Бодовен пласман на Џиро д’Италија


Бодовниот пласман на Џиро д’Италија — еден од второстепените пласмани на Џиро д’Италија. Се одредува од пласманите на самите етапи, независно од временските разлики. Од 1967 до 1969, водачот носел црвена маичка, но во 1970 била променета во лилава maglia ciclamino (од италијанска: лилава маичка), именувана по бојата на алпското цвеќе циклама. Црвената маичка била повторно воведена во 2010 година. Сега била наречена maglia rosso passione.[1] Меѓутоа, во април 2017 година, RCS Sport, организаторите на Џиро, објавиле дека maglia ciclamino се враќа на Џиро д’Италија 2017.[2]

Бодовен пласман на Џиро д’Италиjа
Детали за наградата
СпортДрумски велосипедизам
НатпреварувањеЏиро д’Италија
Доделена заНајпостојан победник
Локално имеMaglia ciclamino (италијански)
Историја
Прва награда1966
Изданија57 (до 2022)
Прв победник Џани Мота (ИТА)
Најмногу победи Франческо Мозер (ИТА)
 Џузепе Сарони (ИТА)
4 пати
Најнов победник Арно Демар (ФРА)

Историја уреди

Системот за рангирање на бодовите бил воведен во 1966, кога немало соодветна маичка, додека на наредните две изданија, црвената маичка била доделувана на водачот во пласманот. Од 1969 до 2009, маичката била лилава, но често нарекувана циклама.

Бодовите им биле доделувани на возачи, кои завршувале први на етапата, независно од временските разлики. Исто така, бодови се освојувале и на средните спринтови на самите етапи. Постоел и пласман за бодовите од средните спринтови, со најразлични имиња низ годините, (Интерџиро, Експо Милано 2015, Трагвардо Воланте) и се практикувало на водачот да му се доделува сината маичка.

Помеѓу победниците на бодовниот пласман се и Марио Чиполини (трипати), Алесандро Петаки и идниот светски првак во 2006, Паоло Бетини.

На другите големи трки, како Тур де Франс и Вуелта а Еспања, исто така постојат бодовни пласмани; бодовниот пласман на Тур де Франс се означува со зелена маичка на водачот, додека бодовниот пласман на Вуелта а Еспања со сина маичка.

Моментални правила уреди

До 2009, победникот на некоја етапа добивал 25 бода, независно од видот на етапата (за разлика од попознатиот бодовен пласман на Тур де Франс, каде за освојување на планинска етапа се добива помалку бода од рамна етапа). Следниот велосипедист добива 20 бода, следните 16,14, 12, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, сè до петнаесеттиот велосипедист, кој добива еден бод.

Секоја етапа (осве хронометрите) исто така има среден спринт. Првиот, кој ќе го помине добива 8 бода, следните 4, 3, 2, сè до шестиот велосипедист, кој добива еден бод.

Ако два или повеќе велосипедисти имаат ист број на бодови, рангирањето се одредува по бројот на етапни победи, па бројот на победи на средните спринтови, па најмалата временска разлика во генералниот пласман.[3]

Победници уреди

  • задебелено означува возач, кој го освоил и генералниот пласман
  • косо означува возач, кој го освоил и планинскиот пласман
  • косо и задебелено означува возач, кој го освоил генералниот, бодовниот и планинскиот пласман.
Година Земја Возач Екипа
1966   Италија Мота, ЏаниЏани Мота Молтени
1967   Италија Зандегу, ДиноДино Зандегу Салварани
1968   Белгија Меркс, ЕдиЕди Меркс Фаема
1969   Италија Битоси, ФранкоФранко Битоси Филотекс
1970   Италија Битоси, ФранкоФранко Битоси Филотекс
1971   Италија Басо, МариноМарино Басо Молтени
1972   Белгија де Влеминк, РожеРоже де Влеминк Дреер
1973   Белгија Меркс, ЕдиЕди Меркс Молтени
1974   Белгија де Влеминк, РожеРоже де Влеминк Бруклин
1975   Белгија де Влеминк, РожеРоже де Влеминк Бруклин
1976   Италија Мозер, ФранческоФранческо Мозер Сансон
1977   Италија Мозер, ФранческоФранческо Мозер Сансон
1978   Италија Мозер, ФранческоФранческо Мозер Сансон
1979   Италија Сарони, ЏузепеЏузепе Сарони Скик
1980   Италија Сарони, ЏузепеЏузепе Сарони Гис Гелати
1981   Италија Сарони, ЏузепеЏузепе Сарони Гис Гелати
1982   Италија Мозер, ФранческоФранческо Мозер Фамкучине
1983   Италија Сарони, ЏузепеЏузепе Сарони Дел Тонго
1984   Швајцарија Фројлер, УрсУрс Фројлер Атала
1985   Холандија ван дер Велде, ЈоханЈохан ван дер Велде Вини Рикорди
1986   Италија Бонтемпи, ГвидоГвидо Бонтемпи Карера-Инокспран
1987   Холандија ван дер Велде, ЈоханЈохан ван дер Велде Гис Гелати
1988   Холандија ван дер Велде, ЈоханЈохан ван дер Велде Гис Гелати
1989   Италија Фиданца, ЏованиЏовани Фиданца Шато д’О
1990   Италија Буњон, ЏаниЏани Буњон Шато д’О-Салоти
1991   Италија Кјапучи, КлаудиоКлаудио Кјапучи Карера Џинс-Тасони
1992   Италија Чиполини, МариоМарио Чиполини GB-MG Maglificio
1993   Италија Бафи, АдријаноАдријано Бафи Меркатоне Уно-Зукини-Медењини
1994   Узбекистан Абдужапаров, ДжамолидинДжамолидин Абдужапаров Тим Полти-Вапорето
1995   Швајцарија Ромингер, ТониТони Ромингер Мапеи-ГБ-Латексо
1996   Италија Гвиди, ФабрициоФабрицио Гвиди Скрињо-Блу Сторм
1997   Италија Чиполини, МариоМарио Чиполини Саеко
1998   Италија Пиколи, МаријаноМаријано Пиколи Brescialat-Liquigas
1999   Франција Жалабер, ЛоренЛорен Жалабер ONCE
2000   Русија Конишев, ДимитриДимитри Конишев Фаса Бортоло
2001   Италија Страцер, МасимоМасимо Страцер Мобилвета Дизајн
2002   Италија Чиполини, МариоМарио Чиполини Аква е Сапони-Кантина Толо
2003   Италија Симони, ЏилбертоЏилберто Симони Саеко Машине пер Кафе
2004   Италија Петаки, АлесандроАлесандро Петаки Фаса Бортоло
2005   Италија Бетини, ПаолоПаоло Бетини Квик Степ-Инерџетик
2006   Италија Бетини, ПаолоПаоло Бетини Квик Степ-Инерџетик
2007 Никој1
2008   Италија Бенати, ДаниелеДаниеле Бенати Ликвигас
2009   Русија Мењшов, ДенисДенис Мењшов2 Рабобанк
2010   Австралија Еванс, КеделКедел Еванс Верандас Вилемс
2011   Италија Скарпони, МикелеМикеле Скарпони3 Лампре-ИСД
2012   Шпанија Родригес, ХоакимХоаким Родригес Катјуша
2013   Обединето Кралство Кевендиш, МаркМарк Кевендиш Омега Парма-Квик Степ
2014   Франција Буани, НасерНасер Буани FDJ.fr
2015   Италија Ницоло, ЏакомоЏакомо Ницоло Трек Фактори Рејсинг
2016   Италија Ницоло, ЏакомоЏакомо Ницоло Трек-Сегафредо
2017   Колумбија Гавирија, ФернандоФернандо Гавирија Квик-Степ Флорс
2018   Италија Вивијани, ЕлијаЕлија Вивијани Квик-Степ Флорс
2019   Германија Акерман, ПаскалПаскал Акерман Бора-Хансгрое
2020   Франција Демар, АрноАрно Демар Групама-ФДЖ
2021   Словачка Саган, ПетерПетер Саган Бора-Хансгрое
2022   Словачка Демар, АрноАрно Демар Групама-ФДЖ

[4]

Повеќекратни победници уреди

До 2021 година, девет велосипедисти го освоиле бодовниот пласман на Џиро д’Италија повеќе од еднаш.

Повеќекратни победници на бодовниот пласман на Џиро д’Италија
Велосипедист Вкупно Години
  Мозер, ФранческоФранческо Мозер (ИТА) 4 1976, 1977, 1978, 1982
  Сарони, ЏузепеЏузепе Сарони (ИТА) 4 1979, 1980, 1981, 1983
  Чиполини, МариоМарио Чиполини (ИТА) 3 1992, 1997, 2002
  де Влеминк, РожеРоже де Влеминк (БЕЛ) 3 1972, 1974, 1975
  ван дер Велде, ЈоханЈохан ван дер Велде (ХОЛ) 3 1985, 1987, 1988
  Бетини, ПаолоПаоло Бетини (ИТА) 2 2005, 2006
  Битоси, ФранкоФранко Битоси (ИТА) 2 1969, 1970
  Меркс, ЕдиЕди Меркс (БЕЛ) 2 1968, 1973
  Ницоло, ЏакомоЏакомо Ницоло (ITA) 2 2015, 2016
  Демар, АрноАрно Демар (ФРА) 2 2020, 2022

По националност уреди

Возачи од тринаесет различни држави го имаат освоено бодовниот пласман на Џиро д’Италија.

Победници на бодовниот пласман на Џиро д’Италија по националност
Држава Бр. на велосипедисти Бр. на победи
  Италија 23 33
  Белгија 2 5
  Холандија 1 3
  Франција 3 4
  Русија 2 2
  Швајцарија 2 2
  Австралија 1 1
  Обединето Кралство 1 1
  Германија 1 1
  Колумбија 1 1
  Словачка 1 1
  Узбекистан 1 1
  Шпанија 1 1

Белешки уреди

  1. Првичниот победник бил Алесандро Петаки, кој бил казнет со бришење на неговите резултати на Џиро 2007, откако имал позитивен тест за нивото на салбутамол.
  2. Награден по дисквалификување (поради допинг) на првичниот победник Данило ди Лука.
  3. Награден по дисквалификување на првичниот победник Алберто Контадор.

Пласман Аѕури д’Италија уреди

Пласманот Аѕури д’Италија (италијански: Azzurri d'Italia) е награда на Џиро д’Италија, каде бодовите се доделуваат на првите три етапни победници (4, 2 и 1 бод). Слично е на стандардниот бодовен пласман, каде водачот и крајниот победник се наградени со црвена маичка, но за овој пласман не се доделува ниедна маичка, туку само парична награда за севкупниот победник. На Џиро д’Италија 2007, победникот на Аѕури д’Италија освои 5.000 евра.[5]

Победници уреди

Година Земја Возач Екипа
2001   Италија Чиполини, МариоМарио Чиполини Саеко Машине пер Кафе
2002   Италија Чиполини, МариоМарио Чиполини Аква е Сапони-Кантина Толо
2003   Италија Симони, ЏилбертоЏилберто Симони Саеко Машине пер Кафе
2004   Италија Петаки, АлесандроАлесандро Петаки Фаса Бортоло
2005   Италија Петаки, АлесандроАлесандро Петаки Фаса Бортоло
2006   Италија Басо, ИванИван Басо Тим ЦСЦ
2007 Никој1
2008   Италија Бенати, ДаниелеДаниеле Бенати Ликвигас
2009   Италија Гарцели, СтефаноСтефано Гарцели Аква & Сапоне-Кафе Мокамбо
2010   Италија Нибали, ВинченцоВинченцо Нибали Ликвигас-Доимо
2011   Венецуела Рухано, ХосеХосе Рухано2 Андрони Џокатоли
2012   Обединето Кралство Кевендиш, МаркМарк Кевендиш Тим Скај
2013   Обединето Кралство Кевендиш, МаркМарк Кевендиш Омега Парма-Квик Степ
2014   Франција Бухани, НасерНасер Бухани FDJ.fr
2015   Шпанија Ланда, МикелМикел Ланда Астана

Белешки уреди

  1. Првичниот победник бил Алесандро Петаки, кој бил казнет со бришење на неговите резултати на Џиро 2007, откако имал позитивен тест за нивото на салбутамол.
  2. Награден по дисквалификувањето на првичниот победник Алберто Контадор.

Наводи уреди

  1. „Маичките на Џиро 2010 прикажани во Фиренца“. Cyclingnews. Посетено на 19 јули 2012.
  2. „Giro d'Italia revives Ciclamino jersey for points classification“. cyclingnews.com. 18 април 2017. Посетено на 18 април 2017.
  3. Лаура Вајсло (13 мај 2008). „Giro d'Italia classifications demystified“. Cyclingnews. Посетено на 7 октомври 2009.
  4. „91. издание на Џиро д'Италија“. Autobus.cyclingnews.com. 1 јуни 2008. Посетено на 19 јули 2012.
  5. http://autobus.cyclingnews.com/road/2007/giro07/?id=/features/2007/giro_classifications07 Cyclingnews.com: Џиро пласмани 2007

Надворешни врски уреди