Надгласилната избувна согласка ги има следниве особености:
- Начинот на творба е препречен, што значи дека се добива со попречување на воздушниот тек во говорниот апарат. Бидејќи согласката е воедно и усна, без носен испуст, воздушниот тек е сосема попречен, па затоа согласката е избувна.
- Местото на творба е надгласилно, што значи дека се создава со диплите во грлото при допир со надгласилката.
- Самогласката нема утврдена фонација, но обично е безвучен, што значи дека се создава без треперење на гласните жици.
- Ова е устена согласка, што значи дека воздухот излегува само низ устата.
- Бидејќи гласот не се создава со воздушен тек по јазикот, за оваа согласка не важи двојбата „средна–странична“.
- Воздушниот механизам е белодробно издишен, што значи дека се создава со истиснување на воздух единствено низ белите дробови и дијафрагмата, што важи за највеќето гласови.
- ↑ Maddieson и др. (1993) harvcoltxt error: no target: CITEREFMaddiesonSpajićSandsLadefoged1993 (help)
- ↑ Diffloth, Gerard.1976a. Minor-syllably vocalism in Senoic languages. In Jenner et al., Vol. I, стр. 229-2480
- Maddieson, Ian; Spajić, Siniša; Sands, Bonny; Ladefoged, Peter (1993), „Phonetic structures of Dahalo“, Во Maddieson, Ian (уред.), UCLA working papers in phonetics: Fieldwork studies of targeted languages, 84, Los Angeles: The UCLA Phonetics Laboratory Group, стр. 25–65
| Табелава содржи фонетски симболи што може да не се прикажат правилно кај некои прелистувачи. [Помош]
|
| Онаму кајшто симболите се дадени во парови, „лев—десен“ претставува „безвучна—звучна“ согласка.
|
| Исенчените полиња претставуваат неизводливи гласовни творби.
|
| * Симболот го нема во МФА.
|
аудио