Париз-Рубе
Париз-Рубе (француски: Paris–Roubaix) — еднодневна професионална велосипедска друмска трка во северна Франција близу границата со Белгија. Од нејзините почетоци во 1896 и до 1967 започнала од Париз, а завршувала во Рубе (оттука произлегува и името); од 1968 започнува од Компјењ (околу 60 километри североисточно од центарот на Париз), додека крајот сè уште е во Рубе. Позната по суровиот терен и калдрмата (коцки),[n 1] таа е една од „монументите“ или класиците во европскиот календар и придонесува со бодови за Светската турнеја. Наречена е: Пеколот на Северот, Недела во пеколот (исто така назив на филм за изданието од 1976 на трката), Кралица на класиците или Велигденска трка (la Pascale). Трката е организирана од медиумската група Amaury Sport Organisation секоја година на почетокот на април.
 | |
| За трката | |
|---|---|
| Датум | Почеток на април |
| Регион | Северна Франција |
| Месно име | Paris–Roubaix (француски) |
| Прекар |
|
| Дисциплина | Друмски велосипедизам |
| Натпреварување | Светска турнеја на UCI |
| Вид | Еднодневна трка |
| Организатор | Amaury Sport Organisation |
| Директор на трката | Жан-Франсоа Пешо |
| Историја | |
| Прво одржување | 1896 |
| Одржувања | 119 (до 2022) |
| Прв победник |  Јозеф Фишер (ГЕР) |
| Најмногу победи |  Роже де Влеминк (БЕЛ) Том Бонен (БЕЛ)(4 победи) |
| Неодамнешен победник |  Дилан ван Барле (ХОЛ) |
Првпат возена во 1896, Париз-Рубе е една од најстарите велосипедски трки. Добро е позната по нејзините делови со калдрма преку кои се поминува, па затоа се смета заедно со Трка околу Фландрија и Гент-Вевелгем за еден од класиците со калдрма. Од 1977, победникот на Париз-Рубе добива коцка (дел од калдрмата) како дел од неговата награда.[1] Теренот довел до развој на специјализирани рамки, тркала и гуми. Дупнати гуми и други механички проблеми се чести и често имаат улога во резултатите.
И покрај високата почит која ја ужива помеѓу велосипедистите, некои од нив велат дека ја сметаат за шега поради нејзините тешки услови. Исто така, трката имала неколку контроверзи, кога некои победници на трката биле дисквалификувани од различни причини.
Патеката е одржувана од Les Amis de Paris–Roubaix, група на обожаватели на трката создадена во 1983.
Победници и рекорди
уредиПобедници по година
уреди
Победници по земјауреди
|
|
.svg){kind=small}
Најбрзи изданијауреди
Рекордот држен од Петер Пост бил поставен на друга патека.[2] |
Други рекордиуреди
|
Други трки со калдрма
уредиПариз-Рубе е понекогаш споредувани со други познати трки со калдрма, како Трката околу Фландрија во Белгија. Париз-Рубе е порамен и има потешки делници со коцка, додека Трката околу Фландрија содржи серија на ридови, повеќето со коцки, како Копенберг или Капелмур.
Покрај Париз-Рубе и Трката околу Фландрија, наречени класици на калдрма, други пролетни трки како Омлоп Хет Ниувсблад и Гент-Вевелгем вклучуваат делници со калдрма.
| Велосипедист | Година |
|---|---|
 Хајри Зутер (ШВА) |
1923 |
| Ромен Гејселс (БЕЛ) |
1932 |
| Гастон Ребри (БЕЛ) |
1934 |
| Рајмонд Импанис (БЕЛ) |
1954 |
| Фред де Брујне (БЕЛ) |
1957 |
| Рик ван Лој (БЕЛ) |
1962 |
| Роже де Влеминк (БЕЛ) |
1977 |
| Петер ван Петегем (БЕЛ) |
2003 |
| Том Бонен (БЕЛ) |
2005 |
| Фабијан Канчелара (ШВА) |
2010 |
| Том Бонен (БЕЛ) |
2012 |
| Фабијан Канчелара (ШВА) |
2013 |
Поврзани настани
уредиПариз-Рубе за младинци или Paris–Roubaix Espoirs се одржува на почетокот на летото.
Париз-Рубе Вело е организирана од Вело Клуб де Рубе секој втор јуни. Им овозможува на аматерите да ја искусат калдрмата, завршните кругови на велодромот и врнежите. Постои избор на три патеки: 120 км со поголемиот дел од делниците со калдрма, 190 км на сите делници со калдрма или сите 261 км. Сите што ќе завршат добиваат мала коцна на мала дрвена плоча.[5]
Белешки
уреди- ↑ За Париз-Рубе често се вели дека е познат по неговите делови со калдрма, но ова е погрешно, бидејќи деловите се поплочени со гранитни коцки, груби делкани блокови, кои се значајно помазни и побезбедни отколку вистинската калдрма (издигнати округли камчиња често користени во старите градски јадра).
Наводи
уреди- ↑ Худ, Ендру (6 април 2009). „Racing this week - Of txapelas and pavé“. VeloNews. Архивирано од изворникот на 2009-04-10. Посетено на 23 јуни 2009.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Париз-Рубе во бројки“. Архивирано од изворникот на 2007-09-20. Посетено на 2013-04-06.
- ↑ „Преглед на 102. издание на Париз-Рубе“. www.dailypeloton.com. 9 април 2004. Архивирано од изворникот на 2007-09-20. Посетено на 1 септември 2007.
- ↑ 4,0 4,1 Voix du Nord, France, 10 април 2004
- ↑ Бен Аткинс (21 јуни 2004). „Ben Atkins' Paris-Roubaix Cyclo“. Cyclingnews.
Литература
уреди- Philippe Bouvet, Pierre Callewaert, Jean-Luc Gatellier, Laget Serge: Paris–Roubaix: A Journey Through Hell (ISBN 1934030090), VeloPress. The inside story of the race, its great riders, its traditions, and its secrets
Надворешни врски
уреди| „Париз-Рубе“ на Ризницата ? |
- Матична страница
- Достигнувања на Cycling Archives
- Les Amis de Paris-Roubaix Архивирано на 14 август 2023 г. (француски)