Балтино
Балтино или Болтино (грчки: Καλλιθέα, Калитеја; до 1927 г. Μπάλτινον, Балтинон[2], 1927-1961 г. Καταφύγιον, Катафигион[3]) — село во Гребенско, југозападна Егејска Македонија, денес во општината Гребен на областа Западна Македонија, Грција, крај границата со Тесалија.
| Балтино Καλλιθέα | |
|---|---|
  Балтино | |
|
Местоположба во областа   Балтино Местоположба на Балтино во општината Гребен
| |
| Координати: 39°50.8′N 21°21.4′E / 39.8467° СГШ; 21.3567° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Западна Македонија |
| Округ | Гребен |
| Општина | Гребен |
| Општ. единица | Горѓани |
| Најг. вис. | 1,040 м |
| Најм. вис. | 1,000 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Селска | 58 |
| Заедница | |
| • Население | 122 |
| • Површина (км2) | 49.987 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 510 31 |
| Повик. бр. | +30-2462-xxx-xxx |
| Рег. таб. | PNx-xxxx |
Според пописот од 2011 г. Населението брои 122 жители, во кои се вбројани и жителите на с. Бозово (Прионија) кое се води како дел од една месна заедница. Балтино е најјужно населено место во цела Македонија.[4]
Географија
уредиСелото се наоѓа на јужната граница на Македонија, недалеку од тромеѓата што ги дели Македонија на север, Тесалија на југ и Епир на запад. Атарот на селото на југ и југозапад се граничи со тесалиската општина Каламбака.
Сместено е на околу 40 км јужно од градот Гребен, во северните делови на планината Хасија, која е дел од венецот Пинд.
Историја
уредиОсманлиско време
уредиСе смета дека на сегашното место Балтино е основано околу 1770 г. од 11 влашки семејства.
Во 1881-1912 напосредно на југ од селото поминувала границата меѓу Османлиското Царство и Кралството Грција. Тогаш Балтино е влашко христијанско село на јужниот крај на Гребенската каза. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Болтино живеат 100 Власи.[5] Според грчкиот конзулат во Еласона, во 1904 г. Μπάλτινο има 178 влахојазични жители, од кои ниеден не е пороманчен.[6]
Во Грција
уредиВо Балканската војна во 1912 г. селото го окупираат грчки единици, а по Втората балканска војна во 1913 година Балтино влегува во состав на Грција.
Во 1923 г. во селото биле сместени грчки бегалски семејства од Мала Азија, со вкупно 43 луѓе.[4]
Во 1927 г. името му е сменето во Катафигион, а во 1961 г. го добива денешниот назив Калитеја.
Пописи
уредиСтопанство
уредиВо селото се застапени разновидни земјоделски гранки, со особен нагласок на краварството.[4]
Култура
уредиДенес селскиот собор се приредува на 26 јули за Света Петка.
Знаменитости
уредиГлавна селска црква е „Свети Никола“. Недалеку од селото се и параклисите „Света Троица“ и „Света Петка“.
Литература
уреди- Χανιώτης, Ν.Δ., "Η Καλλιθέα Γρεβενών", Αθήνα 1978.
Наводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Μπάλτινον - Καταφύγι
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Καταφύγιον - Καλλιθέα
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Симовски, Тодор (1998). „Гребенски округ“. Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 108.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 276.
- ↑ Σπανός, Κώςτας. "Η απογραφή του Σαντζακίου των Σερβίων", in: "Ελιμειακά", 48-49, 2001.
- ↑ „Απαρίθμηση των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913. Μακεδονία“. Архивирано од изворникот 2012-07-31. Посетено на 2012-07-31.