Лик Абало
Лик Абало (француски: Luc Abalo; роден на 6 септември 1984 година во Иври на Сена) — француски ракометар кој игра на позиција десно крило а понекогаш и како десен бек. Абало како дел од ракометната репрезентација на Франција[1] има освоено три европски титули (2006, 2010, 2014[2]), три светски титули (2009, 2011 и 2017) и два олимписки златни медали (2008[3], 2012). Од 2012 година настапува за екипата на Париз Сен-Жермен, со кој шест пати ја има освоено Француската ракометна лига. Тој бил прогласен за француски играч на годината во 2007 година, и за најдобро десно крило на лигата во 2005, 2006 и 2007 година. Во 2008 година ја примил наградата Легија на честа[4][5].
 Лик Абало во 2013 година | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Лични податоци | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Роден(а) |
6 септември 1984 Иври на Сена, Франција | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Националност | Французин | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Спорт |
 Ракомет | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Висина | 1.82 m | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Позиција | десно крило | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Клупски податоци | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Тековен клуб | Париз Сен-Жермен | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Број | 19 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Освоени медали
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Абало е графички уметник. На барање на Францускиот олимписки комитет, тој дизајнирал мрежна лента за популаризација на кандидатурата на Париз за Летните олимписки игри во 2024 година. Околу 1,5 милиони примероци биле продадени во септември 2015 година[4][6].
Животопис
уредиРодителите на Абало се со потекло од Того. Својата кариера ја започнал во младинските школи на Иври. Својот прв професионален договор го имал со клубот Иври на Сена, каде уште од најрани години играл на позицијата крилен десен бек, и каде се задржал до 2008 година. Иако е релативно низок за ракомет (со всина од 1,82 м), Абало е еден од најдобрите ракометни десни бекови, бидејќи се одликува со својата брзина и одлучност. На оваа позиција во репрезентацијата успешно го наследил ракометарот на Монпелје, Грегори Анкетил.
Така, тој станал носител на крилната позиција во рамките на францускиот тим за време на Европското првенство во 2006 година, турнир во кој за првпат во својата кариера го освоил златниот медал.
Во РК Иври на Сена играл 12 сезони и во текот на овој период станал шампион на Франција во 2007 година. Во 2008 година, тој бил продаден на Сиудад Реал, последен победник во Лигата на шампиони, каде настапувал и неговиот сонародник Дидје Динар. Тој пристигнал во Шпанија по освоената прва олимписка титула во Пекинг во 2008 година. Оваа титула дополнително била потврдена пет месеци подоцна кога Франција станала светски шампион во Хрватска во 2009 година.
Во играта на Сиудад Реал Абало внел живост во играта која не постоела на оваа позиција и значајно преземање ризик. По крајот на првата сезона, Абало со Сиудад станал шампион на Шпанија и ја освоил Лигата на шампионите. За време на своите четири сезони поминати во Сиудад Реал, кој станал БМ Атлетико Мадрид во 2011 година, Абало ја освоил титулата шампион на Шпанија и во 2010 година, но во следните две сезони останал на второто место бидејќи последователно РК Барселона ја освојувала шпанската лига. Во сезоните 2011 и 2012, Сиудад Реал стигнувал во завршниот турнир од Лигата на шампионите. Освен тоа, сошпанскиот тим освоил два кралски купа, Купот АСОБАЛ, шпанскиот Суперкуп, Европскиот супер куп и две клупски првенства.
Во 2012 година, посакувајќи да биде поблизу до неговото семејство кое живеело во регионот на Париз, Лук Абало потпишал четиригодишен договор со Париз Сен-Жермен, во сезоната кога во клубот дошол нов сопственик, Qatar Investment Authority. На 14 октомври 2012 година, за време на неговиот прв натпревар против Рен, тој постигнал 8 голови од 11 обиди, освојувајќи ја наградата најдобар стрелец на натпреварот.
На крајот на сезоната Абало ја освоил својата втора титула шампион на Франција, но во финалето на Купот на Франција во 2013 година ПСЖ бил поразен од Монпелје.
Во 2019 година ја освоил својата седма титула шампион на Франција, шеста со ПСЖ.
Титули
уредиРепрезентација
уреди| Година | Натпреварување | Земја | Резултат | Натпревари |
|---|---|---|---|---|
| 2006 | Европско првенство |  Швајцарија |
 |
|
| 2007 | Светско првенство |  Германија |
||
| 2008 | Европско првенство |  Норвешка |
 |
|
| Олимписки игри |  Кина |
|
||
| 2009 | Светско првенство |  Хрватска |
|
|
| 2010 | Европско првенство |  Австрија |
|
|
| 2011 | Светско првенство |  Шведска |
|
|
| 2012 | Европско првенство |  Србија |
11 | |
| Олимписки игри |  Обединето Кралство |
|
||
| 2013 | Светско првенство |  Шпанија |
6 | |
| 2014 | Европско првенство |  Данска |
|
|
| 2015 | Светско првенство |  Катар |
||
| 2016 | Европско првенство |  Полска |
||
| Олимписки игри |  Бразил |
 |
||
| 2017 | Светско првенство |  Франција |
|
|
| 2018 | Европско првенство | Хрватска |
|
|
| 2019 | Светско првенство | Франција |
|
Клуб
уреди- Меѓународни натпреварувања
- Победник во Лига на шампиони (1) : 2009
- Победник во Суперкуп на Европа (1) : 2008-09
- Победник на Светско клупско првенство (2) : 2010, 2012
- Домашни натпреварувања
- Победник на Француската лига (7) : 2007, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019
- Вице-шампион во 2014
- Победник во Куп на Франција (3) : 2014, 2015, 2018
- Победник на Трофеј на шампиони (3) : 2014-15, 2015-16, 2016-17
- Победник во Лигакуп (3) : 2017, 2018, 2019
- Победник на Шпанска лига (2) : 2009 et 2010
- Победник во Копа дел Реј (2) : 2011, 2012
- Финалист 2009
- Победник во Куп АСОБАЛ (1) : 2011
- Финалист во 2010
- Победник во Суперкуп на Шпанија (1) : 2012
- Финалист 2009
Лични признанија
уреди- 2008: Орден на легијата на честа[7]
- 2013: Орден на националниот поредок за заслуги[8]
- ЕХФ награда (почесна награда доделена на играчи кои освоиле титули и во репрезентацијата и во клубот)
- Прогласен за најдобар играч во француското првенство (1): 2007 година[9]
- Прогласен за најдобро десно крило во француското првенство (3): 2005, 2006 и 20081 година
- Прогласен за најдобар десен крилен напаѓач во француското првенство (2): 2007, 2013 година
- Прогласен за најдобар десен крилен напаѓач во Шпанското првенство (4): 2009, 2010, 2011, 2012 година
- Номиниран за титула најдобар играч на светот 2011 година[10]
- Прогласен за најдобар десен крилен играч на Европското првенство (2): 2010 и 2014 година
- Прогласен за најдобар десен крилен играч во Лигата на шампионите 2013-2014
Статистика
уреди- Податоците се однесуваат само натпреварите во европските турнири
| Клуб | Сезона | Лига | Натпревари | Голови |
|---|---|---|---|---|
| РК Иври на Сена Франција
|
2001-2002 | ЕХФ Куп | / | / |
| 2004-2005 | КПК | / | / | |
| 2005-2006 | ЕХФ Куп | / | 1 | |
| 2006-2007 | КПК | / | 14 | |
| 2007-2008 | Лига на шампиони | / | 74 | |
| РК Сиудад Реал Шпанија
|
2008-2009 | Лига на шампиони | / | 58 |
| 2009-2010 | Лига на шампиони | / | 53 | |
| 2010-2011 | Лига на шампиони | / | 47 | |
| 2011-2012 | Лига на шампиони | / | 25 | |
| РК Париз Сен-Жермен Франција
|
2013-2014 | Лига на шампиони | / | 48 |
| 2014-2015 | Лига на шампиони | / | 20 | |
| 2015-2016 | Лига на шампиони | / | 57 | |
| 2016-2017 | Лига на шампиони | / | 54 | |
| 2017-2018 | Лига на шампиони | / | 32 | |
| 2018-2019 | Лига на шампиони | / | 44 | |
| 2019-2020 | Лига на шампиони | / | 19 |
- Податоците се однесуваат на натпреварите во ПСЖ
| Сезона | Клуб | Првенство | Куп | Суперкуп | Лига на шампиони | Вкупно | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Натпревари | Голови | од игра | од 7 метри | Натпревари | Голови | од игра | од 7 метри | Натпревари | Голови | од игра | од 7 метри | Натпревари | Голови | од игра | од 7 метри | Натпревари | Голови | од игра | од 7 метри | ||
| 2012-2013 | Франција Париз Сен-Жермен
|
26 | 118 | 1 | 7 | - | - | - | - | - | - | - | - | ||||||||
| 2013-2014 | 19 | 49 | 2 | 7 | - | - | - | - | 13 | 48 | |||||||||||
| 2014-2015 | 18 | 61 | - | - | - | - | 2 | 5 | 9 | 20 | |||||||||||
| 2015-2016 | 23 | 71 | 3 | 11 | - | 17 | 57 | ||||||||||||||
| 2016-2017 | 23 | 66 | 3 | 13 | - | 19 | 54 | ||||||||||||||
| 2017-2018 | 15 | 42 | 3 | 11 | 2 | 2 | 9 | 23 | |||||||||||||
| Вкупно | 124 | 407 | 12 | 49 | 4 | 7 | 67 | 202 | 207 | 665 | |||||||||||
Наводи
уреди- ↑ EHF profile[мртва врска]
- ↑ „XI European Championship 2014. Team Roster, France“ (PDF). EHF. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-03-03. Посетено на 27 декември 2019.
- ↑ http://www.sports-reference.com/olympics/athletes/ab/luc-abalo-1.html Архивирано на 25 јануари 2011 г. Sports References
- ↑ 4,0 4,1 Luc Abalo Архивирано на 20 септември 2016 г.. nbcolympics.com
- ↑ Luc Abalo Архивирано на 17 април 2020 г.. Sports References
- ↑ Jean-François Fournel (2 September 2015) Le handballeur Luc Abalo a créé le symbole de « Paris JO 2024 ». la-croix.com
- ↑ www.legifrance.gouv.fr
- ↑ www.legifrance.gouv.fr
- ↑ www.handzone.net
- ↑ www.ehf-euro.com