Петер Саган
Петер Саган (словачки: Peter Sagan; р. 26 јануари 1990 во Жилина) — словачки професионален друмски велосипедист, кој вози за UCI World Tour екипата Бора-Хансгрое.[5] Саган имал успешна јуниорска кариера во планинскиот велосипедизам и велокросот, победувајќи на Светското првенство во 2008 година, пред да се префрли во друмскиот велосипедизам.
Саган на Тур де Франс 2015 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Лични податоци | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Цело име | Петер Саган | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Прекар | „Петар Велики“[1] „Турминатор“[2] „Халк“[3] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Роден | 26 јануари 1990 Жилина, Чехословачка | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Висина | 1,84 м[4] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Маса | 78 кг[4] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Податоци за клубот | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Мом. клуб | Бора-Хансгрое | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Дисциплина | друмски велосипедизам | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Улога | возач | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Вид на возач | спринтер Специјалист за класици | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Аматерски клубови | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2009 | Дукла Тренчин Мерида | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Професионални клубови | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2010–2014 2015-2016 2017- | Ликвигас-Доимо Тинкоф-Саксо Бора-Хансгрое | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Значајни победи | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Последна промена 12 јануари 2020 |
Саган е сметан за еден од најголемите таленти, откако освоил некои престижни победи,[6][7] вклучувајќи ги: три светски првенства, едно европско, две етапи на Париз-Ница, седум на Тирено-Адријатико, една на Тур де Романди, три и генерален пласман на Трката околу Полска, рекордни седумнаесет и генерален пласман на Трката околу Калифорнија,[8] и рекордни петнаесет на Тур де Свис. Освоил бројни класици, вклучувајќи ги монументите Париз-Рубе и Трка околу Фландрија, три изданија на Гент-Вевелгем и Е3 Харелбеке, заедно со шеснаесет етапи на големите трки: четири на Вуелта а Еспања и дванаесет на Тур де Франс. Откако станал прв возач кој го освоил бодовниот пласман на Тур де Франс во неговите први пет обиди, стигнал до рекордни седум победи, во 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2018 и 2019.
По неговата победа на Светското друмско првенство 2017, Саган ја носел виножито-маичката во сезоната 2018 трета година по ред.[9] Потпишал тригодишен договор со германската екипа Бора-Хансгрое, почнувајќи од 2017 година.[10]
Ран живот и аматерска кариера
уредиСаган е најмалиот во семејство со три постари браќа и една сестра. Бил одгледан од неговата сестра, бидејќи неговите родители поголемиот дел од денот го поминувале во малата продавница, која тие ја поседувале во неговиот роден град. Неговиот брат Јурај Саган е исто така професионален велосипедист и е исто така член на екипата Бора-Хансгрое.[11]
Саган започнал да вози велосипед на возраст од девет години, кога се приклучил на Cyklistický spolok Žilina, мал локален клуб во неговиот роден град. Низ неговите јуниорски години Саган возел и планински и друмски велосипедизам и бил добро познат по неговиот необичен стил на возење во патики за тенис и маички, пиејќи само чиста вода. Саган привлекол поголемо внимание, кога се појавил на Словачкиот куп со велосипед позајмен од неговата сестра, откако по грешка го продал неговиот, а велосипедот од спонзорот VeloSprint доцнел во испораката. Возејќи обичен велосипед со не толку добри кочници и ограничена брзина, тој ја освоил трката.[12][13]
Професионална кариера
уреди2009
уредиСаган го покажал неговиот талент во професионалниот велосипедизам, кога бил примен од екипата Дукла Тренчин Мерида, словачка екипата во континенталната про (втора) дивизија. Во 2008, победил на светското јуниорско првенство во планински велосипедизам во Вале ди Соле. Истата година, завршил втор на светското јуниорско првенство во велокрос во Тревизо и на јуниорскиот Париз-Рубе.[14]
Саган се придружил на екипата Квик Степ за друмско тестирање, но не успеал да добие договор. Неговата фрустрација била толку голема, што тој одлучил да се откаже од друмскиот велосипедизам, меѓутоа притиснат од неговото семејство, тој се обидел со Ликвигас-Доимо и успеал. Ликвигас му понудил на Саган двегодишен договор (2010–2011) со можност да вози планински велосипедизам за Канондале. Договорот бил продолжен до крајот на 2012 во април 2010. Докторите и менаџерите на Ликвигас биле зачудени од резултатите на медицинските тестови на Саган, велејќи дека никогаш не виделе возач со 19 години да биде толку физички силен и способен како Саган. Во текот на тренирањето, Саган уништил повеќе планински велосипедизам отколку кој било друг возач, поради неговата способност да вози повеќе отколку што издржува велосипедот. Неговите колеги започнале да го викаат Терминатор, и покрај тоа што како личност е мирен и многу љубезен.[15]
2010
уреди„Ви велам, овој млад Словенец покажува голем талент“.
Ликвигас го одредил Саган за неговата прва Pro Tour друмска трка Тур Даун Андер во јануари 2010 година, на возраст од 19 години. Тој бил вклучен во пад во текот на втората етапа, но останал да вози со 17 шавови на неговата рака и левото бедро. На кралската етапа до Вилунга тој се приклучил во нападот преку последното искачување со Кедел Еванс, Алехандро Валверде и Луис Леон Санчес. Четворката се борела да се оддалечи од спринтерската група во следните 20 километри, со што Санчес победил на крајот.[16]
Саган ја освоил првата и втората ProTour етапа во текот на друмската трка Париз-Ница 2010. Саган првично не бил одреден за трката, но му се приклучил на составот од екипата, откако неговиот совозач Маќеј Боднар ја скршил неговата клучна коска.[17] Неговата прва етапна победа била постигната на 10 март 2010 година, кога Саган се приклучил на нападот поттикнат од Николас Роуш на последното искачување на третата етапа во Орилак и ги поминал Роуш и Хоаким Родригес за етапна победа. Оваа етапна победа исто така му го донела и водството во бодовниот пласман.[18] Втората ProTour победа на Саган дошла два дена подоцна со соло напад во петтата етапа во Екс ан Прованс. Напаѓајќи во последните три километри од крајот на тешкото искачување, Саган бил способен да се оддели од главната група за победа.[19] Покрај неговата две етапни победи, Саган исто така завршил втор на етапата 2 до Лимож и трет на шестата етапа до Турет сир Луп. Збирот на високите места во етапите и бодовите од средните спринтови му ја донеле зелената маичка на Саган за 2010. Ја завршил етапата на 17. место, три минути и дваесет и една секунда за победникот на трката Алберто Контадор, кој го пофалил младиот Словак и предвидел дека во иднина ќе му биде конкурент. Исто така завршил осми во пласманот за млад возач.[20]
„Не сакам да бидам втор Еди Меркс. Сакам да бидам прв Петер Саган.
На Трка околу Калифорнија 2010, Саган победил на петтата и шестата етапа, доаѓајќи со кандидатите за генерален пласман во исто време. По грешка на етапата 3, тој каснел 17 секунди. Двете етапни победи не само што го поместиле на третото место во генералниот пласман, туку го преземал водството и во бодовниот пласман. На седмата етапа, хронометарот низ Лос Анџелес, тој доцнел само 9 секунди. Иако претходно имал некои успеси во пролозите, овој хронометар бил малку подолг и тој изгубил една минута и 35 секунди во генералниот пласман. И покрај овој неуспех, тој сепак успеал да го задржи водството во бодовниот пласман и пласманот за млад возач. Завршил осми во крајниот пласман, зад сезонските ветерани како Леви Лајпхајмер, Мајкл Роџерс, Давид Забриски, Крис Хорнер и Јенс Фогт, сите добро познати во велосипедизмот. Саган завршил четврти на почетниот пролог на Тур де Свис 2010, само три секунди зад Фабијан Канчелара, но завршил скоро 11 минути зад групата на втората етапа и не успеал да ја започне трката следниот ден поради алергија.[22]
По паузата во јули, се вратил со добра форма подоцна во сезоната, обезбедувајќи високи места во голем број европски трки, како и второто место на првото издание на Гран при Монтреал. Возел на Светското друмско првенство во Гилонг, Австралија за Словачка, но не успеал да направи пробив во долгата трка. Планирал да вози неколку сезонски трки, вклучувајќи го и Париз-Тур и Џиро ди Ломбардија, но проблемите со цревата го принудиле да се откаже.[23]
2011
уредиСаган бил подготвен да продолжи во 2011 со истата екипа, сега преименувана во Ликвигас-Канондејл. Во тренинг-кампот во декември 2010, Саган изјавил дека негова прва цел за сезоната 2011 ќе биде Милано-Санремо.[24]
По почетокот на неговата сезона со некои добри пласмани во неколку италијански еднодневни трки, Саган сериозно ја започнал сезоната на Џиро ди Сардења. Ги освоил трите од петте етапи на трката, како и генералниот и бодовниот пласман, тесно победувајќи го Хосе Серпа за 3 секунди во генералниот пласман.[25]
Во текот на Трка околу Калифорнија, ја освоил етапата 5 на патот кон победа во бодовниот пласман втора година по ред на оваа трка.[26]
Во јуни учествувал на Тур де Свис, освојувајќи го импресивното трето место во воведниот пролог. Потоа ја освоил и планинската етапа 3, докажувајќи ја својата разновидност, кога го достигнал Дамијано Кунего близу Гросе Шајдег и потоа го одминал на самата цел. Исто така, Саган успеал да дојде до подиум на уште две низински етапи, како и победа на етапата 8 во масовен спринт. Оваа победа била доволна да го обезбеди бодовниот пласман на оваа трка.[27]
Тој возел на Трката околу Полска како подготовка за Вуелта. Ја преземал водечката маичка по победата на етапата 4 и потоа ја освоил и етапата 5. Иако ја загубил маичката од Даниел Мартин по тешката завршница на етапата 6, тој успеал да ја поврати на последниот ден од трката, благодарение на бонус секунди на средните спринтови и второто место на етапата. Исто така го освоил и бодовниот пласман.[27][28]
Саган возел и на Вуелта а Еспања, што му било прво појавување на некоја голема трка. Тој не разочарал, заработувајќи три етапни победи на трката. На етапата 6 предизвикал поделба на малата водечка група кога го возеле последниот спуст. Тројца негови колеги го преживеале спустот, како и Пабло Ластрас (Мовистар Тим), кој заедно со Саган заминал кон победа во спринт.[29] Исто така, ја освоил етапата 12 во спринтерска завршница. Негова следна цел била последната етапа во Мадрид, каде победил благодарение на многу малата разлика од соперниците Даниеле Бенати и Алесандро Петаки.[30]
2012
уреди„Денес Петер Саган беше феноменален на последното искачување и успеа до крајот. Доколку победи Нибали, му должи на Саган автомобил или нешто“.
На почетокот на 2012, Саган неофицијално објавил дека ќе го продолжи неговиот договор со Ликвигас до 2014. Во договорот, потпишан пред Вуелта а Еспања, Саган добил подобри финансиски користи за можноста да вози и неговиот брат Јурај во екипата. „За мене, Ликвигас беше првиот избор. Имав понуди од други екипи, кои дури и би ми дале поголема слобода во групата. Но Ликвигас ме доведе во професионалниот велосипедизам, тие веруваа во мене и јас сакам да им возвратам на тоа“, коментирал Саган за 53x11, чешки велосипедски месечник.
Ја започнал сезоната во добра форма, освојувајќи етапа, како и бодовниот пласман на Трката околу Оман. Саган победил на етапата 4 на Тирено-Адријатико и исто така играл клучна улога во помагањето на Винченцо Нибали во победата на целата трка. Добрата форма на Саган продолжува во сезоната на класиците, со четвртото место на Милано-Санремо, второ на Гент-Вевелгем, етапна победа на Три дена Де Пане, петто место на Трката околу Фландрија и третото на Амстел Голд Рејс.
На првата етапа на Трката околу Калифорнија, Саган имал незгода на 7 километри пред крајот. Но, успеал да се врати во групата и да ја избегне несреќата, која се случила на 3 километри пред крајот на етапата. Неговиот колега Даниел Ос го довел во последните неколку километри и Саган ги отспринтал сите соперници, земајќи ја етапната победа.[32] Следниот ден, повторно ја освоил етапата 2 во Санта Крус. Откако доживеал пад на искачувањето, тој повторно се вратил и неговата екипа го довела до последната кривина на трката, на само неколку стотина метри од целта. Саган излегол прв од кривината и забрзал до крајот, со што ја освоил втората победа по ред.[33] На третата етапа, Саган ја однел третата последователна победа со многу тесна разлика пред Хајнрих Хауслер (Гармин-Баракуда) третпат по ред.[34] Тој повторно победил на четвртата етапа во масовниот спринт.[35] Откако завршила трката, Саган имал пет етапни победи, вклучувајќи ја осмата и последна етапа во Лос Анџелес[36] и бодовниот пласман, надминувајќи го претходниот рекорд по број на етапни победи на Трката околу Калифорнија со вкупно осум етапи, кој му припаѓал на Леви Лајпхајмер од екипата Омега Парма-Квик Степ со шест победи. Тој исто така бил награден за неговиот резултат со спринтерската маичка.[37][38]
„Никогаш немам видено возач како него. Мислам дека никој нема. Тој е единствен. Може да очекува сè, бидејќи може да победи што и да посака. Сè. Ако некогаш победи на Тур де Франс, нема да биде изненадување за мене. Гледајте го“.
Саган покажал добра форма уште еднаш на трката од Светската турнеја Тур де Свис преку освојување четири етапи и маичката во бодовниот пласман. Ги подредил работите со некако изненадувачката победа на воведниот пролог, надминувајќи го локалниот фаворит и специјалист за хронометри Фабијан Канчелара (РадиоШек-Нисан) за 4 секунди на патеката од 7,3 километри.[40] Втората етапа не била поставена за него бидејќи била планинска, но успеал на третата етапа во драматична завршница, каде групата ги достигнале последните двајца бегалци во последниот километар. Асфалтот бил влажен од дождот и стапалото на Саган излегло од неговата педала на една од последните кривини, но тој успеал да одржи рамнотежа и да го помине возачот на Орика-ГринЕЏ Баден Кук пред целта, со рацете во воздух и носејќи ја белата маичка за најдобар спринтер.[41] Следниот ден ја освоил неговата трета победа во четири дена, уште еднаш во дождливи услови. На околу 350 метри пред целта, Маркус Бургхарт од Аксент.џобс-Вилемс Веранда започнал спринт до целта. Саган го поминал неговиот колега и влегол во заветрината на Бургхарт и го поминал за победа. Ѝ заблагодарил на неговата екипа за нивните напоро, особено на Морено Мозер, кој „го затвора секој напад на крајот на трката, дозволувајќи ми да спринтам; големо благодарам до Морено и се надевам дека ќе можам да му ја вратам услугата наскоро“.[42] Следната победа дошла на етапата 6, последната етапа на трката, која била поставена за спринтери. Последните километри во Бишофсцел биле во урбана област со остри кривини и Саган останал на чело на групата. На 200 метри пред целта, Саган влегол во лева кривина и излегол на калдрма со полна брзина. Ги допрел бариерите додека од позади се појавил возачот на Орика-ГринЕЏ Михаел Албасини и спринтал за победа. Кога го прашале за блискиот пад во споменатата кривина, Словакот одговорил: „Краевите на Тур де Свис никогаш не се прави, така треба да измислиш нешто и да најдеш простор [...].“[43]
„Би му ги исчистил и чевлите на Басо, доколку ме замоли, бидејќи не можам да изразам колку сум му благодарен“.
Пред Тур де Франс, Саган направил облог со претседателот на Ликвигас Паоло Ѕани. Доколку Саган освои две етапи и зелената маичка, Ѕани ќе му купи автомобил Порше. Саган го започнал Тур со завршување на 53. место на прологот, откако изгубил некое време на кривините. Ја освоил првата етапа во Серен на врвот на мало искачување, откако се одвоил од другите следејќи го Фабијан Канчелара (РадиоШек-Нисан) и го отспринтал него и Едвалд Боасон Хаген (Тим Скај).[45] На етапата 3, стигнал прв на последното искачување од категоријата 4 во Булоњ-сур-Мер, поминувајќи ја и оставајќи ја групата зад него.[46] Откако ја поминал целната линија, која била сместена на 700 метри стрмно искачување, тој направил гест имитирајќи го Форест Гамп.[47] Потоа ја освоил и етапата 6, која има терен за масовен спринт и завршувала во Мец. Ги победил главните спринтери Андре Грајпел од Лото-Белисол и Метју Гос од екипата Орика-ГринЕЏ, за малку повеќе од должината на едно тркало.[48] Ја завршил трката со 3 етапни победи и зелената маичка, исто така заработувајќи ја наградата за најборбен возач на планинската етапа 14.[49] Добил Порше по направениот облог со менаџментот на Ликвигас, дека може да победи 2 етапи и да го освои бодовниот пласман.[50]
2013
уреди„Тој е вонсериски возач. Тој е супер, супер добар. Нè прави сите да изгледаме како јуниори“
Во 2013 година, екипата на Саган го променила своето име во Канондејл, бидејќи Ликвигас ставил крај на своето спонзорство по осум години.[52] Саган ја започнал сезоната на Тур де Сан Луис, доаѓајќи близу успех на последната етапа кога за една секунда завршил зад Матија Гаваци.[53] Првата победа во сезоната ја освоил на втората етапа на Трката околу Оман. Саган се одвоил од групата во последните километри, им се приклучил на тројцата бегалци, но продолжил со својот напор и забележал соло победа.[54] Повторно победил следниот ден, на истата патека од втората етапа од минатогодишното издание, која исто така ја освоил.[55] Пред почетокот на етапата 5, Саган објавил дека се повлекува поради бронхитис.[56] Забележал победа на неговата прва трка, Гран Премио Чита ди Камаиоре кога ја отспринтал групата од дванаесет возачи.[57] Завршил втор на Страде Бјанке, додека неговиот колега Морено Мозер ја освоил трката. Саган ги покривал доцните обиди за бегство со цел да му помогне на Мозер во победата, а потоа и самиот нападнал за заокружување на еден-два победа за Канондејл.[58] Ги освоил етапите 3 и 6 на Тирено-Адријатико. На етапата 3 ги отспринтал Марк Кевендиш и Андре Грајпел во услови на дожд откако неговата екипа ја зголемила брзината на екипата на малото искачување близу целта.[59] На етапата 6, Саган го преживеал искачувањето со наклон и до 30% и создал бегство со поранешниот колега Винченцо Нибали и Хоаким Родригес. И обајцата ги победил во спринтот.[60]
Извонредната форма на Саган се одразила и на Милано-Санремо каде бил голем фаворит за победа. Меѓутоа, Саган бил победен во спринтерската завршница од Гералд Чолек.[61] Победил на трката Гент-Вевелгем, која била скратена за 50 километри поради ладното време. Саган се одвоил од групата на 10 возачи на 4 километри пред крајот и победил сам, откако извел неколку круга по поминувањето на целта.[62] Два дена подоцна, Саган ја докажал својата добра форма на Три дена Де Пане, каде победил во спринтот на првата етапа пред Арно Демар од ФДЖ. Демар се жалел на организаторите на трката дека Саган малку скршнал во последните метри, но без успех и Саган ја задржал победата.[63] Саган завршил како втор на Трката околу Фландрија откако заминал во бегство со Фабијан Канчелара и им се приклучил Јирген Рулантс. Канчелара нападнал на последното искачување, Патерберг, каде отпаднал Саган и стигнал сам до победа.[64] Саган предизвикал контроверзија на подиумот откако го штипнал задникот на една од девојките на подиумот[65] и по силната медиумска реакција, се извинил наредниот ден.[66] На церемонијата за потпишување пред Брабант Пејл, Саган лично ѝ се извинил на девојката од подиумот (Маја Леје) и ѝ подарил букет цвеќиња.[67] Подоцна ја освоил трката, откако го достигнал нападот на Грег ван Авермат во последните километри. Само Филип Жилбер можел да го следи, но Саган бил побрз во последните метри на целта.[68] Негова следна победа била третата етапа во мај на Трката околу Калифорнија. Во масовниот спринт, Саган стигнал од далеку до Мајкл Метјус, наоѓајќи премин на десната страна патот во последен миг.[69] Ја завршил трката со победа на последната етапа, обезбедувајќи ја маичката во бодовниот пласман четврта година по ред.[70]
На третата етапа на Тур де Свис, Саган покажал дека сè уште има вештина да се искачува на врвовите. Откако успеал да ја намали групата на искачувањето, Саган бил во можност да се оддалечи заедно со Руј Кошта, Роман Кројцигер и Матијас Франк на завршниот спуст, кој бил влажен и тесен. Четворката се одржала пред остатокот од групата и Саган ја освоил етапата.[71] Саган ја зациментирал неговата победа во бодовниот пласман со освојувањето на осмата етапа, која била порамна и повеќе наменета за спринтерите. Го добил најдоброто од Даниеле Бенати и Филип Жилбер.[72] Потоа го освоил националното друмско првенство по третпат, изјавувајќи дека ќе биде среќен да го носи националниот грб на неговата маичка на Тур де Франс.[73] На Тур де Франс, Саган забележал бројни втори места пред да победи на седмата етапа, откако неговата екипа работела да ги отстрани најдобрите спринтери на искачувањето од втора категорија на етапата. Ја отспринтал избраната група на велосипедисти во која се наоѓал, поминувајќи на целта пред Џон Дегенколб.[74] Саган ја задржал зелената маичка до Париз и ја офарбал неговата брада во зелено за да ја истакне победата.[75] Потоа го освоил спринтерскиот пласман и неколку етапи на САД Про Сајклинг Челинџ (4 етапни победи) и Трката околу Алберта (2 етапни победи). Саган останал без победа на Гран при Квебек каде силно забрзан на едно од последните искачување, но ослабил пред целта. Ова го надокнадил по два дена откако победил на Гран при Монтреал, побегнувајќи од водечката група на искачување на 5 километри пред целта и сам дошол до победа.[76]
Успешната година 2013 била признаена во Словачка, каде бил прогласен за спортист на годината, за првпат во неговата кариера.[77]
2014
уредиСаган ја започнал 2014 на Тур де Сан Луис, каде завршил втор на последната етапа.[78] Потоа настапил на Дубаи Тур, каде завршил на второто и третото место. На двапати Марсел Кител бил подобар од него во спринтот.[79][80] Завршил повторно како втор на Страде Бјанке, овој пат поразен од Михал Квјатковски. Двајцата возачи нападнале на 21 километар пред целта, но Квјатковски бил посилен на последното искачување.[81][82] На Тирено-Адријатико, Саган освоил една етапа и бодовниот пласман.[83][84] Саган завршил десетти на Милано-Санремо, и покрај тоа што бил сметан за еден од фаворитите пред трката.[85][86] Потоа победил на Е3 Харелбеке и завршил трет на Гент-Вевелгем. Следниот обид на Саган за победа на некој монумент бил на Трката околу Фландрија, но завршил само на 16. место.[87] Една недела подоцна Саган настапил на Париз-Рубе, каде завршил на шестото место.[88] Саган ја освоил претпоследната етапа на Трката околу Калифорнија 2014,[89] и го освоил спринтерскиот пласман, петта година по ред.
ВО првата недела на Тур, Саган забележал седум завршници по ред во првите пет, без притоа да забележи победа, подвиг кој не бил забележан после Шарл Пелисје кој имал осум завршници во првите пет по ред во 1914 година.[90] Седмиот од овие резултати бил многу близок спринт помеѓу Саган и Матео Трентин решен во фотофиниш, во кој Саган морал да се помири со второто место за само неколку милиметри.[91] Саган извозел на 63 етапи на Тур де Франс, од кои на 58 ја носел зелената маичка. Доколку се исклучат воведните етапи, каде ниеден возач не носи ниедна маичка, Саган поминал 58 од 60 етапи во зелената маичка. 26 пати завршил во првите пет.
На почетокот на август, Саган и неговиот постар брат Јурај Саган потпишале тригодишен договор со Тинкоф-Саксо почнувајќи од 2015 година.[92] Се очекува да заработува 3,5 милиони евра годишно.[93]
Саган настапил на Класика де Сан Себастијан, но се повлекол.[94] Потоа учествувал на Вуелта а Еспања и имал потешкотии во првата недела, додека прв позначаен резултат му бил третото место на осмата етапа.[95] Ова му бил единствен подиум пред да се повлече на четиринаесеттата етапа.[96] Се вратил на 16 септември на Копа Берноки, каде бил помошник на неговиот колега Елија Вивијани.[97] Во ноември, Саган се искачил на Килиманџаро заедно со неговата нова екипа Тинкоф-Саксо како подготовка за идната сезона.[98]
2015
уредиСаган ја започнал неговата сезона на Трката околу Катар, освојувајќи го првото место на подиумот во сезоната на четвртата етапа, каде завршил втор.[99] Повторно завршил втор наредниот ден. Ја завршил трката прв во пласманот за млад возач и ја освоил белата маичка. Потоа се упатил на Трката околу Оман, каде не успеал да дојде до првата победа во сезоната. Потоа, учествувал на Тирено-Адријатико, каде завршил втор на првата[100] и на втората етапа.[101] На шестата етапа, Саган ја освоил првата победа во боите на Тинкоф-Саксо на рамната етапа во многу лоши услови со дожд и бегства во групата.[102] Ја завршил етапната трка прв во бодовниот пласман и ја освоил црвената маичка. Потоа учествувал на монументот Милано-Санремо, каде спринтал до четвртото место.[103] На Е3 Харелбеке, Саган се одвоил од главната група со Герајнт Томас и Здењек Штибар на 41. километар, но опаднал во темпото откако Томас нападнал на четвртиот километар пред целта и завршил на 30. место.[104] Два дена подоцна завршил десетти на Гент-Вевелгем, каде само 39 возачи ја завршиле трката поради лошите временски услови.[105] Во април се нашол на четвртото место на Трката околу Фландрија. Ја следел водечката двојка со Грег ван Авермат, но се нашол во проблеми при крајот, слично како на Е3 Харелбеке.[106] На Париз-Рубе бил во група која ја следела победничката двојка, но имал механички проблем со менувачот и морал да го промени неговиот велосипед во последните десет километри, што го чинело скапоцено време. Завршил на 23. место.[107]
По прекинот на натпревари, Саган се вратил во мај на Трката околу Калифорнија. На првата етапа, завршил втор, во заветрина на Марк Кевендиш.[108] Повторно стигнал до второто место следниот ден зад Кевендиш, но овој загубил за половина тркало.[109] На третата етапа, Саган уште еднаш го повторил второто место зад осамениот бегалец, Томс Скујинш, кој завршил минута пред него.[110] На четвртата етапа, Саган победил одвојувајќи се од Ваутер Виперт и Кевендиш на малото искачување пред целта. Откако поминал низ целта, Саган го удрил неговото предно тркало двапати на асфалтот и се упатил кон публиката за прослава.[111] На петтата етапа, Саган се нашол на третото место. Меѓутоа, на идниот хронометар во Санта Кларита, Саган се покажал себеси на рамната и техничка патека, освојувајќи ја водечката маичка притоа.[112] На следната седма етапа до Маунт Болди, Саган го изгубил водството од Жилијан Алафилип, меѓутоа со изненадувачки силен резултат кон крајот на етапата, се нашол на две секунди зад Алафилип во генералниот пласман и му дало шанса да го преземе водството преку временските бонуси на завршната етапа.[113] Освоил секунда на средниот спринт на последната етапа до Пасадена, пред да заврши на третото место на целта, освојувајќи четири секунди бонус што му донело разлика од три секунди во генералното водство.[114]
По мал одмор, Саган се вратил на Тур де Свис. Завршил четврти на прологот и десетти на втората етапа по освојувањето на спринтот во втората група на етапата. На планинската трета етапа, неговиот колега Рафал Мајка му помогнал во одбивањето на многу напади, пред Саган да ја претекне намалената група за победа на целта.[115] Бил втор на четвртата етапа, пропуштајќи го водството на трката за една секунда.[116] Ја освоил шестата етапа во масовен спринт за израмнување на рекордот за победи на Тур де Свис на единаесет. Носители на рекордот се Иго Кобле и Ферди Кублер.[117] Саган бил приклештен во спринтот на следната етапа со сомнителен потег на Хосе Хоакин Рохас, но успеал да дојде до второто место зад Александер Кристоф.[118] Ја завршил Тур де Свис со маичка од бодовниот пласман. Потоа го освоил националното хронометарско првенство на 26 јуни,[119] по што следувала победа на националното друмско првенство два дена подоцна. Обете трки биле одржани во родниот град на Саган, Жилина.[120]
На Тур де Франс, откако имал дупната гума и ја достигнал 25-члената водечка група, Саган дошол до второто место на втората етапа, каде Андре Грајпел го победил за влакно.[121] На четвртата етапа со калдрма, Саган спринтал за трето место штитејќи го својот водач Контадор.[122] На петтата етапа повторно се нашол втор зад Грајпел откако имал задоцнет напад на целта.[123] Морал повторно да се задоволи со второто место на шестата етапа, откако Здењек Штибар отишол сам на последното мало искачување пред целта.[124] На следната етапа завршил трет зад Кевендиш и Грајпел.[125] Се нашол повторно втор на тринаесеттата етапа, завршувајќи со тркалото на Грег ван Авермат.[126] На следната етапа, Саган бил дел од бегство, освојувајќи најмногу бодови на средните спринтови и завршувајќи петти.[127] На петнаесеттата етапа, Саган повторно бил во бегство и завршил четврти во завршниот спринт. Ја добил наградата за борбеност на етапата.[128] На следната етапа, со искачување од втора категорија близу целта, Рубен Плаза (Мовистар Тим) избегал од водечката група. Саган го следел преку спустот, но не успеал и Плаза стигнал до победа. Саган се нашол втор и повторно ја освоил наградата за борбеност на етапата.[129] Саган освоил пет втори места на Тур и зелената маичка со разлика од 66 бода пред Грајпел.[130]
Саган ја запрел својата суша со победи на големите трки на Вуелта а Еспања кога ги претекнал Насер Бухани и Џон Дегенколб на третата етапа.[131] На следната етапа завршил втор зад Алехандро Валверде во масовна завршница.[132] На осмата етапа, мотор од организацијата на трката кој ја претекнувал групата предизвикал Саган да падне.[133] Иако Саган ја завршил етапата, бил приморан да се повлече од Вуелта, додека водел во бодовниот пласман.[134]
На 27 септември, Саган го освоил Светското друмско првенство во Ричмонд, Вирџинија. Нападнал на краткото калдрмисано искачување сместено на малку повеќе од два километри пред завршницата, победувајќи сам.[135] Ја завршил сезоната со трката Абу Даби, забележувајќи две втори места.[136]
2016
уреди„Ако ја изгубам жолтата, ја имам зелената. Ако ја изгубам зелената маичка, ја имам виножито-маичката.“
Саган ја започнал сезоната на Тур де Сан Луис, освојувајќи го првиот подиум во годината на втората етапа, завршувајќи втор.[138] Во февруари, по тринеделен тренинг на Сиера Невада во Шпанија, настапил на воведните трки во белгиската класична сезона, завршувајќи втор на Омлоп Хет Ниувсблад и седми на Курне-Брисел-Курне.[139] Потоа, завршил четврти на Страде Бјанке, каде бил дел од четиричлениот одлучувачки потег, но отпаднал на последното искачување до Сиена.[140] Учествувал на Тирено-Адријатико, каде завршил втор во генералниот пласман, една секунда зад Грег ван Авермат. Ова издание на трката било различно од останатите, бидејќи единствената планинска етапа била откажана поради снег. Саган, исто така, ја освоил маичката во бодовниот пласман.[141] Саган го освоил своето осмо второ место без победа од Светското првенство на белгискиот класик Е3 Харелбеке, пред да ја освои првата победа како светски првак на Гент-Вевелгем,[142] станувајќи прв моментален светски првак кој ја освоил трката од Рик ван Лој во 1962 година.[143] По неговата победа на Гент-Вевелгем, Саган станал светски број 1 во новосоздадениот пласман.[144]
Ги продолжил успесите освојувајќи го својот прв монумент на Трката околу Фландрија, победувајќи го неговиот последен соперник Сеп Ванмарке на Патерберг и завршувајќи ги последните 14 километри од трката сам, додека двоецот Канчелара-Ванмарке го држеле на поглед, но не успеале да го стигнат. Саган ја посветил својата победа на двајцата велосипедисти, кои починале тие денови, Антоан Демоатје и Дан Мингер.[145] Една недела подоцна учествувал на Париз-Рубе, завршувајќи единаесетти откако главната група се поделила. Извел акробација на калдрмата откога Канчелара паднал директно пред него, правејќи „зајачки скок“ над велосипедот на Швајцарецот и избегнувајќи пад, и покрај тоа што само едната патика му била прикачена за педалите.[146]
На Трката околу Калифорнија, Саган ја освоил првата етапа, каде имало масовен спринт, и четвртата етапа. На седмата етапа бил дел од бегството, останувајќи сам педесет километри, но бил достигнат на 20 километри до целта. Сепак успеал да дојде до второто место за само неколку сантиметри зад Александер Кристоф.[147] На осмата етапа повторно завршил на второто место и го задржал бодовниот пласман.[148] На следната трка, Тур де Свис, Саган спринтал за победа на ридестата прва етапа. Тоа било рекордна дванаесетта победа за словачкиот возач на швајцарската трка.[149] Следниот ден освоил уште една етапа откако се приклучил на доцното бегство по нападот на намалената главна група на крајот на искачувањето и претекнувајќи го двоецот.[150]
На Тур де Франс, Саган завршил трет на првата етапа. Потоа, ја освоил втората етапа која вклучувала завршница на искачување од трета категорија, при што ја освоил жолтата маичка по првпат во својата кариера. Спомнал дека не знаел дека победил, мислејќи дека други возачи од бегството ја поминале целта пред него.[151] Саган бил дел од бегството на десеттата етапа. Завршил втор зад Мајкл Метјус и ја освоил наградата за борбеност за неговиот труд.[152] На следната етапа, Саган се одвоил со носителот на жолтата маичка Крис Фрум, Герајнт Томас и неговиот колега Маќеј Боднар во завршните километри. Го претекнал Фрум, осуетувајќи ги спринтерските планови. По етапата, прашан зашто извел таков смел потег, изјавил: „Ние сме уметници“.[153] Саган ја освоил третата победа на етапата 16 во Берн, победувајќи го Александер Кристоф во спринт за неколку центиментри. Завршил втор зад Грајпел на последната етапа на Шанзелизе, обезбедувајќи ја зелената маичка. Исто така, бил прогласен за најборбен возач на целиот Тур.[154]
Негова следна трка му била планинската трка на Олимпијадата. Имал дупната гума на вториот круг, додека бил трет на патеката и поради тоа не успеал да забележи значаен резултат.[155] По напуштањето на ГП Западна Франција поради вирус,[156] победил на Гран при Квебек[157] и завршил втор на Гран при Монтреал.
Во текот на 2016 година, агентот на Саган, Ломбарди, водел преговори за нов договор со Бора-Хансгрое. Според Олег Тинков, сопственикот на екипата Тинкоф, Саган се очекувало да заработи 6 милиони евра. Старата екипа Тинкоф ќе ја напуштел на крајот од сезоната 2016, кога се очекувало да се распадне.[93]
На 16 октомври, Саган го освоил Светското првенство по вторпат во Доха, Катар. На целта дошол заедно со 24 други возачи вклучени во бегството, победувајќи во масовниот спринт пред Британецот Марк Кевендиш и Том Бонен од Белгија, соодветно.[158] Во декември му била доделена престижната награда „Златен велосипед“ како најдобар возач во годината.[159]
2017
уредиСаган ја започнал сезоната 2017 на Тур Даун Андер, каде завршил на второто место на етапите 3, 4 и 6.[160] По тренинг следните неколку недели, Саган завршил втор на Омлоп Хет Ниусблад зад олимпискиот првак Грег ван Авермат.[161] Следниот ден, Саган нападнал од бегство на завршните стотина метри и ја освоил првата победа во сезоната на Курне-Брисел-Курне. Ова било прва победа за новата екипа Бора-Хансгрое и 90. победа за Саган во неговата кариера.[162] Саган настапил на Страде Бјанке како фаворит, но по падот на околу 75 километри од трката, се повлекол 20 километри подоцна наведувајќи болест. Саган тврдел дека веројатно му треба шиење на неговата рака по падот и се надевал дека ќе биде подготвен за трката на почетокот на следната недела.[163] Саган ја постигнал втората победа во сезоната со спринт на целта пред групата на третата етапа на Тирено-Адријатико. Два дена подоцна, Саган спринтал за уште една победа на петтата етапа по стрмното искачување. Следниот ден го освоил второто место зад колумбискиот спринтер Фернандо Гавирија и ја обезбедил црвената маичка во бодовниот пласман. На завршниот хронометар, Саган за малку избегнал повреда вртејќи од патот, кога жена со нејзиното куче поминувала на патот.
Завршил втор на Милано-Санремо откако започнал напад близу целта на падините на Поџо, а зад него биле Михал Квјатковски и Жилијан Алафилип. Полјакот Квјатковски бил подобар од него на крајот во близок спринт на Вија Рома и Саган се задоволил со второто место.[164] Саган настапил на Трката околу Фландрија со надеж да ја одбрани титулата. На 55 километри пред целта, Филип Жилбер нападнал во групата и отишол во соло бегство. Во обид да се доближи до него, Саган започнал потера со соперникот Грег ван Авермат. На 17 километри до целта и 59 секунди зад Жилбер, рачката на Саган закачила во јакна обесена од гледач на пречката на Ауде Кваремонт што предизвикало да падне и да ги сруши шансите за победа. По трката изјавил: „За жал, мојот пад на Ауде Кваремонт значеа дека е крај. Не знам како паднав, но овие работи се дел од велосипедизмот“.[165] На Тур де Свис, Саган успеал да освои две други победи, на петтата и осмата етапа. Исто така, го освоил бодовниот пласман.
Саган ја освоил третата етапа на Тур де Франс во Вител.[166] По завршницата во масовен спринт на четвртата етапа, на која Саган завршил како втор, бил дисквалификуван откако организаторите на трката оцениле дека предизвикал Марк Кевендиш да падне, при што претседателот на судиите Филип Марин изјавил дека тој „сериозно ги загрозил некои од своите колеги“.[167][168] Пред падот, Кевендиш се обидел да навлези низ просторот кој видел дека се затвора. Мислењата биле главно негативни за тоа дали Саган требало да биде дисквалификуван од трката.[169] Кевендиш се повлекол од трката истиот ден поради повреди.[170]
По дисквалификувањето од Тур, светскиот првак се насочил кон Трката околу Полска, каде ја освоил првата етапа. Исто така, изјавил дека ќе ја пропушти Вуелта, тренирајќи за рекордната трета последователна победа на Светското првенство во Норвешка.
На 8 септември, Саган спринтал за својата 100. победа во кариерата на Гран при Квебек 2017.[171] На 24 септември, Саган го освоил Светското друмско првенство трета година по ред. Го започнал завршното искачување на 80. место и завршил во масовниот спринт пред Норвежанецот Александер Кристоф и Австралиецот Мајкл Метјус.[172]
2018
уредиСаган ја започнал сезоната 2018 со победа на Пиплс Чојс Класик, критериум пред трката Тур Даун Андер. Два дена подоцна, го освоил третото место на првата етапа на Тур Даун Андер во масовен спринт со Андре Грајпел и Кејлеб Јуан, соодветно.[173] На четвртата етапа, Саган го одржал темпото на водечката група и успеал да стигне до првата победа во сезоната по спустот до целта.[173] Ја избегнал сезоната на првите трки во Белгија за да се подготвува во камп на Сиера Невада пред да ја започне европската сезона во Италија. Завршил осми на Страде Бјанке,[174] 43. на Тирено-Адријатико,[175] и шести на Милано-Санремо.[176]
Одејќи на калдрмисаните класици, завршил на 26. место на Е3 Харелбеке пред да ја освои рекордната и израмнувачка победа на Гент-Вевелгем.[177] Една недела подоцна завршил шести на Трка околу Фландрија.[178] На 8 април, Саган победил на Париз-Рубе со напад на 55 километри пред целта приклучувајќи се на раното бегство.[179] Единствено Силван Дилје успеал да го следи, а Саган го поразил Швајцарецот во меѓусебниот спринт на велодромот во Рубе. Ја затворил класичната сезона со четвртото место на Амстел Голд Рејс.[180]
На Тур де Франс, Саган ја завршил првата етапа втор зад Фернандо Гавирија.[181] На втората етапа, Саган победил и ја освоил зелената маичка и ја носел до крајот на трката.[182] Повторно победил на петтата етапа[183] и на тринаесеттата етапа.[184] Паднал при спуст на седумнаесеттата етапа,[185] но ја завршил и го освоил бодовниот пласман.[186]
2019
уредиСаган ја освоил петтата етапа[187] на Тур де Франс. Го освоил бодовниот пласман, станувајќи прв возач кој го освоил седум пати.
Личен живот
уредиСаган се оженил со својата девојка Катарина Смолкова во Долни Кубин на 11 ноември 2015 година.[188] Живеат во Монако.[189] Нивното прво дете, Марлон, се родило на 25 октомври 2017 година.
Саган е католик и се сретнал со папата Франциск во Ватикан во јануари 2018 година.[190]
Достигнувања
уреди- 2010
- Саган ја освоил својата прва етапа на некоја трка одСветската турнеја, на третата етапа на Париз-Ница 2010.[191] Освоил уште една етапа на трката,[192] како и бодовниот пласман.
- 2011
- Саган ги освоил своите први етапи на некоја голема трка, победувајќи на три етапи на Вуелта а Еспања.[193][194][195]
- 2012
- По четвртата последователна етапна победа на Трката околу Калифорнија 2012, Саган засновал нов рекорд по број на етапни победи, вкупно седум.[196]
- Саган ја освоил воведната друмска етапа на Тур де Франс 2012, негова прва на Тур, на 22 години и 157 дена. Со тоа, Саган станал најмладиот возач кој освоил етапа на Тур по Ленс Армстронг на Тур де Франс 1993.[197]
- Саган станал деветти возач кој го освоил бодовниот пласман на Тур де Франс при неговиот прв настап на трката.[198]
- 2013
- Саган освоил вкупно 22 трки, најмногу од било кој професионален возач во 2013 година.[199]
- 2015
- Саган станл прв словачки велосипедист кој го освоил Светското друмско првенство, забележувајќи победа во Ричмонд, Вирџинија.[200]
- 2016
- Саган станал прв словачки возач кој победил на монумент, освојувајќи ја Трката околу Фландрија.[201] При тоа станал број 1 во Светскиот пласман.[202]
- Саган ги надминал Иго Кобле и Фердинанд Киблер по најмногу етапни победи на Тур де Свис, со неговата дванаесетта победа на втората етапа на Тур де Свис 2016.[203]
- Саган станал втор возач кој го освоил бодовниот пласман на Тур де Франс пет пати.[204][205]
- Откако настанот бил отворен за сениори по првпат, Саган станал прв победник во друмската трка на Европското друмско првенство.[206][207]
- Саган го освоил поединечниот пласман во Светската турнеја по првпат.[208]
- Саган ја задржал светската титула во Катар,[209] станувајќи прв возач кој ја задржал титулата по Паоло Бетини во 2006 и 2007 година.[210]
- 2017
- Саган ја освоил 100. победа на Гран при Квебек.
- Станал првиот возач кој ја освоил трипати по ред друмската трка на Светското првенство и прв кој освоил три титули на три различни континенти, освојувајќи ја друмската трка на Светското првенство во Берген.[211] Исто така станал петти и најмлад возач кој освоил три титули во кариерата.
- 2018
- Саган го освоил својот втор монумент со победа на Париз-Рубе 2018 по нападот од главната група на 55 километри од целта.[212]
- По петнаесеттата етапа на Тур де Франс 2018, Саган ја добил својата 100. зелена маичка.
- Саган станал втор возач кој го освоил шест пати бодовниот пласман на Тур де Франс.
- 2019
- Саган станал прв возач кој го освоил седум пати бодовниот пласман на Тур де Франс.
Велокрос
уреди- 2006-2007
- 1. Национално јуниорско првенство
- 3. Јуниор Витлофвелдрит
- 7. Европско јуниорско првенство
- 10. Светско јуниорско првенство
- Јуниор Велокрос Газет ван Антверпен
- 2. Азенкрос
- Светски јуниорски куп
- 6. Велокрос Калмтхут
- 2007-2008
- 1. Национално јуниорско првенство
- 2. Светско јуниорско првенство
- 3. Европско јуниорско првенство
- 8. Краен пласман Светски јуниорски куп
- 3. Керсттрофе Хофстаде
- 6. Трофео Мама & Папа Герчоти
- 6. Велокрос Левин
- Јуниор Суперпрестиж
- 1. Суперпрестиж Дигем
- 2008-2009
- 6. Велокрс Подбрезова
планински велосипедизам
уредидрумски велосипедизам
уреди- 2006
- 3. Национално јуниорско првенство
- 2007
- 1. Национално јуниорско првенство
- 1. Планински пласман Трка околу Долна Саксонија (јуниори)
- 2. Краен пласман Ла Куп ди Пресиден де ла Вил де Груѓанѕ
- 4. Светско првенство
- 4. Краен пласман Трка на три етапи
- 1. Етапа 1
- 6. Краен пласман Трофео Карлсберг
- 1. Етапа 4
- 8. Европско јуниорско првенство
- 2008
- Национални јуниорски првенства
- 1. Краен пласман По Стајерски
- 1. Краен пласман Низ Истра
- 1. Етапа 3b Трофео Карлсберг
- 1. Етапа 4 Џиро дела Луниџана
- 2. Јуниорски Париз-Рубе
- 2. Краен пласман Мировна трка (јуниори)
- 1. Етапа 4
- 8. Европско првенство
- 2009
- 1. ГП Кооператива
- 2. Краен пласман Патеките на крал Никола
- 3. Гран при Бока
- 4. Краен пласман Гран при Брадло
- 4. Трка околу Војводина II
- 7. Краен пласман Докола Мазовска
- 9. Џиро дел Белведере
- 10. Европско првенство под 23 години
- 10. Државно првенство
- 2010
- Париз-Ница
- 1. Етапа 1 Тур де Романди
- 2. Меѓународно првенство Филаделфија
- 2. Гран при Монтреал
- 2. Џиро дел Венето
- 4. Џиро дела Ромања
- 7. ГП Уест-Франција
- 8. Краен пласман Трка околу Калифорнија
- 2011
- 1. Национален друмски првак
- 1. Краен пласман Џиро ди Сардења
- 1. Краен пласман Трка околу Полска
- Тур де Свис
- Трка околу Калифорнија
- Вуелта а Еспања
- 1. Етапа 6
- 1. Етапа 12
- 1. Еташа 21
- 1. ГП Индустрија е Комерсио ди Прато
- 2. Меѓународно првенство Филаделфија
- 3. Класика Сарда
- 4. Гран Премио дела Коста Етруски
- 2012
- 1. Национален друмски првак
- Тур де Франс
- Трка околу Калифорнија
- Тур де Свис
- 1. Бодовен пласман
- 1. Етапа 1 (ITT)
- 1. Етапа 3
- 1. Етапа 4
- 1. Етапа 6
- Трка околу Оман
- 1. Етапа 4 Тирено-Адријатико
- 1. Етапа 1 Три дена Де Пане
- 2. Гент-Вевелгем
- 2. Класик Венендал-Венендал
- 3. Амстел Голд Рејс
- 4. Милано-Санремо
- 5. Трка околу Фландрија
- 8. Светска турнеја на UCI
- 2013
- 1. Национално друмско првенство
- 1. Гент-Вевелгем
- 1. Брабант Пејл
- 1. Гран Премио Чита ди Камаиоре
- 1. Гран при Монтреал
- Тур де Франс
- 1. Бодовен пласман
- 1. Етапа 7
- Тур де Свис
- САД Про Сајклинг Челинџ
- Трка околу Алберта
- Трка околу Калифорнија
- Трка околу Оман
- 1. Етапа 2
- 1. Етапа 3
- Тирено-Адријатико
- 1. Етапа 3
- 1. Етапа 6
- 1. Етапа 1 Три дена Де Пане
- 2. Страде Бјанке
- 2. Милано-Санремо
- 2. Е3 Харелбеке
- 2. Трка околу Фландрија
- 4. Светска турнеја на UCI
- 6. Светско друмско првенство
- 10. Гран при Квебек
- 2014
- 1. Национално друмско првенство
- 1. Е3 Харелбеке
- Тур де Франс
- Тирено-Адријатико
- Тур де Свис
- Трка околу Калифорнија
- 1. Етапа 4 Трка околу Оман
- 1. Етапа 1 Три дена Де Пане
- 2. Страде Бјанке
- 3. Гент-Вевелгем
- 6. Париз-Рубе
- 7. Копа Берноки
- 10. Милано-Санремо
- 2015
- 1. Светско друмско првенство
- Национални првенства
- 1. Краен пласман Трка околу Калифорнија
- 1. Етапа 4
- 1. Етапа 6 (ITT)
- Тур де Франс
- Тирено-Адријатико
- Тур де Свис
- Вуелта а Еспања
- 1. Етапа 3
- 4. Милано-Санремо
- 4. Трка околу Фландрија
- 6. Краен пласман Трка околу Катар
- 10. Гент-Вевелгем
- 2016
- 1. Краен пласман Светска турнеја
- 1. Светско друмско првенство
- 1. Европско друмско првенство
- 1. Трка околу Фландрија
- 1. Гент-Вевелгем
- 1. Гран при Квебек
- Тур де Франс
- 1. Бодовен пласман
- 1. Етапа 2
- 1. Етапа 11
- 1. Етапа 16
- Награда за борбеност на етапа 10 и на цела трка
- Трка околу Калифорнија
- Тур де Свис
- 1. Етапа 2
- 1. Етапа 3
- Државно првенство
- 2. Е3 Харелбеке
- 2. Гран при Монтреал
- 2. Краен пласман Тирено-Адријатико
- 2. Омлоп Хет Ниусблад
- 3. Краен пласман Енеко Тур
- 4. Страде Бјанке
- 7. Курне-Брисел-Курне
- 2017
- 1. Светско друмско првенство
- 1. Гран при Квебек
- 1. Курне-Брисел-Курне
- Тирено-Адријатико
- Тур де Свис
- Трка околу Калифорнија
- Трка околу Полска
- 1. Етапа 3 Тур де Франс
- 2. Национално друмско првенство
- 2. Милано-Санремо
- 2. Омлоп Хет Ниусблад
- 3. Гент-Вевелгем
- 4. Краен пласман Светска турнеја
- 7. Краен пласман БинкБенк Тур
- 9. Гран при Монтреал
- 2018
- 1. Национално друмско првенство
- 1. Париз-Рубе
- 1. Гент-Вевелгем
- Тур де Франс
- 1. Бодовен пласман
- 1. Етапа 2
- 1. Етапа 5
- 1. Етапа 13
- Тур де Свис
- Тур Даун Андер
- 2. Светска турнеја
- 4. Амстел Голд Рејс
- 6. Милано-Санремо
- 6. Трка околу Фландрија
- 8. Страде Бјанке
- 10. Јуроајс Класик
- 2019
- Тур де Франс
- 1. Бодовен пласман
- 1. Етапа 5
- Тур де Свис
- 1. Етапа 1 Трка околу Калифорнија
- 1. Етапа 3 Тур Даун Андер
- 2. ГП Квебек
- 4. Милано-Санремо
- 4. Државно првенство
- 5. Светско првенство
- 5. Париз-Рубе
- 6. Јуроајс Класик
Критериуми
уреди- 2011
- 2. Критериум де Алкобендас
- 2012
- 1. Критериум Алст
- 1. Профронде ван Ломел
- 1. Меѓународен критериум Бавикхофе
- 2. Профронде Стипхут
- 2. Профронде ван Сурхејстервен
- 2. Антверпен Дерни Ренен
- 2. ГП Осло
- 3. Туркритериум Нинове
- 3. Гуден Пејл
- 2013
- 2. Критериум Саитама
- 2014
- 2. Критериум Саитама
- 2015
- 1. Критериум Алст
- 1. Профронде ван Сурхејстервен
- 2. Профронде ван Ломел
- 2016
- 1. Критериум Саитама
- 2017
- 3. Пиплс Чојс Класик
- 2018
- 1. Пиплс Чојс Класик
- 1. Тур де Франс Шангај
- 1. Критериум Алст
- 1. Критериум Руселаре
- 1. Критериум Херенталс
- 2019
- 2. Пиплс Чојс Класик
- 3. Профронде Етен-Лер
Статистика
уредиРаспоред на резултатите на монументите | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Монумент | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
Милано-Санремо | — | 17 | 4 | 2 | 10 | 4 | 12 | 2 | 6 | 4 |
Трка околу Фландрија | — | СО | 5 | 2 | 16 | 4 | 1 | 27 | 6 | 11 |
Париз-Рубе | СО | 86 | — | — | 6 | 23 | 11 | 38 | 1 | 5 |
Лиеж-Бастоњ-Лиеж | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
Џиро ди Ломбардија | СО | — | — | СО | — | — | — | — | — | — |
Распоред на резултатите на класиците | ||||||||||
Класик | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
Омлоп Хет Ниусблад | 66 | — | — | — | — | — | 2 | 2 | — | — |
Курне-Брисел-Курне | СО | — | — | — | — | — | 7 | 1 | — | — |
Страде Бјанке | — | — | 26 | 2 | 2 | 31 | 4 | СО | 8 | — |
Е3 Харелбеке | — | — | 14 | 2 | 1 | 30 | 2 | 108 | 26 | 17 |
Гент-Вевелгем | — | 49 | 2 | 1 | 3 | 10 | 1 | 3 | 1 | 32 |
Схелдепрејс | — | — | — | — | 70 | 72 | СО | СО | — | — |
Брабантсе Пејл | — | — | СО | 1 | — | — | — | — | — | — |
Амстел Голд Рејс | — | 97 | 3 | 36 | — | — | — | — | 4 | СО |
Флеш Валон | — | — | — | 12 | — | — | — | — | — | СО |
Класика де Сан Себастијан | — | — | — | — | СО | — | — | — | — | — |
Класик Хамбург | 79 | — | 14 | — | — | — | — | — | 10 | 6 |
Класик Бретања | 7 | — | СО | — | — | — | СО | — | — | — |
Гран при Квебек | 19 | — | 26 | 10 | — | — | 1 | 1 | — | 2 |
Гран при Монтреал | 2 | — | 12 | 1 | — | — | 2 | 9 | — | 18 |
Распоред на резултатите на етапните трки | ||||||||||
Етапна трка | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 |
Тур Даун Андер | 28 | — | — | — | — | — | — | 71 | 32 | 55 |
Трка околу Катар | — | — | 39 | — | — | 6 | — | откажана | ||
Трка околу Оман | — | — | 36 | СО | 49 | 51 | — | — | — | — |
Париз-Ница | 16 | СО | — | — | — | — | — | — | — | — |
Тирено-Адријатико | — | — | 43 | 33 | 29 | 50 | 2 | 47 | 43 | 105 |
Тур де Романди | 12 | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
Трка околу Калифорнија | 8 | 35 | 42 | 56 | 55 | 1 | 35 | 39 | 58 | 79 |
Тур де Свис | СО | 50 | 65 | 48 | 68 | 30 | 111 | 72 | 76 | 76 |
Трка околу Полска | — | 1 | — | — | — | — | — | 35 | — | — |
БинкБенк Тур | — | — | — | — | — | — | 3 | 7 | — | — |
Резултати на првенствата
уредиНастан | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Олимписки игри | хронометар | неодржано | — | неодржано | — | неодржано | ||||||
друмска трка | 34 | — | ||||||||||
крос-кантри | — | 35 | ||||||||||
Светски првенства | хронометар | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |
друмска трка | СО | 12 | 14 | 6 | 43 | 1 | 1 | 1 | СО | 5 | ||
Европски првенства | хронометар | неодржано | — | — | — | |||||||
друмска трка | 1 | — | СО | — | ||||||||
Национални првенства | хронометар | — | — | — | — | — | 1 | — | — | — | — | |
друмска трка | — | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 1 | 4 |
Резултатите на големите трки
уреди2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Џиро | ДНЕ | ДНЕ | ДНЕ | ДНЕ | ДНЕ | ДНЕ | ДНЕ | ДНЕ | ДНЕ |
Освоени етапи | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
Бодовен пласман | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
Тур | ДНЕ | 42 | 82 | 60 | 46 | 95 | ДСК-4 | 71 | 82 |
Освоени етапи | — | 3 | 1 | 0 | 0 | 3 | 1 | 3 | 1 |
Бодовен пласман | — | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | — | 1 | 1 |
Вуелта | 121 | ДНЕ | ДНЕ | ДНФ-14 | ДНС-9 | ДНЕ | ДНЕ | 119 | ДНЕ |
Освоени етапи | 3 | — | — | 0 | 1 | — | — | 0 | — |
Бодовен пласман | 4 | — | — | — | — | — | — | 2 | — |
1 | Победник |
2–3 | Топ три |
4–10 | Топ десет |
11– | Друго место |
ДНЕ | Не учествувал |
ДНФ-x | Не завршил (се повлекол на етапа x) |
ДСК | Диквалификуван |
Н/А | Трката/пласманот не беше одржана |
НР | Нерангиран во овој пласман |
Број на победи по година
уредиОваа табела вклучува број на победи, втори и трети места по година, исклучувајќи ги трките надвор од Светската турнеја.
2010[213] | 2011[214] | 2012[215] | 2013[216] | 2014[217] | 2015[218] | 2016[219] | 2017[220] | 2018[221] | 2019[222] | Вкупно | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Победи | 5 | 15 | 16 | 22 | 7 | 10 | 14 | 12 | 8 | 4 | 113 |
2.места | 8 | 7 | 8 | 10 | 10 | 17 | 12 | 11 | 10 | 8 | 103 |
3.места | 1 | 4 | 5 | 5 | 7 | 5 | 6 | 4 | 8 | 5 | 50 |
- Обновено на 12 јануари 2020
Награди
уреди- Словачки спортист на годината: 2013, 2015, 2017
- Златен велосипед: 2016[223]
Наводи
уреди- ↑ Bogaert, Dimitri Eeckhaut en Glenn (3 април 2016). „'Peter De Grote' vijfde wereldkampioen die Ronde wint, Cancellara vloekt, Vanmarcke knap op drie“. Посетено на 4 јули 2017.
- ↑ Скот, Џорџ (3 јули 2012). „Peter Sagan gets custom 'Tourminator' Cannondale SuperSix Evo for Tour de France“. Road Cycling UK. Mpora. Посетено на 3 декември 2016.
- ↑ „Video: Sagan on nicknames, victories and Tour de France green jersey“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 7 јули 2013. Посетено на 3 декември 2016.
- ↑ 4,0 4,1 „Peter Sagan“. bora-hansgrohe.com. Посетено на 17 мај 2019.[мртва врска]
- ↑ Рајан, Бери (28 декември 2019). „2020 Team Preview: Bora-Hansgrohe“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 1 јануари 2020.
- ↑ Вилкоксон, Џон (28 февруари 2011). „Inside Cycling with John Wilcockson: Man of the week Sagan — a Merckx in the making?“. Velonews.com. Архивирано од изворникот на 2012-07-03. Посетено на 19 јуни 2011.
- ↑ Бенсон, Даниел (7 декември 2014). „Breschel: Peter Sagan is the biggest talent in cycling“. CyclingNews.com. Посетено на 16 март 2019.
- ↑ „Саган ја собори рекордната седма победа во Кловис“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 16 мај 2012. Архивирано од изворникот на 2012-06-19. Посетено на 17 мај 2012.
- ↑ „World Championships: Peter Sagan claims second world title in 'lottery' sprint“.
- ↑ „Bora-Hansgrohe announce Peter Sagan signing“.
- ↑ „UCI WorldTour Transfers 2017 Round Up“. ProCyclingUK. 26 јануари 2017. Посетено на 14 февруари 2017.
- ↑ „Champion Sagan says uninterested in worlds circuit trial run“. Muslim Global. Посетено на 24 септември 2017.
- ↑ Zánický, Peter (14 јануари 2008). „Bilancia Petra Sagana v sezóne 2007“. Mtbiker.sk. Посетено на 18 мај 2012.
- ↑ „Саган, каква приказна...“. uci.ch. 19 јуни 2008. Посетено на 19 јуни 2011.
- ↑ Абрахам, Ричард. „Петер Саган: Профил“. Cycling Weekly. Посетено на 26 октомври 2013.
- ↑ 16,0 16,1 Браун, Грегор (4 февруари 2010). „LATEST FEATURES: LIVE FROM LAKE COMO: SAGAN LETS HIS LEGS DO THE TALKING“. Посетено на 20 јуни 2011.
- ↑ Холкомб, Брајан (15 јуни 2010). „BOY WONDER THE FUTURE IS NOW FOR PETER SAGAN“. velonews-digital.com. Посетено на 19 јуни 2011.
- ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2010-03-12. Посетено на 2012-04-17.
- ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2010-03-14. Посетено на 2012-04-17.
- ↑ Бенсон, Даниел (12 март 2010). „Саган ја освои неговата втора етапа со извонреден напад“. Посетено на 20 јуни 2011.
- ↑ „Peter Sagan – The world's #4 best pro rider“. CyclingQuotes. 19 ноември 2013. Посетено на 4 април 2014.
- ↑ Грубер, Џеред (15 јуни 2010). „Петер Саган се откажа на Тур де Свис“. Velonation.com. Посетено на 19 јуни 2011.
- ↑ Грубер, Џеред (28 ноември 2010). „Одложен почетокот на сезоната за Петер Саган, сè уште страда од стомачни проблеми“. Velonation.com. Посетено на 19 јуни 2011.
- ↑ Liquidas-Cannondale Hit The Dolomites For Training Camp
- ↑ Фаранд, Стивен (26 февруари 2011). „Саган го обезбди успехот на Сардења“. Cyclingnews.com. Посетено на 26 октомври 2013.
- ↑ „Крис Хорнер ја освои Трката околу Калифорнија 2011 додека Мет Гос ја освои осмата етапа“. VeloNews.com. 22 мај 2011. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 4 април 2014.
- ↑ 27,0 27,1 „Петер Саган“. Cycling Quotient. Посетено на 26 октомври 2013.
- ↑ „Трка околу Полска: Успех на Петер Саган во Краков“. Трка околу Полска. 6 август 2011. Архивирано од изворникот на 2013-10-29. Посетено на 26 октомври 2013.
- ↑ „Vuelta a España: Peter Sagan wins as Liquigas-Cannondale tears stage six apart“. Velo Nation. Velo Nation LLC. 25 август 2011. Посетено на 13 октомври 2012.
- ↑ Бен Аткинс (11 септември 2011). „Вуелта а Еспања: Трета етапна победа за Петер Саган, печат на победата за Хуан Хосе Кобо“. Velo Nation. Velo Nation LLC. Посетено на 13 октомври 2012.
- ↑ „Родригес победи во Офида“. Yahoo!Eurosport. TF1 Group. 12 март 2012. Посетено на 13 март 2012.[мртва врска]
- ↑ „Трка околу Калифорнија: Петер Саган победи во Санта Роса“. Cycling News. Future Publishing Limited. 13 мај 2012. Архивирано од изворникот на 2012-05-17. Посетено на 14 мај 2012.
- ↑ „Саган победи и на втората етапа“. Velo News. Competitor Group, Inc. 14 мај 2012. Архивирано од изворникот на 2012-12-26. Посетено на 14 мај 2012.
- ↑ Вајсло, Лаура (15 мај 2012). „Саган до тројна победа во Ливермор“. Cycling News. Future Publishing Limited. Архивирано од изворникот на 2012-05-16. Посетено на 16 мај 2012.
- ↑ Аткинс, Бен (16 мај 2012). „Трка околу Калифорнија: Петер Саган со спринт повторно до победа 4 од 4“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 16 мај 2012.
- ↑ Вајсло, Лаура (20 мај 2012). „Гесинк до победа во крајниот пласман на Трката околу Калифорнија“. Cyling News. Future Publishing Limited. Архивирано од изворникот на 2012-05-23. Посетено на 29 мај 2012.
- ↑ „Sagan nabs record-breaking seventh career Amgen win in Clovis“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 16 мај 2012. Архивирано од изворникот на 2012-06-19. Посетено на 17 мај 2012.
- ↑ „Петер Саган го повтори резултатот и стигна до победа на етапата 4“. Трка околу Калифорнија. Anschutz Entertainment Group. 16 мај 2012. Посетено на 17 мај 2012.
- ↑ „Second Coming of the Cannibal?“. Bicycling. 9 февруари 2013. Посетено на 9 февруари 2013.
- ↑ Аткинс, Бен (9 јуни 2012). „Тур де Свис: Петер Саган се спушташе бестрашно за победа на воведниот хронометар“. Velo Nation. Velo Nation LLC. Посетено на 9 август 2012.
- ↑ Аткинс, Бен (11 јуни 2012). „Тур де Свис: Петер Саган ја освои етапата три, додека Швајцарските Железници им дадоа шанса на бегалците“. Velo Nation. Velo Nation LLC. Посетено на 9 август 2012.
- ↑ Аткинс, Бен (12 јуни 2012). „Тур де Свис: Саган непобедлив повторно на дождливата четврта етапа“. Velo Nation. Velo Nation LLC. Посетено на 9 август 2012.
- ↑ Вестемајер, Сузан (14 јуни 2012). „Саган победи на етапата 6 во Бишофсцел“. Cycling News. Future Publishing Limited. Посетено на 9 август 2012.
- ↑ „Саган ја освои етапата 3 на Тур де Франс; Канчелара останува во водство“. Velonews. Competitor Group. 3 јули 2012. Архивирано од изворникот на 2012-08-09. Посетено на 3 јули 2012.
- ↑ Вестемајер, Сузан (1 јули 2012). „Саган триумфира во Серен“. Cycling News. Future Publishing Limited. Посетено на 1 јули 2012.
- ↑ „Саган танцува на втората етапна победа на Тур де Франс“. Cycling News. Future Publishing Limited. 3 јули 2012. Посетено на 3 јули 2012.
- ↑ „Саган ја освоил втората победа на Тур“. SuperSport. MultiChoice LTD. 3 јули 2012. Посетено на 4 јули 2012.
- ↑ Кларк, Лес (6 јули 2012). „Саган ја освоил шестата етапа на Тур де Франс во Мец“. Cycling News. Future Publishing Limited. Посетено на 6 јули 2012.
- ↑ „Саган: Сакав етапна победа на Тур и добив три“. Cycling News. Future Publishing Limited. 23 јули 2012. Посетено на 26 јули 2012.
- ↑ „Саган подготвен да освои Порше во Париз“. Cycling News. Future Publishing Limited. 17 јули 2012. Посетено на 26 јули 2012.
- ↑ „Кевендиш: Саган нè прави сите да изгледаме како јуниори“. Velonews magazine. Competitor Group, Inc. 27 март 2013. Архивирано од изворникот на 2016-06-12. Посетено на 15 декември 2013.
- ↑ Грегор Браун (7 декември 2012). „As Liquigas exits cycling, company claims brand recognition worth 'at least' five times its investment“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-06-10. Посетено на 13 февруари 2013.
- ↑ Аткинс, Бен (27 јануари 2013). „Daniel Diaz confirms overall as Mattia Gavazzi marks return with stage seven victory“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 13 февруари 2013.
- ↑ Бен Аткинс (12 февруари 2013). „Трка околу Оман: Петер Саган победи на втората етапа преку одвојување од групата“. VeloNation. Velo Nation LLC. Посетено на 13 февруари 2013.
- ↑ „Трка околу Оман: Повторно победа на Петер Саган“. Bicycling. AFP. 13 February 2013. Посетено на 15 февруари 2013.
- ↑ „Трка околу Оман: Фрум ја освои етапата пет“. Cycling News. Future Publishing Limited. 15 февруари 2013. Посетено на 15 февруари 2013.
- ↑ Шејн Стоукс (28 февруари 2013). „Sagan over bronchitis, sprints to victory in G.P. Camaiore“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 28 февруари 2013.
- ↑ „Морено Мозер победи на Страде Бјанке 2013 на последното искачување“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 2 март 2013. Архивирано од изворникот на 2016-03-05. Посетено на 2 март 2013.
- ↑ „Саган го победи Кевендиш на спринт на Тирено-Адријатико“. Eurosport. 9 март 2013. Посетено на 11 март 2013.
- ↑ „Саган победи, Нибали го презема водството на трката по бегството на Тирено-Адријатико“. Cyclingnews. Future Publishing Limited. 11 март 2013. Посетено на 11 март 2013.
- ↑ Рајан, Бери (17 март 2013). „Саган пропушти можност на Милано-Санремо“. Cycling News. Future Publishig Limited. Посетено на 18 март 2013.
- ↑ „Петер Саган победи на еднодневниот класик Гент-Вевелгем со стил“. BBC Sports. BBC. 24 март 2013. Посетено на 26 март 2013.
- ↑ „Саган ја освои воведната етапа на Три дена Де Пане“. Cycling News. Future Publishing Limited. 26 март 2013. Посетено на 26 март 2013.
- ↑ „Канчелара ја освои Трката околу Фландрија 2013“. Bicycling.com. AFP. 31 март 2013. Посетено на 1 април 2013.
- ↑ Ема Бамфорд (1 април 2013). „Словачкиот велосипедист Петер Саган критикуван за штипкање на задникот на девојката на подиумот по Трката околу Фландрија“. Belfasttelegraph.co.uk. Посетено на 1 април 2013.
- ↑ „Саган се извини за штипкањето на подиумот на Трката околу Фландрија“. Cyclingnews. Future Publishing Limited. 1 април 2013. Посетено на 1 април 2013.
- ↑ „Саган се извини и даде цвеќиња на девојката од подиумот по инцидентот во Фландрија“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 9 април 2013. Архивирано од изворникот на 2013-09-21. Посетено на 10 април 2013.
- ↑ Бен Аткинс (9 април 2013). „Петер Саган го отспринта Филип Жилбер за победа на Брабант Пејл“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 10 април 2013.
- ↑ „Саган ја освои третата етапа на Трката околу Калифорнија“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 14 мај 2013. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 15 мај 2013.
- ↑ „Петер Саган победи на последната етапа додека Тиџеј ван Гардерен ја освои Трката околу Калифорнија“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 19 мај 2013. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 26 мај 2013.
- ↑ „Саган ја освои третата етапа на Тур де Свис“. Bicycling. 10 јуни 2013. Посетено на 17 јуни 2013.
- ↑ „Петер Саган ја освои осмата етапа на Тур де Свис 2013“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 15 јуни 2013. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 17 јуни 2013.
- ↑ „Најдобрите спринтери на Тур де Франс во национални бои“. Cyclingnews.com. Future plc. 23 јуни 2013. Посетено на 24 јуни 2013.
- ↑ Jerome Pugmire (5 јули 2013). „Словакот Петер Саган ја освои седмата етапа на Тур де Франс“. The Associated Press. The Globe and Mail. Архивирано од изворникот на 2013-07-17. Посетено на 17 јули 2013.
- ↑ Џон Меклири (21 јули 2013). „Tour de France 2013, stage 21: as it happened“. The Telegraph. Telegraph Media Group Limited. Посетено на 16 октомври 2013.
- ↑ Пат Хајки (15 септември 2013). „Slovac Sagan wins Grand Prix Cycliste de Montréal“. The Montreal Gazette. Postmedia Network Inc. Посетено на 16 октомври 2013.
- ↑ Мат Шу (22 декември 2013). „Петер Саган ја освоил наградата спортист на годината во Словачка“. CyclingQuotes. Посетено на 3 февруари 2014.
- ↑ Хајмас, Питер (27 јануари 2014). „Sagan eyes Milan-San Remo after San Luis outing“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 10 февруари 2014.
- ↑ Фаранд, Стивен (6 февруари 2014). „Саган задоволен со второто место на спринтот во Дубаи“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 10 февруари 2014.
- ↑ Бенсон, Даниел (7 февруари 2014). „Марсел Кител ја освои третата етапа“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 10 февруари 2014.
- ↑ Фаранд, Стивен (9 март 2014). „Sagan struggles to smile after second place in Strade Bianche“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ Бенсон, Даниел (8 март 2014). „Квјатковски победи на Страде Бјанке“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 24 март 2014.
- ↑ „Саган ја посветил етапната победа на Тирено на болната мајка“. VeloNews. 14 март 2014. Архивирано од изворникот на 2016-06-14. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ „Петер Саган го освои бодовниот пласман на Тирено-Адријатико 2014“. Cycling News. Архивирано од изворникот на 2015-07-13. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ Фаранд, Стивен (23 март 2014). „Sagan suffers in the cold and rain at Milan-San Remo“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 12 април 2014.
- ↑ „Sagan: I'll be satisfied if I win Milan-San Remo“. Cyclingnews.com. Future plc. 20 март 2014. Посетено на 12 април 2014.
- ↑ „Канчелара победи на Трката околу Фландрија 2014“. Cyclingnews.com. Future plc. 6 април 2014. Посетено на 12 април 2014.
- ↑ Рајан, Бери. „Sagan happy to give a demonstration at Paris-Roubaix“. Future plc. Посетено на 27 април 2014.
- ↑ „Петер Саган победи на седмата етапа на Трката околу Калифорнија“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 17 мај 2014. Архивирано од изворникот на 2014-06-20. Посетено на 18 мај 2014.
- ↑ „Тоur de France 2014 – Même sans gagner, Sagan marque l'histoire“. SportsSpiriit (француски). WordPress. 11 јули 2014. Посетено на 24 јули 2014.
- ↑ „Трентин победи на седмата етапа на Тур де Франс“. Cyclingnews.com. Future plc. 11 јули 2014. Посетено на 24 јули 2014.
- ↑ „Тинкоф-Саксо потпиша со Петер Саган“. Тим Тинкоф-Саксо. 8 август 2014. Посетено на 8 август 2014.
- ↑ 93,0 93,1 „Novy Saganov sef: u nas ukaze Peter este viac“. Petit Press. 9 август 2014. Посетено на 9 август 2014.
- ↑ „34. Класика де Сан Себастијан“. Procyclingstats. 2 август 2014. Посетено на 31 август 2014.
- ↑ „Резултати: Вуелта а Еспања 2014, етапа 8“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 30 август 2014. Посетено на 31 август 2014.
- ↑ Џо Шарат (6 септември 2014). „Петер Саган од Канондејл се повлече од Вуелта а Еспања“. Sports Mole. Sports Mole. Посетено на 6 септември 2014.
- ↑ „Вивијани победи на неочекувано тешката Копа Берноки“. CyclingQuotes. CyclingQuotes.com 2013. 16 септември 2014. Посетено на 16 септември 2014.
- ↑ Најџел Вин (12 ноември 2014). „Film released of Alberto Contador, Peter Sagan and Tinkoff-Saxo team climbing Kilimanjaro“. Cycling Weekly. IPC Media Sports & Leisure network. Посетено на 22 ноември 2014.
- ↑ „Кристоф освои уште една етапна победа во Катар, Терпстра остана напред“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 11 февруари 2015. Посетено на 11 февруари 2015.[мртва врска]
- ↑ Стјуарт Кларк (12 март 2015). „Дебишер победи на втората етапа на Тирено-Адријатико додека Кевендиш учествувал во пад“. Cycling Weekly. IPC Media Sports & Leisure network. Посетено на 12 март 2015.
- ↑ „Тирено-Адријатико: Ван Авермат победи на третата етапа“. Cyclingnews.com. Future plc. 13 март 2015. Посетено на 13 март 2015.
- ↑ Најџел Вин (16 март 2015). „Петер Саган ја оствари првата победа во сезоната на Тирено-Адријатико“. Cycling Weekly. IPC Media Sports & Leisure network. Посетено на 16 март 2015.
- ↑ „Резултати: Милано-Санремо 2015“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 22 март 2015. Архивирано од изворникот на 2015-04-29. Посетено на 22 март 2015.
- ↑ „Томас сам се одвоил од Штибар и победи на Е3 Харелбеке“. Cyclingnews.com. Future plc. 27 март 2015. Посетено на 27 март 2015.
- ↑ Најџел Вин (29 март 2015). „Лука Паолини освои издание за паметење на Гент-Вевелгем“. Cycling Weekly. IPC Media Sports & Leisure network. Посетено на 29 март 2015.
- ↑ Бери Рајан (5 април 2015). „Sagan falls short again in Tour of Flanders finale“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 5 април 2015.
- ↑ Садб О’Ши (12 април 2015). „Расипан менувач ги уништи шансите на Саган на Париз-Рубе“. Cyclingnews.com. Future plc. Посетено на 13 април 2015.
- ↑ Емил Акселгард (10 мај 2015). „Cavendish crushes the opposition in California opener“. Cycling Quotes. CyclingQuotes.com 2013. Посетено на 11 мај 2015.
- ↑ Емил Акселгард (11 мај 2015). „Кевендиш го победи Саган во близок спринт на Калифорнија“. Cycling Quotes. CyclingQuotes.com 2013. Посетено на 11 мај 2015.
- ↑ Најџел Вин (12 мај 2015). „Марк Кевендиш го изгуби водството на Трката околу Калифорнија од изненадувачкиот етапен победник“. Cycling Weekly. IPC Media Sports & Leisure network. Посетено на 12 мај 2015.
- ↑ „Трка околу Калифорнија: Саган конечно до победа во Авила Бич“. Cyclingnews.com. Future plc. 13 мај 2015. Посетено на 13 мај 2015.
- ↑ Спенсер Паулисон (15 мај 2015). „Саган ја носи жолтата маичка по победата на хронометарот“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-06-12. Посетено на 15 мај 2015.
- ↑ „Трка околу Калифорнија: Алафилип победи на Маунт Болди“. Cyclingnews.com. 18 мај 2015. Посетено на 19 мај 2015.
- ↑ „Саган ја освои Трката околу Калифорнија со временски бонус“. Cyclingnews.com. 18 мај 2015. Посетено на 19 мај 2015.
- ↑ Стјуарт Кларк (15 јуни 2015). „Петер Саган победи на третата етапа на Тур де Свис; Томас четврти во генералниот“. Cycling Weekly. IPC Media Sports & Leisure network. Посетено на 15 јуни 2015.
- ↑ „Тур де Свис: Метјус победи на етапата 4“. Cyclingnews.com. Future plc. 16 јуни 2015. Посетено на 16 јуни 2015.
- ↑ „Тур де Свис: Саган победи на етапата 6“. Cyclingnews.com. Future plc. 18 јуни 2015. Посетено на 18 јуни 2015.
- ↑ „Кристоф победи на седмата етапа на Тур де Свис во долг спринт“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 19 јуни 2015. Архивирано од изворникот на 2015-06-19. Посетено на 19 јуни 2015.
- ↑ Акселгард, Емил (26 јуни 2015). „СSagan crushes the opposition at Slovakian TT championships“. Cycling Quotes. CyclingQuotes.com 2013. Посетено на 26 јуни 2015.
- ↑ Монкс, Кев (29 јуни 2015). „Нибали, Валверде и Саган помеѓу националните прваци“. sport.co.uk. 2012–2015 Sport.co.uk. Посетено на 30 јуни 2015.
- ↑ „Tour de France: Greipel wins storm-swept stage to Neeltje Jans“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 5 јули 2015. Посетено на 5 јули 2015.
- ↑ Мекмајкл, Сајмон (7 јули 2015). „Тур де Франс етапа 4: Тони Мартин нападна за конечно да дојде до жолто“. RoadCC. Farrelly Atkinson Ltd. Посетено на 7 јули 2015.
- ↑ Мекмајкл, Сајмон (8 јули 2015). „Тур де Франс етапа 5: Андре Грајпел до втора победа, Марк Кевендиш трет“. RoadCC. Farrelly Atkinson Ltd. Посетено на 8 јули 2015.
- ↑ „Tour de France: Stybar wins stage 6 on short, punchy hill in Le Havre“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 9 јули 2015. Посетено на 9 јули 2015.
- ↑ „Тур де Франс: Кевендиш до негова прва во Фужер“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 10 јули 2015. Посетено на 10 јули 2015.
- ↑ „Tour de France: Van Avermaet wins uphill sprint in Rodez“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 17 јули 2015. Посетено на 17 јули 2015.
- ↑ „Tour de France: Cummings soars to victory in Mende“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 18 јули 2015. Посетено на 18 јули 2015.
- ↑ Виндзор, Ричард (19 јули 2015). „André Greipel makes it three as he wins Tour de France stage 15“. Сycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 19 јули 2015.
- ↑ „Tour de France stage 16: Plaza gives Lampre-Merida a win in Gap“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 20 јули 2015. Посетено на 20 јули 2015.
- ↑ „Крис Фрум победи на Тур де Франс 2015“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 26 јули 2015. Посетено на 27 јули 2015.
- ↑ „Вуелта а Еспања: Петер Саган победи на третата етапа“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 24 август 2015. Посетено на 24 август 2015.
- ↑ „Вуелта а Еспања: Валверде победи на четвртата етапа“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 25 август 2015. Посетено на 25 август 2015.
- ↑ Елтон-Волтерс, Џек (29 август 2015). „Five talking points from stage eight of the Vuelta a España“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 29 август 2015.
- ↑ „Peter Sagan calls it a Vuelta after incident with moto“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 30 август 2014. Посетено на 1 септември 2015.
- ↑ „Петер Саган сам до победа на друмската трка на Светското првенство“. The Guardian. Guardian News and Media Limited. Press Association. 27 септември 2015. Посетено на 27 септември 2015.
- ↑ „Чавес победи на воведната Абу Даби Тур“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 11 октомври 2015. Посетено на 11 октомври 2015.
- ↑ „Sagan celebrates taking Tour de France yellow but is critical of dangerous riding“. Immediate Media Company Limited. 3 јули 2016. Посетено на 3 јули 2016.
- ↑ Вин, Најџел (19 јануари 2016). „Tour de San Luis: Fernando Gaviria wins stage two“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 19 јануари 2016.
- ↑ „Sagan debuts rainbow jersey in Europe at Omloop“. VeloNews.com. Архивирано од изворникот на 2016-06-01. Посетено на 28 февруари 2016.
- ↑ „Cancellara nabs third career Strade Bianche victory“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 5 март 2016. Архивирано од изворникот на 2016-10-13. Посетено на 5 март 2016.
- ↑ „Tirreno-Adriatico: Van Avermaet claims overall victory“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 15 март 2016. Архивирано од изворникот на 2016-03-15. Посетено на 15 март 2016.
- ↑ http://www.bbc.com/sport/cycling/35908455
- ↑ Браун, Грегор (27 март 2016). „Peter Sagan: 'There's more to life than winning or second places'“. Cycling Weekly. Посетено на 27 март 2016.
- ↑ „Sagan tops UCI WorldTour and World Rankings“. Cycling News. Посетено на 2 август 2016.
- ↑ Браун, Грегор (3 април 2016). „Peter Sagan dedicates Flanders win to Antoine Demoitié and Daan Myngheer“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 3 април 2016.
- ↑ „Hayman wins Paris-Roubaix“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 10 април 2016. Посетено на 10 април 2016.
- ↑ „Tour of California: Kristoff wins in Santa Rosa“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 19 мај 2016. Посетено на 19 мај 2016.
- ↑ „11th Amgen Tour of California (2.HC) Stage 8 » Sacramento › Sacramento“. ProCyclingStats. Посетено на 26 мај 2016.
- ↑ Падикомб, Стивен (12 јуни 2016). „Peter Sagan wins record-breaking 12th Tour de Suisse stage“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 12 јуни 2016.
- ↑ „Tour de Suisse: Sagan wins stage 3“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 13 јуни 2016. Посетено на 13 јуни 2016.
- ↑ „Tour de France: Sagan wins stage 2“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 3 јули 2016. Посетено на 3 јули 2016.
- ↑ Браун, Грегор (12 јули 2016). „Peter Sagan: 'What can I say? It didn't go very well'“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 12 јули 2016.
- ↑ Худ, Ендру (13 јули 2013). „Sagan on attack with Froome: "We are artists"“. VeloNews. Competitor Group, Inc. Архивирано од изворникот на 2016-10-18. Посетено на 13 јули 2013.
- ↑ Мортковиц, Зигфрид (25 јули 2016). „The Heroes of the 2016 Tour de France“. WeloveCycling. Посетено на 21 септември 2016.
- ↑ Бенџамин, Хаворт (21 август 2016). „Peter Sagan suffers disastrous day in Olympic MTB after bright start“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 22 август 2016.
- ↑ Вин, Најџел (28 август 2016). „Peter Sagan abandons first road race after Olympics with illness“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 21 септември 2016.
- ↑ Хајки, Пат (9 септември 2016). „Peter Sagan beats Olympic champion at Grand Prix Cycliste in Quebec City“. Montreal Gazette. Postmedia Network. Посетено на 21 септември 2016.
- ↑ Рајан, Бери (16 октомври 2016). „World Championships: Peter Sagan claims second world title in 'lottery' sprint“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 3 декември 2016.
- ↑ „Sagan awarded Velo d'Or“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 1 декември 2016. Посетено на 3 декември 2016.
- ↑ „Sagan happy with early form after Tour Down Under“. CyclingNews. 22 јануари 2017. Посетено на 5 март 2017.
- ↑ „Greg Van Avermaet outsprints Peter Sagan to complete back-to-back wins at Omloop Het Nieuwsblad“. The Telegraph. 25 февруари 2017. Посетено на 5 март 2017.
- ↑ „Sagan wins Kuurne-Brussels-Kuurne“. VeloNews. 26 февруари 2017. Посетено на 5 март 2017.
- ↑ „Sagan abandons Strade Bianche due to illness“. CyclingNews. 4 март 2017. Посетено на 5 март 2017.
- ↑ Вестемајер, Сузан (18 март 2017). „Kwiatkowski wins Milan-San Remo“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 18 март 2017.
- ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2017-06-17. Посетено на 2017-05-25.
- ↑ Канингем, Крег (3 јули 2017). „Peter Sagan storms to Tour de France stage three victory as Thomas keeps lead“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 6 јули 2017.
- ↑ Фотерингем, Вилијам (4 јули 2017). „Mark Cavendish out of Tour and Peter Sagan disqualified after horror crash“. The Guardian. Посетено на 4 јули 2017.
- ↑ Робертшо, Хенри (4 јули 2017). „Peter Sagan disqualified from Tour de France“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 6 јули 2017.
- ↑ Вилијамс, Кевин (5 јули 2017). „Did officials make the right call in DQing Peter Sagan? A racing cyclist weighs in“. Посетено на 5 јули 2017.
- ↑ „Tour de France 2017: Mark Cavendish out of race after breaking shoulder in crash“. BBC Sport. BBC. 4 јули 2017. Посетено на 6 јули 2017.
- ↑ http://www.steephill.tv/classics/grand-prix-cycliste-de-quebec/#spoiler
- ↑ „Peter Sagan times sprint to perfection to win third world title in a row“.
- ↑ 173,0 173,1 „2018 Tour Down Under Live Video, Preview, Startlist, Route, Results, Photos, TV“. www.steephill.tv. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ Флечер, Патрик. „Strade Bianche: Benoot crushes the gravel in emphatic solo victory“. Cyclingnews. Immediate Media Company. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ О’Ши, Садб. „Tirreno-Adriatico: Kwiatkowski holds on to win the overall“. Cyclingnews. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ Фаранд, Стивен. „Sagan praises Nibali after Italian dominates Milan-San Remo“. Cyclingnews. Immediate Media Company. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ „Peter Sagan wins Gent-Wevelgem“. Cyclingnews. Immediate Media Company. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ Бенсон, Даниел. „Tour of Flanders - Race debrief“. Cyclingnews. Immediate Media Company. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ „Paris-Roubaix: World champion Peter Sagan wins first title“. BBC Sport. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ „Sagan closes out Classics with fourth in Amstel Gold Race“. Cyclingnews. Immediate Media Company. Посетено на 15 април 2018.
- ↑ „Gaviria makes history“. Тур де Франс. 7 јули 2018. Посетено на 30 јули 2018.
- ↑ „Peter Sagan takes stage win and yellow jersey“. Тур де Франс. 8 јули 2018. Посетено на 30 јули 2018.
- ↑ „Peter Sagan doubles up“. Тур де Франс. 11 јули 2018. Посетено на 30 јули 2018.
- ↑ „It's Sagan again“. Тур де Франс. 20 јули 2018. Посетено на 30 јули 2018.
- ↑ Пит, Верн (25 јули 2018). „Peter Sagan's Tour de France in doubt after heavy crash on descent on stage 17“. cyclingweekly.com. Посетено на 30 јули 2018.
- ↑ „Peter Sagan: 'Happy to be alive and in green'“. Tour de France. 29 јули 2018. Посетено на 30 јули 2018.
- ↑ „Tour de France: Peter Sagan wins stage 5“. www.cyclingnews.com. Посетено на 2019-07-10.
- ↑ „FOTO zo svadby Sagana a exkluzívne fakty: Peter ako ruský oligarcha, nevesta z rozprávky“. Športky.sk (словачки). 11 ноември 2015.
- ↑ „Peter Sagan on dealing with fame: Going from supermarket anonymity to Monaco glitz“. CyclingTips.com. 22 јануари 2017. Архивирано од изворникот на 2017-09-25. Посетено на 5 март 2017.
- ↑ http://www.cyclingnews.com/news/peter-sagan-i-like-pope-francis-hes-cool/
- ↑ „Sagan gets his victory, Voigt into yellow“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 10 март 2010. Посетено на 10 октомври 2016.
- ↑ „Peter Sagan does it again at Paris-Nice“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. 12 март 2010. Посетено на 10 октомври 2016.
- ↑ „Peter Sagan wins stage 6 of the 2011 Vuelta a España as Sylvain Chavanel holds lead“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 25 август 2011. Архивирано од изворникот на 2016-10-11. Посетено на 10 октомври 2016.
- ↑ „Sagan takes second 2011 Vuelta stage win“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. 1 септември 2011. Посетено на 10 октомври 2016.
- ↑ Аткинс, Бен (11 септември 2011). „Vuelta a España: Peter Sagan's third stage win seals Juan José Cobo's victory“. VeloNation. VeloNation LLC. Посетено на 10 октомври 2016.
- ↑ „Sagan nabs record-breaking seventh career Amgen win in Clovis“. VeloNews. Competitor Group, Inc. 16 мај 2012. Архивирано од изворникот на 2012-06-19. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ Галагер, Брендан (1 јули 2012). „Tour de France 2012: Peter Sagan wins first stage in sprint finish as Fabian Cancellara retains yellow jersey“. The Daily Telegraph. Telegraph Media Group. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ „2012 Tour de France Trivia“. Irish Peloton. Cillian Kelly. 22 јули 2012. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ „Victory Ranking 2013“. CQ Ranking. Cycling Quotient. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ „Peter Sagan goes solo to win men's road race at world championships“. The Guardian. Guardian Media Group. Press Association. 27 септември 2015. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ Вин, Најџел (3 април 2016). „Peter Sagan wins Tour of Flanders“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ „Sagan tops UCI WorldTour and World Rankings“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 4 април 2016. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ Падикомб, Стивен (12 јуни 2016). „Peter Sagan wins record-breaking 12th Tour de Suisse stage“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ Фратини, Кирстен (20 јули 2016). „Tour de France: Sagan all but seals fifth consecutive green jersey“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ Артур, Дејвид (25 јули 2016). „Peter Sagan's green Specialized Venge for final Tour de France stage“. Road.cc. Farrelly Atkinson (F-At) Limited. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ „World champion Sagan celebrates winning European title in Plumelec“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 19 септември 2016. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ „Men Road Race: Classement Final / Final Classification“ (PDF). UEC.ch. Union Européenne de Cyclisme. 18 септември 2016. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-09-19. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ Вин, Најџел (3 октомври 2016). „Peter Sagan 'honoured and thrilled' to top 2016 WorldTour“. Cycling Weekly. Time Inc. UK. Посетено на 8 октомври 2016.
- ↑ „World Championships: Sagan beats Cavendish to defend elite men's world title in Doha“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 16 октомври 2016. Посетено на 16 октомври 2016.
- ↑ „Peter Sagan wins successive world title in Doha“. Eurosport. Discovery Communications. 16 октомври 2016. Посетено на 16 октомври 2016.
- ↑ Бетер, Мајкл. „Three-Peter: Sagan wins world title for third year running“. Velonews. Посетено на 24 септември 2017.
- ↑ „Peter Sagan wins Paris-Roubaix“. CyclingNews.com. Посетено на 8 април 2018.
- ↑ „Профил на Петер Саган – 2010“. Pro Cycling Stats. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ „Профил на Петер Саган – 2011“. Pro Cycling Stats. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ „Профил на Петер Саган – 2012“. Pro Cycling Stats. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ „Профил на Петер Саган – 2013“. Pro Cycling Stats. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ „Профил на Петер Саган – 2014“. Pro Cycling Stats. 22 март 2014. Посетено на 23 март 2014.
- ↑ „PCS Wins » .1+ Wins » 2015“. Pro Cycling Stats. Посетено на 23 мај 2015.
- ↑ „Peter Sagan Profile – 2016“. Pro Cycling Stats. Посетено на 14 јули 2016.
- ↑ „Peter Sagan Profile – 2017“. Pro Cycling Stats. Посетено на 21 јануари 2017.
- ↑ „Peter Sagan Profile – 2018“. Pro Cycling Stats. Посетено на 16 јануари 2018.
- ↑ „Peter Sagan Profile – 2019“. Pro Cycling Stats. Посетено на 9 јануари 2019.
- ↑ „Sagan awarded Velo d'Or“. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 1 декември 2016. Посетено на 3 декември 2016.
Надворешни врски
уреди„Петер Саган“ на Ризницата ? |
- Матична страница (англиски)
- Петер Саган на Sports Reference
- „Достигнувања на Петер Саган“. Cycling Archives.
- „Достигнувања на Петер Саган“. Cycling Quotient.
- „Достигнувања на Петер Саган“. ProCycling.
Награди и достигнувања | ||
---|---|---|
Претходник Зузана Штефечекова Анастасија Кузмина Матеј Тот |
Спортист на годината во Словачка 2013 2015 2017 |
Наследник Анастастија Кузмина Матеј Тот моментален |
Статијата „Петер Саган“ е избрана статија. Ве повикуваме и Вас да напишете и предложите избрана статија (останати избрани статии). |