат да го видат и да го доживеат древното минато на Албанија и традиционалната култура[37].

Во извештајот од Агенцијата за меѓународен развој на САД (УСАИД) во октомври 2015 година се посочува дека директниот придонес на туризмот станал значаен дел од Бруто-домашниот производ во земјата, кој бил 4,8% во 2013 година. Вкупниот придонес во БДП бил околу 17%, вклучувајќи ги и пошироките ефекти од инвестициите и синџирот на набавки. Ова се очекува да се зголеми во иднина[38].

Инфраструктура

уреди

Сообраќај

уреди
 
Меѓународниот аеродром во Тирана е десеттиот најфреквентен аеродром на Балканот, управувајќи со над 2 милиони патници годишно.

Сообраќајот претрпел значајни промени во изминатите две децении, преку значително модернизирање на инфраструктурата. Подобрувањата во патната инфраструктура, железничкиот, градскиот и аеродромскиот сообраќај довеле до значително подобрување. Овие надградувања одиграле клучна улога во поддршката на албанската економија, која во изминатата деценија започнала да се потпира на градежната индустрија.

Албанската автопатска мрежа била интензивно модернизирана во текот на 2000-тите, а дел од неа е сè уште во изградба. Во Албанија има вкупно 3 главни автопати: А1, А2 и А3. Кога ќе завршат сите коридори, Албанија ќе има околу 759 километри автопат што ќе се поврзува со сите соседни земји. Меѓународниот аеродром во Тирана, е единственото пристаниште за патници во земјата. Аеродромот е именуван по римокатоличката монахиња и мисионерка Мајка Тереза. Тој забележал драматичен пораст во бројот на патници и движењата на авионите од почетокот на 1990-тите. Денес, аеродромот се справува со повеќе од 2,2 милиони патници годишно. Понатаму, Албанија планира да изгради два аеродроми кои главно ќе служат на туристичката индустрија.

 
Многу поволната географска местоположба на Драч го прави своето пристаниште најпрометното во Албанија и меѓу најголемите во Јадранското и Јонското Море.

Најпрометното и најголемо пристаниште е пристаништето Драч. Почнувајќи од 2014 година, пристаништето се рангира како едно од најголемите патни пристаништа на Јадранското и Јонското Море, со годишен обем на патници од околу 1,5 милиони. Други пристаништа се оние во Влора, Саранда и Свети Јован (Шенѓин). Пристаништата опслужуваат широк систем на фериботи кои поврзуваат бројни острови и крајбрежни градови покрај фериботните линии до неколку градови во Хрватска, Грција и Италија.

Железниците во Албанија ги спроведува националната железничка компанија Хекруда Шкиптаре (ХСХ). Железничкиот систем бил интензивно промовиран од тоталитарниот режим на Енвер Хоџа, време кога било забрането користење на приватен превоз. Од падот на поранешниот режим, се забележува значително зголемување на сопственоста на автомобили и користењето на автобусите. Додека некои од патиштата во земјата сè уште се во многу лоша состојба, имало и други случувања (како што е изградбата на автопатот помеѓу Тирана и Драч), кои одзеле голем дел од сообраќајот на железницата.

Енергија

уреди
 
Резервоарот Фиерза бил формиран како резултат на изградбата на хидроелектраната Фиерза во 1978 година.

Албанија е зависна од хидроелектрицитетот и најголемиот производител на хидроелектрична енергија во светот целосно[39]. Во земјата се наоѓаат пет хидроцентрали, вклучувајќи ги и Фиерза, Коман, Сквивица и Вау и Деџес, кои се наоѓаат на реката Дрим, поради неговата значајна улога за производство на електрична енергија во земјата. Албанската компанија „Девол Хидроенергет“ во моментов гради две постројки за хидроелектрани на реката Девол близу Бања и Могличе[40]. Двете постројки се очекува да бидат завршени во 2016 и 2018 година. По неговото завршување, ќе произведува 729 GWh годишно, со што производството на електрична енергија во Албанија ќе се зголеми за речиси 17%[41].

 
ТАП рута од Кипој, Грција преку Фиер, Албанија до Сан Фоча, Италија.

Изградбата на нафтоводот АМБО од 1,2 милијарди долари било планирано да започне во 2007 година. Ова ќе го поврзе бугарското пристаниште во Бугарија со пристаништето Валона во Албанија. Се очекува дека секој ден ќе се испорачува по 750.000 барели. Меѓутоа, се чини дека постои поголема веројатност да започне Транс-Јадранскиот гасовод. Рутата на Транс Јадранскиот гасовод низ Албанија е околу 215 километри на копно и 37 км на копно во албанскиот дел од Јадранското Море. Започнува во Кендер Билиш во регионот Корча на албанската граница со Грција и пристигнува на јадранскиот брег, на 17 километри северозападно од Фиер, на 400 метри од копното. Компресорската станица ќе биде изградена близу Фиер, а во близина на Билиште планиран е дополнителен компресор, а капацитетот треба да се прошири до 20 милијарди кубни метри (bcm). Осум вентилски станици и една депониска станица ќе бидат изградени долж нејзината маршрута. Во планинските области ќе се градат околу 51 км нови патишта, додека 41 км од постојните патишта ќе бидат надградени, 42 мостови ќе бидат реновирани и изградени три нови мостови. Во летото 2015 година, ТАП започнал со изградба и реновирање на пристапни патишта и мостови долж трасата на цевководот во Албанија. Работата се очекувало да биде завршена во 2016 година.[42].

Нафта

уреди

Албанија има втора по големина нафтено поле на Балканскиот Полуостров и најголеми нафтени резерви на територијата на Европа. Албанската нафта и гас се многу ветувачки, иако се строго регулирани сектори на економијата. Албанија привлекла странски инвеститори од почетокот на деведесеттите години, со што бил означен почетокот на реформите преку кои ги трансформирале ексклузивните права, контролата и одговорностите на јавноста во однос на истражувањето и експлоатацијата, на приватниот сектор. Резервите на нафта и гас сè уште остануваат во сопственост на албанската држава која склучува договори и дава права во врска со евалуацијата, истражувањето, производството, рафинирањето / преработката и транспортот на производот. Во март 2016 година, филијали на кинескиот Geo-Jade Petroleum ги купиле правата за дупчење (од канадска компанија) за искористување на нафтените полиња на Патос-Маринце и Куцова. Тие платиле 384,6 милиони евра, веројатно укажувајќи на интерес за забрзување на процесот.[43]

Даночен систем

уреди

На 1 јануари 2008 година, Албанија вовела рамен данок по стапка од 10% со кој се оданочувале физичките и правните лица. Во 2014 година, рамниот данок бил напуштен и заменет со прогресивно оданочување. Доходот остварен од плати и договори за работа до 30 000 леки не се оданочува, за доходот од 30 000 до 130 000 леки се применува даночна стапка од 13%, додека за доходот над 130 000 леки даночната стапка е 23%. Доходот остварен по други основи (камата, кирија, дивиденда) се оданочува по стапка од 10%.[44] Со промената во 2014 година, стапката на данок на добивка се зголемила на 15%.[45]

При оданочувањето на потрошувачката Албанија го применува данокот на додадена вредност. Даночни обврзници се сите физички и правни лица кои се регистрирани за ДДВ, при што за целите на ДДВ треба да се регистрира секое лице кое остварува годишен обрт над 8 милиони леки. За физички и правни лица кои работат во секторот увоз / извоз задолжително е да се регистрираат, и покрај годишниот обрт. ДДВ се применува за продажба на стоки и услуги или увоз на стоки со стандардна стапка од 20%, со повластена стапка од 10% се оданочуваат лекови и медицински услуги и 0% кај поштенските услуги, донации на стоки направени во случај на природни или социјални несреќи, услуги во меѓународниот транспорт и поморски активности.[44]

Најголемо учество во даночните приходи има данокот на додадена вредност (67,21% во 2016 г.) додека учеството на данокот на добивка изнесувало 9,76% (во 2016 г.).[45]

Биланс на меѓународните плаќања

уреди
Салдо на тековната сметка (% од БДП), 1994-2007.[46]
1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007
Извоз на стоки 7,1% 8,5% 8,1% 7,3% 7,6% 8% 6,9% 7,4% 7,4% 8% 8,1% 7,8% 8,7% 9,9%
Увоз на стоки -30,3% -28,1% -30,6% -32,1% -29,7% -27,2% -29% -32,5% -33,3% -31,8% -29,4% -29,6% -31,9% -36,5%
Трговско салдо -23,2% -19,6% -22,5% -24,7% -22,1% -19,2% -22% -25,1% -25,9% -23,8% -21,3% -21,7% -23,2% -26,6%
Услуги, нето -2,7% -2,4% -2% -2,4% -1,6% 3,1% 0,5% 2,2% -0,1% -1,5% -0,7% -2,6% -0,9% 0,1%
Доход, нето 0,7% 1,8% 2,4% 2,3% 2,8% 2,2% 2,9% 3,6% 2,9% 3% 2,4% 2,1% 2,8% 2,8%
Тековни трансфери, нето 17,2% 19,7% 18,6% 12,2% 18,4% 9,5% 14,4% 13,9% 14% 15% 14,9% 15,4% 15,8% 14,5%
Тековна сметка, нето -7,9% -0,5% -3,6% -12,6% -2,4% -4,5% -4,2% -5,3% -9,1% -7,3% -4,8% -6,8% -5,6% -9,1%
Грешки и пропусти 6,2% 2,2% 3,2% 7,3% 2,6% 6% 0,3% 3,3% 2,4% 2,6% 1,5% 2,4% 2,3% 1,3%

Надворешна трговија

уреди

Кина е еден од главните инвеститори во Албанија, купувајќи ги правата за ископување на нафтените полиња на Патос-Маринце и Куцова (од канадска компанија) и на Меѓународниот аеродром во Тирана. China Everbright и Friedmann Pacific Asset Management ќе работат на аеродромот до 2025 година. Почнувајќи од март 2016 година, Кина била главниот трговски партнер на земјата, со 7,7% од вкупната меѓународна трговија во земјата, што е далеку повеќе од трговијата со Грција и Турција. Ова потсетува на силната врска помеѓу Албанија и Кина во 1970-тите.[43]

Наводи

уреди
  1. ↑ „Report for Selected Countries and Subjects“. Imf.org. 2006-09-14. Посетено на 2014-10-07.
  2. ↑ „World Bank Open Data“.
  3. ↑ „World Bank Open Data“.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 „The World Factbook“. Архивирано од изворникот на 2018-12-24. Посетено на 3 March 2011.
  5. ↑ Urim Shera. „BoA: Inflation rate projected at 2.3% in 2017“. ata.gov.al (англиски). Посетено на 10 February 2017.[мртва врска]
  6. ↑ „Unemployment rate in Albania down to 14.2 pct in Q4 of 2016“. pna.gov.ph (англиски). Посетено на 11 March 2017.[мртва врска]
  7. ↑ „The Latest Balkan News“.
  8. ↑ „Doing Business in Albania 2018“. World Bank.
  9. ↑ „Export Partners of Albania“. CIA World Factbook. 2015. Архивирано од изворникот на 2016-10-02. Посетено на 2016-08-04.
  10. ↑ „Import Partners of Albania“. CIA World Factbook. 2015. Архивирано од изворникот на 2016-08-06. Посетено на 2016-08-04.
  11. ↑ 11,0 11,1 „Official government budget for 2017“ (PDF). Ministry of economics of Albania, Page 3. Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-03-08. Посетено на 15 March 2014.
  12. ↑ „Sovereigns rating list“. SEENews: Business Intelligence for South East Europe. 6 February 2017. Посетено на 12 July 2017. Standard & Poor's said it has raised its long- and short-term foreign and local currency sovereign credit ratings on Albania at B+ with a stable outlook.
  13. ↑ „Turizmi, 1.5 mld euro të ardhura për 2016“. top-channel.tv (албански). 1 April 2017. Архивирано од изворникот на 2017-06-07. Посетено на 2018-03-24.
  14. ↑ 14,0 14,1 „Lonely Planet's top 10 countries for 2011 – travel tips and articles – Lonely Planet“. Архивирано од изворникот на 4 November 2010. Посетено на 7 August 2013.
  15. ↑ „52 Places to Go in 2014“. The New York Times. 5 September 2014.
  16. ↑ „What We Do“. Архивирано од изворникот на 2012-05-04. Посетено на 3 March 2015.
  17. ↑ http://statisticstimes.com/economy/european-countries-by-gdp-per-capita.php statisticstimes.com (пристапено на 12.06.2020)
  18. ↑ „Edit/Review Countries“. Посетено на 3 March 2015.
  19. ↑ „Economy of Serbia“. Eurostat. Посетено на 2017-01-25.
  20. ↑ „CIA – The World Factbook – Country Comparison :: National product real growth rate“. CIA Factbook. Архивирано од изворникот на 2010-07-08. Посетено на 30 July 2010.
  21. ↑ „Albanian Gloom About Economy Worsening“. 2012-07-18. Посетено на 3 March 2015.
  22. ↑ knoema.com (пристапено на 13.7.2020)
  23. ↑ 23,0 23,1 Rapoza, Kenneth (13 June 2015). „Albania Becomes Latest China Magnet“. Forbes. Посетено на 10 February 2017.
  24. ↑ „Global Economic Prospects - Forecasts Annual GDP Growth“. World Bank Group. 6 October 2016. Посетено на 23 February 2017.
  25. ↑ „Albania - Economic Outlook“. World Bank. Посетено на 9 February 2017. The current fiscal deficit is projected to expand in 2016, but it will continue to be financed primarily by foreign direct investment (FDI) inflows and external public borrowing.
  26. ↑ „Best Countries for Business“. Forbes. December 2016. Посетено на February 8, 2017.
  27. ↑ „Albania country profile“. BBC News. BBC. December 15, 2016. Посетено на February 8, 2017. The [2013] election was closely monitored by the European Union, which has twice rejected Albania's membership application and warned that the poll would be a crucial test for its further progress towards integration in the bloc.
  28. ↑ „Foreign affairs MEPs assess reform efforts in Albania and Bosnia and Herzegovina“. European Parliament. January 31, 2017. Архивирано од изворникот на 2017-02-11. Посетено на February 8, 2017. Укажано повеќе од еден |accessdate= и |access-date= (help)
  29. ↑ Culbertson, Alix (February 1, 2017). „Albania and Bosnia fail to impress at EU membership meeting over democratic value concerns“. Express. Express Newspapers Ltd., UK. Посетено на February 8, 2017.
  30. ↑ 30,0 30,1 http://www.winealbania.com Архивирано на 8 февруари 2011 г. Wine Albania Portal
  31. ↑ „Wine production (tons)“. Food and Agriculture Organization. стр. 28. Архивирано од изворникот на 20 May 2011. Посетено на 2011-04-18.
  32. ↑ Tom Stevenson (2011). The Sotheby's Wine Encyclopedia. Dorling Kindersley. ISBN 978-1-4053-5979-5.
  33. ↑ The Laws of Fermentation and the Wines of the Ancients. Bronson Press. July 2010. стр. 41. ISBN 978-1-4460-2956-5. Посетено на 2011-04-10.
  34. ↑ Rochelle Turner; и др. (2015). Travel & Tourism: Economic Impact 2015: Albania (PDF) (Report). London: World Travel & Tourism Council. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-10-18. Посетено на 17 October 2016. See p. 1.
  35. ↑ „52 Places to Go in 2014“. The New York Times. 5 September 2014.
  36. ↑ „Coastline | Visit Albania | The Official website of Albanian Tourism“. Albania.al. Архивирано од изворникот на 2014-08-09. Посетено на 15 August 2014.
  37. ↑ „About Albania | Visit Albania | The Official website of Albanian Tourism“. Albania.al. Архивирано од изворникот на 2014-08-08. Посетено на 15 August 2014.
  38. ↑ „USAID AND EMBASSY OF SWEDEN ANNOUNCE CALL FOR PROPOSALS FOR ALBANIA'S TOURISM SECTOR“. USAid. 8 October 2015. Архивирано од изворникот на 2017-02-11. Посетено на 9 February 2017.
  39. ↑ „Electricity production from hydroelectric sources (% of total)“.
  40. ↑ „Devoll Hydropower Project“. Power Technology. Посетено на 3 ноември 2015.
  41. ↑ „Devoll hydropower project overview“. Архивирано од изворникот на 2016-11-30. Посетено на 2018-03-24.
  42. ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2016-10-19. Посетено на 2018-03-24.
  43. ↑ 43,0 43,1 Mejdini, Fatjona (3 May 2016). „Chinese Investments Raise Eyebrows in Albania“. Balkan Insight. BIRN. Посетено на 10 February 2017.
  44. ↑ 44,0 44,1 invest-in-albania.org (пристапено на 18.3.2020)
  45. ↑ 45,0 45,1 Duci Е., Taraku Е., Fortuzi S., „Measuring the impact of changes in tax rates on Albanian budget 2014-2017“, International Journal of Economics, Commerce and Management, Vol. V, Issue 12, December 2017, 301-310.
  46. ↑ Aleksandar Stojkov, Current Account Deficits and Economic Growth: Evidence from the South Eastern European Economies. Iustinianus Primus Faculty of Law, Skopje, 2009, стр. 259.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Економија_на_Албанија&oldid=5299186“