Википедија

Хаплогрупа R-M124

Хаплогрупата R2a, или хаплогрупата R-M124 — хаплогрупа со Y-хромозом која се карактеризира со генетски маркери M124, P249, P267, L266 и главно се наоѓа во Јужна Азија, како и во Средна Азија, Кавказ, Југозападна Азија и арапските земји, со пониски честоти.

Хаплогрупа R2a
Можно време на потекло14,700 [95% CI 13,200 <-> 16,100] години пред сегашноста [1]
Возраст на спојување11,900 [95% CI 10,500 <-> 13,400] години пред сегашноста [1]
Можно место на потеклоЈужна Азија
ПредокR-M479
ПотомциR-M124*, R-L295, R-L263, R-L1069
Својствени мутацииM124, P249, P267, L266 [2][3]

Историја

уреди

Хаплогрупата R2a е позната и како хаплогрупа R-M124. Првиот навод за новодефинираната хаплогрупа, „R-M124“, бил направен на 25 август 2010 година [4]

Пред објавувањето на филогенетското стебло на Y-хромозомот во 2005 година, хаплогрупата R-M124 била позната како хаплогрупа P1 и порано се сметало дека е сестринска група на хаплогрупата R наместо да потекнува од неа.[5]

Хаплогрупата R2 најчесто е забележана во Азија, особено на Индискиот Потконтинент и Средна Азија.[5] Таа е исто така пријавена на забележителни честоти во Кавказ.

Потекло

уреди

Според Сингупта и неговите соработници (2006),

несигурноста ги неутрализира претходните заклучоци дека упадот на HGs R1a1 и R2 [Сега R-M124] од северозапад во јужните племиња што зборуваат дравидски се припишува на еден неодамнешен настан. Наместо тоа, овие HG содржат значителна демографска сложеност, како што се подразбира од нивната висока хаплотипска разновидност. Поточно, тие всушност можеле да пристигнат во јужна Индија од југозападен азиски извор повеќе пати, со некои епизоди значително порано од другите.

Подклади

уреди
Хаплогрупа R-M124 

 Парагрупа R-M124*



 Хаплогрупа R-L295



 Хаплогрупа R-L263



 Хаплогрупа R-L1069



Парагрупа R-M124*

уреди

Парагрупа е термин кој се користи во популационата генетика за да ги опише линиите во хаплогрупата кои не се дефинирани со никакви дополнителни уникатни маркери. Тие обично се претставени со ѕвездичка (*) поставена по главната хаплогрупа.

Y-хромозомите кои се позитивни на M124, P249, P267 и L266 SNP и негативни на L295, L263 и L1069 SNP, се категоризираат како што припаѓаат на парагрупата R-M124*. Досега е пронајдена во Ирак.

Хаплогрупа R-L295

уреди

Хаплогрупата R-L295 е хаплогрупа со Y-хромозом што се карактеризира со генетски маркер L295. Досега била пронајдена во Јужна Азија, Анадолија, Арапскиот Полуостров, Европа и Средна Азија.

Хаплогрупа R-L263

уреди

Хаплогрупата R-L263 е хаплогрупа со Y-хромозом што се карактеризира со генетски маркер L263. Досега била пронајдена во грчка Мала Азија и Ерменија.[6]

Хаплогрупа R-L1069

уреди

Хаплогрупата R-L1069 е хаплогрупа со Y-хромозом што се карактеризира со генетски маркер L1069. Досега била пронајдена во Кувајт .[6]

Распространетост

уреди

R-M124 најчесто е забележана во Азија, особено на Индискиот Потконтинент и во Средна Азија [5] Исто така била пронајдена на забележителни честоти во Кавказ.

Историска хаплогрупа

уреди

Антички примероци на хаплогрупата R2a биле забележани во остатоци од луѓе од неолитот, халколитот и бронзеното доба во Иран и Туран; и железното време во Јужна Азија. R2a, исто така, била пронајдена од ископани остатоци во јужноазиските места Саиду Шариф и Буткара од подоцнежен период.[7]

Јужна Азија

уреди
Честота на R-M124 во социјалните и јазичните подгрупи на индиските популации



(Извор: Sengupta et al. 2006 )
Тибето-Бурмани Австро-азиски Дравидски Индоевропски
Племе 5,75% 10,94% 5,00% -
Долна каста - - 13,79% 10,00%
Средна каста - - 3,53% 18,75%
Горна каста - - 10,17% 16,28%

Хаплогрупата R-M124, заедно со хаплогрупите H, L, R1a1 и J2, го сочинуваат мнозинството од јужноазиското машко население. Честотата е околу 10-15% во Индија и Шри Ланка и 7-8% во Пакистан. Нејзиното ширење во Јужна Азија е многу обемно, почнувајќи од Балучистан на запад до Бенгал на исток; Хунза на север до Шри Ланка на југ.

Индија

уреди

Меѓу регионалните групи, се среќава помеѓу Западните Бенгалци (23%), Хиндусите од Њу Делхи (20%), Пенџабите (5%) и Гуџаратите (3%).[8] Меѓу племенските групи, Кармали од Западен Бенгал покажала највисока100% застапеност (16/16) [9] следена од Лодас (43%) [10] на исток, додека Бхилите од Гуџарат на запад биле со 18%,[11] Таруси од север 17% застапеност ,[12] Ченчу и Палан на југ биле на 20% и 14% соодветно.[9][13] Меѓу групите, високи проценти се прикажани од Џаунпурските Кшатри (87%), Кама Чаудари (73%), Бихарските Јадави (50%), Кандајат (46%) и Калар (44%).[9]

Исто така е значително висок кај многу брамински групи, вклучувајќи ги пенџапските брамани (25%), бенгалските брамини (22%), браманите од Конканаста (20%), чатурведите (32%), баргавите (32%), кашмирските пандити (14%) и лингајатските брамини (30%).[9][11][12][14]

Северноиндиските муслимани имаат честота од 19% (сунити) и 13% (шиити),[14] додека муслиманите Давуди Бохра во западната држава Гуџарат имаат честота од 16% и муслиманите Мапила од Јужна Индија имаат честота од 5%.[15]

Пакистан

уреди

Хаплогрупата R2 во северните региони на Пакистан се наоѓа меѓу луѓето Бурушо (14%), Паштуните (10%) и Хазарите (4%).[13][16]

Во јужните региони, го има кај Балуџите (12%), Брагуите (12%) и Синдите (5%).[13]

Авганистан

уреди

Хаплогрупата R2-M124 се јавува со значително повисока стапка во северните региони на Авганистан (11,4%).[17] Иако вистинскиот процент останува да се дебатира, познато е дека хаплогрупата е на покачени нивоа кај популацијата Памири (бројот се движи од 6-17% во зависност од групата). Едно иследување за Нуристанис покажува 20% честота на R2 (1/5), иако со мала големина на примерокот.[18]

Шри Ланка

уреди

Според истражувањето од 2003 година, 38% од Синхалците од Шри Ланка биле R2 позитивни.[8]

Средна Азија

уреди

Кај казачките племиња, застапеноста варира од 1% до 12%, но се среќава со повисок процент од околу 25% кај племето Торе / потомок на Џингис Кан.

Во Средна Азија, Таџикистан ја покажува хаплогрупата R-M124 со 6%, додека другите држави варираат околу 2%. Бартангите од Таџикистан имаат висока застапеност на R-M124 од околу 17%, Ишкашими со 8%, Коџаните со 9% и Душанбите со 6%.

Поточно, Хаплогрупата R-M124 била пронајдена кај приближно 7,5% (4/53) од неодамнешните ирански емигранти кои живеат во Самарканд,[19] 7,1% (7/99) од Памирите,[19] 6,8% (3/44) од Каракалпаци,[19] 5,1% (4/78) од Таџиците,[19] 5% (2/40) од Дунганите во Киргистан,[19] 3,3 % (1/30) од Туркмените,[19] 2,2% (8 /366) од Узбеците,[19] и 1,9% (1/54) од Казаците.[19]

источна Азија

уреди

Генетскатското проучување од 2011 година открило дека R-M124 кај 6,7% од ханските Кинези од западен Хенан, 3,4% од ханските Кинези од Гансу и 2,1% до 4,2% од Ујгурите од Шјинџјианг.[20]

Во еден труд од 2014 година, R-M124 е откриен во 0,9% (1/110) од примероците на ханските Кинези од Кина. Примерокот припаѓал на поединец од провинцијата Ѓилин.[21]

Западна Азија

уреди

Честотата на хаплогрупата R-M124 од 6,1% (6/114) била пронајдена кај севкупните Курди [22] додека во едно иследување кое било со 25 примероци на Курманџите Курди од Грузија, R-M124 е забележана на 44% (11/ 25) [23]

Во Кавказ висока честота била забележана кај Ерменците од Сасон со 17% (18/104) [23] додека кај Ерменците од Ван била забележана на %1. R2 е пронајдена кај Чеченците со 16%.[24] R-M124 е пронајдена во приближно 8% (2/24) од примерокот на Осети од Алагир.[25]

На Кавказ, околу 16% од планинските Евреи, 8% од Балкарците,[26] 6% од Калмиците,[27] 3% од Азерите,[24] 2,6% од Кумиците,[28] 2,4% од Аварите,[28] 2% од Ерменците,[24] и 1% до 6% од Грузијците [24][26][29] припаѓаат на хаплогрупата R-M124. Приближно 1% од Турците [30] и 1% до 3% од Иранците [31] исто така припаѓаат на оваа хаплогрупа.

Во Иран R-M124 следи слична распространетост како R1a1 со повисоки проценти во југоисточен Иран. Пронајдена е на честоти од 9,1% во Исфахан, 6,9% во Хормозган и 4,2% во Мазандар.[23]

Арапски свет

уреди
Честота на Хаплогрупата R-M124 во Арапски свет од ДНК студии
Примерок Големина на примерокот R-M124 Честота %
ОАЕ [32] 8 217 3,69%
Катар [33] 1 72 1,39%
Кувајт [34] 1 153 0,65%
Јемен [33] 1 104 0,96%
Јордан [35] 2 146 1,37%
Либан [36] 2 935 0,21%
Палестина [37] 1 49 2,04%
Египет [38] 1 147 0,68%

Во проектите R2-M124-WTY и R-Arabia Y-DNA, хаплогрупата R-M124 се појавила во следните арапски земји: Кувајт (3 кластери), Обединети Арапски Емирати (1 кластер), Сириска Арапска Република (1 кластер), и Тунис (1 кластер).

Така, Хаплогрупата R-M124 била забележана помеѓу Арапите на ниски честоти во 11 земји/територии (Египет, Јордан, Кувајт, Либан, Палестина, Катар, Сирија, Тунис, Обединетите Арапски Емирати и Јемен) од 22 арапски земји /територии до сега. Во Кралството Саудиска Арабија досега било идентификувано едно семејство дека ја поседува хаплогрупата R2A (R-M124) од нејзиниот татковски геном или Y-хромозомот ажурирана на 5 јануари 2018 година.

Позиција на дрвото ISOGG и сродните SNP

уреди

Хаплогрупата R-M124 е подгрупа на хаплогрупата R-M479 (M479):

  • R-M479 (M479)
    • R-M124 (M124, P249, P267, L266)
      • R-L295 (L295)
      • R-L263 (L263)
      • R-L1069 (L1069)

Предвидување со хаплотипови

уреди

Хаплотипот може да се користи за предвидување на хаплогрупата. Шансите за која било личност дел од оваа хаплогрупа се најголеми ако DYS391 =10, DYS392 =10 и DYS426 =12.

Y-DNA R-M207 подклади

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ 1,0 1,1 YFull Haplogroup YTree v5.05 at 30 July 2017
  2. ↑ ISOGG (2010), "Y-DNA Haplogroup R and its Subclades - 2010."
  3. ↑ FTDNA's Draft phylogeny tree, "FTDNA's Draft phylogeny tree Архивирано на 10 јули 2011 г.."
  4. ↑ Myres et al. (2010), "A major Y-chromosome haplogroup R1b Holocene era founder effect in Central and Western Europe - 2010."
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Manoukian, Jean-Grégoire (2006), "A Synthesis of Haplogroup R2 - 2006."
  6. ↑ 6,0 6,1 R2-M124-WTY (Walk Through the Y) Project, "R2-M124-WTY (Walk Through the Y) Project."
  7. ↑ Narasimhan, Vagheesh M.; Patterson, Nick .; Moorjani, Priya; Lazaridis, Iosif; Mark, Lipson; Mallick, Swapan; Rohland, Nadin; Bernardos, Rebecca; Kim, Alexander M. (31 March 2018). „The Genomic Formation of South and Central Asia“. bioRxiv (англиски): 292581. doi:10.1101/292581. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  8. ↑ 8,0 8,1 Kivisild, T.; и др. (2003), „The Genetic Heritage of the Earliest Settlers Persists Both in Indian Tribal and Caste Populations“, The American Journal of Human Genetics, 72 (2): 313–32, doi:10.1086/346068, PMC 379225, PMID 12536373
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Sahoo, S.; и др. (2006), „A prehistory of Indian Y chromosomes: Evaluating demic diffusion scenarios“, Proceedings of the National Academy of Sciences, 103 (4): 843–8, Bibcode:2006PNAS..103..843S, doi:10.1073/pnas.0507714103, PMC 1347984, PMID 16415161
  10. ↑ Kumar, Vikrant; и др. (2007). „Y-chromosome evidence suggests a common paternal heritage of Austro-Asiatic populations“. BMC Evolutionary Biology. 7: 47. doi:10.1186/1471-2148-7-47. PMC 1851701. PMID 17389048.
  11. ↑ 11,0 11,1 Sharma, Swarkar; и др. (2009). „The Indian origin of paternal haplogroup R1a1* substantiates the autochthonous origin of Brahmins and the caste system“. Journal of Human Genetics. 54 (1): 47–55. doi:10.1038/jhg.2008.2. PMID 19158816.
  12. ↑ 12,0 12,1 Tripathy, Vikal; Nirmala, A.; Reddy, B. Mohan (2008), „Trends in Molecular Anthropological Studies in India“ (PDF), International Journal of Human Genetics, 8 (1–2): 1–20, doi:10.1080/09723757.2008.11886015
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Sengupta, Sanghamitra; и др. (2006). „Polarity and Temporality of High-Resolution Y-Chromosome Distributions in India Identify Both Indigenous and Exogenous Expansions and Reveal Minor Genetic Influence of Central Asian Pastoralists“. The American Journal of Human Genetics. 78 (2): 202–21. doi:10.1086/499411. PMC 1380230. PMID 16400607.
  14. ↑ 14,0 14,1 Zhao, Zhongming; и др. (2009). „Presence of three different paternal lineages among North Indians: A study of 560 Y chromosomes“. Annals of Human Biology. 36 (1): 46–59. doi:10.1080/03014460802558522. PMC 2755252. PMID 19058044.
  15. ↑ Eaaswarkhanth, Muthukrishnan; и др. (2009). „Traces of sub-Saharan and Middle Eastern lineages in Indian Muslim populations“. European Journal of Human Genetics. 18 (3): 354–63. doi:10.1038/ejhg.2009.168. PMC 2859343. PMID 19809480.
  16. ↑ Firasat, Sadaf; и др. (2006). „Y-chromosomal evidence for a limited Greek contribution to the Pathan population of Pakistan“. European Journal of Human Genetics. 15 (1): 121–6. doi:10.1038/sj.ejhg.5201726. PMC 2588664. PMID 17047675.
  17. ↑ Lacau, Harlette (18 April 2012). „Afghanistan from a Y-chromosome perspective“. European Journal of Human Genetics. 20 (10): 1063–1070. doi:10.1038/ejhg.2012.59. PMC 3449065. PMID 22510847.
  18. ↑ Haber, Marc (28 March 2012). „Afghanistan's Ethnic Groups Share a Y-Chromosomal Heritage Structured by Historical Events“. PLOS ONE. 7 (3): e34288. Bibcode:2012PLoSO...734288H. doi:10.1371/journal.pone.0034288. PMC 3314501. PMID 22470552.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 19,6 19,7 Wells, R. Spencer; Yuldasheva, Nadira; Ruzibakiev, Ruslan; Underhill, Peter A.; Evseeva, Irina; Blue-Smith, Jason; Jin, Li; Su, Bing; Pitchappan, Ramasamy (28 August 2001). „The Eurasian Heartland: A continental perspective on Y-chromosome diversity“. Proceedings of the National Academy of Sciences. 98 (18): 10244–10249. Bibcode:2001PNAS...9810244W. doi:10.1073/pnas.171305098. PMC 56946. PMID 11526236.
  20. ↑ „Extended Y chromosome investigation suggests postglacial migrations of modern humans into East Asia via the northern route“. Molecular Biology and Evolution. 28 (1): 717–27. January 2011. doi:10.1093/molbev/msq247. PMID 20837606.
  21. ↑ Yan, Shi; Wang, Chuan-Chao; Zheng, Hong-Xiang; Wang, Wei; Qin, Zhen-Dong; Wei, Lan-Hai; Wang, Yi; Pan, Xue-Dong; Fu, Wen-Qing (29 August 2014). „Y Chromosomes of 40% Chinese Descend from Three Neolithic Super-Grandfathers“. PLOS ONE. 9 (8): e105691. arXiv:1310.3897. Bibcode:2014PLoSO...9j5691Y. doi:10.1371/journal.pone.0105691. PMC 4149484. PMID 25170956.
  22. ↑ „Kurdish Genetics - DNA of the Kurds of Kurdistan (Iraq-Iran-Turkey)“. www.khazaria.com. Посетено на 20 December 2019.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 "."
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 „Testing hypotheses of language replacement in the Caucasus: evidence from the Y-chromosome“ (PDF). Human Genetics. 112 (3): 255–61. Mar 2003. doi:10.1007/s00439-002-0874-4. PMID 12596050. Архивирано од изворникот (PDF) на 2007-11-10. Посетено на 2024-02-06.

    Manoukian (2006)
  25. ↑ I. Nasidze, D. Quinque, I. Dupanloup et al., "Genetic Evidence Concerning the Origins of South and North Ossetians," Annals of Human Genetics (2004) 68, 588–599
  26. ↑ 26,0 26,1 Vincenza Battaglia, Simona Fornarino, Nadia Al-Zahery et al., "Y-chromosomal evidence of the cultural diffusion of agriculture in southeast Europe," European Journal of Human Genetics (2008), 1 – 11
  27. ↑ Ivan Nasidze, Dominique Quinque, Isabelle Dupanloup, Richard Cordaux, Lyudmila Kokshunova, and Mark Stoneking, "Genetic Evidence for the Mongolian Ancestry of Kalmyks," American Journal of Physical Anthropology 126:000–000 (2005).
  28. ↑ 28,0 28,1 Yunusbaev et al. (2006): 2/76 = 2.6% R-M124 Kumyks, 1/42 = 2.4% R-M124 Avars
  29. ↑ „The genetic legacy of Paleolithic Homo sapiens sapiens in extant Europeans: a Y chromosome perspective“ (PDF). Science. 290 (5494): 1155–9. Nov 2000. Bibcode:2000Sci...290.1155S. doi:10.1126/science.290.5494.1155. PMID 11073453. Архивирано од изворникот (PDF) на 25 November 2003.
  30. ↑ Cinnioğlu et al. (2003), "Excavating Y-chromosome haplotype strata in Anatolia Архивирано на 14 април 2012 г.."
  31. ↑ „Iran: tricontinental nexus for Y-chromosome driven migration“. Human Heredity. 61 (3): 132–43. 2006. doi:10.1159/000093774. PMID 16770078.
  32. ↑ Alshamali, Farida; Pereira, Luísa; Budowle, Bruce; Poloni, Estella S.; Currat, Mathias (2009). „Local Population Structure in Arabian Peninsula Revealed by Y-STR Diversity“. Human Heredity (англиски). 68 (1): 45–54. doi:10.1159/000210448. ISSN 0001-5652. PMID 19339785.
  33. ↑ 33,0 33,1 Cadenas, Alicia M.; Zhivotovsky, Lev A.; Cavalli-Sforza, Luca L.; Underhill, Peter A.; Herrera, Rene J. (March 2008). „Y-chromosome diversity characterizes the Gulf of Oman“. European Journal of Human Genetics (англиски). 16 (3): 374–386. doi:10.1038/sj.ejhg.5201934. ISSN 1476-5438. PMID 17928816.
  34. ↑ Mohammad, T.; Xue, Y.; Evison, M.; Tyler-Smith, C. (November 2009). „Genetic structure of nomadic Bedouin from Kuwait“. Heredity (англиски). 103 (5): 425–433. doi:10.1038/hdy.2009.72. ISSN 1365-2540. PMC 2869035. PMID 19639002.
  35. ↑ Flores, Carlos; Maca-Meyer, Nicole; Larruga, Jose M.; Cabrera, Vicente M.; Karadsheh, Naif; Gonzalez, Ana M. (September 2005). „Isolates in a corridor of migrations: a high-resolution analysis of Y-chromosome variation in Jordan“. Journal of Human Genetics (англиски). 50 (9): 435–441. doi:10.1007/s10038-005-0274-4. ISSN 1435-232X. PMID 16142507.
  36. ↑ Zalloua, Pierre A.; Xue, Yali; Khalife, Jade; Makhoul, Nadine; Debiane, Labib; Platt, Daniel E.; Royyuru, Ajay K.; Herrera, Rene J.; Hernanz, David F. Soria (11 April 2008). „Y-Chromosomal Diversity in Lebanon Is Structured by Recent Historical Events“. American Journal of Human Genetics. 82 (4): 873–882. doi:10.1016/j.ajhg.2008.01.020. ISSN 0002-9297. PMC 2427286. PMID 18374297.
  37. ↑ Myres et al. (2010), "A major Y-chromosome haplogroup R1b Holocene era founder effect in Central and Western Europe."
  38. ↑ Luis et al. (2004), "The Levant versus the Horn of Africa: Evidence for Bidirectional Corridors of Human Migrations Архивирано на {{{2}}}.."
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_R-M124&oldid=5252355“