Кадино

Кадино — село во Општина Илинден, во околината на градот Скопје.

Кадино
Влезот на село Кадино со патниот знак
Кадино Местоположба на Кадино во Македонија
Координати 41°58′8″N 21°36′5″E
Општина	Илиден
Население	2090 жит. (поп. 2002)
Шифра на КО	25070
Кадино на општинската карта Атарот на Кадино во рамките на општината
Кадино на Ризницата

Глетка од Кадино

Географија и местоположба

Кадино се наоѓа во непосредна близина на Скопје, поточно на 12 км од потесното градско подрачје, а го зафаќа источниот дел на Скопската Котлина, на тромеѓата Скопје-Куманово-Велес. Административно, според територијалната поделба спаѓа под општина Илинден.

Од запад се граничи со село Идризово Од север со село Марино, североисток со село Бунарџик, а од исток и југ со село Миладиновци односно село Мралино.

Има многу добра сообраќајна поврзаност, бидејќи преку нејзината територија минуваат делниците М-1, М-3 и М-4 од меѓународните автопати и тоа: коридорот 10 (Е-75) СЕВЕР-ЈУГ и коридорот 8 (Е-65) ИСТОК-ЗАПАД; железничката линија Белград-Скопје-Атина и меѓународниот аеродром „Скопје“.

Историја

Во XIX и на почетокот на XX век Кадино било село во Скопската каза, на Отоманското Царство.

Голем број на луѓе се доселиле од Кривопаланечко во селото Кадино во педесеттите години на ХХ век.

Демографија

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Кадино живееле 170 жители, сите Македонци.

Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Кадино имало 176 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.

Кадино е големо село, коешто во 1961 година имало 922 жители, а во 1994 година 1.727 жители, од кои 1.481 биле Македонци, 24 Албанци, 1 Турчин, 1 Ром, 146 Срби и 74 други.

Според последниот попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 2.090 жители. Следува табела на националната структура на населението:

Националност	Вкупно
Македонци	1 845
Албанци	11
Турци	13
Роми	11
Власи	0
Срби	140
Бошњаци	0
останати	70

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:

Година	Македонци	Албанци	Турци	Роми	Власи	Срби	Бошњаци	Ост.	Вкупно
1948	—	—	—	—	—	—	—	—	782
1953	615	5	—	1	—	165	...	2	788
1961	749	5	—	...	...	162	...	6	922
1971	951	33	—	—	...	169	...	7	1.160
1981	1.236	46	—	—	—	177	...	7	1.466
1991	1.406	31	—	6	—	138	—	63	1.644
1994	1.481	24	1	1	—	146	—	74	1.727
2002	1.845	11	13	11	—	140	—	70	2.090

Родови

Кадино е мешано село.

Според истражувањата од 1953 година, родови во селото се.

Македонски

• Доселеници: Тргачевци (22 к.), Филиповци (10 к.) и Стаменковци (3 к.) ова се трите најстари рода во селото. Доселени се, но не знаат од каде; Субашовци (5 к.) доселени се од селото Кишино кај Свети Николе. Го знаат следното родословие: Блаже (жив на 50 г. во 1953 година) Миајло-Стојан-Ване, основачот на родот кој се доселил; Посерковци (5 к.) доселени се во XIX век од селото Долно Лисиче. Старо име им било Дуњешковци; Варварци (3 к.) и Најдовци (6 к.) доселени се од селото Варвара во долината на Маркова Река; Китинчевци (3 к.) доселени се од селото Долно Лисиче; Богдановци (2 к.) доселени се од селото Текија. Го знаат следното родословие: Мите (жив на 32 г. во 1953 година) Трајан-Младен-Богдан, кој се доселил; Мурџевци (1 к.) доселени се, но не знаат од каде; Корабџиовци (3 к.) доселени се од селото Јурумлери; Димитријовци (1 к.) доселени се однекаде; Гочевци (3 к.) доселени се од Лисиче; Ваневци или Роглевци (4 к.) доселени.се од селото Бунарџик. Таму имале роднини; Златановци (3 к.) и они се доселени од селото Бунарџик во 1919 година; Атанасоски (1 к.) доселени се во 1919 година од мијачкото село Лазарополе; Стојанови (1 к.) доселени се во 1942 година од селото Радишани; Иваноски (1 к.) доселени се во 1942 година од селото Пуста Брезница. Таму припаѓале на родот Василевци; Ивкоски (1 к.) доселени се во 1942 година од селото Љубанци; Филипоски (1 к.) и Николоски (1 к.) доселени се во 1942 година од мијачкото село Галичник; Митрески (1 к.) доселени се во 1942 година од мијачкото село Лазарополе; Софраниоски (1 к.) доселени се во 1942 година од селото Мелничани кај Дебар; Давчеви (1 к.) и Апостоловски (1 к.) доселени се во 1942 година од Скопје.

Српски

• Доселеници: Ѓоргијевски (1 к.) овој род потекнува од дечко кого го украле некои Роми од околината на Бујановац во Србија, во 1912 година. Детето покасно е посинето во родот Субашовци; Милошевиќи (2 к.), Балканџици (8 к.) и Велковиќи (2 к.) доселени се во 1920 година од селото Петровац кај Пирот во Србија; Ранчиќи (1 к.) доселени се во 1920 година од селото Сукова кај Пирот во Србија; Маниќи (1 к.) доселени се во 1934 година од селото Држина кај Пирот во Србија; Страхиниќи (1 к.) доселени се во 1920 година од селото Вучиделци кај Сурдулица во Србија; Станковиќи (1 к.) доселени се во 1920 година од селото Гостиљ кај Ужице во Србија; Карановиќи (1 к.) доселени се во 1920 година од околината на Шабац во Србија;. Пејиќи (4 к.), Павковиќи (1 к.) и Каменковиќи (3 к.) доселени се во 1921 година од селото Осредци кај Лика во Хрватска; Богдановиќи (1 к.) доселени се во 1921 година од Лика во Хрватска; Десниќи (1 к.) доселени се во 1925 година од селото Срба кај Лика во Хрватска; Рогановиќи (1 к.) доселени се во 1921 година од селото Струпиќ кај Мостар во БИХ; Јовановиќи (1 к.) доселени се во 1925 година од селото Вучковица кај Чачак во Србија; Жигиќи (2 к.) доселени се во 1927 година од селото Дуги До кај Лика во Хрватска; Радојици (1 к.) доселени се во 1950 година од селото Ташковца кај Босанска Крајина во БИХ.

Влашки

• Доселеници: Спировци (1 к.) по потекло се од Крушево. Од каде се иселиле во Скопје, па од таму во 1932 година во Кадино.

Култура и спорт

Кадино има добро развиен спорт. Најзастапен е фудбалот со екипата ФК Кадино.

Надворешни врски

• Кадино на Ризницата