Големата вода (филм)
Големата вода — македонски филм од 2004 година, во режија на Иво Трајков. Главните улоги во филмот ги играат Сашо Кекеновски, Маја Станковска, Митко Апостоловски, Мето Јовановски и Верица Недеска. Музиката е создадена од Кирил Џајковски.
| „Големата вода“ | |
|---|---|
 Големата вода | |
| Режисер | Иво Трајков |
| Продуцент | Роберт Јазаџиски |
| Сценарист | Живко Чинго Иво Трајков |
| Главни улоги | Сашо Кекеновски Маја Станковска Мето Јовановски Владо Јовановски Митко Апостоловски Петар Мирчевски Владимир Светиев Кирил Гравчев Владимир Ендровски Душица Стојановска Горан Илиќ Раде Шербеџија Емил Рубен Петре Арсовски Игор Ангелов Јордан Витанов |
| Жанр | драма |
| Музика | Кирил Џајковски |
| Монтажа | Атанас Ѓорѓиев |
| Премиера | 30 април 2004 |
| Времетраење | 93 мин |
| Земја |  Македонија |
| Јазик | македонски |
Филмот е работен според мотиви од истоимениот роман на Живко Чинго. Местото на снимање во затворот било во Хавзипашините конаци во село Бардовци, Скопско. Филмот ја освоил Големата награда во Валенсија на филмскиот фестивал. Бил македонски кандидат за „Оскар“ во категоријата „Најдобар странски филм“ за 2004 година, но не успеал да добие номинација.[1]
Филмската критика позитивно го оценила целокупниот проект и замисла, добивајќи оценка 71 % од можни 100 % од страна на оценувачите од Rotten Tomatoes. Metacritic дала оценка 62 по 15 прегледувања.[2]
Содржина
уредиПриказната започнува во Македонија по Втората светска војна, каде Лем Никодиноски, младо момче, е одземен од неговото семејство и испратен во комунистичко сиропиталиште, кое наликува и има улога на логор/затвор. Таму, Лем го запознава таинствениот Исак Кејтен, постар логораш што го зема под своја закрила. Момчето изгледа поседува некои исцелителски способности и е поврзан со обреди. Исак станува наставник на Лем и негов најдобар другар, учејќи го да чита и воведувајќи го во моќта на книжевноста.
Како што Лем расте во логорот, тој создава длабока врска со Исак, кој му дава мудрост и вештини за критичко размислување. Меѓутоа, нивниот однос е сложен од суровата стварност на животот во логорот и идеолошките разлики меѓу нив. Лем напредува во логорот, додека Исак развива бунтовен дух и почнува да го доведува во прашање авторитетот на водачите на сиропиталиштето, еден од нив е управителот Аритон Јаковлески. Исак, исто така, станува занесен од една млада девојка по име Ленче.
Како што Лем созрева, се бори да ја помири својата верност кон Исак со неговата желба за слобода и индивидуалност. Исак сѐ повеќе се разочарува од комунистичката идеологија и почнува отворено да ги предизвикува властите, што води до неговиот пад.
Имајќи ги на ум учењата и насоките на Исак, Лем тргнува за Белград, решен да го кова својот пат и да го живее животот по свои услови. Филмот завршува со заминувањето на Лем од сиропиталиштето, симболизирајќи го неговото патешествие кон слободата и самооткривањето. И покрај предизвиците со кои се соочува, Лем ги носи со себе предавањата што ги научил од Исак и надежта за подобра иднина.
Улоги
уреди| Глумец | Улога |
|---|---|
| Сашо Кекеновски | Лем Никодиноски (во детството) |
| Мето Јовановски | Лем Никодиноски (постар) |
| Маја Станковска | Исак Кејтен |
| Митко Апостоловски | управителот Аритон Јаковлески |
| Верица Недеска | Оливера Срезоска |
| Ристо Гоговски | ѕвонарот Анески |
| Марина Чакалова | Ленче |
| Зоран Поповски | Николче |
| Оливер Трифунов | Спаско |
Наводи
уреди- ↑ „„Големата вода" на PictureThis“. Архивирано од изворникот на 2008-06-25. Посетено на 2013-03-31.
- ↑ „Големата вода“[мртва врска] според Metacritic
Надворешни врски
уреди| „Големата вода (филм)“ на Ризницата ? |
