Мотилово

(Пренасочено од Мутулово)

Мутулово или Мотилово (грчки: Μεταξοχώρι, Метаксохори, до 1926 Μουτούλοβον, Мутуловон[2] — село во Општина Кукуш во Кукушкиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција.

Мутулово
Γαλλικός
Мутулово is located in Грција
Мутулово
Мутулово
Местоположба во областа
Мутулово во рамките на Кукуш (општина)
Мутулово
Местоположба на Мутулово во Општина Кукуш и областа Централна Македонија
Координати: 41°4′N 22°57′E / 41.067° СГШ; 22.950° ИГД / 41.067; 22.950Координати: 41°4′N 22°57′E / 41.067° СГШ; 22.950° ИГД / 41.067; 22.950
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругКукушки округ
ОпштинаКукуш
Општ. единицаКукуш
Надм. вис.&10000000000000237000000237 м
Население (2001)[1]
 • Вкупно143
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Географија и местоположба уреди

Селото се наоѓа на 13 километри североисточно од градот Кукуш, на неколку километри од грчко-македонската граница, во близина на североисточниот брег на Дојранското Езеро. Селото се наоѓа на надморска височина од 237 метри.

Историја уреди

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Мутулово се состоело од 140 семејства и 684 жители Македонци[3][4] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година Мутулово имало 850 жители Македонци[3][5].

Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 1344 Македонци и работело егзархиско училиште[3][6]. Во периодот од 1892 до 1909 година, во селото како унијатски свештеник работел Нако Јанев, кој подоцна во 1934 година бил свештеник во источнокатоличката црква во Софија, Бугарија. Во периодот од 1911 до 1914 година унијатски свештеник во селото бил Христо Чолаков[7].

Во текот на Втората балканска војна, селото било целосно разрушено од страна на грчките војски а самото македонско население било принудено да побегне од своите домови. Голем дел од македонското население заминало од селото кон Струмица и околните села како и во Бугарија[8]. Според податоците, 30 семејства заминале во Струмица, додека 17 семејства во Голем Манастир, Јамбол[9].

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. На пописот од 1913 година биле евидентирани 122 жители, додека на пописот од 1920 година, во селото биле евидентирани 272 жители. Во 1919 година, по крајот на Првата светска војна, од селото заминале дел од унијатското население во Гара Левуново, во денешна Бугарија. Според Лозанскиот договор, во селото било населено грчко население од Мала Азија, Источна Тракија и Понд.

Демографија уреди

Во 1928 година селото било чисто бегалско со 198 жители бегалци.[10], додека во 1940 година селото броело 477 жители.

Селото настрадало во текот на Грчката граѓанска војна и голем дел од населението било принудено да ги напушти своите домови. Селото во пописот од 1951 година броело 328 жители, на пописот од 1961 година, во селото живееле 355 жители, во 1971 година имало 252 жители, во 1981 година имало 193 жители, додека во 1991 година имало 175 жители[11]. Денеска, населението на селото е 143 жители според пописот од 2001 година.

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Население 477 328 355 252 193 175 143
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Личности уреди

Родени во Мутулово
  • Атанас Георгиев (1884 - ?)[12]
  • Атанас Гоцев (1902 - 1928)
  • Вано Дељов (1874/1875 - ?)[13]
  • Гого Киров (? - 1905)
  • Гоце Стојанов Кехаја (1857 - ?)[14]
  • Мито Гугуланов (1873 - ?)[15]
  • Насо Пецов Канин (1886 - ?)[16]
  • Никола Георгиев Петков (1887/1888 - ?)[17]
  • Никола Гугуланов (1876/1879 - ?)[15]
  • Тано Јанов (1889 - ?)[18]
  • Ташо Гегов (1876 - ?)[19]
  • Тома Јанев[20]
  • Мито Јаков Хаџијата[21]
  • Христо Георгиев Петков (1882/1883 - 1913)[22]
  • Христо Митров (1862/1867 - ?)[23]
  • Христо Јанов[18]

Наводи уреди

  1. Фактичка состојба на населението и домовите во Грција според пописот од 18 март 2001 г. (PDF 39 Мб). Државен завод за статистика на Грција. 2003.
  2. Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Σαλαμανλή - Μυλοχώρι
  3. 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  4. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 166-167.
  5. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 168.
  6. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 98-99.
  7. http://www.kae-bg.org/images/content/36/istoria%20novo-delchevo.doc
  8. Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 101.
  9. Райчевски, Стоян. Източна Тракия. История, етноси, преселения XV-XX век, София 2002, стр. 254.
  10. „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
  11. „Folketeljing 2011, revidert“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-09-24. Посетено на 2016-03-03.
  12. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 147 - 148.
  13. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 203.
  14. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 344, 399, 667.
  15. 15,0 15,1 Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 189.
  16. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 335.
  17. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 551.
  18. 18,0 18,1 Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 824.
  19. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 140.
  20. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 820.
  21. Известия на Института за българска литература. Т. 7, 1958, стр. 354.
  22. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 553.
  23. Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав, Главно управление на архивите, 2006, стр. 456.