Википедија

Драгош

село во Општина Битола

Драгош — село во Општина Битола. Се наоѓа јужно од градот Битола во непосредна близина на државната граница со Грција.

Драгош
Драгош во рамките на Македонија
Драгош
Местоположба на Драгош во Македонија
Драгош на карта

Карта

Координати 40°52′59″N 21°21′0″E / 40.88306° СГШ; 21.35000° ИГД / 40.88306; 21.35000
Општина Битола
Население 10 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 02045
Надм. вис. 653 м
Драгош на општинската карта

Атарот на Драгош во рамките на општината
Драгош на Ризницата

Географија и местоположба уреди

Селото Драгош се наоѓа во Битолското поле (Пелагонија) на подножјето на Баба Планина, јужно од градот Битола во непосредна близина на државната граница со Грција. Најблиско село е Опсирино (денес во Леринско), кое се наоѓа јужно од Драгош. Други блиски околни села се: Граешница на север, Кишава на северозапад, Лажец на североисток Света Петка (во Грција) на југоисток и Раково (во Леринско) на југозапад.[2]

Поедини места во атарот на селото се: Невестина, Бела Вода, Преслап, Горни Ниво, Коловоз, Крив Камен, Гнојиште, Кишавско Патче, Дренче, Стамат, Закланик, итн.[2]

Маалата во селото се следните: Бандевска, Колевска, Средна и Горна маала.[2]

Историја уреди

Драгош се смета за многу старо село, во него има голем број на староседелски и стари доселени родови со непознато потекло. Селото растело по природен пат, како и со доселениците што доаѓале. За време на турското ропство жителите на селото имале нешто своја земја. Таа воглавно била на неплодните делови на атарот.[2]

Селото се споменува во 1638 година (помеѓу 16 и 25 април) во една изјава дадена прд судот од Петко, син на Јорго, од село Драгош - Битолско, дека примил од Хусеин-бег црвена чоја и пари за бричење на неговиот син кој бил земен како данок во крв (девширме).[3]

Во XIX век селото било дел од Битолската каза на Отоманското Царство.

Вкупно 3 жители на оваа населба се заведени како жртви во Втората светска војна.[4]

Стопанство уреди

Население уреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948627—    
1953605−3.5%
1961449−25.8%
1971599+33.4%
1981429−28.4%
ГодинаНас.±%
1991101−76.5%
199444−56.4%
200233−25.0%
202110−69.7%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Драгош живееле 800 жители, сите Македонци.[5]

Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Драгош имало 760 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[6]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Драгош се води како чисто македонско село во Битолската каза на Битолскиот санџак со 65 куќи.[7]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 550 Македонци.[8]

Според пописот од 2002 година, селото Драгош брои 33 жители, сите Македонци.[9]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 10 жители, од кои 9 Македонци и 1 лице без податоци.[10]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 800 760 627 605 449 599 429 101 44 33 10
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[11]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[12]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]

Родови уреди

Драгош е македонско правослано село, во селото има староседелци и доселеници.

  • Староседелски и доселенички со непозната старина родови се: Шунтовци (4 куќи), Јосифовци (3 куќи), Јоновци (2 куќи), Мамалевци (2 куќи), Мусалевци (2 куќи), Шановци (2 куќи), Анѓелевци (2 куќи), Поповци (2 куќи), Радевци (1 куќа), Кастревци (1 куќа), Атанасовци (1 куќа), Миновци (1 куќа), Ќифтевци (1 куќа), Чифкаровци (1 куќа), Јолевци (1 куќа), Богојевци (3 куќи), Пачовци (3 куќи), Грдановци (2 куќи) и Јанкуловци (1 куќа).
  • Доселени родови со позната старина: Бандевци (18 куќи) се делат на Рендевци, Пурлевци, Шапкаровци, итн. Доселени се од некое село во сливот на Бабуна; Ржановци (8 куќи) и Васковци (4 куќи) потекнуваат од ист предок доселени се од некое село во преспанско; Бакаловци (2 куќи) и тие доселени се од преспанско; Дујовци (4 куќи) и Нешовци (2 куќи) доселени од исто место како и Бандевци; Трајановци (5 куќи) доселени се од селото Груништа во Мариово, овде се доселил Трајан; Гасковци (3 куќи) и Раковчевци (2 куќи) доселени се од некое село во околината на Лерин; Перало (1 куќа) доселени се од некое село во Мариово; Ќосевци (1 куќа) доселени се во турско време од селото Гугово во воденско.[2]

Општествени установи уреди

Самоуправа и политика уреди

Избирачко место уреди

Во селото постои избирачкото место бр. 144 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на објект на општината.[15]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 24 гласачи.[16]

Културни и природни знаменитости уреди

Цркви[17]
Археолошки наоѓалишта[18]

Редовни настани уреди

Личности уреди

Култура и спорт уреди

Иселеништво уреди

Се знае за следните иселеници од селото: Шамовци (2 к.) се иселени во Породин, Ѓеферовци (2 к.) и Драговци (2 к.) се иселени во Лажец, Илијевци (1 к.) се иселени во Жабјани, А постари иселеници има и во Битола и САД (10 семејства).[2]

Наводи уреди

  1. ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
  3. ↑ Турски документи за историјата на македонскиот народ, серија прва (1980). Скопје: Архив на Македонија. Стр.35
  4. ↑ „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
  5. ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 236.
  6. ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 166-167.
  7. ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 13.
  8. ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  9. ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 28 јули 2016.
  10. ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  11. ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  12. ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  13. ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  14. ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  15. ↑ „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  16. ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  17. ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  18. ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
  19. ↑ „Сайт с информация за партизанското движение в Македония“. Архивирано од изворникот на 2014-05-08. Посетено на 2014-03-01.

Надворешни врски уреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Драгош&oldid=5173883“