Довезенце

село во Општина Куманово

Довезенце (Довезенци или Довезанце) — село во Општина Куманово, во околината на градот Куманово.

Довезанце
Dovezance.jpg

Ниви во Довезенце

Довезанце во рамките на Македонија
Довезанце
Местоположба на Довезанце во Македонија
Довезанце на интерактивна карта

Карта

Координати 42°6′6″N 21°54′27″E / 42.10167° СГШ; 21.90750° ИГД / 42.10167; 21.90750Координати: 42°6′6″N 21°54′27″E / 42.10167° СГШ; 21.90750° ИГД / 42.10167; 21.90750
Општина Куманово
Население 83 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 17031
Довезанце на општинската карта
Довезанце во Општина Куманово.svg

Атарот на Довезанце во рамките на општината
Commons-logo.svg Довезанце на Ризницата

Географија и местоположбаУреди

ИсторијаУреди

СтопанствоУреди

НаселениеУреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948752—    
1953796+5.9%
1961762−4.3%
1971612−19.7%
1981392−35.9%
ГодинаНас.±%
1991210−46.4%
1994162−22.9%
2002123−24.1%
202183−32.5%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Довезенце живееле 560 жители, сите Македонци.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, во 1905 година во Довезенце имало 40 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија и 640 Македонци патријаршисти.[3]

Според пописот од 2002 година, во селото живеат 123 жители, сите Македонци. Од половата структура, 66 биле мажи, а 67 жени.[4]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 83 жители, од кои 73 Македонци, 1 Србин и 9 лица без податоци.[5]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 560 680 752 796 762 612 392 210 162 123 83
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[6]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[7]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[9]

РодовиУреди

Довезенце е македонско село.

Според истражувањата од 1972 година, родови во селото се:

  • Староседелци: Велчевци (10 к.), Џаковци (6 к.), Јовевци (6 к.), Вукановци (6 к.), Далевци (5 к.), Ратковци (5 к.), Младеновци (4 к.), Ајдамци (4 к.), Шупелевци (4 к.), Станковци (3 к.), Николчевци (3 к.), Чепчевци (3 к.), Тодоровци (2 к.), Таировци или Борозанци (2 к.), Милошовци (2 к.), Караџовци (2 к.), Гекевци (2 к.), Божиновци (1 к.), Станишковци (1 к.), Ѓоргијовци (1 к.), Петковци (1 к.), Топчијовци (1 к.), Тошковци (1 к.), Шанковци (1 к.), Рогожарци (1 к.) и Ристевци (1 к.). Од родот Велчевци потекнувал Јован Довезенски. Во истиот род се знае и следното родословие: Ванко (жив на 72 г. во 1972 година) Пешо-Стојан-Крсто-Велко. Подалечните предци по име не ги знаат.
  • Доселеници: Прилепци (2 к.) доселени се од некое село во Прилепско; Мутавџини (5 к.), Милковци (4 к.), Тренчевци (2 к.) и Смилковци (1 к.) доселени се, но не знаат од каде. Родовите Тренчевци и Смилковци потекнуваат од ист предок; Мургашанци (2 к.) доселени се од селото Мургаш.[10]

Општествени установиУреди

Самоуправа и политикаУреди

Културни и природни знаменитостиУреди

Цркви
Археолошки наоѓалишта
  • Стара Црква — наоѓалиште на праисториска населба, доцноантичко утврдување и средновековна црква со некропола

Редовни настаниУреди

ЛичностиУреди

Култура и спортУреди

ИселеништвоУреди

Во турско време од ова село имало иселеници во селата Јачинце (Гужваровци), Вак'в (Богданови), Винце (Домазетовци).

Во 1946 година 2 семејства се иселиле во селото Глогоњ кај Панчево.

Меѓутоа од 1958 година почнало најсилното иселување и водело кон градовите Скопје и Куманово.[10]

НаводиУреди

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 216.
  3. Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne. Avec deux cartes ethnographiques, Paris, 1905, pp. 126-127.
  4. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  5. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  6. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  7. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  8. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  9. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  10. 10,0 10,1 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска Област. Скопје: Универзитетска Печатница „Св Кирил и Методиј“.
  11. Българската възрожденска интелигенция (енциклопедия), ДИ „Д-р Петър Берон“, София, 1988, стр.513.

Надворешни врскиУреди