Структура на револуцинерните окрузи - МРО
Структурата на револуцинерните окрузи на Македонската револуционерна организација се формирала во еден подолг период со дирекно учество на некој од наистакнатите македонски револуционери.
Првите револуционерни кружоци
уредиМакедонска револуционерна |
---|
Мото
|
Псевдоним
|
Институти
|
Статути
|
Конгреси
|
Весници
|
Непријатели
|
Сојузници
|
Хронологија
|
Афери
|
Фракции
|
Битки
|
Aпостоли
|
Поврзано
|
Поради недостаток на изворна литература не може точно да се проследи формирањето на првите револуционерни кружоци. Меѓутоа врз основа на коресподенцијата на Даме Груев која тој ја водел со Никола Дејков може да се каже дека тие биле формирани во февруари и март 1894 година.
Во месеците јули и август 1894 година Даме Груев презел една поголема обиколка низ Македонија при која биле формирани првите комитети и организацијоната мрежа. Во јули 1894 година во Кавадарци бил формиран првиот комитет во Македонија од страна на Даме Груев. Потоа Груев ги посетил: Штип, Прилеп, Битола, Ресен, Охрид и Струга.
При оваа обиколка биле формирани комитети во Прилеп, Битола, Охрид и Струга, а битолскиот бил одреден за окружен.
Силен импулс за понатамошен развој на Македонската револуционерна организација било Ресенското советување. Меѓу другото во Ресен било решено: Територијата на Македонија да се подели на револуционерни реони на чело со авторитетни лица.
Поради недостаток на извори не се знае точно како била реализирана оваа одлука, но факт е дека по советувањето како револуционерни центри егзистираат Солун, Битола и Штип.
Во летото 1895 година по барање на Даме Груев, Христо Поп Коцев го формирал комитетот во Одрин.
Солунски конгрес
уредиВо 1896 година во Солун се одржал првиот конгрес на Македонската револуционерна организација и тогаш е формирана организациската физиономија. Било решено:
- 1. Организациската територија да се подели на 7 окрузи: Солунски, Битолски, Скопски, Велешко - Тиквешки, Струмичко - Џумајски, Штипски и Одрински.
- 2. Прилеп и Цариград имаат право дирекно да кореспондираат со ЦК, додека пак Централниот комитет со внатрешноста на Македононија кореспондира преку окрузите и затоа било решено ЦК да има посебни шифри за комуникација со окрузите, посебни за комуникација меѓу ЦК и Задграничните претставници, а окрузите имаат посебни шифри за комуникација меѓу себе [1][2]
Меѓутоа во пракса егзистирале 6 округа: Солунски, Битолски, Скопски, Струмички, Серски и Одрински.
Велешко-Тиквешкиот не заживеал.
Велес кореспондирал дирекно со Централниот комитет, а Тиквешкиот реон во 1899 година бил придодаден кон Солунскиот округ.
Штипскиот воопшто не егзистирал, а од предвидениот Струмичко - Џумајски настанале два округа Струмички и Серски.
1896 - 1908
уреди- Прв Солунски револуционерен округ
- Кукушки
- Солунски
- Дојрански
- Гевгелиски
- Ениџевардарски
- Воденски
- Тиквешки
- Втор Битолски револуционерен округ
- Лерински
- Костурски
- Ресенски
- Охридски
- Кичевски
- Крушевски
- Демирхисарски
- Битолски
- Трет Серски револуционерен округ
- Серски
- Драмски
- Неврокопски
- Демирхисарски
- Разлошки
- Мелнички
- Поројски
- Четврт Одрински револуционерен округ
- Малотрновски
- Лозенградски
- Бунархисарски
- Чокенски
- Мустафапашански
- Ахчелебиски
- Дедеагачки
- Ќумурџински
- Пети Струмички револуционерен округ
- Струмички
- Петрички
- Радовишки
- Малешевски
- Горноџумајски
- Шести Скопски револуционерен округ
- Скопски
- Штипски
- Кратовски
- Кумановски
- Кривопалански
- Кочански
- Велешки
- Светиниколски
- Тетовски [3]