Кралство Грција

грчката држава во периодите 1832-1924, 1935-1941, 1944-1973

Кралство Грција (грчки: Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος, Vasílion TIS Elládos) било основано 1832 година по Лондонска конференција предводена од страна на Големите сили (Обединетото Кралство, Франција и Руската Империја). Меѓународно земјата била призната од договорот во Цариград, каде била прогласена и обезбедена целосна независност од Отоманското Царство. Независноста била означена со т.н. Грчка војна за независност. Во 1924 година била укината монархијата во земјата и прогласена Втора Грчка република. Кралството повторно било обновено во 1935 година, а траело до 1974 година кога пак била создадена Третата Грчка република, каква што е и денес.

Кралство Грција
Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος

 

 

 

1832 – 1924
1935 – 1941
1944 – 1973

 

 

Знаме на Грција
(1863-1924 и 1935-1967)
грб на Грција
(1863-1924 и 1935-1967)
Гесло
"Ελευθερία ή Θάνατος" (Слобода или Смрт)
Кралко мото: "Ἰσχύς μου ἡ ἀγάπη τοῦ λαοῦ" (Љубовта на народот е мојата сила)
Химна
Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν
Химна на слободата
Местоположба на Грција
Кралството Грција во 1973 година.
Главен град Атина
Јазици Грчки
Вероисповед Православие
Уредување Апсолутна монархија 1832 - 1843
Парламентарна демократија и уставна монархија 1843 - 1924, 1935 - 1973
Монарх
 -  1832-1862 Отон I
 -  1964-1974 Константин II
Историски период Просветителство
 -  Лондонска конференција (1832) 30 август 1832
 -  Втора грчка република 25 март 1924
 -  Укинување на монархијата 3 ноември 1935
 -  Окупација од Силите на оската 1941
 -  Трета грчка република 8 декември 1974
Валута драхма

Владеењето на кралот Отон (1832–1862) уреди

 
Отон, првиот крал на модерна Грција.

Лондонскиот протокол, со кој Грција станала независна држава, не значел и решавање на проблемите во неа. Изборот на крал на Грција воопшто не бил лесен. Според договорот помеѓу големите сили во 1830 година, за грчки крал требало да биде избран Леополд Саксен Кобуршки, но тој набрзо ce откажал од тронот, на кој воопшто на стапнал.[1] Состојбата во Грција уште повеќе ce искомплицирала по убиството на Јоанис Каподистријас во 1831 година. Тоа било знак за големите сили поинтензивно да ce вмешаат во грчките внатрешни работи. Трите сили-заштитнички биле заинтересирани за обезбедување стабилен режим во Грција, кој нема да бара добивање на територии. Конечно, во 1832 година големите сили го решиле и проблемот со изборот на нов грчки крал. Со членот 1 од договорот помеѓу Англија, Франција, Русија и Баварија од 7 мај 1832 година за нов грчки крал бил поставен Фридрих Отон, вториот син на баварскиот крал. Новиот грчки крал, според членот 3 од договорот, ќе ja носи титулата крал на Грција, a не на Грците. Тоа значело дека тој не е крал и на оние Грци што останале да живеат во рамките на османлиската држава. Со тоа големите сили, кои влијаеле врз изборот, сакале да избегнат османлиски протести и негодувања.[2]

Грчки кралеви (монарси) уреди

 
Кралот Георгиос I.
 
Карта на Кралството Грција, Крит и Кнежевството Самос во 1903, пред Балканските војни.

Наводи уреди

  1. Јовановски (2005), стр. 14
  2. Јовановски (2005), стр. 14

Библиографија уреди

  • Јовановски, Далибор (2005). Грчката балканска политика и Македонија. Скопје: Bato & Divajn. ISBN 9989-2382-0-0