Персида Караѓорѓевиќ
Персида Караѓорѓевиќ (Бранковина, 15 февруари 1813 - Виена, 17 март 29 март 1873) — била сопруга на владејачкиот кнез на Србија, Александар Караѓорѓевиќ.[1]
| Персида Ненадовиќ | |
|---|---|
.jpg) Портрет изработен од Урош Кнежевиќ, 1855 | |
| Кнегиња | |
| На позиција | 14 септември 1842 – 24 октомври 1858 |
| Роден(а) | 15 февруари 1813 Бранковина, Србија |
| Починал(а) | 29 март 1873 (возр. 60) Виена, Австроунгарија |
| Почивалиште | Црква Св. Ѓорѓи, Опленац |
| Сопружник | Александар Караѓорѓевиќ (в. 1830) |
| Деца | |
| Татко | Јеврем Ненадовиќ |
| Мајка | Јованка Миловановиќ |
| Вероисповед | Православие |
Биографија
уреди
Потекнувала од угледно семејство Ненадовиќ од Бранковина кај Ваљево. Таа е внука на првиот српски министер за полиција и војвода Јаков Ненадовиќ и ќерка на Јеврем Ненадовиќ и Јованка. Таткото на Јованка бил војводата Младен Миловановиќ. Со претприемничка и темпераментна личност по природа, принцезата Персида била главен советник на нејзиниот сопруг.
Со принцот Александар имала десет деца: ќерките Полексија, Клеопатра, Јелена и Елизабета и синовите Алексиј, Светозар, Андреј (сите тројца починале како деца), Петра, Ѓорѓе и Арсен.[2]
Таа е единствената жена што го носител на турскиот орден на Падишах.[3]
Семејството
уредиСопружник
уреди| Име | сликањето | Дата на раѓање | датум на смрт |
|---|---|---|---|
| принц Александар |  |
11 октомври 1806 година | 3 мај 1885 година |
Деца
уреди| Име | сликањето | Дата на раѓање | датум на смрт | брачен другар |
|---|---|---|---|---|
| Принцеза Полексија | 1 февруари 1833 година | 5 декември 1914 година | Константин Николајевиќ ; Александар Пречерн | |
| Принцеза Клеопатра | 26 ноември 1835 година | 13 јули 1855 година | Милан Петронијевиќ | |
| Принц Алексеј | 23 март 1836 година | 21 април 1841 година | умрел во детството | |
| принц Светозар | 1841 година | 17 март 1847 година | умрел во детството | |
| Кралот Петар I |  |
29 јуни 1844 година | 16 август 1921 година | Принцезата Зорка |
| Принцеза Елена | 18 октомври 1846 година | 26 јули 1867 година | Ѓорѓе Симиќ | |
| Принцот Андреј | 15 септември 1848 година | 12 јули 1864 година | починал во младоста | |
| Елизабета Караѓорѓевиќ | 27 февруари 1850 година | 1 јуни 1850 година | умрел во детството | |
| принц Ѓорѓе | 11 октомври 1856 година | 5 јануари 1889 година | Тој не се ожени | |
| Принц Арсен |  |
16 април 1859 година | 19 октомври 1938 година | Грофицата Аурора Павловна Демидова |
Политички и културни активности
уредиНејзиното влијание се чувствувало во Србија во тоа време и во политиката и во културата. Со своите добронамерни интервенции и проширувањето на семејството Ненадовиќ, таа придонела за падот на принцот во 1858 година.[4]
Со неа е поврзано и основањето на првиот српски театар во 1847 година. Султанот Абдул Маџид ѝ доделил Голем орден од 1864 година за нејзината добротворна работа, хуманост и културни активности. За тогашниот живот на главниот град значајни биле честите уметнички настани што таа ги организирала.[1]
Добротворни работи
уреди
На нејзина иницијатива е изградена црквата Свети Илија во Сокобања. Таа подарила скапоцен крст на црквата Вознесение Господово во Мионица.[5]
Наводи
уреди
- ↑ 1,0 1,1 Николић, Дејан (2009). Српске краљице и царице. Деспотовац: Народна библиотека Ресавска школа. стр. 233–237. ISBN 978-86-82379-31-7. 167420172[мртва врска]
- ↑ Радомир Ј. Поповић: Принцеза Клеопатра Карађорђевић-Петронијевић, Даница за 2012. годину, Вукова задужбина, Београд. pp. 352.
- ↑ Acović, Dragomir (2012). Slava i čast: Odlikovanja među Srbima, Srbi među odlikovanjima. Belgrade: Službeni Glasnik. стр. 343.CS1-одржување: ref=harv (link)
- ↑ Карађорђевићи: од вожда до круне. 2018. ISBN 978-86-81046-45-6. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Лош, Татјана. „Персида Карађорђевић: мудра кнегиња, велика ктиторка“. Центар за истраживање православнога монархизма. Архивирано од изворникот на 2016-12-20. Посетено на 16 декември 2016.
