Елово

село во Општина Студеничани

Елово — село во Општина Студеничани, во областа Торбешија, во околината на град Скопје. Според пописот од 2002 година, селото имало население од 265 жители.

Елово
Елово - панорама.jpg
Елово во рамките на Македонија
Елово
Местоположба на Елово во Македонија
Елово на интерактивна карта

Координати 41°50′29″N 21°22′14″E / 41.84139° СГШ; 21.37056° ИГД / 41.84139; 21.37056Координати: 41°50′29″N 21°22′14″E / 41.84139° СГШ; 21.37056° ИГД / 41.84139; 21.37056
Општина Coat of arms of Studeničani Municipality.png Студеничани
Население 265 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 25047
Надм. вис. 878 м
Елово на општинската карта
Елово во Општина Студеничани.svg

Атарот на Елово во рамките на општината
Commons-logo.svg Елово на Ризницата

Географија и местоположбаУреди

Селото се наоѓа во областа Торбешија, на западните падини на Караџица. Тоа е на 18 км растојание во воздушна линија од Скопје.

Бела ЦркваУреди

 
Панорама на Бела Црква.

Маалото Бела Црква е вон самото Елово и се наоѓа на север, на 2 км во воздушна линија од главното населено место. Маалото се состои од десетина куќи.

ИсторијаУреди

 
Стара куќа

Според Леонард Шулце Јена, селото во 1927 година било населено со Албанци.[2] Истото го тврди и Афанасиј Селишчев во 1929 година.[3]

Меѓутоа, според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Евлово имало 450 жители, од кои сите биле Македонци-муслимани.[4][5] Ова е веројатно единствениот исправен податок, за што сведочи фактот што населението уште од почеток до денес говорело македонски.

НаселениеУреди

Според податоците од 2002 година, во селото имало 265 жители, од кои 247 Турци, 13 Албанци, 1 Македонец и 4 други.

РодовиУреди

Елово е торбешко село. Според истражувањата од 1950 година родови во селото се:

  • Доселеници: Шабановци (7 к.), Баовци (9 к.), Рамановци (10 к.), Рашитовци (8 к.), Аметовци (6 к.), Селимовци (9 к.), Селмановци (8 к.), Џаферовци (3 к.), Имеровци (7 к.) Ѓуловци (14 к.), Орлевци (2 к.), Шабановци (7 к.), Абдијовци (2 к.), Ејуповци (3 к.), Таировци (10 к.), Зендовци (4 к.), Џаферовци (5 к.), Фејзовци (2 к.), Ибраимовци (2 к.), Алиловци или Ѓулафковци (6 к.), Јашаровци (1 к.), Амет-Фета (2 к.), Мемедовци (3 к.), Арифовци (4 к.), Ќеримовци (7 к.), Исовци (1 к.), Еминовци (2 к.) и Салиовци (2 к.) сите се доселени од мијачките-торбешки села во Долна Река во текот на XVIII век; Корчовци (4 к.) се викаат и Даутовци. Доселени се од околината на Корча во Албанија. Зборувале на македонски уште кога дошле. Го знаат следното родословие: Љазим (жив на 22 г. во 1950 година) Мемет-Ибраим-Мемет-Даут, кој се доселил.[6]

ИселеништвоУреди

До 1950 година од селото се иселиле 15 семејства во Скопје, и 20 семејства во Турција. Иселеници имало и во населбата Бутел (Мемедовци).[6]

ЛичностиУреди

Општествени установиУреди

 
Училиштето
  • Основно училиште

Културни и природни знаменитостиУреди

 
Џамијата
Џамии
Останато
  • Метова Чека - ловечко чекалиште за дивеч, кое се наоѓа до патот кон Црн Врв

ГалеријаУреди

ПоврзаноУреди

НаводиУреди

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Leonhard Schultze Jena. "Makedonien, Landschafts- und Kulturbilder", Jena, G. Fischer, 1927
  3. Афанасий Селищев. „Полог и его болгарское население. Исторические, этнографические и диалектологические очерки северо-западной Македонии“. - София, 1929.
  4. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  5. Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 209. ISBN 954430424X.
  6. 6,0 6,1 Трифуноски, Јован (1958). Слив Маркове Реке. Скопје: Филозофски факултет.

Надворешни врскиУреди