Стојан Михајловски
Стојан Николов Михајловски е бугарски писател, филозоф, општественик, деец на Македонскиот комитет и учесник во македонското револуционерно движење [1].
Стојан Николов Михаjловски | ||
Роден | 7 јануари 1856 Елена, Бугарија | |
---|---|---|
Починал | 3 август 1927 Софија, Бугарија |
Потекло и школување
уредиСтојан Михајловски бил потомок на стар бугарски преродбенички род. Тој е син на Никола Михајловски, внук на Иларион Макариополски. Учел во Трново (1865-1868), завршил при Галата сарај во Цариград (1872), а таму бил соученик на Константин Величков. Подоцна бил бугарски учител во Дојран (1872-1874), Во текот на 1875 година заминал за Екс ан Прованс, Франција, каде што го изучувал право.
Општествена служба
уредиПо Берлинскиот конгрес работел како адвокат и судија, станал член на судскиот совет, главен уредник (1880) на весникот „Народен глас“ во Пловдив и началник на одделение при Министерството за внатрешни работи (1880).
Михајловски завршил право во Франција во текот на 1883, а потоа станал главен секретар при Министерството за правосудсто (1883-1884), член на Русенскиот апелационен сдд (1887), учител по француски јазик во Русенската машка гимназија (1889).
Политичка дејност
уредиСтојан Михајловски бил претседател на Македонскиот комитет (1901-1903) и народен пратеник (1886-1887, 1894–1896, 1903-1908).
Поради статијата Потајностите на бугарскиот двор која била издадена во весникот Ден и била насочена против Фердинанд I, бил осуден условно. Во текот на 1905 година се повлекол од политичката и општествената дејност.
Дела
уреди- Сцени от парламентарния живот в България. 1884
- Бог. Библейски стихотворения. 1889
- Поема на злото. 1889 /1939, 1943/
- Novissima verba. Стихотворения. Т. 1. 1889
- Железни струни. Стихотворения. 1890
- Currente calamo. Краевековни стихотворения. 1890
- Книга без заглавие. Стихотворения. Ч. 1. 1892
- Сатири. Нашите писачи и газетари. 1893
- Философически и сатирически сонети. 1895
- Книга за българския народ. 1897 / 1931, 1938, 1946, 1991/
- По прекия друм. Бележки и размишления. 1901
- Пробуда и възход. 1902
- Книга за оскърбените и онеправданите. 1903
- Източни легенди. 1904
- Днес чук, утре наковалня. 1905
- От развала към провала. Диалогизирани очерки. 1905
- Словоборците станаха богоборци. Поема. 1908
- Позив към българския народ и българската интелигенция. Ч. 1. 1911
- Съчинения. Т. 1. 1918
- Избрани творения. 1931 /1938/
- Съчинения. Т. 1–3. Избр. творения. Книга за българския народ. Поема на злото. 1938–39
- Събрани басни. 1939
- Неиздадени съчинения. Т. 1–2. Увод, бел. и уредба от Ив. Богданов. 1940–41
- Божествен размирник. Под. ред. на Ив. Богданов. 1943
- Избрани съчинения. Т. 1. 1947. Т. 5. 1948
- Избрани стихотворения. Антология. 1948
- Избрани съчинения. В 2 т. 1960
- Басни. Епиграми. Сатири. Лирика. 1967
- Стихотворения. 1967
- Епиграми. 1969
- Избрани творби. 1974
- Избрани творби. 1987 /1986/
- Божествен размирник. Философска поезия и проза. Съст. и предг. Ат. Натев. 1987.
Извори
уреди- ↑ Словото Архивирано на 28 јануари 2004 г.
Надворешни врски
уреди- Черен прах Иван Христов