Википедија

Дупјачани

село во Општина Долнени


Дупјачани — село во Општина Долнени, во околината на градот Прилеп.

Дупјачани
Панорама на Дупјачани.jpg

Панорама на Дупјачани

Дупјачани is located in Македонија
Дупјачани
Местоположба на Дупјачани во Македонија
Координати 41°26′28″N 21°31′18″E / 41.44111° N; 21.52167° E / 41.44111; 21.52167Координати: 41°26′28″N 21°31′18″E / 41.44111° N; 21.52167° E / 41.44111; 21.52167
Регион Logo of Pelagonia Region.svg Пелагониски
Општина Coat of arms of Dolneni Municipality.svg Долнени
Област Прилепско Поле
Население 155[1] жит.
(поп. 2002)
Пошт. бр. 7504
Повик. бр. 048
Надм. вис. 660 м
Дупјачани на општинската карта
Дупјачани во Општина Долнени.svg

Атарот на Дупјачани во рамките на општината
Commons-logo.svg Дупјачани на Ризницата

Географија и местоположбаУреди

Дупјачани се наоѓа во Прилепското Поле, под северните огранки на планината Злато, во источнио дел од територијата на Општени Долнени. Селото е ридско и се наоѓа на надморска височина од 660 м. Неговиот атар зафаќа површина од 8,9 км2. Од Прилеп, селото е оддалечено 16 км.[2]

Селото се состои од двее маала: Горно и Долно Дупјачани.[3]

ИсторијаУреди

Во XIX век, селото било дел од Прилепската каза на Отоманското Царство.[3]

Во Првата балканска војна, 2 лица од селото се вклучиле во Македонско-одринските доброволни чети.[4]

СтопанствоУреди

Во селскиот атар преовладува обработливото земјиште на површина од 565,6 ха, пасиштата зафаќаат површина од 266 ха, а на шуми отпаѓаат 20,2 ха. Селото има полјоделско-сточарска функција.[2]

НаселениеУреди

Селото се споменува во турските пописни дефтери од 1467/68 година, како дел од Прилепскиот Вилает (Vilayet-I Prilepe) и имало 78 семејства, 9 неженети и 3 вдовици, сите христијани.[5]

Во делото „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“, издадено во Цариград во 1878 година, кое прикажува статистика за машкото население во 1873 година, Дупјачани е поделено на Долно Дупјачани со 22 домаќинства и 107 жители Македонци, и Горно Дупјачани со 28 домаќинства и 132 жители Македонци.[6]

Според статистиката на Васил К'нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Горно Дупјачани имало 300 жители Македонци христијани, а во Долно Дупјачани 100 жители исто така Македонци христијани.[7] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година Горно Дупјачани е посочено како село со 240 жители Македонци, а Долно Дупјачани како село со 120 жители Македонци.[8]

Според последниот попис од 2002 година, во селото живееле 155 жители, од кои 154 Македонци и 1 останат.[1]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900[9] 1905[10] 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002
Население 400 360 221 216 232 216 179 164 163 155
Извор за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

РодовиУреди

Дупјачани е македонско православно село, сите родови во селото се доселенички. Родови во Дупјачани се: Белковци (6 куќи) доселени се од соседното село Десово кон крајот на XIX век, уште подалечно потекло имаат од селото Будаково; Тошевци (2 куќи) доселени се после родот Белковци од селото Тројкрсти, и таму се доселени однекаде; Пецевци (1 куќа) доселени се од селото Долнени, најпрво се населиле во Десово, па овде; Бучуковци (1 куќа) родот го основал Анѓеле, кој дошол со мајката после премажување на мајката во ова село, Анѓеле бил од селото Дреновци, таму припаѓале на родот Шиниковци; Поречани (4 куќи) доселени се во 1919 година од селото Лупште, Порече; Копиљаковци (3 куќи) и Крстановци (2 куќи) доселени се во 1923 година од селото Лактиње, Дебрца; Дупевци (1 куќа) живееле секаде и во Ропотово, Кошино; Сливовци (2 куќи) доселени се во 1926 година од селото Сливово, Дебрца; Гличевци (1 куќа) доселени се од Горно Село, каде имаат истоимени роднини; Караџовци (1 куќа) доселени се од селото Забрчани, таму имаат истоимени роднини; Билимановци (2 куќи) доселени се од Сенокос; Сушичани (4 куќи) доселени се во 1954 година од селото Сушица, Порече.[12]

Општествени установиУреди

Во селото работи подрачното основно училиште „Пере Тошев“, каде што се изведува настава до деветто одделение.[13] Освен тоа, во него има и пошта, земјоделска задруга и проавница.[2]

Самоуправа и политикаУреди

Селото влегува во рамките на Општина Долнени од 1955 година.

Во периодот 1950-1955, селото било седиште на истоимената општина.

Изборно местоУреди

Во селото постои изборното место бр. 1458 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[14]

На претседателските избори во 2019 година, на ова изборно место биле запишани вкупно 102 гласачи.[15]

Културни знаменитостиУреди

Археолошки наоѓалишта[16]

ИселеништвоУреди

Се знае за следните постари иселени родови и семејства од ова село. Митковци и Пецевци иселени се во Горно Село. Клацковци и Големковци иселени се во Мажучиште. Ќуфтевци иселени се во Селце. Има и неколку семејства иселени во Прилеп.[12]

ГалеријаУреди

  • Сретслото

  • Есенски крајолик во селото

НаводиУреди

  1. ↑ 1,0 1,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 8 јули 2020.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 117-118.
  3. ↑ 3,0 3,1 „Дупјачани“. OldPrilep. 15 октомври 2014.
  4. ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 845.
  5. ↑ Соколоски, М. и Стојановски, А. (1971). Турски документи за историјата на македонскиот народ (книга 4). Скопје. стр. 89.
  6. ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 78-79.
  7. ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 246.
  8. ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 148-149.
  9. ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  10. ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  11. ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  12. ↑ 12,0 12,1 Trifunoski F., Jovan (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
  13. ↑ „Образование“. Општина Долнени.
  14. ↑ „Описи на ИМ“ (PDF). Посетено на 8 јули 2020.
  15. ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
  16. ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. ISBN 9989649286.

Надворешни врскиУреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Дупјачани&oldid=4213447“