Андреа Барцаљи
Андреа Барцаљи (италијански: Andrea Barzagli; р. 8 мај 1981 во Фјезоле) — италијански поранешен фудбалер, играч од одбраната.
| Андреа Барцаљи | |||
|---|---|---|---|
.jpg) | |||
| Лични податоци | |||
| Роден на | 8 мај 1981 | ||
| Роден во | Фјезоле, Италија | ||
| Држава |
 Италија | ||
| Висина | 1,86 м | ||
| Играчки податоци | |||
| Позиција | одбрана | ||
| Повлекување | 19 мај 2019 (38 г.) | ||
| Младинска кариера | |||
 Рондинела | |||
| Кариера* | |||
| Години | Клуб | Наст.† | (Гол.)† |
| 1998-2000 |
Рондинела | 51 | (3) |
| 2000 |
 Пистоезе | 5 | (0) |
| 2001 |
Рондинела | 13 | (1) |
| 2001-2003 |
 Пјаченца | 0 | (0) |
| 2001-2003 |
→ Асколи | 46 | (3) |
| 2003-2004 |
2.png){kind=small} Кјево | 35 | (13) |
| 2004-2008 |
 Палермо | 142 | (4) |
| 2008-2011 |
 Волфсбург | 75 | (1) |
| 2011-2019 |
 Јувентус | 206 | (2) |
| Репрезентација ‡ | |||
| 2004-2017 |
 Италија | 73 | (0) |
|
* Ажурирано на: 6 јануари 2011 ** Ажурирано на: 17 ноември 2010 | |||
Клупска кариера
уредиРани години
уредиВо сезоната 1998-1999 Барцаљи го направил својот прв професионален настап во дресот на полупрофесионалната екипа Рондинела Калчо од Фиренца, пред да се пресели во Серија Б во дресот на Пистоезе во сезоната 2000-01 со ко-сопственост меѓу двата клуба. Една година подоцна тој вратил во Рондинела во Серија Ц2. Тој потоа потпишал за Асколи во сезоната 2001-02 (како позајмен од Пјаченца, од Серија А во 2001-2003) и им помогнал да изборат промоција во Серија Б. Тој останал во Асколи за уште една година без понатамошен успех. Во јули 2003 година бил продаден од страна на Пјаченца во Кјево Верона, каде го направил своето деби во Серија А на возраст од 22 години на 31 август 2003, во натпреварот Бреша-Кјево 1-1. Следната сезона потпишал за Палермо, каде станал и капитен по заминувањето на Еугенио Корини, откако тој контроверзно ја напуштил екипата од Сицилија во летото 2007.
Волфсбург
уредиВо 2008 година, Барцаљи бил во преговори со најголемиот клуб од неговата родна област, Фјорентина, и се очекувало да потпише договор со нив. На изненадување на сите договорот пропаднал, па наместо во Фиренца, Барцаљи ја продолжи својата кариера во Германија, приклучувајќи му се на Волфсбург во Бундеслигата заедно со својот сонародник и тимски колега од Палермо, Кристијан Ѕакардо. По комплетирањето на трансферот одбрал да настапува со дресот број 43. Под водство на Феликс Магат, Волфсбург имал одлична екипа во сезоната 2008-2009, што се потврдило со освојувањето на Бундеслигата, за првпат во клупската историја. Иако многумина сметале дека напаѓачите биле тие кој му ја донеле титулата на клубот откако Графите и Џеко постигнале 28 односно, 26 голови и биле на водечките две места на списокот на стрелците, Барцаљи ги одиграл сите минути и бил вистински столб во одбраната. Следната сезона клубот го напуштиле многу играчи, но Барцаљи останал и го постигнал својот прв погодок во Бундеслигата против Хофенхајм на 4 април 2010, во победата со 4-0. Во зимскиот преоден рок, на јануари 2011, Барцаљи одлучил да се врати во Италија, откако Волфсбург ја прифатиле понудата на Јувентус од фиксни 300.000 € со можност за доплата од уште 300.000 €.
Јувентус
уреди.jpg)
На 26 јануари 2011 година, Барцаљи го завршил својот трансфер во Јувентус. Своето деби за својот нова екипа го имаше на 5-ти фебуруари 2011, кога ги одигра сите 90 минути во пар со Леонардо Бонучи на стоперските позиции на гостувањето кај Каљари. Јувентус го доби тој меч со 3-1. Од тој натпревар Барцаљи речиси беше постојано во почетните единаесет на Лујџи Дел Нери. Но, сепак првата сезона во екипата помина разочарувачки како за него така и за целата екипа, Јувентус заврши дури на седмото место и неуспеа да избори ниту настап во евро-турнирите.
Следната сезона со доаѓањето на Антонио Конте на тренерската функција, во текот на летото било најавено дека Јувентус ќе игра во 4-4-2 формација, со Џорџо Кјелини и Леонардо Бонучи како стопери и дека нема да има место за Барцаљи. Но наместо тоа, Конте ја променил формацијата во 3-5-2, вклучувајќи го и Барцаљи во почетната постава заедно со претходно споменатите двајца играчи. Тој станал важна алка во екипата и бил еден од најкористените играчи на клубот, појавувајќи се на 35 од 38 натпревари во лигата од кој во 34 како стартер и пропуштил само 3 поради повреда. Добрите перформанси во текот на сезоната кулминирале со неговото враќање во репрезентацијата. На неколку кола пред крајот на сезоната 2011-2012 станал шампион на Италија со Јувентус, освојувајќи го своето прво скудето во кариерата. Во последното коло кога шампионот веќе бил познат, Барцаљи го постигнал својот прв гол за Јувентус во последните минути од натпреварот против Аталанта, погодувајќи од пенал за водство од 3-1 што се испоставило и како конечен резултат на натпреварот. Тој исто така бил избран и во Тимот на годината во Серија А.
Првиот настап во сезоната 2012-2013, Барцаљи го имал на 11 август во Пекинг, кога со својот тим го освојува Суперкупот на Италија, откако Јувентус по продолженија го совладал Наполи со 4-2.[1] На 28 април 2013 година, во градското дерби против Торино добиено со 2-0, го одбележил својот 100-ти настап за Јувентус.[2] На 5 мај, пристигнува освојувањето - на три кола пред крајот - на второто скудето по ред, благодарение на победата со 1-0 против Палермо.[3] Ја завршил сезоната со најмногу настапи досега, вкупно 48, исто колку и Леонардо Бонучи, од кои 34 во Серија А, четири во италијанскиот куп, 9 во Лигата на шампионите и еден во Суперкупот на Италија.[4]
.jpg)
Сезоната што следела ја отворил на 18 август 2013 година со освојувањето на неговиот втор Суперкуп на Италија, по победата на Јувентус со убедливи 4-0 над Лацио на Стадионот Олимпико во Рим.[5] На 4 мај 2014 година ја освојува својата трета последователна титула во Серија А.
На 1 јули 2014 година, Светското првенство во Бразил го завршил прерано, и заминал за Финска каде бил подложен на операција за делумно отстранување на аголот на петата на десната нога, со прогноза дека ќе може да се врати на теренот за три месеци.[6] Тој се вртил во акција во февруари 2015 година играјќи во пријателски натпревар за Примавера тимот.[7] Својот прв настап во првенството го имал на 9 март 2015 година во победа против Сасуоло, влегувајќи од клупата за резерви.[8] Веќе во следниот натпревар играл како стартер во победата против Палермо со 1-0.[9] На 2 мај 2015 го освојува своето четврто последователно скудето со Јувентус, после победата на бјанконерите над Сампдорија во Џенова со 1-0.[10] На 20 истиот месец за првпат во кариерата го освојува Купот на Италија, после победата во финалето во Рим над Лацио со 2-1 по продолженија.[11] И за сам крај на сезоната 2014-2015, Барцаљи го одиграл како стартер целиот натпревар против Барселона во финалето на Лигата на шампионите во Берлин, во кои каталонците победиле со 3-1.[12]
Сезоната 2015-2016 ја започнал освојувајќи го својот трет Суперкуп на Италија со победа над Лацио во Пекинг со 2-0. На 6 март 2016, го постигнал својот втор гол во дресот на Јувентус - прв од игра - во победата над Аталанта со 2-0 во Бергамо.
Титули
уредиКлупски
уреди
Волфсбург
уреди
Бундеслига : 2008-09
Јувентус
уреди
Серија А (8) : 2011-12, 2012-13, 2013-14, 2014-15, 2015-16, 2016-17, 2017-18, 2018-19
Куп на Италија (4) : 2014-15, 2015-16, 2016-17, 2017-2018
Суперкуп на Италија (4) : 2012, 2013, 2015, 2018
Репрезентативни
уреди Италија
уреди
Светско првенство (1) : 2006
Наводи
уреди- ↑ „Supercoppa alla Juve, Napoli battuto 4-2“ (италијански). Ansa.it. 11 август 2012. Посетено на 11 август 2012.
- ↑ „Gazzetta - Barzagli fa 100: numeri impressionanti“ (италијански). Tuttojuve.com. 28 април 2013.
- ↑ Рикардо Пратеси (5 мај 2013). „Juventus, scudetto bis: 1-0 sul Palermo. Conte sale ancora sul tetto della Serie A“ (италијански). La Gazzetta dello Sport. Посетено на 6 мај 2013.
- ↑ Myjuve.it (уред.). „Statistiche Stagione 2012/13 - Presenze“ (италијански). Архивирано од изворникот на 2016-03-09. Посетено на 24 мај 2013.
- ↑ Маурицио Ничита (18 август 2013). „Supercoppa, Juventus super: 4-0 alla Lazio con gol di Pogba, Chiellini, Lichtsteiner e Tevez“ (италијански). La Gazzetta dello Sport. Посетено на 21 август 2013.
- ↑ Андреја Барцаљи опериран во Финска Juventus.com
- ↑ Guido Vaciago (12 февруари 2015). Tuttosport (уред.). „Serie A, Barzagli torna in campo e tutta la Juve tifa per lui“. Архивирано од изворникот на 2015-07-06. Посетено на 16 март 2015.
- ↑ Алберто Мауро (12 март 2015). La Gazzetta dello Sport (уред.). „Barzagli è tornato: "Che bello l'applauso della gente: sogno un altro Mondiale"“. Посетено на 16 март 2015.
- ↑ La Repubblica, уред. (14 март 2015). „Juventus, Allegri: Una vittoria in meno verso lo scudetto, ma a Dortmund voglio due gol“. Посетено на 16 март 2015.
- ↑ Fererico Sala (2 мај 2015). „Sampdoria-Juventus 0-1: Vidal porta il quarto scudetto consecutivo“.
- ↑ Jacopo Gerna (20 мај 2015). „Juve infinita, vince la 10ª Coppa Italia: Matri piega la Lazio ai supplementari“.
- ↑ Jacopo Manfredi (6 јуни 2015). „Peccato Juventus, la Champions è del Barcellona: finisce 1-3“.