Отвори го главното мени
Википедија

Сајмон Кларк (велосипедист)

австралиски друмски велосипедист
За други лица со истото име, видете Сајмон Кларк.

Сајмон Кларк (англиски: Simon Clarke; р. 18 јули 1986) — австралиски професионален друмски велосипедист и поранешен велодромски велосипедист, кој вози за UCI World Tour екипата ЕФ Едукејшн Фирст, претходно настапувајќи за екипите Астана[1] и ГринЕЏ.[2] Бил носител на стипендија од австралискиот институт за спорт.[3]

Сајмон Кларк
Кларк на претставувањето на екипите на Тур Даун Андер 2009
Лични податоци
Цело имеСајмон Кларк
Роден18 јули 1986 (1986-07-18) (33 г.)
Мелбурн, Австралија Австралија
Висина1,75 м
Маса63 кг
Податоци за клубот
Мом. клубЕФ Едукејшн Фирст
ДисциплинаДрумски велосипедизам, порано велодромски
УлогаВозач
Вид на возачУниверзален возач
Аматерски клубови
2006–2008 SouthAustralia.com-AIS
Професионални клубови
2009
2009–2010
2011
2012–2015
2016- 		Амика Чипс-Кнауф
ИСД
Астана
ГринЕЏ
Канондејл-Драпак
Значајни победи
Големи трки
Џиро д’Италија
1 ТТТ (2015)
Тур де Франс
1 ТТТ (2013)
Вуелта а Еспања
Планински пласман (2012)
2 поединечни етапи (2012, 2018)

Етапни трки

Хералд Сан Тур (2014)

Еднодневни трки и класици

ГП Индустрија & Артиџанато ди Ларчано (2016)
Последна промена
9 декември 2019

Професионална кариераУреди

Кларк ја освоил четвртата етапа на Вуелта а Еспања 2012, откако бил дел од раното бегство на планинската етапа. Единствен друг преостанат член на бегството бил возачот на Омега Парма-Квик Степ Тони Мартин, кого Кларк го отспринтал и стигнал до својата прва професионална победа во својата кариера.[4] Во текот на дваесеттата етапа, Кларк завршил прв на првите три категоризирани искачувања, од вкупно пет, со што ја освоил наградата за најборбен возач на етапата и ја обезбедил сината точкаста маичка, како победник во планинскиот пласман.[5]

Во септември 2015 година било објавено дека Кларк ќе се приклучи на екипата Канондејл-Драпак за сезоната 2016.[6] Бил додаден на составот на Австралија за Летните олимписки игри 2016, заменувајќи го Сајмон Геранс, кој доживеал пад на Тур де Франс.[7]

ДостигнувањаУреди

2004
1.   Светски јуниорски првак во индивидуална потера
2005
5. ГП Индустри дел Мармо
8. Класик Мелбург-Варнамбул
10. Краен пласман Џиро деле Реџони
2006
1.   Национален јуниорски првак во медисон
1. Етапа 4 Вуелта а Навара
2007
2. ГП Палио дел Речиото
3. Даун Андер Класик
3. ГП Либерационе
2008
1.   Национален друмски првак под 23 години
1. Етапа 4 Трка околу Јапонија
1. Сан Вендемијано
2. ГП Каподарко
2. Трофео Алчиде Дегаспери
2. Ла Кот Пикард
7. Трофео Чита ди Кастелфидардо
2009
8. Трофео Лаигвелја
8. ГП дел’Инсубрија
8. Краен пласман Трка околу Британија
10. Меморијал Чимури
2010
4. ГП Индустрија & Артиџанато
2011
7. Џиро дел Фриули
7. Ватенфал Класик
10. Гран при Квебек
2012
Вуелта а Еспања
1.   Планински пласман
1. Етапа 4
Награда за борбеност Етапа 20
2. Краен пласман Трка околу Норвешка
2. ГП Рогаланд
5. Краен пласман Тур ду Хаут-Вар
2013
Тур де Франс
1. Етапа 4 (ТТТ)
  Награда за борбеност на етапа 3
7. Светско друмско првенство
2014
1.   Краен пласман Хералд Сан Тур
1. Етапа 2
4. Гран Премио Чита ди Камаиоре
Тур де Франс
  Награда за борбеност на етапа 12
2015
1. Етапа 1 (ТТТ) Џиро д’Италија
2. Друмска трка Кедел Еванс
10. Меѓународен велосипедистички друмски предизвик
2016
1. ГП Индустрија & Артиџанато ди Ларчано
2017
6. ГП Индустрија & Артиџанато ди Ларчано
2018
1. Етапа 5 Вуелта а Еспања
8. Краен пласман Вуелта а Андалусија
2019
2. Краен пласман Тур Ла Прованс
1.   Бодовен пласман
2. Амстел Голд Рејс
8. Краен пласман Тирено-Адријатико
8. Страде Бјанке
9. Краен пласман БинкБенк Тур
9. Милано-Сан Ремо

Распоред на резултатите на големите тркиУреди

Голема трка 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
  Џиро — — — 63 67 — — —
  Тур — 68 113 — — 86 100 61
  Вуелта 77 69 70 — СО 74 46 —

СО = се откажал; — = не учествувал

НаводиУреди

  1. ↑ „Clarke bound for GreenEdge“. cyclingnews.com. 23 август 2011. 
  2. ↑ „Орика-ГринЕЏ (OGE) - АВС“. Светска турнеја UCI. Меѓународен велосипедистички сојуз. конс. 3 јануари 2014. 
  3. ↑ Cycling Australian road cycling team announced for world championships
  4. ↑ Бен Аткинс (21 август 2012). „Vuelta a España: Simon Clarke wins in stage four breakaway as Valverde loses to a crash“. Velo Nation. Velo Nation LLC. конс. 23 август 2012. 
  5. ↑ „Кларк: Јас не сум искачувач, јас сум опортунист“, „Cycling News“, Future Publishing Limited, 9 септември 2012 (посет. 9 септември 2012 г).
  6. ↑ Виндзор, Ричард (24 септември 2015). „Simon Clarke swaps Orica-GreenEdge for Cannondale-Garmin for 2016“. Cycling Weekly. конс. 24 септември 2015. 
  7. ↑ „Australian Simon Clarke called up for Olympic Road Race“. cyclingnews.com. 23 јули 2016. конс. 24 јули 2016. 

Надворешни врскиУреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Сајмон_Кларк_(велосипедист)&oldid=3901136“