Википедија

Бета Херкул

Бета Херкул (Beta Herculis, скратено β Her) формално наречена Корнефорос, [14] или Рутиликус — двојна ѕвезда и најсветлата ѕвезда во северното соѕвездие Херкул со основна привидна ѕвездена величина од 2,81. Ова е сомнителна променлива ѕвезда со привидна светлинска величина која може да се искачи до 2,76.[15] Врз основа на мерењата на паралакса, таа се наоѓа на растојание од 139 светлосни години од Сонцето.[1]

β Херкул
Местоположба на β Херлук (заокружено)
Податоци од набљудување
Епоха J2000.0      Рамноденица J2000.0 (МНКС)
Соѕвездие Херкул
Ректасцензија 16ч 30м &1000000000131995500000013,19955с[1]
Деклинација +21° 29′ &1000000000022600800000022,6008″[1]
Прив. величина (V) 2.81[2]
Особености
Развојна фаза Црвена грутка[3]
Спектрален тип G7 IIIa[4]
U−B Боен показател +0.70[2]
B−V Боен показател +0.91[2]
R−I Боен показател +0.47[5]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−25.5[6] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: −99.15[1] млс/г
Дек.: −15.39[1] млс/г
Паралакса (π)23.44 ± 0.58[1] млс
Оддалеченост139 ± 3 сг
(43 ± 1 пс)
Апсолутна величина (MV)−0.49 ± 0.10[7]
Податоци
A
Маса2,91 ± 0,11[8] M☉
Полупречник15,92+0,39
0,41[8] R☉
Површ. грав. (log g)2.5[9]
Сјајност153,7 ± 0,8[8] L☉
Температура5.092 ± 64[8] K
Вртежна брзина (v sin i)3.0[9] км/с
B
Маса0.9[10] M☉
Орбита[11]
Период (P)410.6 d
Голема полуоска (a)11.37 ± 0.51 mas
Занесеност (e)0.55
Наклон (i)53.8 ± 2.3°
Должина (Ω)341.9 ± 3.8°
Перицентарска епоха (T)15500.4 МЈД
Аргумент на перицентарот (ω)
(главна)		24.6°
Други ознаки
Корнефорос, Корндефорос, Рутиликус, β Her, Бета Herculis, Бета Her, 27 Херкул, 27 Her, БП+21 2934, FK5 618, ХД 148856, ХИП 80816, ХР 6148, САО 84411, ВКД 16302+2129A/Aa.[5][12][13]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

Иако Бета Херкул на голо око изгледа како една ѕвезда, во јули 1899 година американскиот астроном Вилијам Кембел открил од спектроскопски мерења дека нејзината радијална брзина варира, и заклучил дека има придружник.[16]

Својства

уреди

Во Паломарската опсерваторија, Антоан Лабејри и други користеле интерферометрија на дамки со телескопот „Хејл“ за да го разрешат системот во 1977 година.[17] Сателитот Хипаркос го набљудувал орбиталното движење на примарната ѕвезда во однос на другите ѕвезди,[18]и една орбита била пресметана во 2005 година користејќи спектроскопски податоци заедно со овие мерења. Периодот на системот е околу 410 дена. Системот има висока орбитална ексцентричност од 0,55, а орбиталната рамнина е наклонета 53,8° до линијата на видот од Земјата.[11]

Примарната ѕвезда има ѕвездена класификација G7 IIIa,[4] што покажува дека станува збор за џиновска ѕвезда која го исцрпила водородот во своето јадро и се развила далеку од главната низа. Најверојатно спојува хелиум во јаглерод и кислород во нејзиното јадро, квалификувајќи се како хоризонтална гранка или црвена звезда. Со маса речиси три пати поголема од Сонцето, најверојатно била ѕвезда од главната низа од типот В, слична на Бета Вага пред исцрпувањето на водородот на јадрото. Тоа е споредливо со главната компонента на Капела, иако потопла и посветла.[3] Со оглед на тоа што е стара 420 милиони години, таа се проширила до 16 пати од сончевиот полупречник и зрачи 150 пати повеќе од сончевата сјајност. Делотворната температура на надворешната обвивка на ѕвездата е околу 5.100 K[8], што и дава жолта нијанса на ѕвезда од типот G.[19] Секундарната ѕвезда има маса само 90% од Сонцето.[4]

Со недоволна маса за да експлодира како супернова, Бета Херкул најверојатно ќе стане бело џуџе слично на Сириус B [3]

Номенклатура

уреди

β Херкул (латинизиран во Beta Herculis) е Бајерова ознака на ѕвездата.

Ги носела традиционалните имиња Корнефорос, грчки збор што значи „носител на клуб“ и Рутиликус, латинскиот збор за titillicus, што значи „пазуви“. Во 2016 година, Меѓународниот астрономски сојуз организирал Работна група за имиња на ѕвезди (РГИЅ) [20] за да ги каталогизира и стандардизира соодветните имиња за ѕвездите. РГИЅ го одобрила името Корнефорос за оваа ѕвезда на 21 август 2016 година и денеска тоа е внесено во Каталогот на имиња на ѕвезди на МАС.[14]

Ѕвездата била член на домородниот арапски астеризам ел-Насак ел-Шами, „Северната линија“ на ел-Насакан „Двете линии“,[21] заедно со Гама Херкул, Гама Змија и Бета Змија.[22] Иако, според каталогот на НАСА од 1971 година, ел-Насак ел-Шаами или Насак Шамија била титулата за три други ѕвезди: Бета Змија како Насак Шамија I, Гама Змија како Насак Шамија II и Гама Херкул како Насак Шамија III. [23]

На кинески, 天市右垣 што значи Десен ѕид на небесниот пазар, се однесува на астеризам што претставува единаесет стари држави во Кина и кој ја означува десната граница на оградата, составена од Бета Херкул, Гама Херкул, Капа Херкул, Гама Змија, Бета Змија, Делта Змија, Алфа Змија, Ипсилон Змија, Делта Змијоносец, Ипсилон Змијоносец и Зета Змијоносец. [24] Следствено, кинеското име за самата Бета Херкул е天市右垣一 кое во превод значи: Првата ѕвезда на Десниот ѕид на небесниот пазар. Хежонг (河中) бил западно преведен во Хо Чунг од Р.Х. Ален, што значи „во реката“. [25]

Култура

уреди

УСС Рутиликус (АК-113) бил товарен брод од класата Кратер на морнарицата на Соединетите држави именуван по ѕвездата.

Наводи

уреди
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 van Leeuwen, F. (November 2007), „Validation of the new Hipparcos reduction“, Astronomy and Astrophysics, 474 (2): 653–664, arXiv:0708.1752, Bibcode:2007A&A...474..653V, doi:10.1051/0004-6361:20078357, S2CID 18759600
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Fernie, J. D. (May 1983), „New UBVRI photometry for 900 supergiants“, Astrophysical Journal Supplement Series, 52: 7–22, Bibcode:1983ApJS...52....7F, doi:10.1086/190856
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Kaler, James B., „Kornephoros“, Stars, University of Illinois, Архивирано од изворникот на 2008-08-28, Посетено на 2008-09-18
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Cayrel de Strobel, G.; Soubiran, C.; Ralite, N. (July 2001), „Catalogue of [Fe/H] determinations for FGK stars: 2001 edition“, Astronomy and Astrophysics, 373: 159–163, arXiv:astro-ph/0106438, Bibcode:2001A&A...373..159C, doi:10.1051/0004-6361:20010525, S2CID 17519049
  5. ↑ 5,0 5,1 HR 6148, database entry, The Bright Star Catalogue, 5th Revised Ed. (Preliminary Version), D. Hoffleit and W. H. Warren, Jr., CDS ID V/50. Accessed on line September 18, 2008.
  6. ↑ Wilson, R. E. (1953), „General Catalogue of Stellar Radial Velocities“, Carnegie Institute Washington D.C. Publication, Carnegie Institute of Washington, D.C., Bibcode:1953GCRV..C......0W
  7. ↑ Carney, Bruce W.; и др. (March 2008), „Rotation and Macroturbulence in Metal-Poor Field Red Giant and Red Horizontal Branch Stars“, The Astronomical Journal, 135 (3): 892–906, arXiv:0711.4984, Bibcode:2008AJ....135..892C, doi:10.1088/0004-6256/135/3/892, S2CID 2756572
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Baines, Ellyn K.; Armstrong, J. Thomas; Schmitt, Henrique R.; Zavala, R. T.; Benson, James A.; Hutter, Donald J.; Tycner, Christopher; van Belle, Gerard T. (2017). „Fundamental parameters of 87 stars from the Navy Precision Optical Interferometer“. The Astronomical Journal. 155 (1): 16. arXiv:1712.08109. Bibcode:2018AJ....155...30B. doi:10.3847/1538-3881/aa9d8b. S2CID 119427037.
  9. ↑ 9,0 9,1 Massarotti, Alessandro; и др. (January 2008), „Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 HIPPARCOS Giants and the Role of Binarity“, The Astronomical Journal, 135 (1): 209–231, Bibcode:2008AJ....135..209M, doi:10.1088/0004-6256/135/1/209, S2CID 121883397
  10. ↑ Pan, X. P.; и др. (September 1990), „The Visual Orbit, the Stellar Diameter and the Magnitude Difference of the Spectroscopic Binary β Herculis“, Bulletin of the American Astronomical Society, 22: 1335, Bibcode:1990BAAS...22R1335P
  11. ↑ 11,0 11,1 Jancart, S.; и др. (October 2005), „Astrometric orbits of SB^9 stars“, Astronomy and Astrophysics, 442 (1): 365–380, arXiv:astro-ph/0507695, Bibcode:2005A&A...442..365J, doi:10.1051/0004-6361:20053003, S2CID 15123997
  12. ↑ SV* ZI 1252 -- Spectroscopic binary, database entry, SIMBAD. Accessed on line September 18, 2008.
  13. ↑ Entry 16302+2129, The Washington Double Star Catalog Архивирано на 13 април 2008 г., United States Naval Observatory. Accessed on line September 18, 2008.
  14. ↑ 14,0 14,1 „IAU Catalog of Star Names“. Посетено на 28 July 2016.
  15. ↑ NSV 7778, database entry, New Catalogue of Suspected Variable Stars, the improved version, Sternberg Astronomical Institute, Moscow, Russia. Accessed on line September 18, 2008.
  16. ↑ Campbell, W. W. (1900), „The variable velocity of β Herculis in the line of sight“, Astrophysical Journal, 11: 140, Bibcode:1900ApJ....11..140C, doi:10.1086/140674
  17. ↑ Blazit, A.; Bonneau, D.; Koechlin, L.; Labeyrie, A. (June 1, 1977), „The digital speckle interferometer: preliminary results on 59 stars and 3C 27“, Astrophysical Journal Letters, 214: L79–L84, Bibcode:1977ApJ...214L..79B, doi:10.1086/182447
  18. ↑ HIP 80816, database entry, The Hipparcos and Tycho Catalogues, ESA, 1997, CDS ID I/239.
  19. ↑ „The Colour of Stars“, Australia Telescope, Outreach and Education, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, December 21, 2004, Архивирано од изворникот на 2012-03-18, Посетено на 2012-01-16
  20. ↑ IAU Working Group on Star Names (WGSN), International Astronomical Union, Посетено на 22 May 2016.
  21. ↑ Kunitzsch, P., Smart, T. (2006), A Dictionary of Modern Star names: A Short Guide to 254 Star names and Their Derivations (Second Revised. изд.), Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing, стр. 31, ISBN 1-931559-44-9
  22. ↑ Allen, R. H. (1963), Star Names: Their Lore and Meaning (Reprint. изд.), New York, NY: Dover Publications Inc, стр. 243, ISBN 0-486-21079-0, Посетено на 2010-12-12
  23. ↑ Jack W. Rhoads - Technical Memorandum 33-507-A Reduced Star Catalog Containing 537 Named Stars, Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology; November 15, 1971
  24. ↑ (на кинески) 中國星座神話, written by 陳久金.
  25. ↑ Star Names - R.H.Allen p. 244
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Бета_Херкул&oldid=5258145“