Википедија

Џорџа Мелони

Џорџа Мелони (Рим, 15 јануари 1977) — италијанска новинарка и политичарка. На 22 октомври 2022 година стапила на функцијата претседател на Владата на Република Италија. Таа е првата жена на чело на владата во историјата на Италијанската Република. Член на Претставничкиот дом на Парламентот на Република Италија од 2006 до 2022 година.[1] Претседател е на партијата Браќа на Италија (FdI) од 2014 година, а од 2020 година, претседател е на Партијата на европските конзервативци и реформисти.[2] Во четвртата влада на Силвио Берлускони, била министер за млади, а воедно и најмлад министер во италијанската историја.

Џорџа Мелони
Giorgia Meloni
Giorgia Meloni in 2022
Мелони во 2022 година
Премиер на Италија
На должноста
Стапил
22 октомври 2022
Претседател Серџо Матарела
Заменик
Претходник Марио Драги
Претседател на Браќа на Италија
На должноста
Стапил
8 март 2014
Претходник Игнацио Ла Руса
Претседател на Партијата на европски конзервативци и реформисти
На должноста
Стапил
29 септември 2020
Претходник Јан Захрадил
Министер за млади
На должноста
8 мај 2008 – 16 ноември 2011
Премиер Силвио Берлускони
Претходник Џована Меландри
Наследник Андреа Рикарди
Член на Италијанскиот парламент
На должноста
Стапил
28 април 2006
Изборна единица
  • Лацио 1 (2006–2008)
  • Лацио 2 (2008–2013)
  • Ломбардија 3 (2013–2018)
  • Лацио 2
  • Аквила (од 2022)
Лични податоци
Роден(а) 15 јануари 1977(1977-01-15) (47 г.)
Рим, Лацио, Италија
Партија Браќа на Италија (од 2012)
Други припадности
Деца 1
Живеалиште Палацо Киги
Портал giorgiameloni.it

Десничарски популистка и националистка, нејзините политички ставови се опишани како крајно десничарски, иако таа ја отфрла таа етикета. За себе вели дека е христијанка која ги брани „Бог, татковината и семејството“. Се противи на абортусот, евтаназијата и партнерството, бракот и родителството на истополови парови. Противник на прифаќањето на неевропските имигранти и мултикултурализмот, била обвинета за ксенофобија и исламофобија. Поддржувач е на НАТО, застапува евроскептични ставови и се залагала за подобри односи со Русија пред руската инвазија на Украина во 2022 година, што таа го осуди, ветувајќи дека ќе продолжи да испраќа оружје во Украина.[3] Изразила контроверзни ставови, како што се пофалби за италијанскиот диктатор Бенито Мусолини и неофашистичкиот политичар Џорџо Алмирате.[4]

Животопис уреди

Младост и образование уреди

Родена е на 15 јануари 1977 година во Рим. Нејзиниот татко е по потекло од Сардинија, а мајка ѝ од Сицилија. Татко ѝ го напуштил семејството и се преселил на Канарските Острови кога Џорџа имала 11 години. Во 1992 година, на 15-годишна возраст, станала член на Младинскиот фронт, младинско крило на Италијанското социјално движење, постфашистичка италијанска партија. Учествувала на протестите против реформата на јавното образование за која се залагал тогашниот министер.

Од 1996 година, водач е на Студентската акција, студентскиот огранок на Националната алијанса. Истата година дипломирала на Институтот Америго Веспучи со почести. Во тие години работела како дадилка и келнерка во еден од најпознатите римски ноќни клубови.

Политичка кариера уреди

 
Мелони во 2006 година

На општите избори во 2006 година, била избрана за претставник на Претставничкиот дом на Парламентот на Република Италија и станала нејзин најмлад потпретседател. Во исто време, работела како новинар.[5]

Во четвртиот состав на владата на Силвио Берлускони, била избрана за министер за млади и на таа функција била од 8 мај 2008 до 16 ноември 2011 година. Била најмладата министерка во историјата на Италија.[6] Во пресрет на Летните олимписки игри 2008 во Пекинг, го повикала атлетскиот тим да ја бојкотира церемонијата на отворање поради несогласување со политиката на Кина кон Тибет.[7] Ваквиот нејзин став го критикувале премиерот Берлускони и министерот за надворешни работи Франко Фратини.

Гласала против законот за евтаназија, кој бил предложен во 2009 година.[8]

 
Џорџо Мелони, Матео Салвини и Силвио Берлускони

На 20 декември 2012 година, заедно со пратениците Гвидо Крозета и Игнацио Ла Руса, го основала новото десничарско политичко движење Браќа на Италија, но останала во коалиција со партијата на Силвио Берлускони. Била реизбрана за пратеник во италијанскиот парламент во 2013 година, а станала лидер на пратеничката група предводена од Браќа на Италија. На изборите за Европскиот парламент во 2014 година, не го поминала изборниот праг, но станала претседателка на сопствената партија.[9]

Во 2016 година, се кандидирала за градоначалник на Рим во коалиција со десничарската популистичка партија Лига. Не го освоила мнозинството и била трета според бројот на гласови, но станала член на градскиот совет на градот Рим.[10]

На парламентарните избори во Италија во 2018 година, успеала тројно да го зголеми бројот на гласови во сопствената изборна единица и формирала коалиција со партијата Лига на Матео Салвини на национално ниво.

На изборите за Европскиот парламент во 2019 година, се кандидирала како носител на листата на нејзината партија и добила доволен број гласови (6,8%) за да стане европратеник.

На вонредните избори за италијанскиот парламент во септември 2022 година, нејзината партија Браќа на Италија добила најмногу гласови (26%) и заедно со своите коалициски партнери освоила апсолутно мнозинство. Како претседателка на партијата која добила најмногу гласови и како водач на најсилната партија во победничката коалиција, таа најавила дека ќе бара мандат за формирање влада со неа како премиер.[11] [12]

Политички и идеолошки ставови уреди

Џорџа Мелони себеси се дефинира како конзервативна десничарка и националистка.[13] [14] [15] [16]

Тој се противи на истополовите бракови,[17] регистрираното партнерство на истополовите парови [18] и нивното право да посвојуваат деца.[19]

Политичките противници често ја напаѓаат како ксенофобна и исламофобна десничарка, бидејќи изразила противење на доделувањето италијанско државјанство на децата на имигрантите родени на италијанска почва (т.н. ius soli).[20] Се спротивставува на имиграцијата на луѓе од неевропско потекло и создавањето на мултикултурно општество, тврдејќи дека тоа се спроведува со цел „да се деструктуира нашето општество и да се обиде да ни го одземе идентитетот “.[21] [22] Се залагала за поморска блокада на Средоземното Море со цел да се одвратат африканските имигранти и легално воведување на кривичното дело „исламски екстремизам“[23] [24], ограничување за изградба на џамии на италијанска територија и забрана за носење хиџаб и никаб.[25] [26]

Се противи на воведување основен приход врз основа на државјанство,[27] но се залага за финансиска помош од државата заради политиката на зголемување на наталитетот и „заштита на традиционалното семејство“, на пример бесплатни градинки со работно време до доцна навечер детски додаток до 80% од платата и додаток за невработени мајки, право на работа од далечина преку интернет за жени со деца до 16 години и воведување еднаков данок без разлика на приходот (т.н. рамен данок). [28] [29] Се залага за протекционистичка политика за италијанските производи и отфрлање на Европскиот пакт за стабилност.[30]

Предложила начело на вооружена самоодбрана на граѓаните од криминалци,[31] доживотен затвор и хемиска кастрација за силувачите и педофилите и зголемување на буџетот за вооружените сили.[32] [33] [34]

Во надворешната политика ја застапува идејата за атлантизам и активната улога на Италија во НАТО, [35] а на европската политичка сцена политички е најблиску до шпанското движење Вокс и полската партија Право и правда.[36] [37] [38] [39] [40]

Џорџа Мелони изјавила дека Истра и Далмација треба да се одземат од Хрватска и да се припојат кон Италија и била против влезот на Хрватска во Европската Унија и барањето членството на Хрватска во ЕУ да биде условено со исплата на компензација на Италијанците кои биле протерани од хрватското крајбрежје по Втората светска војна. [41]

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. ↑ „XV Legislatura della Repubblica italiana / Ufficio di Presidenza / Organi / Camera dei deputati - Portale storico“. storia.camera.it. Посетено на 2021-10-20.
  2. ↑ Paola di Caro (29. rujna 2020.). Corriere della Sera (уред.). „Giorgia Meloni al vertice dei conservatori Ecr: un'italiana alla guida di un grande partito dell'Ue“. Архивирано од изворникот на 29. rujna 2020. Посетено на 29. rujna 2020.. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date=, |archive-date= (help)
  3. ↑ „EU holds its breath as it waits to discover Giorgia Meloni's true political identity“. the Guardian (англиски). 2022-09-26. Посетено на 2022-09-27.
  4. ↑ Ritchie, Alice; BRANCHEREAU, Gaël. „Italy's Giorgia Meloni: From teen activist who praised Mussolini to brink of power“. www.timesofisrael.com (англиски). Посетено на 2022-09-27.
  5. ↑ „Meloni: Italy's far-right 'Christian mother' on brink of power“. France 24 (англиски). 2022-09-21. Посетено на 2022-09-27.
  6. ↑ „Chi è Luigi Di Maio, vicepremier e ministro del Lavoro del governo M5S-Lega“. Архивирано од изворникот на 6. srpnja 2018. Посетено на 1. lipnja 2018.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |archive-date= (help)
  7. ↑ Gazzetta.it, уред. (5. kolovoza 2008.). „Dalla Turisini ai pugili: "I Giochi non si disertano"“. Архивирано од изворникот на 9. rujna 2008. Посетено на 23. siječnja 2009.. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date=, |archive-date= (help)
  8. ↑ Luca Telese, La Meloni: "Caro Fini, ecco perché non ti seguo" Архивирано на 29. srpnja 2010.., Il Giornale
  9. ↑ „politica - elezioni2014 Corriere della Sera“. Архивирано од изворникот на 7. lipnja 2014. Посетено на 6. lipnja 2014.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |archive-date= (help)
  10. ↑ „Elezioni amministrative 2016, risultati: Roma, Raggi (35%) al ballottaggio con Giachetti; Bologna-Torino, Pd non sfonda“. Архивирано од изворникот на 7. lipnja 2016. Посетено на 6. lipnja 2016.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |archive-date= (help)
  11. ↑ „Italy voters shift sharply, reward Meloni's far-right party“. AP NEWS (англиски). 2022-09-25. Посетено на 2022-09-26.
  12. ↑ „Italy elections: Giorgia Meloni's right-wing alliance ahead“. BBC News (англиски). Посетено на 2022-09-26.
  13. ↑ „Meloni, asse con Orban e sfida alla Lega: «La destra siamo noi»“. Посетено на 24. svibnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  14. ↑ „Parties and Elections in Europe“ (англиски). Посетено на 24. svibnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  15. ↑ „Galli della Loggia e la fantasiosa tesi di Giorgia Meloni leader di una destra moderna“. Посетено на 24. svibnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  16. ↑ „Meloni: "Difenderemo Dio, patria e famiglia e fatevene una ragione"“. Посетено на 24. svibnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  17. ↑ „Unioni civili, Meloni: no a matrimonio tra persone stesso sesso e adozioni gay...“. Посетено на 10. lipnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  18. ↑ Ernesto Menicucci (12. svibnja 2016.). „Giorgia Meloni a #corrierelive: «Contro le unioni civili, ma da sindaco farò rispettare la legge»“. Corriere della Sera. Посетено на 17. svibnja 2020.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |date= (help)
  19. ↑ Giorgia Meloni. „Il secolo XIX“. Архивирано од изворникот на 2014-10-16. Посетено на 9. ožujka 2014.. Занемарен непознатиот параметар |dead-url= (help); Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  20. ↑ „Meloni e Salvini sbagliano su Ius soli e cittadinanza automatica“. Посетено на 10. lipnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  21. ↑ „Giorgia Meloni: "C'è un piano per destrutturare la nostra società attraverso i migranti"“. Посетено на 10. lipnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  22. ↑ „Copia archiviata“. Архивирано од изворникот на 24. studenoga 2016. Посетено на 4. prosinca 2016.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |archive-date= (help)
  23. ↑ „Giorgia Meloni: "Salvini ha chiuso i porti, io avrei fatto il blocco navale"“. Посетено на 10. lipnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  24. ↑ „FdI chiede reato 'estremismo islamico'“. Посетено на 10. lipnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  25. ↑ „La Meloni a Marsciano partecipa al flash mob contro la Moschea“. Посетено на 3. kolovoza 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  26. ↑ „La crociata del Veneto contro il burqa: "Vietatelo per legge in tutta Italia"“. Посетено на 3. kolovoza 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  27. ↑ Reddito di cittadinanza, Meloni: "È il metadone dello Stato". Replica Orlando: "Non sa cos'è la povertà" - la Repubblica
  28. ↑ https://www.corriere.it/cronache/18_gennaio_26/proposta-giorgia-meloni-asili-nido-gratis-aperti-fino-sera-anche-d-estate-66a24cde-02b2-11e8-b05c-ecfd90fad4de_amp.html
  29. ↑ La proposta di Meloni: Asili nido gratis, aperti fino a sera e anche in estate
  30. ↑ Adnkronos (2022-04-29). „Fdi, Meloni lancia 4 priorità: "Mamma, mare, merito e marchio"“. Adnkronos. Посетено на 2022-06-15.
  31. ↑ „"Basta con le ipocrisie. È sempre legittima la difesa del rapinato"“. ilGiornale.it. Посетено на 7. prosinca 2018.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  32. ↑ Giorgia Meloni: "Tolleranza zero per stupratori di qualsiasi nazionalità o appartenenza politica" - Tusciaweb.eu
  33. ↑ https://www.primapaginanews.it/articoli/violenza-sulle-donne-meloni-o-castrazione-chimica-o-pena-base-40-anni-per-violentatori-seriali-e-pedofili-452608
  34. ↑ https://www.udinesetv.it/2022/03/29/ucraina-meloni-aumento-spese-militari-la-liberta-ha-un-costo/amp/[мртва врска]
  35. ↑ „Nato, Meloni: 'Posizione della destra è chiara. Dal 1948 siamo filo-atlantici'“. Tiscali Notizie (италијански). Посетено на 16. lipnja 2022.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  36. ↑ https://www.secoloditalia.it/2021/05/ue-meloni-incontra-a-madrid-santiago-abascal-totale-sintonia-tra-fdi-e-vox-per-rafforzare-ecr/amp/
  37. ↑ https://amp.globalist.it/politics/2021/05/29/vertice-a-varsavia-tra-meloni-e-i-peggiori-sovranisti-tanti-progetti-2081346.html
  38. ↑ https://www.secoloditalia.it/2019/11/parla-abascal-il-leader-di-vox-giorgia-meloni-e-forte-e-determinata-vinceremo-insieme
  39. ↑ https://www.adnkronos.com/meloni-vede-kaczynski-insieme-decisivi-nellue_3c1GGjwhVkz2w7QnqIe8V3/amp.html
  40. ↑ https://www.agenpress.it/polonia-andrzej-duda-vince-le-presidenziali-gli-auguri-di-giorgia-meloni/amp/
  41. ↑ „Procurila stajališta nove talijanske kraljice ultradesnice o Hrvatskoj i Titu: 'Bit će da sam...“. Net.hr (хрватски). 2022-09-26. Посетено на 2022-09-27.

Литература уреди

  • Francesco Giubilei (2020). Giubilei Regnani (Roma-Cesena) (уред.). Giorgia Meloni. La rivoluzione dei conservatori. ISBN 978-88-98620821.
  • Francesco Boezi (2020). Gondolin (Verona) (уред.). Fenomeno Meloni. Viaggio nella «generazione Atreju». ISBN 978-88-98647767.
  • Barbie Latza Nadeau, Femme Fascista: How Giorgia Meloni became the star of Italy's far right, in «World Policy Journal», svezak 35., broj 2, ljeto 2018., str. 14. – 21. (PDF).

Надворешни врски уреди

Повеќе за Џорџа Мелони на збратимените проекти на Википедија
  Дефиниции и преводи на Викиречник ?
  Податотеки на Ризницата ?
  Образовни ресурси на Викиуниверзитет ?
  Новинарски известувања на Викивести ?
  Мисли на Викицитат ?
  Изворни текстови на Викиизвор ?
  Прирачници на Викикниги ?
  ? Информации за патување во Википатување ? ?


Партиски функции
Претходник
Игнацио Ла Руса 		Претседател на Браќа на Италија
2014–до денес 		На должноста
Политички функции
Претходник
Џована Меландри 		Министер за млади
2008–2011 		Наследник
Андреа Рикарди
Претходник
Марио Драги 		Премиер на Италија
од 2022 		На должноста
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Џорџа_Мелони&oldid=4949350“