Нисија
Нисија (грчки: Νησί, Ниси) — село во Воденско, Егејска Македонија, денес во општината Воден на Постолскиот округ во Централна Македонија, Грција. Населението брои 382 жители (2011) и до денес е целосно населено со Македонци.[2]
| Нисија Νησί | |
|---|---|
  Нисија | |
|
Местоположба во областа   Нисија | |
| Координати: 40°49.36′N 21°56.01′E / 40.82267° СГШ; 21.93350° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Постол |
| Општина | Воден |
| Општ. единица | Воден |
| Надм. вис. | 520 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 382 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба
уредиСелото е сместено околу 8 км северозападно од градот Воден, во подножјето на планината Кајмакчалан, на надморска височина од 520 м.[2]
Историја
уредиВо XIX век Нисија било чисто македонско село во Воденската каза. Во 1848 г. рускиот славист Виктор Григорович во „Очерк путешествия по Европейской Турции“ го опишува Владово како македонско село.[3][4] Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ стои дека во 1873 г. во Нисија (Nissia) било село во Воденската каза со 45 куќи и вкупно 243 жители Македонци.[5][6]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. в селото живееле 340 жители Македонци христијани.[5][7] Според Христо Силјанов, по Илинденското востание во 1904 г. целото село прешло под врховенството на Бугарската егзархија,[8] Според податоците на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 г. во Нисија (Nissia) има 368 Македонци[5] под егзархијата.[9]
Со Букурешкиот договор во 1913 г. Нисија влегува во состав на грчката држава, кога имало 353 жители. Во патописниот попис од 1917-18 г. Боривое Милоевиќ забележал 60 македонски куќи.[2]
Во Втората светска војна Нисија е окупирана од Бугарите и воспоставена е општинска власт. Кај селото воденската чета на бугарската паравоена организација „Охрана“ разбила андартска чета, заробувајќи и погубувајќи го нејзиниот водач, полковникот Куцоќорис.[10]
Селото прилично настрадало во Граѓанската војна[2] и затоаповеќе семејства пребегале во Р Македонија.
Население
уредиДенес населението на Нисија останува целосно македонско и непроменето.[2]
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 607 | 533 | 656 | 510 | 508 | 587 | 415 | 382 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика
уредиСелото припаѓа на општинската единица Воден со седиште во истоимениот град, која припаѓа на поголемата општина Воден, во округот Постол. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Нисија, во кој тоа е единствено населено место.
Стопанство
уредиГлавни производи на населението се жито, арпаџик и овошје (јаболка и цреши).[2]
Дел од најплодната земја во полето била неповратно изгубена и населението уште повеќе осиромашено со изградбата на вештачкото Владовско Езеро во 1956 г.
Културни и природни знаменитости
уреди- „Рождество на Пресвета Богородица“ од 1741 г.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 52.
- ↑ наречено „бугарско“, под влијание на бугарската политика.
- ↑ Григорович, В. Очеркъ путешествія по Европейской Турціи, Москва, 1877, стр.92.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.156-157.
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“, София, 1900, стр.149.
- ↑ Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том I, София, 1993, стр.126.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 190-191.
- ↑ Мичев, Добрин. Българското национално дело в Югозападна Македония (1941 – 1944 г.)