Париз-Ница 2013
Париз-Ница 2013 било 71. издание на велосипедската етапна трка Париз-Ница, често позната и како Трка на Сонцето. Започнала на 3 март во Уи и завршила на 10 март во Ница и се состоела од осум етапи, вклучувајќи два хронометри. Била втора трка во сезоната 2013 на Светската турнеја.
Светска турнеја на UCI 2013, трка 2 од 28 | |||
![]() | |||
Рута на Париз-Ница 2013 | |||
Детали за трката | |||
---|---|---|---|
Датум(и) | 3–10 март 2013 | ||
Етапи | 8 | ||
Растојание | 1174 км | ||
Време | 29ч 59' 47" (24,3 км/ч) | ||
Добитници на наградите | |||
![]() |
Победник | ![]() |
(Тим Скај) |
Втор | ![]() |
(Гармин-Шарп) | |
Трет | ![]() |
(Аг2р-Ла Мондијал) | |
![]() |
Бодовен | ![]() |
(Омега Парма-Квик Степ) |
![]() |
Планински | ![]() |
(ИАМ Сајклинг) |
![]() |
Младински | ![]() |
(Гармин-Шарп) |
Екипен | Катјуша | ||
Трката била освоена од Австралиецот Ричи Порт од Тим Скај,[1] кој го презел водството по победата на кралската етапа на трката, петтата етапа до Монтањ де Лур и исто така го освоил последниот хронометар до Кол д’Ез, со што станал првиот австралиски возач, кој победил на трката.[2] Порт го освоил генералниот пласман со 55 секунди предност пред второпласираниот Ендру Талански (Гармин-Шарп),[3] кој победил на третата етапа. Талански го освоил и пласманот за млад возач,[3] како највисоко пласиран возач роден во 1988 или подоцна. Возачот на Аг2р-Ла Мондијал Жан Кристоф Перо го заокружил подиумот,[4] 26 секунди зад Талански и 81 секунда за Порт.[1]
Во другите пласмани на трката, возачот на Омега Парма-Квик Степ Силвен Шаванел ја освоил зелената маичка за бодовниот пласман,[5] постигнувајќи најмногу бодови во текот на етапите на средните спринтови и на крајот на етапите, а Јохан Чоп бил победник на планинскиот пласман за екипата ИАМ Сајклинг,[3] кои го имале своето деби на трка од Светската турнеја.[6] Катјуша биле победници на екипниот пласман по нивното враќање во Светската турнеја,[7] откако го пропуштиле Тур Даун Андер поради привременото губење на нивниот статус на UCI World Tour екипа пред да ја обжалат одлуката до Арбитражниот суд за спорт.[8]
ЕкипиУреди
Бидејќи Париз-Ница е настан од Светската турнеја на UCI, сите UCI World Tour екипи се повикани автоматски и се обврзани да испратат екипа. Првично, осумнаесет ProTeam биле поканети на трката, како и уште четири други со специјални покани,[9] и со тоа требало да се создаде група од 22 екипи. Катјуша подоцна го стекнал нивниот статус на World Tour по жалбата во Арбитражниот суд за спорт.[10][11] Бидејќи Катјуша првично не биле поканети на трката, организаторите на трката објавиле дека на трката ќе настапат вкупно 23 екипи.[12]
Екипите кои настапиле на трката се:[13]
Помеѓу 184. велосипедисти бил само еден претходен победник на трката, победникот од 2000 Андреас Кледен, кој возел за екипата РадиоШек-Леопард.[14]
ЕтапиУреди
ПрологУреди
- 3 март 2013 — Уи, 2,9 км поединечен хронометар (ITT)[15]
Резултати од прологот и генералниот пласман по прологот
|
Етапа 1Уреди
- 4 март 2013 — Сен Жермен ан Ле до Немур, 195 км[16]
Резултат од етапа 1
|
Генерален пласман по етапата 1
|
Етапа 2Уреди
- 5 март 2013 — Вимори до Серији, 200,5 км[17]
Резултат од етапа 2[18]
|
Генерален пласман по етапата 2
|
Етапа 3Уреди
- 6 март 2013 — Шател-Гијон до Бриуд, 170,5 км[19]
Резултат од етапа 3
|
Генерален пласман по етапата 3
|
Етапа 4Уреди
- 7 март 2013 — Бриуд до Сен Валие, 199,5 км[20]
Резултат од етапа 4
|
Генерален пласман по етапата 4
|
Етапа 5Уреди
- 8 март 2013 — Шатенеф ди Пап до Монтањ де Лур, 176 км[21]
Резултат од етапа 5
|
Генерален пласман по етапата 5
|
Етапа 6Уреди
Резултат од етапа 6
|
Генерален пласман по етапата 6
|
Етапа 7Уреди
- 10 март 2013 — Ница до Кол д’Ез, 9,6 км поединечен хронометар (ITT)[23]
Резултат од етапа 7
|
Краен генерален пласман
|
ПоредокУреди
Етапа | Победник | Генерален пласман |
Бодовен пласман |
Планински пласман |
Пласман за млад возач |
Екипен пласман |
---|---|---|---|---|---|---|
П | Дамјен Годен | Дамјен Годен | Дамјен Годен | недоделена | Вилко Келдерман | Омега Парма-Квик Степ |
1 | Насер Буани | Насер Буани | Силвен Шаванел | Берт-Јан Линдеман | Насер Буани | |
2 | Марсел Кител | Елија Вивијани | Елија Вивијани | Елија Вивијани | ||
3 | Ендру Талански | Ендру Талански | Мартејн Кејзер | Ендру Талански | Астана | |
4 | Михаел Албасини | Јохан Чоп | ||||
5 | Ричи Порт | Ричи Порт | Ендру Талански | Катјуша | ||
6 | Силвен Шаванел | Силвен Шаванел | ||||
7 | Ричи Порт | |||||
На крај | Ричи Порт | Силвен Шаванел | Јохан Чоп | Ендру Талански | Катјуша |
НаводиУреди
- ↑ 1,0 1,1 Симпсон, Ричард (10 март 2013). „Порт победи на Париз-Ница во стил“. Тим Скај. BSkyB. Архивирано од изворникот на 2014-03-07. Посетено на 10 март 2013.
- ↑ „Ричи Порт од Тим Скај станал првиот австралиски победник на Париз-Ница“. BBC Sport. BBC. 10 март 2013. Посетено на 10 март 2013.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Галагер, Брендан (10 март 2013). „Ричи Порт триумфира на хронометарот до Кол д'Ез додека Тим Скај ја освои титулата „Трка на Сонцето"“. The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. Посетено на 10 март 2013.
- ↑ „Жан Кристоф Перо на подиум!“. Аг2р-Ла Мондијал. AG2R La Mondiale Group. 10 март 2013. Посетено на 10 март 2013.[мртва врска]
- ↑ „Two OPQS in Overall Top 10, Chavanel Wins Green“. Омега Парма-Квик Степ. Decolef. 10 март 2013. Архивирано од изворникот на 2013-03-19. Посетено на 10 март 2013.
- ↑ „World Tour debut for Michel Thétaz and the cyclists“. ИАМ Сајклинг (француски). Independent Asset Management SA. 3 март 2013. Посетено на 3 март 2013.[мртва врска]
- ↑ „Катјуша го освои екипниот пласман, Шпилак е 6. на поединечниот генерален пласман“. Катјуша. Katusha Management SA. 10 март 2013. Архивирано од изворникот на 2013-03-16. Посетено на 10 март 2013.
- ↑ „CAS orders WorldTour licence for Katusha“. Cyclingnews.com. Future plc. 15 февруари 2013. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „ASO ги објави поканите за Париз-Ница и Дофине“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 23 јануари 2013. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „CAS нареди доделување на WorldTour лиценца за Катјуша“. Cycling News. Future Publishing Limited. 15 февруари 2013. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „UCI потврди 19 WorldTour екипи за 2013“. Cycling News. Future Publishing Limited. 18 февруари 2013. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Katusha's return swells Paris-Nice, Dauphine“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 19 февруари 2013. Архивирано од изворникот на 2013-02-22. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Почетен список за Париз-Ница 2013“. Cycling News. Future Publishing Limited. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Нашите состави за Страде Бјанке и Париз-Ница“. РадиоШек-Леопард. Leopard SA. 28 февруари 2013. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Пролог: Уи до Уи“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Етапа 1: Сен Жермен ан Ле до Немур“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Етапа 2: Вимори до Серији“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Кител спринташе за победа во Серији“. Cycling News. Future Publishing Limited. 5 март 2013. Архивирано од изворникот на 2013-03-07. Посетено на 5 март 2013.
- ↑ „Етапа 3: Шател-Гијон до Бриуд“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Етапа 4: Бриуд до Сен Валие“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Етапа 5: Шатонеф ди Пап до Монтањ де Лур“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Етапа 6: Маноск до Ница“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
- ↑ „Етапа 7: Ница до Кол д'Ез“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 3 март 2013.
Надворешни врскиУреди
„Париз-Ница 2013“ на Ризницата ? |