Александар Петровиќ
Александар Саша Петровиќ (Париз, 14 јануари 1929 - Париз, 20 август 1994) бил српски режисер, професор на Факултетот за драмски уметности во Белград, писател и филмски теоретичар.[1] Тој се смета за еден од основачите на Југословенската култура.[2] Напишал и неколку книги за филмови.
| Александар Петровиќ | |
|---|---|
 Петровиќ во 1987 година | |
| Роден(а) | 14 јануари 1929 Париз, Франција |
| Починал(а) | 20 август 1994 (возр. 65) Париз, Франција |
| Занимање | Режисер и сценарист |
| Награди | Златна палма во Кан Златна арена за режија 1965 Три 1967 Собирачи на перја 1972 Мајсторот и Маргарита |
| Страница aleksandarpetrovic.org | |
Биографија уреди
Александар Саша Петровиќ е роден во Париз во 1929 година. Студиите за режија ги започнал на ФАМУ, (позната филмска академија) во Прага. Дипломирал во 1955 година на Универзитетот во Белград, за историја на уметност. Неговиот филм ''Три'' бил номиниран за Оскар во 1966 година, а следната година добил награда на Канскиот филмски фестивал за филмот ''Собирачи на пердуви''. Еден од неговите најпознати филмови е ремек-делото ''Скоро ќе биде крајот на светот“, кое се смета за едно од врвните достигнувања на југословенската кинематографија. Петровиќ најде инспирација за тој филм во романот „ Злобни души “ на Фјодор Достоевски.
Филмографија уреди
- Со друг е пријател ( 1955 )
- Лет над мочуриштето ( 1956 )
- Петар Добровиќ ( 1957 )
- Единствениот излез ( 1958 )
- Патишта (1958)
- Војна - војна ( 1960 )
- Два ( 1961 )
- Денови ( 1963 )
- Минути ( 1964 )
- Три ( 1965 )
- Сабори (1965)
- Собирачи на пердуви ( 1967 )
- Ќе биде скоро крај на светот ( 1968 )
- Мајсторот и Маргарита ( 1972 )
- Групен портрет со дама ( 1977 )
- Миграција ( 1989 )
Наводи уреди
Литература уреди
- Властимир Судар, Портрет на уметникот како политички дисидент: Животот и делото на Александар Петровиќ (Бристол: Интелект. 2013. 978-1-84150-545-9 . )
