Париз-Ница 2012
Париз-Ница 2012 било 70. издание на велосипедската етапна трка Париз-Ница, често позната како Трка на Сонцето. Започнала на 4 март во Дампјер ан Ивлен, а завршила на 11 март во Ница и се состоела од осум етапи, вклучувајќи два хронометри. Таа била втора трка од сезоната на Светската турнеја во 2012.
| Светска турнеја на UCI 2012, трка 2 од 28 | |||
| |||
| Рутата на Париз-Ница 2012 | |||
| Детали за трката | |||
|---|---|---|---|
| Датум(и) | 4-11 март | ||
| Етапи | 8 | ||
| Растојание | 1.155,5 км | ||
| Време | 28 ч 12 м 16 с (25,457 км/ч) | ||
| Добитници на наградите | |||
|
Победник |  Бредли Вигинс (ВБР)
|
(Тим Скај) |
| Втор |  Ливе Вестра (ХОЛ)
|
(Вакансолел-ДКМ) | |
| Трет |  Алехандро Валверде (ШПА)
|
(Мовистар Тим) | |
|
Бодовен | Бредли Вигинс (ВБР)
|
(Тим Скај) |
|
Планински |  Фредерик Вешелен (БЕЛ)
|
(Вакансолел-ДКМ) |
|
Младински |  Тиџеј ван Гардерен (САД)
|
(Аксент.џобс-Вилемс Веранда) |
| Екипен | Вакансолел-ДКМ | ||
Трката ја освоил Британецот Бредли Вигинс од Тим Скај, кој го презел водството на втората етапа од трката и ја носел водачката жолта маичка до крајот, станувајќи првиот британски возач, кој победил на трката од Том Симпсон во 1967.[1] Вигинс исто така ја освоил и зелената маичка за освоените најмногу бодови во текот на етапите на средните спринтови и етапните победи.[2] Вигинс го освоил генералниот пласман со осум секунди разлика пред освојувалот на второто место, Ливе Вестра (Вакансолел-ДКМ), кој бил победник на кралската етапа до Манд.[3] Возачот на Мовистар Тим Алехандро Валверде го завршил подиумот, 62 секунди зад Вестра и 70 секунди зад Вигинс.[3]
Во другите пласмани на трката, Тиџеј ван Гардерен од Аксент.џобс-Вилемс Веранда ја освоил белата маичка за највисоко пласираниот возач, роден во 1987 или подоцна, завршувајќи како петти во генералниот пласман,[4], додека возачот на Вакансолел-ДКМ Фредерик Вешелен го освоил планинскиот пласман.[4] Вакансолел-ДКМ исто така завршил и на чело на екипниот пласман на крајот на тешката недела за тимот, во која нејзините возачи исто така освоил три етапни победи.[4]
Екипи уреди
Бидејќи Париз-Ница е настан од светската турнеја на UCI, сите 18 UCI ProTeam тимови автоматски се поканети и се обврзани да испратат екипа. На четири други екипи им биле доделени покани за трката,[5] и така се создала групата од 22 тима за оваа трка.
22-та тима кои ќе се натпреваруваат се следниве:[6]
Етапи уреди
Етапа 1 уреди
- 4 март 2012 – Дампјер ан Ивлен до Сен Реми ле Шеврез, 9,4 км поединечен хронометар (ITT)[7]
Резултати и генерален пласман по етапа 1
|
Етапа 2 уреди
- 5 март 2012 – Мант ла Жоли до Орлеан, 185 км[8]
Резултати од етапа 2
|
Генерален пласман по етапа 2
|
Етапа 3 уреди
- 6 март 2012 – Верзон до Ле Лак де Васивиер, 194 км[9]
Резултати од етапа 3
|
Генерален пласман по етапа 3
|
Етапа 4 уреди
- 7 март 2012 – Брив ла Гајар до Родез, 183 км[10]
Резултат од етапа 4
|
Генерален пласман по етапа 4
|
Етапа 5 уреди
- 8 март 2012 – Оне ле Шато до Манд, 178 км[11]
Резултати од етапа 5
|
Генерален пласман по етапа 5
|
Етапа 6 уреди
- 9 март 2012 – Суз ла Рус до Систерон, 176,5 км[12]
Резултати од етапа 6
|
Генерален пласман по етапа 6
|
Етапа 7 уреди
Резултати од етапа 7
|
Генерален пласман по етапа 7
|
Етапа 8 уреди
- 11 март 2012 – Ница до Кол д‘Ез, 9,6 км поединечен хронометар (ITT)[14]
Резултати од етапа 8
|
Последен генерален пласман
|
Поредок уреди
| Етапа | Победник | Генерален пласман
|
Бодовен пласман
|
Планински пласман
|
Пласман за млад возач
|
Тимски пласман
|
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Густав Ларсон | Густав Ларсон | Густав Ларсон | Томас де Гент | Тиџеј ван Гардерен | Судал Квик-Степ |
| 2 | Том Бонен | Бредли Вигинс | Том Бонен | |||
| 3 | Алехандро Валверде | Алехандро Валверде | ||||
| 4 | Џани Мерсман | Луис Анхел Мате | ||||
| 5 | Ливе Вестра | Фредерик Вешелен | ||||
| 6 | Луис Леон Санчес | |||||
| 7 | Томас де Гент | Вакансолел-ДКМ | ||||
| 8 | Бредли Вигинс | Бредли Вигинс | ||||
| На крај | Бредли Вигинс | Бредли Вигинс | Фредерик Вешелен | Тиџеј ван Гардерен | Вакансолел-ДКМ | |
Наводи уреди
- ↑ „Вигинс станал првиот британски победник на Париз-Ница во последниве 45 години“. Google News. Google Inc. Agence France-Presse. 11 март 2012. Архивирано од изворникот 2013-09-02. Посетено на 11 март 2012.
- ↑ Тарнер, Џонатан (11 март 2012). „Вигинс ја освоил Париз-Ница“. Sporting Life. 365 Media Group Ltd. Посетено на 11 март 2012.[мртва врска]
- ↑ 3,0 3,1 „Бредли Вигинс ја освоил Париз-Ница“. The Guardian. Guardian Media Group. Reuters. 11 март 2012. Посетено на 11 март 2012.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 „Вигинс не стигна толку лесно до Ез“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. 11 март 2012. Посетено на 11 март 2012.
- ↑ „Објавени се вајлдкартите за Париз-Ница 2012“. Cycling News. Future Publishing Limited. 18 јануари 2012. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Тимови“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 29 февруари 2012.
- ↑ „Етапа 1: Дампјер ан Ивлен до Сен Реми ле Шеврез“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Етапа 2: Мант ла Жоли до Орлеан“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Етапа 3: Верзон до Ле Лак де Васивиер“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Етапа 4: Брив ла Гајар до Родез“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Етапа 5: Оне ле Шато до Манд“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Етапа 6: Суз ла Рус до Систерон“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Етапа 7: Систерон до Ница“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.
- ↑ „Етапа 8: Ница до Кол д'Ез“. Париз-Ница. Amaury Sport Organisation. Посетено на 4 март 2012.