Википедија

Бог на војната (видеоигра од 2005 година)

Бог на војната (англиски: God of War) ― акциско-авантуристичка видеоигра со борба со сечила, развиена од Santa Monica Studio и објавена од Sony Computer Entertainment (SCE). Првпат била објавена на 22 март 2005 година, за конзолата PlayStation 2 (PS2), таа е првиот дел од истоимениот серијал кој е на конзоли и трет објавен хронолошки. Засновано врз основа на грчката митологија, дејството е сместено во Стара Грција со одмаздата како нејзин средишен мотив. Играчот го управува протагонистот Кратос, спартански воин кој им служи на олимписките богови. Божицата Атина го задолжува Кратос да го убие Арес, богот на војната и поранешен ментор на Кратос кој го измамил Кратос да ги убие неговата сопруга и ќерка. Додека Арес го опседнува градот Атина поради омраза кон божицата Атина, Кратос тргнува во потрага да го најде единствениот предмет што може да го запре богот еднаш засекогаш: Пандорината кутија.

Бог на војната
God of War

Изработувач(и) Santa Monica Studio
Издавач(и) Sony Computer Entertainment
Режисер(и) Дејвид Џафи
Продуцент(и) Шенон Стадстил
Дизајнер(и) Дејвид Џафи
Програмер(и) Тим Мос
Уметник(ци)
  • Чарли Вен
  • Тери Смит
  • Стив „Скет“ Катерсон
  • Дејв Метјус
  • Ерик Сан Хуан
  • Луис Лу
Писател(и)
Композитор(и)
Серијал Бог на војната
Погон Kinetica
Подлоги PlayStation 2
Датум на издавање 22 март 2005 EU
Жанр(ови) Акциско-авантуристичка игра, борба со сечила
Режим(и) Едноиграчка игра

Играњето на играта Бог на војната се насочува на комбинирани боречки удари, постигната преку главното оружје на играчот - Сечилата на хаосот - и второстепеното оружје стекнато подоцна во играта. Се одликува со брзи настани кои бараат од играчот да заврши различни активности на управувачот на играта во временска секвенца за да ги победи посилните непријатели и завршните шефови. Играчот може да користи до четири магични напади и способност за зголемување на моќта како алтернативни борбени можности. Исто така, има загатки и елементи на платформа.

Бог на војната продала повеќе од 4,6 милиони копии ширум светот, што ја прави четиринаесеттата најпродавана игра за PlayStation 2 на сите времиња. Се смета за една од најдобрите акциско-авантуристички игри за платформата, таа освоила неколку награди „Игра на годината“. Во 2009 година, мрежната страница за забава IGN ја прогласила Богот на војната за седма најдобра игра за PlayStation 2 на сите времиња. Таа е многу пофалена за неговата графика, звук, приказна и игра на играта и е наведена како една од најголемите видеоигри некогаш направени. Успехот на играта довел до развој на уште осум игри и проширувања во други медиуми. Играта и нејзиното прво продолжение, Бог на војната II, биле преработени и објавени во ноември 2009 година како дел од Збирката на Бог на војната]], а во 2012 година, преработената верзија била повторно објавена како дел од Сагата за Богот на војната, и двете за PlayStation 3. Подновувањето на играта било објавена во мај 2010 година, а филмското приспособување било во развој многу години, но на крајот било откажано.

Играчки процес

уреди

Бог на војната е акциско-авантуристичка видеоигра во трето лице и е едноиграчка со елементи на сечење и бодење, гледани од гледиште на непоместувачкка камера. Играчот го контролира ликот Кратос во борби со комбинирани удари, со елементи на платформа и игри со загатки, и се бори со грчките митолошки непријатели кои вклучуваат немртви војници, харпии, минотаури, Медуза и Горгони, киклопи, вили, сирени, сатири, кентаури, и финалните шефови противници - Хидра и џиновски минотаур познат како чувар на Пандора.[1] Платформските елементи бараат од играчот да се качува по ѕидови и скали, да скока низ бездните, да се лула на јажиња и да рамнотежува преку греди за да продолжи низ делови од играта. Некои загатки се едноставни, како на пример поместување кутија за играчот да може да ја користи како точка за скокање за да пристапи до патека недостижна со нормално скокање, но други се посложени, како на пример наоѓање неколку ставки низ различни области на играта за да отклучи една врата.[1]

Низ светот на играта, играчот наоѓа зелени, сини и црвени ковчези кои содржат топчиња со соодветната боја. Зелените топчиња го надополнуваат здравјето на играчот, сините топчиња ја надополнуваат магијата, а црвените топчиња обезбедуваат искуство за надградба на оружјето и магијата и го надополнуваат мерачот на Гневот, кој доколку е полн, овозможува користење на способноста Гневот на Боговите. Црвените топчиња се собираат и со убивање на непријателите и уништувањето на одредени неживи предмети.[1] Играчот може да ги пронајде и собира горгоновите очи и фениксовите пердуви кои ја зголемуваат должината на здравјето и магијата редоследно.[2]

Борба

уреди

Главното оружје на Кратос се сечилата на хаосот: пар сечила прикачени на синџири обвиткани околу зглобовите и подлактиците на ликот. Во играта, сечилата може да се замавнуваат во различни маневри. Подоцна во играта, Кратос добива второстепено оружје наречено Артемидово сечило: голем меч кој нуди алтернативни можности за борба.[3] Кратос, исто така, учи да користи четири магични способности кои му дозволуваат да убива поединечни и повеќе цели: Зевсовата бес (која му овозможува да фрла громови на далечни цели), Погледот на Медуза, Бесот на Посејдон и Војската на Адот.[4] Реликвијата наречена Посејдонов трозаб му овозможува на Кратос да дише под вода и да се движи низ таа средина.[2] На почетокот на играта, Кратос стекнува посебна способност наречена Гнев на Боговите, која обезбедува привремена неповредливост и зголемена штета од нападот.[5]

Во борба, настанот за брзо време се започнува кога играчот ослабнал силен непријател. Играчот врши низа дејства на управувачот на играта за кратко време откако сликата на неговото копче за круг ќе се појави како известување на екранот. Ова овозможува ограничена контрола на Кратос за време на кинематографската секвенца на настанот за брзо време, која, доколку е успешна, ја завршува битката; неуспехот обично резултира со ослабување на Кратос.[6] Слична по функција е мини играта со секс што се случува кога Кратос ќе се сретне со женски близнаци; ова стана редовна функција во текот на серијата до Бог на војната: Спартански дух (2010).[7]

Кога играта ќе се заврши, се отклучува режимот на предизвик - десет обиди наречени Предизвик на Боговите; ова бара играчите да завршат низа посебни задачи. Играчот може да отклучи бонус костими за Кратос, видеа зад сцената и концептуална уметност на ликовите и опкружувањата, како награда. Завршувањето на секое ниво на тежина отклучува дополнителни награди.[8]

Содржина

уреди

Дејство

уреди

Бог на војната е сместен во алтернативна верзија на Стара Грција населена со олимписки богови, титани и други грчки митолошки суштества. Со исклучок на назадните видувања, настаните од играта се поставени помеѓу оние од игрите Олимписки оков (2008) и Спартански дух (2010). Има шест истражени места, вклучувајќи измислени верзии на вистинскиот свет на Егејското Море и Атина, и измислени места како што се Пустината на изгубените души, Храмот на Пандора, Подземјето и кратка сцена на планината Олимп.[9]

Поставката на Егејското Море вклучува мноштво урнати бродови.[9] Атина е град разурнат од војна под напад на Арес, богот на војната;[10] надвор од градот е Пустината на изгубените души, огромна и ветровита пустина со антички урнатини. Поголемиот дел од играта се случува во Храмот на Пандора, кој е окован на грбот на Титанот Кронос, кој ползи низ пустината.[11] Масивниот храм, изграден од архитектот Патос Вердес III, е исполнет со стапици и чудовишта и има три дела посветени на титанскиот Атлас и боговите Посејдон и Ад, редоследно.[12] Подземјето е огнено царство со шилести столбови полни со души и огнени верзии на претходно наидени непријатели. Атина е сцената на последната битка пред завршувањето на планината Олимп во престолната соба на Богот на војната.[9]

Ликови

уреди

Главниот јунак на играта е Кратос (гласовно глумен од Теренс Карсон), спартански воин кој им служи на олимписките богови. Други ликови вклучуваат мноштво грчки богови, како што е Атина (Керол Рагиер), божицата на мудроста и сојузникот и ментор на Кратос; Арес (Стивен Блум), Богот на војната и главен антагонист; Посејдон (Фред Таташоре), богот на морето; Афродита (Керол Рагиер), божицата на љубовта и сексуалноста; Зевс (Пол Ајдинг), кралот на боговите; Артемида (Клаудија Блек), божицата на ловот; и Ад (Нолан Норт), Богот на подземјето. Неколку богови му помагаат на Кратос со магија или оружје. Помалите ликови ги вклучуваат Атинскиот пророк (Сузан Блејксли), гробарот (Пол Ајдинг), горилникот на телото (Кристофер Кори Смит) и капетанот на бродот (Кит Фергусон). Други ликови се појавуваат во ретроспективите, вклучувајќи ја и сопругата на Кратос, Лисандра (Гвендолин Јео), неговата ќерка Калиопе, варварскиот крал и селскиот пророк (Сузан Блејксли). Играта е раскажана од Линда Хант.[13][14]

Заплет

уреди

Кратос е воин кој им служи на грчките богови на Олимп. Ретроспективите откриваат дека тој некогаш бил успешен, но крвожеден капетан во спартанската војска и ги предводел своите луѓе до неколку победи пред да биде поразен од варварски крал. Соочувајќи се со смртта, Кратос го повикал богот на војната, Арес, кому му ветил дека ќе му служи доколку богот ги поштеди неговите луѓе и му даде моќ да ги уништи нивните непријатели. Арес се согласил и ги врзал сечилата на хаосот, пар оковани сечила ковани во длабочините на Тартар, на својот нов слуга. Кратос, опремен со сечилата, потоа го обезглавил варварскиот крал.[15]

Кратос водел војна по налог на Арес, на крајот предводејќи го нападот врз селото окупирано од верниците на Атина. Непознато за Кратос, Арес тајно ги пренел сопругата и ќерката на Кратос во селото; за време на неговиот бесен напад на храмот, Кратос случајно ги убил во слеп бес. Иако Арес верувал дека овој чин ќе го ослободи Кратос да стане совршениот воин, ужасниот и тажен Спартанец наместо тоа се откажал од својот залог за ропство на богот и се заколнал на одмазда против него. Пророштвото на уништеното село го проколнува Кратос со спојување на пепелта на неговото мртво семејство на неговата кожа, претворајќи го бел како пепел и го добил прекарот „Духот на Спарта“. Измачуван од кошмарите на неговото ужасно дело, Кратос се заколнал дека ќе им служи на другите богови со надеж дека ќе се ослободи од визиите.[15]

Кога играта започнува, Кратос им служел на боговите веќе десет години. Тој ја убил Хидрата во име на Посејдон, но се изморил од неговата служба и страдање. Тој ја повикал Атина, која вели дека ако Кратос изврши едно последно дело - убиството на Арес - ќе му биде простено за убиството на неговото семејство. Арес водел војна против градот Атина поради омраза кон неговата сестра Атина, која му назначила на Кратос да го уништи Арес бидејќи Зевс ја забранил божествената интервенција. Атина го води Кратос во разурнатата од војната Атина. По чудна средба со гробарот кој го охрабрува да продолжи со својата задача, Кратос се бори до пророштвото во Атина, ја наоѓа и дознава дека единствениот начин да го победи Арес е со Пандорината кутија, митски артефакт што дава моќ да биде убиен бог.[15]

Кратос влегува во пустината на изгубените души, а Атина му кажала дека Пандорината кутија е скриена во храмот врзана со синџири за грбот на Титанот Кронос - казна од Зевс за улогата на Кронос во Големата војна. Кратос го повикува Кронос, се качува три дена пред да стигне до влезот во храмот, совладува низа смртоносни стапици и армија од чудовишта и на крајот ја наоѓа Кутијата. Но Арес, свесен за успехот на својот поранешен слуга, го убива Кратос додека тој го напушта Храмот фрлајќи голем столб во него. Додека харпиите ја носат кутијата до Арес, Кратос паѓа во подземјето. Тој се бори низ огненото царство на мртвите и со помош од мистериозниот гробар, кој му кажува дека Атина не е единствениот бог што го чува, тој бега и се враќа во Атина.[15]

Кратос ја враќа Пандорината кутија од Арес, ја отвора и ја користи нејзината моќ да стане божји и започнуваат со Арес жестока битка. И покрај најдобрите напори на Арес да го уништи Кратос физички и психички, вклучително и одземање на секакво оружје и магија и потоа принудувајќи го повторно да ја преживее смртта на неговото семејство, Кратос го победува и го убива Арес со сечилото на боговите, џиновски меч кој се користел како украсен мост кон Атина. Градот е спасен, а Атина му кажува на Кратос дека иако гревовите му се простени, боговите не можат да му ги избришат кошмарите. Оставен од боговите, тој се обидува да се самоубие фрлајќи се во Егејското Море, но Атина интервенира и го транспортира на планината Олимп. Како награда за неговите услуги на боговите, Атина му дава на Кратос нов сет на сечила и седиште како нов Бог на војната.

Развој

уреди

Santa Monica Studio на Sony го започнале развојот на Богот на војната во 2002 година, под работен наслов Темна одисеја,[16] и го претставила две години подоцна на Денот на играчите на настанот на Sony Interactive Entertainment во Санта Моника во 2004 година.[17] Директорот и творецот на играта Дејвид Џафи рекол дека иако идејата за Богот на војната била негова, концептот му должи на Capcom бидејќи тој го играл Онимуша и рекол „ајде да го направиме тоа со грчката митологија“. Тој беше делумно вдахнат од долгометражниот филм од 1981 година, Судирот на титаните, велејќи: „Вистинскиот висок концепт за мене беше... спојувањето со списаниетоHeavy Metal“. Тој рекол дека му се допаѓаат и двете „детски работи... со грчката митологија“ и идејата за додавање повеќе теми за возрасни како што се сексот и насилството.[18] Развојниот состав си дал „многу слобода“ да ги менуваат митовите, а Џафи рекол дека ги земале „најкул аспектите на темата“ и напишале приказна користејќи ги тие елементи.[19] Директорот за визуелен развој и водечки концептуален уметник, Чарли Вен, црпел вдахновение од класичните филмови како Судир на титаните, како и од повеќе современи филмови, како што е Гладијатор (2000), за тонско вдахновение да го води визуелниот дизајн на Кратос, други ликови, и светот на Богот на војната.[19]

Играта го користи моторот Kinetica на Santa Monica, кој тие го развиле за нивната претходна игра, Кинетика (2001).[20] За Бог на војната, Џафи рекол дека целта на творечкиот состав била „да го натера играчот да се чувствува брутално, пуштајќи го својот внатрешен ѕвер слободен и само да се налути“. Тој исто така рекол дека борбениот систем на играта ќе има неспоредлив степен на слобода. Тимот дизајнирал два системи за борба: „макро“ систем, кој им дава на играчите избор помеѓу нормална борба, магични напади или користење на функцијата за настанот за брзо време за убивање непријател; и „микро“ систем, каде играчите притискаат низа копчиња за да извршат различни напади.[19] Програмерите рекле дека ќе има од 15 до 25 различни напади со главното оружје на играчот во последната игра, со комбо систем во слободен стил што ќе им овозможи на играчите да комбинираат потези во речиси секој редослед. Играта била опишана „како спојување на дејството на Ѓаволот може да плаче со решавањето на загатките на Ико “ и дека играчите ќе можат „да ги потопат непријателите со еден потег, како на пример со преполовување“.[21] Santa Monica дизајнирале различни видови на загатки за играта, вклучително и самостојни кои вклучуваат до три соби од играта и пошироки загатки кои се шират на четири или пет области. Џафи ја спореди играта со популарната серија Принцот од Персија - која исто така вклучува сложувалки и елементи со платформа - и рече дека иако секоја загатка во таа серија е мала варијација на последната, „секоја загатка во Бог на војната е свој ѕвер“.[19] Според Eurogamer, играта на аркадната франшиза Брзоног исто така имала витално влијание врз Богот на војната.[22]

Sony му дале на Џафи речиси целосна творечка контрола за да ја развие играта според неговите услови со значителен буџет. Џафи сакал да ја направи играта „од страст, а не од страв, и дека тоа ќе биде игра што [Џафи], како играч, би сакал да ја игра“. Џафи рекол дека филмот Крадците на изгубената ковчег од 1981 година, исто така, го вдахнал развојот на Богот на војната; тој сакал да направи играчите да се чувствуваат како да се чувствувал како дете додека го гледал тој филм, но не сакал да го стави играчот во улога на авантурист, повикувајќи се на игрите на Легендата на Зелда. Тој образложил дека Богот на војната е дизајниран да биде поедноставен и да оди напред, но играта „[била] не иновативна или единствена, и [тоа беше] намерна“. Џафи рече дека нивниот систем е плиток и „го принудува тимот постојано да создава нови содржини за да го пренесуваат играчот од една област на интерес во друга“.[23] Тој рекол дека го разбира модуларниот дизајн на играта - потребата да се има извонреден изглед, нивоа со високи детали, без да се гради и текстура секое ситно парче од околината[24] - но „[нему] ќе му здодее“ ако не излезете надвор од тие граници.[23]

Џафи потврдил дека играта ќе биде филмско претставување. Тој рекол дека на Electronic Entertainment Expo (E3) во 2004, тие успеале да видат каде играчите имаат проблеми со системот на камерата и рече: „Ние правиме обемни тестови за фокусирање и користиме податоци собрани од E3, за да го пронајдеме и поправиме проблемот области“ на камерите. Тој рече дека има доверба дека тимот ќе ги реши проблемите пред почетокот на натпреварот. Сепак, тој рекол дека ако играчите „мразат кинематографски системи на камери, ништо што можеме да направиме нема да ви помогне како камерите на Богот на војната“.[19] Околу три месеци за време на раниот развој, Џафи сериозно размислувал да ја прави играта од гледиште на прво лице. Ова размислување дошло од играта на Dreamcast, Макен икс, бидејќи тој рече дека е една од „ретките игри каде што видов рачна борба добро изведена во перспектива во прво лице“. Откако ги видоа презентациите на Ико и Ѓаволот може да плаче на Собирот на DICE во Лас Вегас, Џафи и главниот програмер Тим Мос на крајот решиле да се фокусираат на камерата во трето лице бидејќи Џафи чувствувал дека погледот од прво лице нема да има „емоција и борба и градење карактер што се надевав да го направам“.[25]

Издавање

уреди

Демото на Бог на војната, насловено Бог на војната: Битка против Хидра, било објавено на 1 јануари 2005 година. На него бил прикажан Кратос кој се бори со различни противници и заврши со дел од битката против Хидра што ја отвора главната игра.[26] Играта била објавена на 22 март во Северна Америка,[27] на 8 јули во Обединетото Кралство и на 17 ноември во Јапонија.[28] До крајот на јули, таа беше шеста најпродавана игра во 2005 година до тој момент.[29] На 1 март 2006 година, стана достапен во поставата на PlayStation 2 на Најголемите хитови.[28][30] До јули 2006 година, играта била продадена во 1 милион копии и заработи 43 милиони долари само во Соединетите Држави. Next Generation ја рангирал како 50-та најпродавана игра лансирана за PlayStation 2, Xbox или GameCube помеѓу јануари 2000 и јули 2006 година во таа земја.[31] Во јуни 2012 година, Sony објавиле дека играта е продадена повеќе од 4,6 милиони примероци ширум светот.[32]

Подобрен пренесувач

уреди

Играта и нејзиното прво продолжение, Бог на војната II, биле објавени во Северна Америка на 17 ноември 2009 година, како дел од Збирката Бог на војната, со подобрени пренесувачи на двете игри за платформата PlayStation 3, со подобрена графика и поддршка за Трофеи на PlayStation 3.[33][34] Станала достапна во Јапонија на 18 март 2010 година,[35] Австралија на 29 април,[36] и ОК на 30 април[37] Колекцијата Богот на војната беше објавена како дигитално преземање на PlayStation Store на 2 ноември 2010 година и беше првиот производ што содржи софтвер за PlayStation 2 достапен преку преземање.[38] Претплатниците на PlayStation Plus можеа да преземат пробен период од еден час од секоја игра.[39] До јуни 2012 година, God of War Collection продаде повеќе од 2,4 милиони примероци ширум светот.[32] PlayStation Vita верзија на Збирка Бог на војната била објавена на 6 мај 2014 година.[40] На 28 август 2012 година, Збирка Бог на војната, Бог на војната III и Бог на војната: Збирка со потекло биле вклучени во Сагата Бог на војната, под продажната линија на Збирките на Sony за PlayStation 3 во Северна Америка.[41]

Прием

уреди

  Бог на војната доби „универзално признание“, според агрегаторот на прегледи Metacritic. Том Лејн од Си-Ен-Ен напиша: „ Господ на војната е тип на игра што ве тера да се сетите зошто играте игри на прво место“. Тој рече дека предизвикува зависност и дејството е избалансирано со скромна количина на загатки и елементи за платформа. Тој го пофали колку брзо напредува и рече дека „е една од најнасилните [игри] на пазарот“.[42]

Рејмонд Падила од GameSpy рече дека играта е „одлична“ и има „некои од најжестоките, најпретерани и претерано насилство што некогаш сум ги видел“. Тој го пофали комбо системот за дарежлив, со играчи кои лесно можат да извршуваат комбинации на напади, но додаде дека може да ги предизвика играчите кои „се фрлаат во системот“. Крис Сел од PALGN напиша дека најпријатниот аспект на борбата е неговата едноставност. Тој рече дека QTE се „извонредно пријатни“, „многу задоволувачки“ и најзабавни за време на борбите со шефови. Во врска со комбинирањето на борбата со платформата, Сел рече: „ Господ на војната го извлекува совршено“.[43]

Лејн рече дека приказната е „привлечна“,[42] додека Сел изјави дека е добро поставена и ретко запира.[43] Падила напишал: „ Богот на војната е најдоброто нешто што може да и се случи на грчката митологија“ бидејќи Хари Хамлин го играше Персеј во Судирот на титаните. Тој го пофали звукот како многу силен, но сметаше дека некои од гласовните и музичките нумери се преценети. Кристан Рид од Eurogamer рече дека аудиото е „неверојатно евокативен пример за добро проценета драматична саундтрак и громогласни ефекти“.[44]

Сел изјави дека графиката е „веројатно најдобрата на PS2“ и ривалските игри на Xbox. Тој рече дека моделите на ликови се „одлични“ и секое ниво има свое карактеристично чувство.[43] Ерик Блатберг од PlayStation Universe ја пофалил графиката дека е беспрекорна, реална и способна да работи на 480p на телевизор со широк екран. Тој рече дека текстурите се „одлични“, а околините се „зачудувачки и неверојатно детални“.[45] Микел Репараз од GamesRadar ја забележа количината на детали, елаборирајќи дека како последица на стареењето на хардверот на PS2, „графиката повремено пелтечи или дури и забавува“. Тој сепак даде совршен резултат на играта, заклучувајќи: „Овие проблеми се мали гниди до креативниот дизајн на Бог на војната ' возбудливиот заплет и чистата забава со топки. Еден од најдобрите акциони наслови на PS2, Бог на војната се издвојува како ултранасилно ремек дело.“

Сел рече дека Богот на војната има многу малку недостатоци и дека единствениот што вреди да се спомене е системот на камера: тој рече дека иако камерите одлично го следат Кратос, „има прилично неколку досадни моменти кога ќе бидете нападнати од нешто надвор од екранот, или не успевате да направите скок затоа што навистина не можевте да го видите скокот правилно“. Други помали поплаки од Сел вклучуваат недостаток на можност за репродукција, времето потребно за надградба на ставките и последната борба со Арес, за која рече дека е „малку разочарувачка“.[43] Рид напишал дека во неколку значајни прилики, некои од балансирачките дејства на платформата ги сметал за „малку досадни“. Тој рече дека играчите можеби ќе бидат преоптоварени од бројот на непријатели, но на крајот ќе го добијат својот „мозок и реакции во опрема и ќе преминат на следниот интересен дел и ќе се чувствуваат многу задоволни“.[44]

Награди и признанија

уреди

Бог на војната освоил неколку награди за „Игра на годината“.[46] На наградите за видео игри Спајк во 2005 година, била прогласена за „Најдобра акциска игра“, а Дејвид Џафи ја освои наградата „Дизајнер на годината“ за играта. Беше номиниран и за „Игра на годината“, „Најдобра изведба од човек од маж“ (Т.Ц. Карсон како Кратос) и „Најдобра изворна музика“.[47] На 9-тото доделување на наградите за интерактивни достигнувања (сега познати како награди на DICE), освои неколку награди: „Вкупна игра на годината“, „Игра на конзолата на годината“, „Акциска/авантуристичка игра на годината“, „Извонредно достигнување во анимација“, „Извонредно достигнување во оригинална музичка композиција“, „Извонредно достигнување во дизајнот на звукот“ и „Извонредна изведба на карактери - машки“ за Т.Ц Карсон.[48] Во 2009 година, IGN го прогласи Бог на војната за седма најдобра игра за PlayStation 2 на сите времиња.[49] Во ноември 2012 година, списанието Complex го прогласи Бог на војната за единаесетта најдобра игра за PlayStation 2 на сите времиња.[50]

Други медиуми

уреди

Позадинска музика

уреди

Бог на војната: Изворна позадинска музика од видео играта, компониран од Џерард К. Марино, Рон Фиш, Винифред Филипс, Мајк Реган, Крис Веласко, Вини Волдрон и Марчело Де Франчиши,[13] бил издаден на ЦД од Sony Computer Entertainment како ексклузивен производ за Sony Connect Music Store на 1 март 2005 година. Саундтракот беше исто така достапен бесплатно за клиентите кои ја купија играта преку код за ваучер вклучен во играта. Неколку од песните содржат гласовни пасуси од видео играта. Дејв Валентин од Square Enix Music Online го оцени со 8 од 10 и ги пофали композиторите за избегнување на производството на „бескрајна досада на акциони теми“. Тој го пофали саундтракот за „голем број добро развиени оркестарски теми, со забележлива креативна употреба на античка и етничка инструментација“.[51] Спенс Д. од IGN даде саундтракот 6,9 од 10 и исто така ја пофали употребата на античка и етничка инструментација, но ги критикуваше нерамномерните транзиции помеѓу песните.[52] Во март 2010 година, саундтракот беше објавен како содржина за преземање како дел од саундтракот на трилогијата на Бог на војната во Ultimate Edition God of War III .[53]

Роман

уреди

  Официјалната новелизација на играта, насловена God of War, беше објавена во јули 2009 година, заедно со романизацијата на Бог на војната II.[54] Напишано е од Метју Стовер и Роберт Е. Вардеман,[55] и е објавено на 25 мај 2010 година, од Дел Реј Букс.[56] Во интервју за списанието „ Плеј “, Вардеман рече дека митолошката книга напишана во 1930-тите го заинтересирала за грчката митологија и дека шансата да работи на романот „ Богот на војната “ „била можност што не се пропушта“. Тој рече дека е неопходно да им се даде на читателите цврста основа за заплетот и дека романот бара дополнителен материјал за да не го следи едноставно дејството на играта. Иако не ја играл играта, тој рече дека Бог на војната се заснова на традиционалната грчка митологија на Едит Хамилтон, во суштина „прифатената митологија за стероиди“. Вардеман го нарече Кратос суштински лик, продолжувајќи: „Овој конфликт на мотиви го прави голем, ако е вознемирен, херој“. Тој ја потврди својата работа на вториот роман за Бог на војната, велејќи дека има многу потенцијални идеи за приказната за Кратос и дека „би било штета“ доколку нема дополнителни книги за да се пополнат деталите за неговите потраги, како што се приказните за време додека бил потчинет на Арес или пред да го запознае варварскиот крал.[57] Бог на војната беше номиниран за наградата на Меѓународната асоцијација на писарници како најдобар адаптиран роман во 2010 година.[58]

Романот ги раскажува настаните од играта и нуди подлабок увид во нејзината приказна, објаснувајќи дека Атина сакала Кратос да го убие Арес и објаснувајќи како таа манипулирала со другите богови, со исклучок на Зевс, за да му помогне на Кратос. Откако дознал за плановите на Атина, Зевс решава да му помогне на Кратос (со магија и како гробар) со намера Кратос да стане новиот Бог на војната откако ќе го убие Арес.[56] Посејдон е убеден од Атина кога таа го убедува дека Арес ја донел Хидра во својот домен.[56] Артемида е убедена затоа што Арес и неговите потчинети ја уништуваат нејзината дивина и нејзиниот див свет, а помагајќи му на Кратос таа ќе го спречи идното уништување.[56] Атина манипулира со Афродита да верува дека Медуза прави заговор против неа.[56] Адот, сепак, е изоставен од книгата, бидејќи Кратос не се среќава со него и не ја стекнува неговата магија.[56] Друг пропуст од книгата е дека Кратос добива нов сет на сечила од Атина,[56] и се открива дека сечилата на хаосот биле фалсификувани од Хефест во Тартарус.[56]

Богот Хермес не е во играта, но во романот, тој е одговорен да ја извести Атина дека Кратос се самоубива.[56] Новите ликови вклучуваат Коеус, првиот офицер на бродот на Кратос,[56] и двајцата слуги на Медуза: Јур и слеп човек.[56] Откриено е дека близначките кои се сретнале во секс мини-играта се ќерките на Афродита по име Зора и Лора.[56][56] Книгата исто така објаснува како одредени суштества од митологијата кои биле убиени од херои, очигледно, сè уште се живи. На пример, Зевс се сеќава дека Херакле ја убил Хидра, а Атина го потврдува тоа, но го информира Зевс дека новата Хидра е новороденче на титаните Тифон и Ехидна, а ја ослободил Арес.[56]

Откажан филм во живо

уреди

Филмска адаптација во живо беше најавена во 2005 година.[59] Јафе потврди дека сценариото било завршено од Дејвид Селф и дека бараат режисер.[60] Universal Studios беше посветена на снимањето на филмот, но Jaffe, несвесен за неговиот статус,[61] на крајот изрази сомневање дека филмот ќе биде објавен.[62] Во септември 2008 година, Брет Ратнер изјави за UGO дека тој ќе го режира филмот,[63] но во февруари 2009 година, беше откриено дека тој го напуштил проектот за да го режира филмот Tower Heist од 2011 година.[64] Во март 2010 година, Санта Моника потврди дека немаат креативна контрола врз филмот.[62] За време на Богот на војната – Документарниот филм „Game Directors Live “, снимен на 1 септември 2010 година, Џафе рече дека „сценариото му излезе пред една и пол година на Даниел Крег, кој го игра [Џејмс] Бонд, но тој го одби“. Тој посочи дека еден актер оттогаш се потпишал за улогата на Кратос и рече: „Оваа нова личност е прилично добра, ако тоа заврши вистина“.[65]

Во јули 2012 година, „Холивуд репортер“ потврди дека двајца од сценаристите на „ Тихоокеански Обрач “ (2013) и на неколку филмови „ Соу “, Патрик Мелтон и Маркус Данстан, биле ангажирани да го адаптираат Бог на војната во филм.[66] Мелтон и Данстан изјавија за IGN дека биле ангажирани да го преработат сценариото на Self бидејќи се сметало дека е застарено, напишано пред неодамнешните филмови во истиот жанр, како што се Судир на титаните (2010) и неговото продолжение, Wrath of the Titans (2012). Тие рекоа дека сакаат да го хуманизираат Кратос, кој ќе започне како смртник и ќе го има своето семејство, а клучната промена е варварскиот напад. Мелтон додаде: „Ќе научиме за [Кратос] и ќе разбереме како работи. Значи потенцијално е 30 минути ... да го изградиме овој лик така што, кога тој ... ќе стане Духот на Спарта, да го разбереме како човек и ... патувањето што ќе го направи“. Според Данстан, „со поголем филм како God of War, мора да навлезете малку подлабоко во ликот, за разлика од хорор филм“. Мелтон и Данстан, исто така, рекоа дека имаат „големи планови“ за Арес, кој „[би] станал попроактивен негативец“ надвор од неговата рација на Атина.[67] Во ноември 2012 година, писателите изјавија за GameSpot дека God of War „ќе се подобри во филмовите како Clash of the Titans и Immortals со тоа што ќе направи чекор во похрабра насока“. Мелтон рече дека Сони ги „охрабрил“ да го направат поинаков од другите филмови во истиот жанр. Исто така, беше потврдено дека Чарлс Ровен и Алекс Гартнер, продуцентите на филмот Uncharted, ќе го продуцираат филмот за Бог на војната преку Atlas Entertainment.[68] Било „превртено“ сценарио[69] и филмот имал буџет од 150 милиони американски долари.[67]

На почетокот на 2013 година, директорот на играта God of War: Ascension ' Тод Папи, беше испрашуван за статусот на филмот, но тој не беше свесен.[70] Главната писателка зад игрите God of War (2005–2013) со седиште во Грција (2005–2013), Маријана Кравчик, рече дека нејзината главна грижа за филмската адаптација е да го избере Кратос поради поврзаноста на играчите со верзијата на видео играта, бидејќи ќе има поинаков актер. со различен глас што го прикажува ликот, кој веројатно ќе има повеќе изговорени линии од Кратос во игрите.[71] По објавувањето на God of War од 2018 година, без дополнителни ажурирања во врска со оригиналниот филм на играта, почнаа да кружат гласини за потенцијална адаптација на поновата игра базирана на нордиска митологија,[72] но во мај 2021 година, портпаролот на Sony потврди дека има нема филмска адаптација за кој било God of War во развој.[73] Меѓутоа, за време на брифингот со инвеститорите следната година, претседателот на Sony Interactive Entertainment, Џим Рајан, потврди дека се развива адаптација на телевизиска серија за Amazon Prime Video,[74] но ќе ја прилагоди приказната на Кратос од игрите базирани на Нордистан.[75]

Наводи

уреди
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Santa Monica Studio, ed. & (2005)
  2. ↑ 2,0 2,1 Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 29
  3. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 15
  4. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 12–14
  5. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 6–7
  6. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 10
  7. ↑ Gaudiosi, John (October 7, 2011). „The 10 Most Important Sex Scenes in Recent Video Games“. Maxim.com. Alpha Media Group. Архивирано од изворникот на September 2, 2012. Посетено на July 18, 2012.
  8. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005, стр. 36–37
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 16–17
  10. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 18–19
  11. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 20
  12. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 21
  13. ↑ 13,0 13,1 „God of War – Credits“. Allgame. Rovi Corporation. Архивирано од изворникот на 14 ноември 2014. Посетено на 24 januari 2023. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  14. ↑ Santa Monica Studio, ed. & (2005), стр. 32–35
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 Radcliffe, Doug. „God of War Walkthrough“. GameSpot. CBS Interactive. Архивирано од изворникот на January 22, 2013. Посетено на January 30, 2013.
  16. ↑ Conversations with the Creators with Wil Wheaton — Episode 4: "Santa Monica Studio". Sony Computer Entertainment America. 
  17. ↑ Dunham, Jeremy (February 19, 2004). „SCEA Santa Monica Gamers' Day: Sony Announces God of War“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на February 19, 2014. Посетено на June 11, 2012.
  18. ↑ Reed, Krisan (July 11, 2005). „Godlike“. Eurogamer. Eurogamer Network. Архивирано од изворникот на November 16, 2012. Посетено на June 11, 2012.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 Lewis, Ed (June 10, 2004). „God of War Interview“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на November 14, 2012. Посетено на June 11, 2012.
  20. ↑ Moriarty, Colin (March 21, 2012). „The House That God of War Built: Santa Monica Studio“. IGN. Ziff Davis. Архивирано од изворникот на April 2, 2015. Посетено на March 10, 2015.
  21. ↑ Shoemaker, Brad (May 12, 2004). „God of War E3 2004 Hands-On Impressions“. GameSpot. CBS Interactive. Архивирано од изворникот на August 10, 2016. Посетено на November 6, 2012.
  22. ↑ Fahey, Rob (January 1, 2007). „Strider 1/2 •“. Eurogamer. Gamer Network. Архивирано од изворникот на January 27, 2021. Посетено на September 7, 2020.
  23. ↑ 23,0 23,1 Cifaldi, Frank (February 10, 2006). „DICE Feature: 'The Search For Perfection: David Jaffe Goes To War'“. Gamasutra. Think Services. Архивирано од изворникот на November 9, 2012. Посетено на November 13, 2012.
  24. ↑ Perry, Lee (November 2002). „Modular Level and Component Design“ (PDF). Game Developer. Epic Games. Архивирано од изворникот (PDF) на January 10, 2012. Посетено на February 1, 2013.
  25. ↑ Reeves, Brianna (October 4, 2021). „Original God of War Was Almost a First-Person Game“. Screen Rant. Valnet Inc. Посетено на November 2, 2022.
  26. ↑ „God of War: The Hydra Battle (Demo Disc)“. GameSpy. IGN Entertainment. Архивирано од изворникот на September 24, 2014. Посетено на November 6, 2012.
  27. ↑ „God of War – PlayStation 2“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на May 19, 2012. Посетено на July 5, 2012.
  28. ↑ 28,0 28,1 Haynes, Jeff (March 1, 2006). „SCEA Announces Two New Greatest Hits“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на February 22, 2014. Посетено на November 10, 2012.
  29. ↑ Surette, Tim (July 28, 2005). „NPD: 2005 game sales up 21 percent“. GameSpot. CBS Interactive. Архивирано од изворникот на December 7, 2012. Посетено на November 10, 2012.
  30. ↑ „GT4, God of War Added To Sony's Greatest Hits“. Game Developer. March 1, 2006. Архивирано од изворникот на August 27, 2021. Посетено на October 20, 2021.
  31. ↑ Campbell, Colin; Keiser, Joe (July 29, 2006). „The Top 100 Games of the 21st Century“. Next Generation. Архивирано од изворникот на October 28, 2007.
  32. ↑ 32,0 32,1 Yin-Poole, Wesley (June 5, 2012). „God of War series has sold over 21 million copies“. Eurogamer. Eurogamer Network. Архивирано од изворникот на November 8, 2012. Посетено на June 5, 2012.
  33. ↑ Caiazzo, Anthony (August 31, 2009). „God of War Collection – Blu-ray Disc Compilation Available This Holiday Season!“. PlayStation.Blog. Sony Computer Entertainment America. Архивирано од изворникот на November 5, 2012. Посетено на August 31, 2009.
  34. ↑ Hight, John (November 17, 2009). „God of War Collection Launches Today for PS3!“. PlayStation.Blog. Sony Computer Entertainment America. Архивирано од изворникот на October 19, 2012. Посетено на November 18, 2009.
  35. ↑ Gantayat, Anoop (January 7, 2010). „Capcom Doing the Honors for God of War Collection“. Andriasang.com. Архивирано од изворникот на December 27, 2014. Посетено на August 4, 2012.
  36. ↑ Jastrzab, Jeremy (March 25, 2010). „God of War Collection gets an Australian release“. PALGN. Архивирано од изворникот на October 4, 2013. Посетено на July 31, 2012.
  37. ↑ Laughlin, Andrew (March 22, 2010). „'God of War Collection' coming April 30“. Digital Spy. Nat Mags. Архивирано од изворникот на October 4, 2013. Посетено на July 31, 2012.
  38. ↑ Caiazzo, Anthony (October 20, 2010). „God of War: Collection on the PlayStation Store 11/2“. PlayStation.Blog. Sony Computer Entertainment America. Архивирано од изворникот на October 19, 2012. Посетено на October 20, 2010.
  39. ↑ Chen, Grace (October 20, 2010). „Coming to PlayStation Plus: God of War I and II and a Free Download of BreakQuest“. PlayStation.Blog. Sony Computer Entertainment America. Архивирано од изворникот на October 3, 2012. Посетено на October 20, 2010.
  40. ↑ Barlog, Cory (February 10, 2014). „God of War Collection Coming to PS Vita May 6th“. PlayStation.Blog. Sony Computer Entertainment America. Архивирано од изворникот на March 16, 2015. Посетено на February 11, 2014.
  41. ↑ Cardona, Christian (August 6, 2012). „Never Stop Playing With PlayStation Collections“. PlayStation.Blog. Sony Computer Entertainment America. Архивирано од изворникот на November 5, 2012. Посетено на August 6, 2012.
  42. ↑ 42,0 42,1 Lane, Tom (7 април 2005). „Review: 'God of War' Zeus of adventure games“. CNN. Turner Broadcasting System. Архивирано од изворникот на 8 ноември 2012. Посетено на 24 јануари 2023.
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 43,3 Sell, Chris (23 јуни 2005). „God of War Review“. PALGN. Архивирано од изворникот на 16 октомври 2012. Посетено на 24 јануари 2023.
  44. ↑ 44,0 44,1 Reed, Kristan (1 јули 2005). „God of War Review“. Eurogamer. Eurogamer Network. Архивирано од изворникот на 17 декември 2012. Посетено на 24 јануари 2023.
  45. ↑ Blattberg, Eric (April 1, 2005). „God of War Review“. PlayStation Universe. Архивирано од изворникот на October 29, 2013. Посетено на December 4, 2012.
  46. ↑ Sony Computer Entertainment America (26 февруари 2008). "Sony Computer Entertainment America to Unleash Kratos in Limited-Edition God of War PSP Entertainment Pack". Соопштение за печат. Архивирано на 1 декември 2012 г.
  47. ↑ Sinclair, Brendan (November 19, 2005). „RE4 named Game of Year at Spike Awards“. GameSpot. CBS Interactive. Архивирано од изворникот на October 22, 2012. Посетено на July 8, 2012.
  48. ↑ Thorsen, Tor (February 9, 2006). „God of War rolls D.I.C.E.“. GameSpot. CBS Interactive. Архивирано од изворникот на March 29, 2014. Посетено на July 8, 2012.
  49. ↑ IGN PlayStation Team (August 10, 2009). „The Top 25 PS2 Games of All Time“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на June 29, 2011. Посетено на March 18, 2007.
  50. ↑ Knight, Rich (November 19, 2012). „The 50 Best PS2 Games Ever“. Complex.com. Complex Media. Архивирано од изворникот на November 27, 2012. Посетено на November 21, 2012.
  51. ↑ Valentine, Dave. „God of War Soundtrack :: Review by Dave“. Square Enix Music Online. Архивирано од изворникот на May 21, 2013. Посетено на July 15, 2012.
  52. ↑ Spence D. (March 25, 2005). „God Of War Soundtrack“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на July 14, 2014. Посетено на July 15, 2012.
  53. ↑ Caiazzo, Anthony (October 30, 2009). „God of War III Ultimate Edition and Pre-Order Items Announced“. PlayStation.Blog. Sony Computer Entertainment America. Архивирано од изворникот на December 25, 2012. Посетено на November 3, 2009.
  54. ↑ IGN Staff (July 13, 2009). „God of War Novels Announced“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на July 25, 2014. Посетено на February 13, 2013.
  55. ↑ Alexander, Jem (July 13, 2009). „Del Ray announces first God of War novel for March 2010“. Joystiq. AOL. Архивирано од изворникот на August 29, 2012. Посетено на January 4, 2010.
  56. ↑ 56,00 56,01 56,02 56,03 56,04 56,05 56,06 56,07 56,08 56,09 56,10 56,11 56,12 56,13 Stover, Vardeman 2010
  57. ↑ JonGordon. „God Of War Novel – Author Interview“. Play (UK). Imagine Publishing. Архивирано од изворникот на December 9, 2012. Посетено на December 5, 2012.
  58. ↑ Vardeman 2013
  59. ↑ Davidson, Paul (July 27, 2005). „Games to Film: God of War“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на March 10, 2014. Посетено на February 15, 2007.
  60. ↑ Klepek, Patrick (March 9, 2007). „God of War Movie Script is Finished“. 1UP. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на May 16, 2013. Посетено на February 1, 2013.
  61. ↑ fdemarco (August 11, 2007). „Game Head: David Jaffe Meets Uwe Boll“. Kotaku. Gawker Media. Архивирано од изворникот на March 27, 2010. Посетено на August 4, 2012.
  62. ↑ 62,0 62,1 John, Tracey (March 4, 2010). „God of War Movie Update: Designers Have 'No Creative Control'“. UGO Entertainment. IGN Entertainment. Архивирано од изворникот на March 20, 2013. Посетено на April 28, 2010.
  63. ↑ Athab, Majed (September 30, 2008). „Brett Ratner confirms he's making God of War movie“. Joystiq. AOL. Архивирано од изворникот на July 29, 2013. Посетено на July 11, 2013.
  64. ↑ Ashcraft, Brian (February 19, 2009). „Guess Who's Not Directing The God of War Movie?“. Kotaku. Gawker Media. Архивирано од изворникот на July 27, 2014. Посетено на July 11, 2013.
  65. ↑ God of War – Game Directors Live. 
  66. ↑ Kit, Borys (July 10, 2012). „'Pacific Rim' Writers Tapped for 'God of War' Adaptation (Exclusive)“. The Hollywood Reporter. Prometheus Global Media. Архивирано од изворникот на October 25, 2012. Посетено на July 11, 2012.
  67. ↑ 67,0 67,1 Nicholson, Max (August 30, 2012). „What's in Store for the God of War Movie?“. IGN. Ziff Davis Media. Архивирано од изворникот на December 21, 2012. Посетено на September 1, 2012.
  68. ↑ Parker, Laura (November 12, 2012). „God of War movie a step in 'bold' new direction – Report“. GameSpot. CBS Interactive. Архивирано од изворникот на June 27, 2013. Посетено на July 11, 2013.
  69. ↑ Bibbiani, William (March 26, 2013). „Exclusive: Marcus Dunstan on The Collection and God of War – Page 2“. CraveOnline. AtomicMedia. Архивирано од изворникот на April 2, 2015. Посетено на March 10, 2015.
  70. ↑ Tilley, Steve (February 7, 2013). „Where's the God of War movie?“. Canoe.ca. Quebecor Media. Архивирано од изворникот на March 17, 2015. Посетено на March 10, 2015.
  71. ↑ Jackson, Matthew (September 3, 2013). „Videogame writer explains why that God of War movie is so tricky“. Blastr. Syfy. Архивирано од изворникот на April 2, 2015. Посетено на March 10, 2015.
  72. ↑ Davis, Brandon (June 6, 2018). „Steven DeKnight Has Talked To Sony About An R-Rated 'God of War' Movie“. ComicBook.com. Архивирано од изворникот на June 18, 2019. Посетено на June 17, 2019.
  73. ↑ Ankers, Adele (May 24, 2021). „Sony Denies It's Working on a God of War Movie“. IGN. Ziff Davis. Архивирано од изворникот на June 7, 2021. Посетено на June 7, 2021.
  74. ↑ Dinsdale, Ryan (May 26, 2022). „Sony Announces Horizon Series for Netflix, God of War Series for Amazon, and a Gran Turismo Show“. IGN. Ziff Davis Media. Посетено на May 26, 2022.
  75. ↑ Andreeva, Nellie (December 14, 2022). „'God Of War' Adaptation Of PlayStation Video Game Gets Prime Video Series Order“. Deadline Hollywood. Посетено на December 14, 2022.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Бог_на_војната_(видеоигра_од_2005_година)&oldid=5251912“