Википедија

Требеништа


Требеништа — село во Општина Дебарца, во околината на градот Охрид. Селото е познато по требенишката маска.

Требеништа
Требеништа is located in Македонија
Требеништа
Местоположба на Требеништа во Македонија
Координати 41°12′23″N 20°45′17″E / 41.20639° СГШ; 20.75472° ИГД / 41.20639; 20.75472Координати: 41°12′23″N 20°45′17″E / 41.20639° СГШ; 20.75472° ИГД / 41.20639; 20.75472
Општина Coat of arms of Debarca Municipality.svg Дебарца
Население 513 жит.
(поп. 2002)
Пошт. бр. 6341
Надм. вис. 848 м
Требеништа на општинската карта
Требеништа во Општина Дебарца.svg

Атарот на Требеништа во рамките на општината
Commons-logo.svg Требеништа на Ризницата

Географија и местоположбаУреди

Селото Требеништа се наоѓа во областа Охридско Поле, на 13 километри северозападно од Охрид и 13 километри североисточно од Струга. Атарот на селото Требеништа граничи со атарите на следните села: од исток Волино и Мислешево, од север Мешеишта, од југ Горенци и Горно Лакочереј. Поедини места во атарот на селото ги носат следните имиња: Алистрата, Власејнца, Црквиште, Бароец, Габер, Павлејца, Прдејца, Варвара, Градиште, Глаесец, Маркоа стапалка, Бела вода, Веље поле, Под лозје, Калино, Пропас, Кобилиште, Бранејнца, Волниште, Урека и Долни лозје. Требениште е со куќи од збиен тип, и се дели на Горна, Средна и Долна маала.[1]

ИсторијаУреди

 
Посмртна маска од некрополата Требеништа од VI век п.н.е.

Според податоците од 1873 година, селото имало 24 домаќинства со 87 жители христијани (Македонци) и 70 муслимани.[2] Според податоците на Васил К’нчов од 1900 година, селото имало 310 жители христијани (Македонци).[3]

Требеништа е ослободено од фашистичка окупација на 8 ноември.

Во селото се наоѓа некрополата Требеништа. Според податоците на Паско Кузман од книгата "Уметноста на Требеништа" во движниот фонд од некрополата "Требеништа" се евидентирани 825 археолошки предмети, од кои 258 се чуваат во Археолошкиот музеј во Софија, 187 во Народниот музеј во Белград и 380 во Народниот музеј во Охрид. Сепак, мора да се каже дека највредните примероци, меѓу кои се четирите златни посмртни маски, се надвор од Македонија. Меѓу нив се и двата бронзени масивни кратери, сребрените пехари и ритони, златни ракавици, сандали и украсни плочки, како и голем број примероци од златен и сребрен накит. Откривањето на тајните на Требенишката некропола почнало случајно при изградбата на патот Охрид-Кичево во 1918 година, а потоа неа ја истражувале археолозите Карл Шкорпил од Софија во 1918 година , Никола Вулиќ од Белград од 1930 до 1934, Васил Лахтов и Јоже Кастелиц во 1953/54 година и Владо Маленко во 1972 година. Досега се ископани 56 гроба и гробници од кои 13 се "кнежевски" со богати гробни прилози, а другите се со поскромен археолошки материјал. Во Требенишката некропола, поради немање финансиски средства, 30-тина години не се вршат истражувања.

ДемографијаУреди

Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Требеништа живееле 310 жители, сите Македонци.[4]

Според секретарот на бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Требеништа имало 360 Македонци, егзархисти.[5]

Според пописот од 2002 година, во селото Требеништа живеат 513 жители и спаѓа во групата на средно големи населби. Следува националната структура на населението:[6]

Националност Вкупно
Македонци 500
Албанци 8
Турци 2
Роми 0
Власи 0
Срби 1
Бошњаци 0
други 2

На табелата е прикажан бројот на населението во сите пописни години: [7]

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002
Население 310[4] 360[5] 724 823 880 868 897 822 587 513

РодовиУреди

Требеништа е македонско православно село, со исклучок на еден торбешки род. Во селото родовите се староседелски и доселенички.

Родови во селото Требеништа се: Дуклевци (20 к.), Мучевци (20 к.), Алексовци (10 к.), Бутевци (8 к.), Ѓоревци (8 к.), Јаќимовци (8 к.), Доневци (7 к.), Питаровци (7 к.), Николовци (6 к.), Љубовци (6 к.) и Целевци (5 к.) ова се многу стари родови, возможно е да се старинци; Бочевци (6 к.) доселени се од соседното село Горенци; Шутаровци (6 к.) доселени се однекаде, имаат иселеници во Охрид (5 к.); Мартиновци (11 к.) доселени се однекаде, под турците биле многу сиромашни, но потоа отишле на печалба во Америка, и така после 1912 купиле многу земја; Маринчевци (12 к.) и они се доселени однекаде, од нив потекнува селскиот свештеник Крсте, станал свештеник за време на италијанската окупација.[1]


Според истражувањата на Бранислав Русиќ од крајот на 1940тите, родови во селото биле:

  • Староселеделци: Ночевци (5 к.), Бочевци (3 к.), Николевци или Јаќимовци (8 к.), Доневци (2 к.), Лажовци (4 к.), Питаровци (3 к.), Стамболџијовци (2 к.), Кубуровци (1 к.), Настовци или Толевци (1 к.), Блажевци (2 к.), Попевци или Наумовци (1 к.), Трајковци (1 к.) и Бутевци (5 к.)
  • Доселеници со непознато потекло: Дуклевци со Ѓоргијовци (7 к.), Маринчевци (3 к.), Коруновци (1 к.) и Петревци (1 к.)
  • Доселеници со познато потекло: Јоновци (2 к.) и Мировци (2 к.) доселени се заедно од некое село во Дебарца; Чавдаровци или Мартиновци (5 к.) доселени се од селото Свиништа; Цибуковци или Пискуловци (3 к.) и Алексовци (3 к.) доселени се од селото Белчишта во Дебарца; Тројанци (2 к.) доселени се од денес раселеното село Тројани; Шутаровци (5 к.) доселени се од селото Ливоишта; Јордевци (3 к.) доселени се од селото Речица; Мувчевци (7 к.) доселени се од селото Брежани во Дебарца; Николевци (1 к.) доселени се од селото Сирула; Мајсторовци (2 к.) доселени се од селото Ложани; Арнаутовци (1 к.) доселени се од селото Ливоишта, во овој род имало некоја баба која била православна Албанка, и по која го добиле името; Чолевци (1 к.) доселени се од селото Горенци; Лабовци (3 к.) и они се од селото Горенци; Биџевци (4 к.) доселени се од селото Шипокно.[8]


ЕкономијаУреди

Населението од Требеништа главно се занимава со одгледување на земјоделски култури.

Општествени установиУреди

Во претходните децении основното училиште кое се наоѓало во Требеништа било познато и под имињата ОУ "Кочо Рацин" и ОУ "Свети Климент Охридски".

РЕЛИГИЈА

Требенишка Парохија

Во состав на оваа парохија се селата: Требеништа, Оровник, Горенци и Подмолје. Поранешната Требенишка парохија повеќе години е во составот на парохии при црквата "Успение ан Пресвета Богоордица" - Каменско во Охрид. Овие села административно припаѓаат на Третата парохија при Црква „Успение на Пресвета Богородица“ - Охрид. Парохиски свештеник на парохијата е свештеник Горан Ставрески, свештенослужител при Црква „Успение на Пресвета Богородица“ - Охрид.

Централна парохиска црква "Свети Никола" е изградена во 1942 година, а живописана во 1944 година. Иконите на иконостасот се дело на иконописецот Доне Донески од с. Лазарополе.

Црква "Света Недела" - Изградена и осветена на 16. VII 1995 година од страна на Митрополитот г.г. Тимотеј Дебарско-кичевски. Проектот за црквата е изработен од архитектот Тодор Паскали од Охрид, додека фрескоживописот е дело на уметникот Драган Ристески од Охрид.

Администрација и политикаУреди

Од 2004 година селото Требеништа потпаѓа под Општина Дебарца. Претходно било дел од Општина Мешеишта.

Културни и природни знаменитостиУреди

  • Требенишко Езеро (Бобано) — природно езеро, едно од најмладите во Македонија, настанато по природен пат откако поради лизгање на земјиштето од ридот Габер се затрупала тесната долина низ која протекувал поток кој се течејќи низ селото влевал во реката Сатеска.

Редовни настаниУреди

Од 2014 година традиционално се одржува Фолк Фест Црешнобер. Целта на манифестацијата е да ја промовира црешната како заштитен бренд на ова село, а покрај културно-забавната програма има и изложба на црешни.

Култура и спортУреди

Селото е дом на ФК Требеништа, во комунизмот познат и како ФК Младост Требеништа.

Во 2015 година во употреба е пуштена новата Спортска Сала Аминта Трети, именувана по античкиот македонски крал Аминта III, за кој има наводи дека е од ова село.

Требеништа е родно место на вајарот Власе Николески.

ЛичностиУреди


Борци во НОБУреди


ИселеништвоУреди

Требеништани можат да се најдат во повеќе земји во Европа, САД, Канада и Австралија.А во постаро време во селото Белчишта се иселил големиот род Таневци (40 к.).[1]

Од родовите поединечно се знае за следните иселеници до крајот на 1940тите:

  • Од Лажовци иселеници има во: Америка (едно семејство од 1924 година).
  • Од Питаровци иселеници има во: Велмеј во Дебарца (како посинет од 1928 година).
  • Од Стамболџијовци иселеници има во: Америка (едно семејство од 1924 година).
  • Од Чавдаровци иселеници има во: Јабука кај Панчево, Војводина (едно семејство од 1947 година).
  • Од Лабовци иселеници има во: Америка (едно семејство од 1922 година).[8]

НаводиУреди

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Трифуноски, Јован (1992). Охридско-струшка област. Белград: Српска академија на науките и уметностите. стр. 247-248-249. 
  2. ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.102-103.
  3. ↑ Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.253
  4. ↑ 4,0 4,1 Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 252.
  5. ↑ 5,0 5,1 Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne. Avec deux cartes ethnographiques, Paris, 1905, pp. 162-163.
  6. ↑ http://www.stat.gov.mk/publikacii/knigaX.pdf Попис во Македонија 2002. - Книга 10.
  7. ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година) *Државен завод за статистика http://makstat.stat.gov.mk.
  8. ↑ 8,0 8,1 . Архив МАНУ Фонд „ Бранислав Русиќ “ АЕ 88/1. „ Струшко Поле “ Требеништа. 
  9. ↑ „За училиштето“. македонски: ОУ „Дебарца“ - Белчишта. конс. 22 август 2016. 

ПоврзаноУреди

Надворешни врскиУреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Требеништа&oldid=3871489“