Ратево
Ратево — село во Општина Берово, во областа Малешевија, во околината на градот Берово.
Ратево | |
Поглед на Ратево | |
Координати 41°40′59″N 22°51′00″E / 41.68306° СГШ; 22.85000° ИГД | |
Регион | Источен |
Општина | Берово |
Област | Малешевија |
Население | 630 жит. (поп. 2021)[1]
|
Пошт. бр. | 2330 |
Повик. бр. | 033 |
Шифра на КО | 01010 |
Надм. вис. | 860 м |
Слава | Павловден |
Ратево на општинската карта Атарот на Ратево во рамките на општината | |
Ратево на Ризницата |
Географија и местоположба
уредиНаселбата се наоѓа во областа Малешевија, во средишниот дел на територијата на Општина Берово, во горното сливно подрачје на реката Брегалница, недалеку од Беровското Езеро (нарекувано и Ратевско Езеро).[2] Селото е ридско, на надморска височина од 860 метри. Од градот Берово е оддалечено 7 километри.[2]
Атарот е мошне голем и зафаќа простор од 39,7 км2. На него обработливото земјиште зазема површина од 1.843 хектари, на шумите отпаѓаат 1.205 хектари, а на пасиштата 836 хектари.[2]
Историја
уредиВо XIX век, Ратево било христијанско село во рамките на Малешевската каза на Отоманското Царство.
Вкупно 20 жители на оваа населба се заведени како жртви во Втората светска војна.[3]
Стопанство
уредиСелото, во основа, има мешовита земјоделска функција.[2]
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Ратево имало 630 жители.[4] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Ратево имало 640 жители.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 1.050 Македонци.[6]
Селото е големо, но со намалување на бројот на жителите. Во 1961 година селото имало 1.229 жители, од кои 1.176 биле Македонци, a 53 жители биле Турци. Во 1994 година бројот се намалил на 910 жители, од кои 905 Македонци и 5 Роми.[2] Според пописот од 2002 година, во селото живееле 844 жители, сите Македонци.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 630 жители, од кои 612 Македонци и 18 лица без податоци.[8]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 630 | 630 | 1.259 | 1.267 | 1.229 | 1.145 | 1.060 | 934 | 910 | 844 | 630 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]
Општествени установи
уреди- Основно училиште „Дедо Иљо Малешевски“ до V одделение[13], подрачно училиште на ОУ „Дедо Иљо Малешевски“ - Берово
- Амбуланта
- Културен дом
Самоуправа и политика
уредиСелото влегува во рамките на Општина Берово, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Берово.
Во периодот 1950-1952, селото било седиште на некогашната општина Ратево, во која единствено село било Ратево.
Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на тогашната Беровска градска општина, во која покрај селото Ратево се наоѓале градот Берово и селата Двориште и Смојмирово.
Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Берово.
Избирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 0013 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[14]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 664 гласачи.[15]
Културни и природни знаменитости
уреди- Археолошки наоѓалишта[16]
- Градиште I — градиште и некропола од доцноантичкото време;
- Градиште II — градиште од доцноантичкото време и старохристијанска црква;
- Грамади — населба од доцноантичкото време;
- Жизница — населба од доцноантичкото време;
- Манастир — старохристијанска базилика; и
- Слатина — могила од доцноантичкото време.
- Цркви[17]
- Црква „Св. Петар и Павле“ — главна селска црква
- Бисти
- Биста на Ефтим Папалиски
- Биста на Ефтим Крстовски
- Реки[18]
- Ратевска Река — река која поминува низ самото село
Редовни настани
уреди- Ратевски бамбурци (20 јануари) — жителите се маскираат со маски направени од животински кожи; карневалот има вековна традиција која се одржала до денес, со идеја маските и звукот од прапорците да ги избркаат лошите духови.[19]
- Павловден (13 јули) — главна селска слава
- Илинден (2 август) — црковно-народен собир
- Голема Богородица (28 август) — црковно-народен собир
Галерија
уреди-
Марка на Македонска Пошта со традиционална куќа од Ратево
-
Поглед на Ратевска Река под селото
-
Пилана на влезот во селото
-
Селските гробишта сместени на влезот во селото
-
Поглед на селото
-
Сретселото во Ратево
-
Биста на Ефтим Папалиски
-
Биста на Ефтим Крстовски
-
Културниот дом во селото
-
Поглед на Аврамови Колиби, дел од селото, сместено покрај патот Берово-Струмица
Наводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 256. Посетено на 6 април 2017.
- ↑ „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
- ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 228.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 140-141.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 6 април 2017.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „ОУ „Дедо Иљо Малешевски"“. македонски: Општина Берово. Посетено на 6 април 2017.
- ↑ „Описи на ИМ“. Државна изборна комисија. Посетено на 13 октомври 2021.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Коцо, Димче (1996). „Археолошка карта на Република Македонија“. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Петрушевски, Илија; Маркоски, Благоја (2014). Реките во Република Македонија (PDF). Скопје: Геомап. стр. 60. ISBN 978-9989-2117-6-8.
- ↑ Илиевска-Арсова, Весна (2011). „Пијанец-Малеш, изобилство од сонце и насмевки!“ (PDF). Штип: Центар за развој на Источен плански регион. стр. 27. Посетено на 6 април 2017.[мртва врска]