Википедија

Дреновци

село во Општина Долнени

Дреновци, се среќава и како Дреновче или Дреновец — село во Општина Долнени, во околината на градот Прилеп.

Дреновци

Поглед на Дреновци

Дреновци во рамките на Македонија
Дреновци
Местоположба на Дреновци во Македонија
Дреновци на карта

Карта

Координати 41°28′07″N 21°32′39″E / 41.46861° СГШ; 21.54417° ИГД / 41.46861; 21.54417
Регион  Пелагониски
Општина  Долнени
Област Прилепско Поле
Население 235 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 7504
Повик. бр. 048
Шифра на КО 20034
Надм. вис. 770 м
Дреновци на општинската карта

Атарот на Дреновци во рамките на општината
Дреновци на Ризницата

Географија и местоположба

уреди
 
Поглед на Дреновци од врвот Љута на Бабуна, над селото

Дреновци се наоѓа под јужните огранки на планината Бабуна, во источниот дел од територијата на Општина Долнени. Околни села се: Небрегово, Дупјачани и Десово. Селото е ридско и е сместено на надморска височина од 770 м. Неговиот атар зафаќа површина од 12,4 км2. Од Прилеп е оддалечено 22 км.[2]

Историја

уреди

Во XIX век, селото било дел од Прилепската каза на Отоманското Царство.[3]

Во Првата балканска војна, 2 лица од селото се вклучиле во Македонско-одринските доброволни чети.[4]

Стопанство

уреди

Селото има полјоделско-сточарска функција. Во рамки на селскиот атар, обработливото земјиште зафаќа површина од 580,1 ха, пасиштата заземаат површина од 306,1 ха, а на шуми отпаѓаат 36,2 ха.[2]

Население

уреди
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948833—    
1953790−5.2%
1961761−3.7%
1971616−19.1%
1981376−39.0%
ГодинаНас.±%
1991261−30.6%
1994238−8.8%
2002231−2.9%
2021235+1.7%

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Дреновче е село со 62 домаќинства и 318 жители Македонци.[5]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Дреновци имало 760 жители Македонци христијани.[6] Според секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година, во селото имало 600 жители Македонци.[7]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Дреновци се води како чисто македонско село во Прилепската каза на Битолскиот санџак со 97 куќи.[8]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 750 Македонци.[9]

Според пописот од 2002 година, во селото живеел 231 жител, сите Македонци.[10]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 235 жители, од кои 222 Македонци, 3 Албанци и 10 лица без податоци.[11]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 760 600 833 790 761 616 376 261 238 231 235
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[12]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[13]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[15]

Родови

уреди

Дреновци е македонско православно село, родовите во селото се доселени од некои разни места.

Родови во Дреновци се:

  • Доселеници: Чафкаровци (14 куќи), Пискуљевци (11 куќи), Шаторовци (8 куќи), Петковци (13 куќи) и Карчовци (6 куќи) доселени се од некое раселено село на планината Мукос. Во Чафкаровци го знаат следното родословие: Милан (жив на 80 г. во 1951 година) Никола-Мишко-Атанас-Петре-Марко кој се доселил, тоа било во ХVIII век; Дамјановци (8 куќи), Бакаловци (8 куќи), Јанкуловци (7 куќи) и Базерковци (5 куќи) доселени се однекаде; Грнчаровци (13 куќи) доселени се од местото Грнчаров Дол во атарот на селото Дреновци; Шаламановци (4 куќи) доселени се од некое село во Дебарско; Филиповци (4 куќи) потекнуваат од домазет, кој дошол од некое место во околината на Белград во Албанија; Вецевци (8 куќи) доселени се од селото Крапа, Порече; Тилко (1 куќа) доселени се од селото Ропотово.[16]

Општествени останови

уреди

Во селото работи подрачното основно училиште „Пере Тошев“, каде што се изведува настава до петто одделение.[17] Освен тоа, во селотом има и земјоделска задруга.[2]

Самоуправа и политика

уреди

Селото влегува во рамките на Општина Долнени од 1955 година.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од Општина Дупјачани.

Избирачко место

уреди

Во селото постои избирачкото место бр. 1460 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[18]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 166 гласачи.[19]

Културни знаменитости

уреди
 
Дреновечкиот манастир
Археолошки наоѓалишта[16][20]
  • Градиште — населба од римско време;
  • Врба — неопределено наоѓалиште од непознат период;
  • Горни Грамаѓе — неопределено наоѓалиште од непознат период;
  • Долни Грамаѓе — неопределено наоѓалиште од непознат период;
  • Мрамор — населба од доцноантичко време;
  • Перуника — неопределено наоѓалиште од непознат период.
Манастири[21]
Споменици
  • Споменик на НОБ.
Цркви[21]

Спорт

уреди

Во селото е активен фудбалскиот клуб Мукос, основан во 1976 година.[22]

Иселеништво

уреди

Се знае за следните постари иселени родови и семејства од ова село. Прчковци иселени се во Горно Село. Ментевци иселени се во Забрчани. Тошевци иселени се во Десово. Бучковци иселени се во Дупјачани. Карловци иселени се во селото Луковица во скопско/Тетовско, од нив пет семејства по 1946 година се иселиле во тетовското село Брвеница. Други иселеници има во Прилеп и Скопје. Како и во местото Таково во Шумадија.[16]

Личности

уреди
Родени во Дреновци
  • Крсто Наумов (1805 - 1905) — македонски револуционер;
  • Харалампи Ганешов (? - 19907) — четник на ВМОРО убиен во месноста Бирира.[23]
Починале во Дреновци
  • Иван Андов (? - 1920) — македонски свештеник и револуционер.

Галерија

уреди
  •  
    Поглед на селото
  •  
    Основното училиште
  •  
    Објект во селото

Наводи

уреди
  1. ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 115.
  3. ↑ „Дреновци“. OldPrilep. 15 јуни 2012.
  4. ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 845.
  5. ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 78-79.
  6. ↑ Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. стр. 247.
  7. ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рp. 148-149.
  8. ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 22.
  9. ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  10. ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 10 јули 2020.
  11. ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  12. ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  13. ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  14. ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  15. ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Трифуноски, Јован (1998). Битољско-прилепска котлина (српски). Београд: Српска академија наука и уметности.
  17. ↑ „Образование“. Општина Долнени.
  18. ↑ „Описи на ИМ“ (PDF). Посетено на 10 јули 2020.
  19. ↑ „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  20. ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. ISBN 9989649286.
  21. ↑ 21,0 21,1 Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 18. ISBN 978-608-65143-2-7.
  22. ↑ „ФК „Мукос“, Дреновци“. OldPrilep. 7 април 2017.
  23. ↑ Илюстрация Илинден, Година XV. Книга 1 (151), Януарий 1944 г., стр. 16

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Дреновци&oldid=5168466“