Кемал Монтено

Кемал Монтено (Сараево, 17 септември 1948 - Загреб, 21 јануари 2015) — босанско-херцеговски и југословенски кантавтор, текстописец, композитор и шансониер со италијанско потекло.

Кемал Монтено
Монтено во 2011
Роден(а)	17 септември 1948(1948-09-17) Сараево, СР Босна и Херцеговина, СФРЈ
Починал(а)	21 јануари 2015(2015-01-21) (возр. 66) Загреб, Хрватска
Занимање	Пејач, кантавтор
Сопружник	Бранка Монтено (в. 1971)
Деца	2

Животопис

Роден е на 17 септември 1948 година во Сараево од татко Италијанец и мајка муслиманка. Во родниот град во втората половина на шеесеттите години на 20 век ja започнaл својата пејачка кариера со настап на фестивалот „Твојот хит на сезоната“ во 1967 година. Оттогаш, тој редовно добивал први награди како изведувач, музички автор и текстописец. Некои од неговите најубави шансони се создадени за „Хит на сезоната“, а кон крајот на седумдесеттите на овој фестивал биле изведени неговите познати песни Сараево љубов моја (1976) и Земјо моја (1977.

Монтено се одликувал со посебен лирски, романтичен музички израз, во кој мотивите на босанската севдалинка биле обединети на уникатен начин со средоземниот шарм на италијанската канцона. Неговите текстови се искрена исповед на еден поет кој го вкусил животот и болката на љубовта и на свој начин ги преобразува во песна со јасен и едноставен израз. Иако главниот, љубовен мотив се појавува уште од првата композиција на Монтено, тој никогаш не се повторил во неговите шансони, но истиот мотив вешто се менувал на илјада различни начини. Неговите песни се химна на вечната љубов, дури и кога стиховите велат дека сè е готово.^{[се бара извор]}

Во текот на неговата кариера како кантавтор, Монтено не само што создал свој музички потпис на домашната забавна музичка сцена, туку знаел и како со своите песни да придонесе за успехот на неговите колеги пејачи-пријатели. Тој својата музичка соработка ја правел со домашните имиња како Арсен Дедиќ, Здравко Чолиќ, Оливер Драгојевиќ, Тереза Keсовија, Габи Новак, Махир Палош, Неда Украден, Дражен Чериќ Зера, Тома Здравковиќ и други. Тие соработки му биле како еден вид на дружење со неговите пријателите, карактеристичен за понизен и благороден човек.^{[се бара извор]}

Во 1990-тите Кемо, како што го нарекувале неговите пријатели, изведувал дуети со истите колеги изведувачи, а покрај горенаведеното, на микрофонот му се придружувале: Раде Шербеџија, Борис Новковиќ, Фуад Баковиќ Дин, Данијела, Маја Оџаклиевска и други. Кемал Монтено живеел на релација меѓу Сараево и Загреб, а неговиот музички пат бил исполнет со бројни настапи на домашни фестивали и богата концертна активност во речиси сите земји од поранешна Југославија.

Починал на 21 јануари 2015 година во Загреб. Погребан е во Сараево на 28 јануари 2015 година

Фестивали

Кемал Монтено на концерт во Малме, февруари 2010 година

Кемал Монтено ја започнал својата музичка кариера во втората половина на 1960-тите со настап на престижни домашни фестивали на популарна музика. Голем успех постигнал на првите фестивали „Вашиот хит на сезоната“ во Сараево, каде што станал миленик на публиката од родниот град и заштитен знак на фестивалот.^{[се бара извор]} Првата изведба била со песната „Лидија“ во 1967 година, која ја освоила првата награда, а потоа следеле песните како: „Свири ми за неа“ (ВШС 1971 ), „ Лаж“ (ВШС 1972 ), „Спиј, мои цвеќиња“ (VŠS 1973, испеана од Махир Палош), „Љубовна болка“ (VŠS 1977), и еден вид химна на Сараево, песната „Сараево љубов моја“ што ја испеал на 10-тиот јубилеен хит од сезоната 1976 година. Имал и серија далматински шансони изведени на „Сплитскиот фестивал“, помеѓу 1976 и 2005 година.

Монтено нанижал цела низа од шансони за пеење за италијанската канцона и веселиот средоземнен стил Песни како што се „Илјадници бели шалови“ (1976), „Цвеќе беа од градините“ (1977), „Сонце на детството“ ( 1978 ), „Патувања“ (1978), „Адријана“ ( 1979 година ) „Ѕвоното на детството“ (1980). „Добра вечер, примерен“ (1983). „Проширете го бродот“ (1984) „Заборави“ (1995), „Кога не можам” (1997), „Имаш дом во мене” (2002) и ,,Ако мојата мандолина знаеше“ (2005), тој станал своевиден доказ за стилската посветеност како автор и изведувач на оваа страна од забавното музичко крајбрежје.^{[се бара извор]} Добредојден гостин бил и на „Фестивалот Опатија “ и „Загребфест“, особено во втората половина на 1970-тите, а традицијата за настап на фестивалите продолжиле и во втората половина на 1990 година кога се појавил и на „Радио фестивалот“ и „Фестивалот на далматинската шансона“ во Шибеник.

Успеси

Покрај бројните фестивалски настапи, Кемал Монтено е познат и по голем број безвременски хитови, кои биле објавени на неговите албуми во текот на неговата богата кариера, а многу од нив се исто толку актуелни и денес како и во времето по нивното прво објавување.^{[се бара извор]}

• „Секој момент е краток“
• „Една ноќ во декември“
• „Оливија“
• „За твојата душа“
• „Таа не сакаше“, дует со Оливер Драгојевиќ
• „Песна на љубовници“
• „Секогаш ти“
• „Посакувам да бев поет“
• „Љубовна болка“
• „Ти си мојата поезија“
• „Напиши една љубов“
• „Жени, жени“
• „Давор“ (посветен на најдобриот пријател на Монтено, Даворин Поповиќ)
• „Не ме сакај толку многу“
• „Се вратив во живот“
• „Тоа е другото лице на љубовта“, дует со Горан Каран
• „Далеку, далеку“, дует со Борис Новковиќ
• „Девојки“
• „Дуњи и колачи“, дует со групата „Диви“
• „Драга моја“
• „На работ од градот“
• „Моите снегулки“
• „Синоќа под нејзиниот прозорец“
• „Стари“, вокална соработка со Тифа, Фазл и други
• „Секогаш се враќам кај тебе“
• „Не вреди синко“, дует со Душан Свилар

Дискографија

• Свири гитаро моја / Вчера бевме среќни

Албуми

• „Музика, љубов моја“ (1973)
• „Жени, жени“ (1975)
• „Моите песни, моите соништа“ (1977)
• „За твојата душа“ (1980)
• „Доли Бел“ (1981)
• „Секогаш се враќам кај тебе“ (1984)
• „Моите омилени песни“ (1985)
• „Романтична плоча“ (1986)
• „Како да те заборавам? (1987)
• „Ви благодариме на сите - Кемо и пријателите“ (2000)
• „Дуњи и колачи“ (2004)
• „Што е животот“ (2013)
• компилација „Песни на љубовниците“ (1992)
• „Не вреди, синко“ (2008) со Душан Свилар
• „Само малку љубов“ (2009)

Компилација албуми

• „Моите песни 1“ (1996)
• „Моите песни 2“ (1996)
• „Моите песни 3“ (1996)
• „Моите песни 4“ (1996)
• „Моите песни 5“ (1996)