Список на симфонии од Јозеф Хајдн
Има 106 симфонии од класичниот композитор Јозеф Хајдн (1732–1809). Од нив, 104 имаат броеви поврзани со нив кои првично им ги доделил од Евсебиј Мандичевски во 1908 година по хронолошки редослед што бил познат во тоа време. Во следните децении, биле пронајдени бројни неточности во хронологијата (особено во пониските броеви), но броевите на Мандичевски биле толку широко користени што кога Ентони ван Хобокен го составил својот каталог на делата на Хајдн, тој го вклучил бројот на Мандичевски во Каталогот I (на пр., Симфонија бр. 34 е наведена како Хоб. I/34).[1] Исто така, во тој временски период биле откриени две дополнителни симфонии (на кои им биле доделени буквите „А“ и „Б“ кои не се Мандичевски), со што вкупниот број изнесува 106.
Симфонии
уреди- Симфонија бр. 1 во Де-дур Lukawitz (Lukavická) (1759)
- Симфонија бр. 2 во Це-дур (меѓу 1757 и 1761)
- Симфонија бр. 3 во Ге-дур (меѓу 1760 и 1762)
- Симфонија бр. 4 во Де-дур (меѓу 1757 и 1761)
- Симфонија бр. 5 во А-дур (меѓу 1760 и 1762)
- Симфонија бр. 6 во Де-дур, Le matin (1761)
- Симфонија бр. 7 во Це-дур, Le midi (1761)
- Симфонија бр. 8 во Ге-дур, Le soir (1761)
- Симфонија бр. 9 во Це-дур (1762)
- Симфонија бр. 10 во Де-дур (меѓу 1757 и 1761)
- Симфонија бр. 11 во Е♭-дур (меѓу 1760 и 1762)
- Симфонија бр. 12 во Е-дур (1763)
- Симфонија бр. 13 во Де-дур (1763)
- Симфонија бр. 14 во А-дур (меѓу 1761 и 1763)
- Симфонија бр. 15 во Де-дур (меѓу 1760 и 1763)
- Симфонија бр. 16 во Ха-дур (меѓу 1757 и 1761)
- Симфонија бр. 17 во Еф-дур (меѓу 1757 и 1763)
- Симфонија бр. 18 во Ге-дур (меѓу 1757 и 1764)
- Симфонија бр. 19 во Де-дур (меѓу 1757 и 1761)
- Симфонија бр. 20 во Це-дур (1762)
- Симфонија бр. 21 во А-дур (1764)
- Симфонија бр. 22 во Е♭-дур, Philosopher (1764)
- Симфонија бр. 23 во Ге-дур (1764)
- Симфонија бр. 24 во Де-дур (1764)
- Симфонија бр. 25 во Це-дур (меѓу 1761 и, најверојатно, во 1763)
- Симфонија бр. 26 во Де-мол, Lamentatione (1768, можеби 1769)
- Симфонија бр. 27 во Ге-дур, Hermannstädter (веројатно пред 1760)
- Симфонија бр. 28 во А-дур (1765)
- Симфонија бр. 29 во Е-дур (1765)
- Симфонија бр. 30 во Це-дур, Alleluia (1765)
- Симфонија бр. 31 во Де-дур, Hornsignal (1765)
- Симфонија бр. 32 во Це-дур (меѓу 1757 и 1763, веројатно 1760/1761)
- Симфонија бр. 33 во Це-дур (1760/1761, или 1763–65)
- Симфонија бр. 34 во Де-мол (1765)
- Симфонија бр. 35 во Ха-дур (1767)
- Симфонија бр. 36 во Е♭-дур (прва половина на 1760-тите)
- Симфонија бр. 37 во Це-дур ( 1758)
- Симфонија бр. 38 во Це-дур, Echo (меѓу 1765 и 1769, можеби 1768)
- Симфонија бр. 39 во Ге-мол (1767/1768)
- Симфонија бр. 40 во Еф-дур (1763)
- Симфонија бр. 41 во Це-дур (1769)
- Симфонија бр. 42 во Де-дур ( 1771)
- Симфонија бр. 43 во Е♭-дур, Mercury (1771)
- Симфонија бр. 44 во Е-мол, Trauer (1772)
- Симфонија бр. 45 во Фис-мол, Farewell (1772)
- Симфонија бр. 46 во Ха-дур (1772)
- Симфонија бр. 47 во Ге-дур, The Palвоdrome (1772)
- Симфонија бр. 48 во Це-дур, Maria Theresia (1768/1769)
- Симфонија бр. 49 во Еф-мол, La passione (1768)
- Симфонија бр. 50 во Це-дур (1773 и 1774)
- Симфонија бр. 51 во Ха-дур (1773/1774)
- Симфонија бр. 52 во Це-мол (1771/1772)
- Симфонија бр. 53 во Де-дур, L'impériale (1778)/(1779)
- Симфонија бр. 54 во Ге-дур (1774)
- Симфонија бр. 55 во Е♭-дур, The Schoolmaster (by 1774)
- Симфонија бр. 56 во Це-дур (by 1774)
- Симфонија бр. 57 во Де-дур (1774)
- Симфонија бр. 58 во Еф-дур (меѓу 1767 и 1774)
- Симфонија бр. 59 во А-дур, Feuer ( 1769)
- Симфонија бр. 60 во Це-дур, Il distratto ( 1775, веројатно 1774)
- Симфонија бр. 61 во Де-дур (1776)
- Симфонија бр. 62 во Де-дур (1780/1781)
- Симфонија бр. 63 во Це-дур, La Roxelane (меѓу 1779 и 1781)
- Симфонија бр. 64 во А-дур, Tempora mutantur (меѓу 1773 и 1775)
- Симфонија бр. 65 во А-дур (1778)
- Симфонија бр. 66 во Ха-дур (1775–1776?)
- Симфонија бр. 67 во Еф-дур (1779)
- Симфонија бр. 68 во Ха-дур (1779)
- Симфонија бр. 69 во Це-дур, Laudon (1779)
- Симфонија бр. 70 во Де-дур (1779)
- Симфонија бр. 71 во Ха-дур (1780)
- Симфонија бр. 72 во Де-дур (меѓу 1763 и 1765)
- Симфонија бр. 73 во Де-дур, La chasse (1782)
- Симфонија бр. 74 во Е♭-дур (1780/1781)
- Симфонија бр. 75 во Де-дур (меѓу 1779 и 1781)
- Симфонија бр. 76 во Е♭-дур (1782)
- Симфонија бр. 77 во Ха-дур (1782)
- Симфонија бр. 78 во Це-мол (1782)
- Симфонија бр. 79 во Еф-дур (1784)
- Симфонија бр. 80 во Де-мол (1784)
- Симфонија бр. 81 во Ге-дур (1784)
- „Париски симфонии“:
- Симфонија бр. 82 во Це-дур, The Bear (1786)
- Симфонија бр. 83 во Ге-мол, The Hen (1785)
- Симфонија бр. 84 во Е♭-дур, In nomine Domini (1786)
- Симфонија бр. 85 во Ха-дур, La Reine („Кралица“) (1785/1786)
- Симфонија бр. 86 во Де-дур (1786)
- Симфонија бр. 87 во А-дур (1786)
- Симфонија бр. 88 во Ге-дур (1787)
- Симфонија бр. 89 во Еф-дур (1787)
- Симфонија бр. 90 во Це-дур (1788)
- Симфонија бр. 91 во Е♭-дур (1788)
- Симфонија бр. 92 во Ге-дур, Oxford (1789)
- „Лондонски симфонии“:
- Симфонија бр. 93 во Де-дур (1791)
- Симфонија бр. 94 во Ге-дур, The Surprise (1791)
- Симфонија бр. 95 во Це-мол (1791)
- Симфонија бр. 96 во Де-дур, The Miracle (1791)
- Симфонија бр. 97 во Це-дур (1792)
- Симфонија бр. 98 во Ха-дур (1792)
- Симфонија бр. 99 во Е♭-дур (1793)
- Симфонија бр. 100 во Ге-дур, Military (1793/1794)
- Симфонија бр. 101 во Де-дур, The Clock (1793/1794)
- Симфонија бр. 102 во Ха-дур (1794)
- Симфонија бр. 103 во Е♭-дур, Drumroll (1795)
- Симфонија бр. 104 во Де-дур, London (1795)
Хобокен вклучува уште четири други дела во неговата категорија „Симфонија“ (Хоб. I):
- Хоб. I/105 во B♭ дур, попозната како Sinfonia Concertante за виолина, виолончело, обоа и фагот (1792)
- Хоб. I/106 во ре-дур, за кој е зачуван само еден дел (1769?); понекогаш се користи како увертира на Le pescatrici
- Хоб. I/107 во B♭ дур, често позната не по број, туку како Симфонија А (помеѓу 1757 и 1760 година)
- Хоб. I/108 во B♭ дур, честопати позната не по бројот, туку како Симфонија Б (помеѓу 1757 и 1760 година)
И покрај тоа, бројот на „симфониите“ на Хајдн обично се наведува како 104.
Обемни и комплетни снимки
уредиНеколку диригенти снимиле нецелосни изданија на симфониите на ЛП, вклучително и тројцата, Херман Шерхен, Макс Гоберман и Дерек Соломонс, чии снимки биле реиздадени целосно или дел на ЦД. Во шеесеттите, Лесли Џонс диригирал околу педесет симфонии на Хајдн заедно со Малиот оркестар од Лондон. Иако не користел периодични инструменти, Џонс можеби бил еден од првите диригенти што користел сили од мали размери.[2] Четворица диригенти ги снимиле сите симфонии на Јозеф Хајдн.
- Ернст Мерцендорфер ги снимил сите, но во тоа време бил малку познат поради ограничената дистрибуција само во САД.[3]
- Првиот што направил целосна снимка која беше широко достапна бил унгарско-американскиот диригент Антал Дорати, со Унгарската филхармонија , издадена прво на ЛП, а потоа и на ЦД.
- Унгарскиот диригент Адам Фишер снимил комплет ЦД кон крајот на 1990-тите со австроунгарскиот оркестар Хајдн.
- Во 2009 година, американскиот диригент Денис Расел Дејвис го комплетирал циклусот со камерниот оркестар на Штутгарт.[4]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Ethan Haimo, "Haydn's symphonic forms: essays in compositional logic", Oxford University Press, 1995, ISBN 0-19-816392-4, ISBN 978-0-19-816392-3.
- ↑ Alan M. Watkins
- ↑ Caryl Clark (24 November 2005). The Cambridge Companion to Haydn. Cambridge University Press. стр. 252. ISBN 978-0-521-83347-9.
- ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2011-06-15. Посетено на 2022-06-30.(бара претплата)
Надворешни врски
уреди- Список на симфонии од Јозеф Хајдн на Ризницата ?