Википедија

Singer Corporation

Сингер (англиски: Singer Corporation) — американски производител на индустриски машини за шиење со седиште во Њујорк , САД. Компанијата за првпат основана како I. M. Singer & Co. во 1851 година од страна на Ајзак Мерит Сингер со адвокатот од Њујорк, Едвард Кларк. Како една од најпознатите марки на машини за шиење, компанијата била преименувана во Singer Manufacturing Company во 1865 година, потоа во The Singer Company во 1963 година. Седиштето на компанијата денес се наоѓа во со седиште во Ла Верн, Тенеси, во близина на Нешвил. Нејзината прва голема фабрика за масовно производство била изградена во Њу Џерси, во 1863 година[1].

Singer Corporation
Основано1851 како I. M. Singer Company, Њујорк, САД
ОсновачАјзак Мерит Сингер Уреди на Википодатоците
СедиштеЛа Верн, Тенеси, САД
Матично претпријатие
SVP Worldwide
International Semi Tech Microsystems 1989-2000
Мреж. местоsinger.com

Историја

уреди

Основање

уреди
 
Машина за шиење Singer
 
Машина за шиење Singer
 
Машина за шиење Singer
 
Машина за шиење Singer

Оригиналниот дизајн на Singer, која била првата практична машина за шиење за општа употреба во домашни услови, ја инкорпорирало основната игла со игла и заклучувач за иглата, развиен од Елијас Хов, кој во 1854 година ја добил тужбата за кршење на патентни права против Сингер.

Преку патентот бр. 8294, од 12 август 1851 година, Ајзак Мерит Сингер влегол во бизнисот за производство на нова машина и нови методи на експлоатација. Подобрувањата на Сингер довеле до зголемено задоволување на потребите на кројачите и кожарските индустрии преку оваа нова машина[2].

Откако направил доволно патенти, Сингер се вклучил во масовното производство, а до 1860 година неговата компанија била најголемиот производител на машини за шиење во светот. Во 1885 година, Singer ја произвел својата прва машина за и истата година започнал да ги продава своите машини на меѓународно ниво во 1855 година и ја освоил првата награда на Светскиот саем во Париз. Компанијата ја демонстрирала првата електрична машина за шиење на изложбата во Филаделфија во 1885 година и започнала со масовно производство на електрични машини во 1910 година.

Рани продажби[3]

уреди
Година 1853 1859 1867 1871 1873 1878
Единици 810 10,953 43,053 181,260 232,444 262,316

Шкотска

уреди

Во 1867 година компанијата Singer одлучила дека побарувачката за нивните машини за шиење во Велика Британија е доволно висока за да отвори локална фабрика во Глазгов. Глазгов бил избран поради своите индустрии за производство на железо, евтина работна сила и можеби затоа што во тоа време генералниот директор на Сингер бил Џорџ Мекензи, кој имал шкотско потекло. Побарувачката за машини за шиење го надминало производството во новата фабрика и до 1873 година на Џејмс Стрит, била завршена новата поголема фабрика. Сингер имал над 2.000 вработени во Шкотска, но сепак тие не можеле да произведат доволно машини.

Во 1882 година, Џорџ Мекензи, кој тогаш веќе бил претседател на компанијата Singing Sewing Machine, презел иницијатива на отворање на нов погон на територија од 46 хектари обработливо земјиште во Клајдбенк. Првично биле изградени две главни градби, долги околу 240 метри, со ширина од 15 метри и високи на 3 спрата. Истите биле поврзани со три крила. Во фабриката била поставена железничка линија од 4 километри за поврзување на различни оддели како што се котларница, леарница итн. Сер Роберт МекАлпин бил главниот градежен изведувач и градбата станала најмодерната фабрика во Европа во тоа време[4].

Со речиси милион квадратни метри простор и речиси 7.000 вработени, капацитетот на компанијата бил просечно 13.000 машини неделно, што ја правело најголемата фабрика за машини за шиење во светот. Фабриката била толку продуктивна што во 1905 година истата била регистрирана како посебна компанија за производство во Велика Британија. Побарувачката продолжила да го надминува производството, така што секоја зграда била проширена нагоре до 6 спрата.

Во Првата светска војна, производството на машини за шиење било пренаменето во муниција. Фабриката Singer Clydebank примила над 5000 владини договори и произвела голем број на воени алатки. Кон крајот на војната, компанијата имала 14,000 вработени, од кои 70% биле жени[5].

Од неговото отворање во 1884 до 1943 година, фабриката произвела приближно 36.000.000 машини за шиење. Сингер бил светски водач и продал повеќе машини од сите други производители на машини заедно. Во 1913 година, фабриката испорачала 1,3 милиони машини. Кон крајот на 1950-тите и 1960-тите започнале значајни промени во компанијата. Во 1958 година, Сингер го намалил производството во нивната главна американска фабрика и префрлила 40% од оваа продукција во фабриката на Клајдебанк во обид да ги намали трошоците. Помеѓу 1961 и 1964 година, фабриката во Британија претрпела модернизација од 4 милиони фунти, прекинувајќи го производството на машини за леано железо и се фокусирала на производството на алуминиумски машини за западните пазари. Како дел од оваа програма за модернизација, познатиот „Сингер часовник“ беше срушен во 1963 година. Во екот на својата продуктивност во средината на 1960-тите години, Сингер имал повеќе од 16.000 работници, но до крајот на истата деценија бројот на работната сила бил намален до 5.000. Финансиските проблеми ја принудиле најголемата фабрика за шиење во светот да се затвори во јуни 1980 година, со што завршило повеќе од стогодишното производство на машини за шиење во Шкотска. Комплексот на згради бил разрушен во 1998 година[6].

Втора светска војна

уреди

За време на Втората светска војна, компанијата го суспендирала производството на машина за шиење за да ги преземе владините договори за производство на оружје. Фабриките во САД ги снабдувале американските сили со бомби и пригушувачи на пушки М1 Карабин, додека фабриките во Германија ги снабдувале своите вооружени сили со оружје[7].

Во 1939 година, на компанијата и било предадена дадена студија од страна на владата за подготовка и изготвување на планови за производство на пиштоли од типот M1911. Така Сингер добил редослед од 500 единици со сериски броеви S800001 - S800500.

Откако 500-те единици биле доставени до владата, менаџментот одлучил да произведува артилерија и бомби. Машините за обработка на пиштолите и машините за производство биле префрлени во фабриката на Ремингтон Ренд. Околу 1,75 милиони 1911A1 биле произведени за време на Втората светска војна, правејќи оригинални пиштоли на Сингер ретки и наплатливи. Во одлична состојба, тие можеле да се продаваат од 25.000 долари до 60.000 долари со највисоките платени 166.750 американски долари на аукција во 2010 година, спроведени од Rock Island Auction Company[8].

По војната

уреди

Во 1960-тите години, компанијата се проширила, купувајќи ја компанијата за калкулатори Friden, Inc. во 1965 година, Packard Bell Electronics во 1966 година и корпорацијата General Precision Equipment во 1968 година. Во 1968 година, исто така, Сингер купил ГПС системи.

Корпорацијата Сингер денес произведува спектар на производи за широка потрошувачка, вклучувајќи и електронски машини за шиење. Денеска е дел од SVP Worldwide, кој исто така е сопственик на брендовите PFAFF и Husqvarna Viking. Неговите главни конкуренти се Brother Industries, Janome, Aisin Seiki, Jukiитн.

Наводи

уреди
  1. ↑ Cunningham, John T. (2004). Ellis Island: Immigration's Shining Center. Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-2428-3.
  2. ↑ „Sewing machine history“. Архивирано од изворникот на 2010-03-28.
  3. ↑ „Sewing Machines“. Machine-History.Com. Архивирано од изворникот на 2010-03-28. Посетено на 2012-09-03.
  4. ↑ „A portrait of achievement“ (PDF). Sir Robert McAlpine. Архивирано од изворникот (PDF) на 8 May 2016. Посетено на 24 April 2016.
  5. ↑ Robert Bruce Davies, Peacefully working to conquer the world (Arno Press, 1976) p 170
  6. ↑ „Singer Sewing Machine Factory Kilbowie, Clydebank“.
  7. ↑ Sanders, Richard Robert S. Clark (1877-1956), Press for Conversion! magazine, Issue # 53, "Facing the Corporate Roots of American Fascism," March 2004. Published by the Coalition to Oppose the Arms Trade.
  8. ↑ Singer Manufacturing Co. 1941 1911A1, From the Karl Karash collection/Images Copyright Karl Karash 2002

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Singer_Corporation&oldid=5143111“